Oregon City - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Promenada McLoughlina to malownicza ścieżka znajdująca się na Singer Hill Bluff, na południowo-wschodnim brzegu rzeki Willamette z widokiem na Oregon City w amerykańskim stanie Oregon. Została zbudowana w latach 1936-1939 na terenach zamieszkałych niegdyś przez Molala i inne ludy tubylcze. Nazwana na cześć pioniera Oregonu Johna McLoughlina, który podarował swoje osobiste nieruchomości na potrzeby miejskiej promenady, została zaprojektowana i wykonana w ramach wspólnych prac publicznych rządu Oregonu i Stanów Zjednoczonych. Ścieżka biegnie 100 stóp nad Oregon City i można na niej zobaczyć Wielkie Schody oraz sztuczny wodospad Singer Creek Falls. W 1972 r. lokalny klub Kiwanis zainstalował oświetlenie, a w 2011 r. Rotary Club ufundował płaskorzeźbę Lee Kelly Moontrap u podnóża wodospadu.^[2]

Most Oregon City Bridge, znany również jako Arch Bridge, jest stalowym mostem łukowym przecinającym rzekę Willamette pomiędzy Oregon City i West Linn w stanie Oregon w Stanach Zjednoczonych. Ukończony w 1922 roku, został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Został zbudowany i jest własnością Departamentu Transportu Oregonu jako część drogi Oregon Route 43. Jest trzecim najbardziej wysuniętym na południe mostem na rzece Willamette w aglomeracji Portland, po moście Boone w Wilsonville i moście Oregon 219 w pobliżu Newberg.

Most ma długość 227 m (745 stóp) i szerokość 8,5 m (28 stóp), a jego główne przęsło ma długość 110 m (360 stóp) i zapewnia prześwit pionowy 15 m (49 stóp) przy niskim poziomie rzeki. Wąska szerokość sprawia problemy przekraczającym ją dużym pojazdom, które często muszą zatrzymywać się w przeciwnym kierunku. Autobusy TriMet przestały korzystać z mostu w 2009 roku.

Most ten jest jedynym mostem w Oregonie, który został pokryty ganitem, co chroni go przed korozyjnymi emisjami dwutlenku siarki z papierni położonych na południe od mostu. Betonowy wygląd był preferowany przez projektanta mostów Conde'a McCullougha, autora 500 oregońskich mostów. Jego charakterystyczne detale są widoczne w obeliskowych pylonach z oprawami oświetleniowymi, ozdobnych balustradach i pomostach w stylu Art Deco.

Most Oregon City znajduje się tuż obok wodospadu Willamette Falls o wysokości 12 m (40 stóp) i śluzy Willamette Falls, najstarszej śluzy w Stanach Zjednoczonych. Poniżej mostu znajduje się most George'a Abernethy'ego, przez który przebiega droga międzystanowa 205.^[4]

Śluzy Willamette Falls to system śluz na rzece Willamette w amerykańskim stanie Oregon. Otwarte w 1873 roku i zamknięte od 2011 roku, umożliwiały ruch łodzi na rzece Willamette poza wodospadem Willamette i tamą T.W. Sullivan. Od zamknięcia w 2011 r. śluzy są klasyfikowane jako "nieoperacyjne" i oczekuje się, że pozostaną zamknięte na stałe.

Cztery połączone ze sobą śluzy znajdują się w aglomeracji Portland, 25 mil w górę rzeki od rzeki Kolumbia w West Linn, po drugiej stronie rzeki Willamette od Oregon City. Śluzy były obsługiwane przez Korpus Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych i służyły głównie łodziom rekreacyjnym. Przejście przez śluzy było bezpłatne zarówno dla statków komercyjnych, jak i rekreacyjnych. W 1974 r. śluzy zostały wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków, a w 1991 r. Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Cywilnych uznało je za zabytek inżynierii lądowej stanu Oregon.

Śluzy składają się z siedmiu wrót w czterech komorach, które podnoszą się na wysokość do 15 m (w zależności od pływów i przepływu rzeki), a ich szerokość użytkowa wynosi 11 m (37 stóp). System ma długość 3565 stóp (1087 m) i może przyjmować statki o długości do 23 m (75 stóp). Każda z czterech zbudowanych z betonu komór ma wymiary 210 na 40 stóp (64 na 12 m).^[5]

Dom Francisa Ermatingera znajduje się w Oregon City, w stanie Oregon, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany przez Francisa Ermatingera w 1843 roku, jest najstarszym domem w hrabstwie Clackamas. W 1977 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków i pełni funkcję muzeum.

Zbudowany w stylu greckiego renesansu dom znajdował się pierwotnie w pobliżu rzeki Willamette, w śródmieściu, niedaleko wodospadu Willamette. Francis Ermatinger, pracownik Kompanii Zatoki Hudsona, pozostał w Oregon City po tym, jak w 1845 r. kompania ta zrezygnowała z prowadzenia tam działalności.

W swojej historii dom był dwukrotnie przenoszony, po raz pierwszy w 1910 roku na róg ulic 11th i Center, a następnie w 1986 roku na obecną lokalizację na rogu ulic 6th i John Adams, w sąsiedztwie muzeum Stevens Crawford House.

Prawdopodobnie to właśnie w lewym salonie Ermatinger House doszło do słynnego rzutu monetą między Francisem Pettygrove'em a Asą Lovejoyem, podobno podczas przyjęcia zorganizowanego w tym domu w 1845 roku. Obaj spierali się o to, czy miasto, które planowali założyć na swojej ziemi, zwane wówczas The Clearing, powinno zostać zarejestrowane jako Boston - rodzinne miasto Lovejoya w Massachusetts - czy jako Portland - rodzinne miasto Pettygrove'a w Maine. Pettygrove wygrał dwa z trzech rzutów, w wyniku czego powstało miasto.

Przed zakończeniem remontu, w wyniku dwukrotnego przenoszenia, dom stracił stabilność, co doprowadziło do usunięcia okien. W 2011 r. dom został zamknięty dla zwiedzających. Dom został ponownie otwarty 7 lipca 2018 r. przez Wydział Parków i Rekreacji Miasta Oregon City. Wycieczki z przewodnikiem są dostępne w piątki i soboty.^[10]

Most Johna McLoughlina jest mostem o konstrukcji wiązarowej, przecinającym rzekę Clackamas pomiędzy Oregon City i Gladstone w stanie Oregon, w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Został zaprojektowany przez Conde'a McCullougha i nazwany na cześć doktora Johna McLoughlina.

Ma długość 220 m (720 stóp), a rozpiętość przęseł głównych wynosi 73 m (240 stóp). Pomost przenosi cztery pasy ruchu (po dwa w każdym kierunku) drogi Oregon Route 99E, znanej lokalnie jako McLoughlin Boulevard.

Most zdobył tytuł "Najpiękniejszego mostu stalowego" przyznany przez Amerykański Instytut Konstrukcji Stalowych w 1933 roku. Pierwotnie pomalowany na czarno, wkrótce potem został pomalowany na kolor "ODOT Green", co było pierwszym przypadkiem użycia tego koloru na moście.^[11]