Lincoln National Forest - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Sitting Bull Falls to seria wodospadów znajdujących się w kanionie w Lincoln National Forest na południowy zachód od miasta Carlsbad w Nowym Meksyku. Służba Leśna Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych utrzymuje w miejscu wodospadów popularny teren rekreacyjny do użytku dziennego.

Wodospad zasilany jest przez źródła znajdujące się w kanionie powyżej. Woda przepływa przez serię strumieni i basenów, aż do wodospadu, gdzie spada 150 stóp do kanionu poniżej. Większość wody znika w żwirze lub szczelinach skalnych i albo pojawia się ponownie w źródłach w dalszej części kanionu, albo dołącza do podziemnych zasobów wody w dolinie Pecos.

Obszar wokół wodospadu Sitting Bull Falls jest pozostałością systemu rafowego znanego jako Wielka Rafa Koralowa Capitan, pochodzącego z okresu permskiego. Około 250 milionów lat temu region ten znajdował się w pobliżu krawędzi morza śródlądowego.

Pochodzenie nazwy wodospadu Siedzący Byk pozostaje niepewne. Jedna z wersji głosi, że wodospad został nazwany na cześć medyka Siuksów. Nazwa Apaczów dla tego obszaru brzmiała gostahanagunti, co oznacza ukryty wąwóz.

Kilka szlaków turystycznych umożliwia odwiedzającym dostęp do źródeł nad wodospadem. Utwardzona ścieżka łączy teren piknikowy z obszarem wokół dolnej części wodospadu, gdzie dozwolone jest brodzenie i pływanie. Ponadto w okolicy znajduje się kilka jaskiń, których zwiedzanie wymaga specjalnych zezwoleń.

W 1940 r. Civilian Conservation Corps zbudował kilka kamiennych budynków, które stanowią część parkingu i terenu piknikowego. Kapsuła czasu umieszczona przed jednym z budynków została poświęcona 24 marca 1999 r. i zostanie otwarta w setną rocznicę budowy przez Civilian Conservation Corps na tym terenie. Obszar do użytku dziennego był zamknięty od 27 kwietnia 2011 r. do 6 kwietnia 2012 r. z powodu szkód spowodowanych przez dziki pożar. Wiele schronów zostało naprawionych po tym, jak ogień je uszkodził. Niektóre ślady pożaru są nadal widoczne na tym terenie.^[1]

Jezioro Bonito to alpejski zbiornik wodny położony wysoko w górach Sierra Blanca na północny zachód od Ruidoso w Nowym Meksyku. Jest to popularne miejsce wędkowania i biwakowania, i chociaż jest otoczone przez Lincoln National Forest, nie jest częścią lasu narodowego. Obecnie jest własnością miasta Alamogordo w Nowym Meksyku i stanowi jego podstawowe źródło wody. Ze względu na dużą wysokość nad poziomem morza, temperatura jeziora jest niska przez cały rok i jest ono domem dla wielu pstrągów tęczowych. W okolicy jeziora znajduje się kilka pól namiotowych ze szlakami turystycznymi i strumieniami.

Obszar ten jest obecnie częścią Lincoln National Forest, ale pod koniec XIX wieku większość praw wodnych na tym terenie posiadała Southern Pacific Railroad. W 1907 roku kolej wybudowała małą tamę w kanionie South Fork, w górę rzeki od obecnej tamy. Z tamy tej przedłużono drewniany rurociąg o długości 132 mil (212 km) do Pastury w Nowym Meksyku, aby zapewnić wodę dla ówczesnych pociągów parowych. Pozostałości oryginalnej tamy i fragmenty drewnianego rurociągu są nadal widoczne dla turystów wzdłuż szlaku w kanionie South Fork.

W latach dwudziestych XX wieku kolej potrzebowała jeszcze więcej wody, dlatego zwróciła się do rządu Nowego Meksyku z petycją o pozwolenie na budowę kolejnej, większej tamy wzdłuż Bonito Creek. Inżynierowie, którzy badali kanion, ustalili, że najlepszym miejscem na budowę tamy będzie dół rzeki od miasta Bonito, po drugiej stronie wąskiego miejsca w kanionie. Takie usytuowanie tamy pozwoliłoby na zatrzymanie wody z dwóch strumieni, które łączyły się tuż nad tamą. Taka lokalizacja oznaczała jednak, że miasto Bonito zostanie zalane przez jezioro zaporowe. Mieszkańcy Bonito otrzymali ziemię położoną dalej w kanionie, a całe miasto zostało przeniesione w dół rzeki, na nowe miejsce.

Budowę tamy ukończono w 1931 roku, a w 1933 roku jezioro zostało całkowicie wypełnione wodą. Przy pełnej pojemności jezioro zawiera 1500 akrów wody.

W latach 50. lokomotywy parowe zostały zastąpione lokomotywami elektrycznymi z silnikiem diesla, a kolej nie potrzebowała już wody z jeziora. Kolej sprzedała jezioro miastu Alamogordo w Nowym Meksyku, które potrzebowało niezawodnego źródła wody do zaopatrywania miasta w wodę pitną. Zbudowano 90-milowy (140 km) rurociąg do zakładu uzdatniania wody "La Luz" w Alamogordo. Alamogordo nadal jest właścicielem tamy i jeziora, ale wszystkie tereny wokół jeziora są częścią Lasu Narodowego Lincoln. Jezioro i otaczające je góry są obecnie popularnym miejscem wędkowania, biwakowania i wędrówek.^[3]

Monjeau Lookout został ukończony w 1940 roku przez Civilian Conservation Corps, aby służyć jako wieża obserwacyjna w Lincoln National Forest, Nowy Meksyk, Stany Zjednoczone, i pozostaje w aktywnym użyciu jako cel podróży dla odwiedzających las. Obiekt składa się z wieży z kamienia rodzimego o wymiarach 14 x 14'', w której znajdują się pomieszczenia mieszkalne, i jest zwieńczony kabiną z metalowej ramy o wymiarach 7 x 7''.

Obiekt został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków oraz do Rejestru Zabytków Kultury Stanu Nowy Meksyk.

Do Monjeau Lookout można dojechać 5,5-milową szutrową drogą z Lasu Narodowego, na północ od Ruidoso w Nowym Meksyku. Milę lub dwie poniżej punktu widokowego znajdują się trzy parkingi i miejsca biwakowe. Ostatnia mila drogi NF117 prowadzącej do Monjeau Lookout jest czasem zamknięta. W takim przypadku na szczyt nie docierają żadne pojazdy, a toaleta na szczycie może być również zamknięta. Aby dostać się do obiektu, trzeba iść pieszo drogą w górę. Od lipca 2021 r. brama jest otwarta, ale późnym latem 2020 r. była przez pewien czas zamknięta.^[4]

Cloudcroft Observatory, to obserwatorium astronomiczne położone w Lincoln National Forest w pobliżu Cloudcroft, w stanie Nowy Meksyk, około 23 km na północny wschód od Alamogordo. Jego właścicielem jest Fundacja Tzec Maun, prywatna organizacja astronomiczna.

Zbudowany w 1962 r. i znany jako Cloudcroft Electro-Optical Research Facility, do 1982 r. był własnością Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (USAF) i początkowo był eksploatowany przez Air Force Avionics Laboratory (AFAL). Był wykorzystywany w ramach projektu mającego na celu opracowanie nowych technik wykrywania satelitów za pomocą elektronicznych urządzeń obrazujących, które miały ostatecznie zastąpić system fotograficzny Baker-Nunn Project Space Track. W latach 1995-2002 obiekt był znany jako NASA Orbital Debris Observatory i mieścił dwa teleskopy finansowane i obsługiwane przez NASA.^[6]

Dunn Solar Telescope to unikalny teleskop słoneczny o pionowej osi obrotu, znajdujący się w Sunspot w Nowym Meksyku na Sacramento Peak w Nowym Meksyku. Jest to główny teleskop w Obserwatorium Słonecznym w Sunspot, prowadzonym przez Uniwersytet Stanowy Nowego Meksyku we współpracy z Narodowym Obserwatorium Słonecznym, dzięki finansowaniu przez Narodową Fundację Naukową, stan Nowy Meksyk i fundusze prywatne innych partnerów. Dunn Solar Telescope specjalizuje się w obrazowaniu i spektroskopii o wysokiej rozdzielczości, aby pomóc astrofizykom na całym świecie lepiej zrozumieć, w jaki sposób Słońce wpływa na Ziemię. Ukończony w 1969 r., został w 2004 r. zmodernizowany za pomocą wysokiej klasy optyki adaptacyjnej i pozostaje bardzo wszechstronnym obserwatorium astrofizycznym, które służy jako ważna platforma testowa do rozwoju nowych instrumentów i technologii.^[7]

Góry Capitan to pasmo górskie w hrabstwie Lincoln, w południowo-środkowym Nowym Meksyku, w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Pasmo ma około 20 mil długości ze wschodu na zachód i około 6 mil szerokości. Powstało z dużej, wydłużonej intruzji granitowej, podobnej do okrągłej, z której powstała góra Carrizo na zachodzie.

Małe miasteczko Capitan leży po południowo-zachodniej stronie góry i jest miejscem, gdzie znajduje się Park Historyczny Niedźwiedzia Smokey'ego. Jest to park upamiętniający słynnego niedźwiedzia, który został uratowany z pożaru Capitan Gap w Górach Capitan. Najwyższym punktem pasma jest nienazwany szczyt o wysokości 3139 m (10 201 stóp), który jest o 118 stóp (36 m) wyższy od Capitan Peak. Całe pasmo leży na terenie Lincoln National Forest i jest oddzielone od Gór Sacramento na południu i Sierra Blanca na południowym zachodzie doliną Rio Bonito.^[9]