Humboldt-Toiyabe National Forest - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kanion Lamoille to największa dolina w Górach Rubinowych, położona w centralnej części hrabstwa Elko w północno-wschodniej części stanu Nevada, w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Ma około 12 mil długości i został w znacznym stopniu wyrzeźbiony przez lodowce w poprzednich epokach lodowcowych.

Kanion Lamoille rozpoczyna się przy Liberty Peak na wysokości 11 032 stóp (363 m). Szybko opada do niecki polodowcowej, w której obecnie znajduje się jezioro Lamoille. Na pobliskiej półce granitowej znajdują się malownicze jeziora Dollar Lakes. W dalszej części kanionu znajduje się duży drzewostan sosny Whitebark oraz Road's End Trailhead, najwyższy punkt (2700 m) drogi Lamoille Canyon Road, która jest National Forest Scenic Byway. Jest to także północny koniec 38-milowego (61 km) szlaku Ruby Crest National Recreation Trail i początek znacznie krótszego szlaku do Island Lake.

Road's End to miejsce, w którym kanion Lamoille zaczyna zakręcać wokół zboczy szczytu Thomas Peak (3 452 m n.p.m.). Lodowce głęboko wyrzeźbiły kanion, pozostawiając przekrój w kształcie litery U oraz, wysoko na zboczu Thomas Peak, cztery wiszące doliny (w tym Island Lake). Następnie droga prowadzi przez teren piknikowy Terraces (z kolejnymi pozostałościami po lodowcu) i szczyt Verdi. Pobliska ścieżka edukacyjna prezentuje różnorodność roślin na dnie kanionu.

Kanion nadal opada aż do połączenia z Kanionem Thomas, który wchodzi do niego od południa. Na czele Kanionu Thomas znajduje się Góra Fitzgerald (3 418 m), a u jej wylotu kemping Thomas Canyon Campground. Około milę poniżej kempingu kanion Lamoille przechodzi przez wąską szczelinę, po czym szybko opada do skrzyżowania z kanionem Right Fork, który również wchodzi od południa. W pobliżu tego miejsca znajdują się wodospad Lamoille Falls, Camp Lamoille (możliwość wynajmu dla grup) oraz północna ściana góry Gilbert (11 120 stóp (3390 m)).

W Camp Lamoille kanion obniża się do wysokości 2 200 m (7 100 stóp). W ciągu pozostałych 3 mil szlak obniża się o kolejne 300 m i wychodzi z pasma w Powerhouse Picnic Area, w miejscu, gdzie w 1913 r. zbudowano elektrownię dla Elko-Lamoille Power Company. Spłonęła ona w 1971 roku, pozostawiając po sobie jedynie fundamenty. W pobliżu znajdują się miejscowości Lamoille i Spring Creek.^[1]

Angel Lake to polodowcowe jezioro w północnej części East Humboldt Range, w środkowej części hrabstwa Elko, w północno-wschodniej części stanu Nevada. Znajduje się na wysokości około 41°01.6′N 115°05.1′W i na wysokości 8378 stóp. Jego powierzchnia wynosi około 13 akrów, a głębokość sięga 29 stóp. Od zjazdu 351 z autostrady międzystanowej nr 80 w Wells do wschodniego brzegu jeziora prowadzi 12-milowa malownicza droga stanowa nr 231.

Jezioro, położone u podnóża stromego cyrku, otoczone jest wysokimi klifami. Na zachodzie wysoko wznosi się szczyt Greys Peak (10 674 stóp, 3253 m), a na południu grupa szczytów znana jako Chimney Rock. Daleko poniżej i na wschodzie leży Clover Valley i gmina Wells.

Jezioro Angel jest jednym z najpopularniejszych miejsc rekreacyjnych w okolicy. Na jego brzegu znajduje się pole namiotowe z 26 miejscami oraz teren piknikowy z 11 miejscami. W samym jeziorze można łowić ryby i pływać na tratwach niezmotoryzowanych. Utwardzony szlak prowadzi do pobliskiego jeziora Smith Lake oraz do bardziej odległego jeziora Greys Lake. W dole drogi dojazdowej znajduje się szlak do jeziora Winchell oraz kemping Angel Creek.

Jezioro zostało nazwane na cześć Warrena M. Angela, wczesnego ranczera z pobliskiej Clover Valley.^[2]

Island Lake to polodowcowe jezioro w Górach Ruby w hrabstwie Elko, w stanie Nevada, w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się na terenie dystryktu Ruby Mountains Ranger District w Humboldt-Toiyabe National Forest. Jezioro jest wiszącą doliną na końcu 2-milowego szlaku, który zaczyna się na parkingu na końcu Lamoille Canyon Road. Powierzchnia jeziora znajduje się na wysokości 9 665 stóp nad poziomem morza, około 910 stóp nad parkingiem.

Jezioro Island Lake ma powierzchnię około 7,5 akrów (3,0 ha) i głębokość do 6,7 m (22 stóp). Jest to popularne miejsce jednodniowych wycieczek, wędkowania i biwakowania.

Jezioro Island jest niewielkim źródłem przepływu dla potoku Lamoille Creek, który po wyjściu z gór przepływa przez miasto Lamoille, meandruje w dolinie Lamoille Valley, a następnie łączy się z główną odnogą rzeki Humboldt.^[5]

Lamoille Lake to polodowcowe jezioro w Górach Ruby w hrabstwie Elko, w stanie Nevada, w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się na terenie dystryktu Ruby Mountains Ranger District w Humboldt-Toiyabe National Forest. Jezioro znajduje się u wylotu Kanionu Lamoille, w przybliżeniu 40°34.6′N 115°23.7′W, na wysokości 9,747 stóp. Jego powierzchnia wynosi około 13,6 akrów. Jest to popularny cel jednodniowych wędrówek i wędkowania, ponieważ Ruby Crest National Recreation Trail przechodzi przez jej wschodni brzeg przed rozpoczęciem stromego podejścia do Liberty Pass.

Jezioro Lamoille i Dollar Lakes są głównymi źródłami potoku Lamoille Creek, który po wyjściu z gór przepływa przez miasto Lamoille, meandruje w dolinie Lamoille Valley, a następnie łączy się z główną odnogą rzeki Humboldt.^[6]

Jezioro Griswold to polodowcowe jezioro w Górach Ruby w hrabstwie Elko, w stanie Nevada, w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się na terenie dystryktu Ruby Mountains Ranger District w Humboldt-Toiyabe National Forest. Jezioro znajduje się u wylotu Kanionu Hennen, w przybliżeniu 40°38.1′N 115°29.2′W, na wysokości 9222 stóp. Jego powierzchnia wynosi około 17 akrów, a głębokość do 20 stóp.

Jezioro Griswold jest głównym źródłem potoku Butterfield Creek, który płynie w dół Kanionu Hennen przed wyjściem z gór do Pleasant Valley. Nazwa jeziora pochodzi od nazwiska Chauncy'ego "Chana" Griswolda, wczesnego ranczera z Pleasant Valley i ojca gubernatora Nevady, Morleya Griswolda. Butterfield Creek również został nazwany na cześć wczesnego ranczera, Henry'ego Butterfielda.^[7]

Jezioro Verdi to polodowcowe jezioro w Górach Ruby w hrabstwie Elko, w stanie Nevada, w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się na terenie Ruby Mountains Wilderness, który jest zarządzany przez Ruby Mountains Ranger District of the Humboldt-Toiyabe National Forest. Jezioro znajduje się u wylotu Kanionu Talbot, na wysokości około 40°38.9′N 115°21.2′W, na wysokości 10 184 stóp. Bezpośrednio na południe wznosi się szczyt Verdi Peak. Jego powierzchnia wynosi około 6 akrów, a głębokość sięga 86 stóp.

Jezioro Verdi jest niezwykłe pod dwoma względami. Jest to najwyżej położone jezioro w Górach Rubinowych i dlatego jako ostatnie rozmarza na wiosnę. Ponadto zwykle nie ma ono ujścia powierzchniowego. Woda z jeziora wsiąka w glebę i wypływa jako źródło kilkaset metrów w dół Kanionu Talbota. Jest to główne źródło przepływu do Talbot Creek, który po wyjściu z gór przepływa w pobliżu miejscowości Lamoille, łączy się z Lamoille Creek, który następnie meandruje w dół doliny Lamoille i łączy się z główną odnogą rzeki Humboldt.^[9]

Góry Rubinowe to pasmo górskie, położone głównie w hrabstwie Elko z niewielkim przedłużeniem do hrabstwa White Pine, w stanie Nevada, w Stanach Zjednoczonych. Większa część tego pasma znajduje się w granicach Lasu Narodowego Humboldt-Toiyabe. Pasmo osiąga maksymalną wysokość 11 387 stóp na szczycie Ruby Dome. Na północy znajduje się Secret Pass i pasmo East Humboldt Range, a stamtąd Rubiny biegną z południa na południowy zachód przez około 80 mil. Na wschodzie leży Ruby Valley, a na zachodzie doliny Huntington i Lamoille. Góry Rubinowe są jedynym w Ameryce Północnej obszarem występowania introdukowanego ptaka - śnieżnika himalajskiego.

Nazwa "Rubiny" pochodzi od granatów znalezionych przez pierwszych odkrywców. W centralnej części pasma widoczne są liczne dowody zlodowaceń z ostatnich epok lodowcowych, w tym kaniony w kształcie litery U, moreny, wiszące doliny oraz stromo wyrzeźbione granitowe góry, klify i kotły. Wszystkie te cechy można zobaczyć z 12-milowej Lamoille Canyon Road, drogi National Forest Scenic Byway, która przecina Lamoille Canyon, wkraczając na teren pasma w pobliżu miasta Lamoille.^[10]

Kanion Seitz to jeden z głównych kanionów i dolin w obrębie Gór Rubinowych w hrabstwie Elko, w północno-wschodniej części stanu Nevada w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Kanion o długości około 5,5 mili został w znacznym stopniu wyrzeźbiony przez lodowce w poprzednich epokach lodowcowych. Oddalony, malowniczy i zróżnicowany ekologicznie, jest chroniony zarówno w ramach Ruby Mountains Wilderness Area, jak i Seitz-Echo Research Natural Area.

Główna odnoga Kanionu Seitz rozpoczyna się na szczycie góry Silliman, na wysokości 11 250 stóp (3430 m). Na tym wysokim grzbiecie znajduje się także szczyt Gilbert o wysokości 11 120 stóp (3 390 m) oraz nienazwany szczyt o wysokości 11 035 stóp (3 363 m). Kanion opada następnie na północ spektakularną ścianą czołową o wysokości ponad 610 m do prawie równej niecki, w której znajduje się jezioro Seitz.

To właśnie tutaj można znaleźć najwięcej dowodów na rzeźbę lodowcową. Kanion ma klasyczny przekrój w kształcie litery U, a wiele fragmentów nagiego granitu wciąż zachowuje ciemną patynę i prążki powstałe w wyniku bezpośredniego kontaktu z dolną powierzchnią lodowca, który niegdyś wypełniał tę dolinę.

Od jeziora Seitz kanion opada bardziej stopniowo do środkowego odcinka o wysokości 2 400 m (8 000 stóp), w którym znajduje się gęsty drzewostan osikowy i stawy bobrowe. Następnie ponownie opada do dużego dolnego odcinka o wysokości 2.100 m (7.000 stóp), w którym znajduje się otwarty las osiki i jodły białej, równiny porośnięte sagowcem oraz miejsce połączenia z południową odnogą kanionu. Powyżej, na wysokości 1 500 stóp (460 m), znajdują się granitowe klify i szczyty.

Podobnie jak jego sąsiad z północy, Kanion Lamoille, Kanion Seitz jest rozgałęziony. Południowe odgałęzienie zaczyna się w najwyższym punkcie pasma, na północnej ścianie Ruby Dome o wysokości 3 471 m (11 387 stóp). W pobliżu znajdują się dwa inne wysokie szczyty, znane lokalnie jako Ruby Pyramid i Seitz Peak. Kanion opada stromo czterema stopniami, po czym łączy się z główną odnogą kanionu.

Ta południowa odnoga kanionu mogła kiedyś wpadać do sąsiedniej, mniejszej doliny Thompson Creek. Według tej teorii wczesne lodowce były w stanie przebić się przez wąski grzbiet oddzielający kaniony, a następnie wpłynąć do głębszej głównej odnogi kanionu Seitz. W rezultacie Thompson Creek jest teraz "odwróconą" wiszącą doliną, której źródło znajduje się na wysokości 1.200 stóp (370 m) na ścianie Kanionu Seitz. To połączenie doprowadziło także do powstania dużego obszaru odsłoniętego granitu na dnie Kanionu Seitz oraz stromej kaskady potoku o długości prawie 1000 stóp (300 m).

Z połączenia dwóch odnóg Kanionu Seitz powstaje Króliczy Potok, który wpływa do Pleasant Valley, a następnie meandruje przez Lamoille Valley, by połączyć się z rzeką Humboldt w pobliżu miejscowości Halleck. Gdy strumień opuszcza pasmo, mija ostatnią niezwykłą cechę Kanionu Seitz - najlepsze przykłady moren bocznych w Górach Rubinowych. Te grzbiety powstały, gdy lodowce zrzuciły skały, które zeskrobały z wyższych stoków. Moreny pokazują krzywiznę, jaką pokonały lodowce, wychodząc ze skalistego kanionu, oraz liczne grzbiety wtórne, powstałe w wyniku cofania się lodowców pod koniec ostatniej epoki lodowcowej.

Kanion (i znajdujące się w nim jezioro) został nazwany na cześć braci George'a i Edwarda Seitzów, którzy na początku zajmowali się ranczowaniem w Pleasant Valley. George ostatecznie opuścił te tereny, ale Ed Seitz został szeryfem hrabstwa Elko w 1869 roku.^[12]

Jezioro Seitz to polodowcowe jezioro w Górach Rubinowych, w hrabstwie Elko, w północno-wschodniej części stanu Nevada. Znajduje się w pobliżu głowy Kanionu Seitz, na wysokości ok. 40°38,2′N 115°27,4′W i na wysokości 8915 stóp. Jego powierzchnia wynosi około 17 akrów, a głębokość sięga 20 stóp.

Jezioro Seitz jest głównym źródłem dopływu Rabbit Creek (dawniej znanego jako Seitz Creek), który po wyjściu z gór przepływa w pobliżu miejscowości Spring Creek, wije się w dolinie Lamoille, a następnie łączy się z główną odnogą rzeki Humboldt między Halleck i Elburz w NV.

Jezioro zostało nazwane na cześć braci George'a i Edwarda Seitzów, którzy na początku zajmowali się ranczowaniem w Pleasant Valley. George ostatecznie opuścił te tereny, ale Ed Seitz został szeryfem hrabstwa Elko w 1869 roku.^[15]