Honolulu - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Amerykański pancernik i miejsce podpisaia aktu kapitulacji Japonii. USS Missouri – amerykański pancernik typu Iowa nazywany także „Mighty Mo” lub „Big Mo”; trzeci okręt US Navy nazwany na cześć stanu Missouri i ostatni pancernik zbudowany przez Stany Zjednoczone. Wśród innych okrętów typu Iowa wyróżnił się tym, że na jego pokładzie podpisano 2 września 1945 o godzinie 9:00 akt kapitulacji Cesarstwa Japonii kończący II wojnę światową.

USS „Missouri” został zamówiony 12 czerwca 1940, a stępkę pod jego budowę położono 6 stycznia 1941 w stoczni New York Navy Yard w nowojorskim Brooklynie. W czasie służby w US Navy „Missouri” wziął udział w takich akcjach bojowych prowadzonych w ramach II wojny światowej, jak bitwa o Iwo Jimę i bitwa o Okinawę, a także ostrzeliwał ogniem artylerii pokładowej japońskie wyspy Hokkaido i Honsiu. Po zakończeniu działań wojennych pancernik powrócił do Stanów Zjednoczonych, aby wkrótce w ramach sił ONZ wziąć udział w kolejnym konflikcie zbrojnym – wojnie koreańskiej. Po powrocie z Azji w 1955 okręt został wycofany do rezerwy i przesunięty do Floty Rezerwowej Stanów Zjednoczonych bardziej znanej pod nazwą mothball fleet (naftalinowa flota). W 1984 został zmodernizowany i przywrócony do służby w ramach planu marynarki 600 okrętów (ang. 600-ship Navy), a w 1991 uczestniczył w działaniach wojennych w Zatoce Perskiej.

Po raz ostatni USS „Missouri” został wycofany ze służby 31 marca 1992. Podczas całej służby okręt uzyskał 11 „gwiazd bojowych” (ang. battle star) za udział w misjach bojowych od II wojny światowej przez konflikt w Korei, aż do działań w Zatoce Perskiej. Ostatecznie w styczniu 1995 wykreślono okręt z Rejestru Okrętów Marynarki Wojennej (ang. Naval Vessel Register), a następnie skierowano do Pearl Harbor na Hawajach, gdzie od 1999 pełni rolę okrętu-muzeum, pozostając pod opieką Towarzystwa Pamięci USS „Missouri” (ang. USS Missouri Memorial Association – MMA). Od wybudowania do momentu ostatniego wycofania do rezerwy pancernik pozostawał łącznie 16 lat i 4 miesiące w aktywnej służbie.^[5]

Polinezyjska kultura i historia naturalna. Muzeum Bernice Pauahi Bishop, zwane Państwowym Muzeum Historii Naturalnej i Kulturowej Hawajów, to muzeum historyczne i naukowe w historycznej dzielnicy Kalihi w Honolulu na hawajskiej wyspie Oʻahu. Założone w 1889 r., jest największym muzeum na Hawajach i posiada największą na świecie kolekcję artefaktów kultury polinezyjskiej oraz okazów historii naturalnej. Oprócz bogatej kolekcji eksponatów hawajskich, muzeum posiada ponad 24 miliony okazów przyrodniczych, z czego sama kolekcja entomologiczna liczy ponad 13,5 miliona okazów. Kod Index Herbariorum przypisany do Herbarium Pacificum tego muzeum to BISH i skrót ten jest używany przy cytowaniu znajdujących się tam okazów zielnikowych.

W kompleksie muzealnym znajduje się Centrum Przygód Naukowych Richarda T. Mamiya.^[6]

Poznajemy życie wodne Hawajów. Akwarium Waikīkī to akwarium w Honolulu na Hawajach w Stanach Zjednoczonych. Zostało założone w 1904 roku, a od 1919 roku jest instytucją Uniwersytetu Hawajskiego w Mānoa. Akwarium jest drugim co do wieku, po nowojorskim, wciąż działającym akwarium publicznym w Stanach Zjednoczonych.

Akwarium Waikīkī, zbudowane obok żywej rafy koralowej na wybrzeżu Waikīkī, jest domem dla ponad 3500 organizmów 490 gatunków roślin i zwierząt morskich. Każdego roku odwiedza je ponad 330 000 osób, a ponad 30 000 uczniów uczestniczy w zajęciach edukacyjnych i programach akwarium. Akwarium Waikiki zostało uznane za Centrum Nauczania o Ekosystemie Przybrzeżnym w ramach programu federalnego Coastal America Partnership.^[7]

Pearl Harbor Aviation Museum to organizacja non-profit założona w 1999 roku w celu stworzenia muzeum lotnictwa na Hawajach. Muzeum jest częścią wizji senatora Daniela Inouye dotyczącej odrodzenia Wyspy Forda. Znajdują się w nim różnorodne eksponaty lotnicze, z których większość odnosi się bezpośrednio do ataku na Pearl Harbor i II wojny światowej. Pierwsza część muzeum, hangar 37, został otwarty 7 grudnia 2006 r. i znajduje się w nim większość statycznych eksponatów. W hangarach muzeum można zobaczyć uszkodzenia powstałe w wyniku ataków na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 r.

Muzeum brało udział w wydarzeniach społecznych, od ochrony zabytków po wycieczki edukacyjne po Hawajach. Poświęciło się również pracom nad odrestaurowaniem wieży kontrolnej na wyspie Ford i podpisało umowę z marynarką wojenną na rozpoczęcie remontu. Zwiedzający mogą dostać się do muzeum autobusem turystycznym z Pearl Harbor Historic Sites na lądowisku Halawa. Muzeum otrzymało nagrody za swoje wysiłki na rzecz odnowy historycznych budynków.^[8]

Latarnia morska w Honolulu. Aloha Tower to emerytowana latarnia morska, która jest uważana za jeden z punktów orientacyjnych stanu Hawaje w Stanach Zjednoczonych. Otwarta 11 września 1926 roku, kosztem astronomicznej wówczas kwoty 160 000 dolarów, wieża Aloha Tower znajduje się na molo 9 w porcie Honolulu. Była i nadal jest drogowskazem witającym statki w mieście i hrabstwie Honolulu. Tak jak Statua Wolności witała co roku setki tysięcy imigrantów w Nowym Jorku, tak Aloha Tower wita setki tysięcy imigrantów w Honolulu. Mierząca 10 pięter i 184 stopy wysokości, zwieńczona 40-metrowym masztem flagowym, Aloha Tower przez cztery dekady była najwyższą budowlą na Hawajach. Została zbudowana w stylu architektonicznym gotyku hawajskiego.^[9]

Mānoa Falls Trail to 1,6-milowy szlak na wyspie Oahu na Hawajach. Szlak jest częścią Honolulu Makau Trail System i prowadzi do popularnego wodospadu o wysokości 150 stóp, zwanego Manoa Falls. Wędrówka tym szlakiem zajmuje około jednej godziny w obie strony. Wielu turystów przyciąga wodospad i sceneria na całym szlaku. Szlak ten ma swoją historię jako jeden z wcześniejszych szlaków hawajskich. Istnieje wiele legend o Nocnych Marszach, czyli starożytnych hawajskich wojownikach związanych z wodospadem Manoa. Przy wodospadzie Manoa kręcono sceny do filmów takich jak "Park Jurajski" czy "Dogonić ogień". Na szlaku wodospadu Manoa można spotkać wiele gatunków roślin i tropikalnych ptaków. Arboretum Lyon, położone w dolinie Manoa u podnóża szlaku, jest kolejną popularną atrakcją turystyczną i ma na celu ochronę zagrożonych roślin hawajskich. Niektórzy mogą powiedzieć, że ten szlak jest "łatwy". Jednak obecnie nie ma formalnego sposobu oceniania szlaków. W związku z tym, że szlak może być bardzo śliski, gdy jest mokry, ocena może być subiektywna. Dlatego też użytkownicy powinni zachować ostrożność na każdym szlaku i zawrócić, jeśli nie jest to wygodne. Na szlaku bardzo często występują opady deszczu, a ścieżka do wodospadu jest często błotnista i śliska. W każdej chwili mogą też wystąpić gwałtowne powodzie. Kąpiel w zbiornikach wodnych na szlaku jest wysoce odradzana ze względu na zagrożenie Leptospirozą.^[10]

Zoo z licznymi gatunkami zwierząt w specjalnych siedliskach. Honolulu Zoo to 42-hektarowy ogród zoologiczny w Parku Królowej Kapiʻolani w Honolulu na Hawajach. Jest to jedyny ogród zoologiczny w Stanach Zjednoczonych, który powstał dzięki dotacji udzielonej przez suwerennego monarchę i został zbudowany na części 300-hektarowego królewskiego Parku Królowej Kapiʻolani. W zoo w Honolulu można zobaczyć ponad 1230 zwierząt w specjalnie zaprojektowanych siedliskach.

Rocznie zoo odwiedza ponad 601 510 osób. Zoo jest zarządzane przez miasto i hrabstwo Honolulu za pośrednictwem Departamentu Usług dla Przedsiębiorstw. Jego agencja wspierająca, Towarzystwo Zoo w Honolulu (HZS), zapewnia usługi programowe dla zoo.

Akredytowane członkostwo zoo w Association of Zoos and Aquariums (AZA) zostało przerwane w 2016 roku, ale przywrócone w 2020 roku.^[12]

Kościół katolicki św. Augustyna nad morzem jest parafią Kościoła rzymskokatolickiego na Hawajach w Stanach Zjednoczonych. Podlega jurysdykcji diecezji Honolulu i jej biskupowi; jest obsługiwana przez Zgromadzenie Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Augustyna nad Morzem służy przede wszystkim turystom, ponieważ w Waikiki mieszka największa liczba turystów krajowych i zagranicznych w stanie Hawaje.

Na terenie parafii znajduje się Muzeum Damiena, w którym zgromadzono relikwie świętego Damiena z Moloka'i oraz związane z nimi historyczne artefakty. Wyświetlany jest 20-minutowy film o Ojcu Damien i jego pracy w osadzie dla trędowatych w Kalaupapa.

Obecnie w parafii pracują: o. Lane K. Akiona, proboszcz SS.CC. i o. Lucius, wikariusz parafialny SS.CC.^[17]

Hawaiian Mission Houses Historic Site and Archives Honolulu, Hawaje, zostało założone w 1920 roku przez Hawaiian Mission Children's Society, prywatną organizację non-profit i towarzystwo genealogiczne, w setną rocznicę przybycia pierwszych chrześcijańskich misjonarzy na Hawaje. W 1962 r. Domy Misyjne wraz z Kościołem Kawaiaha, zbudowane przez pierwszych misjonarzy, zostały uznane za Narodowy Zabytek Historyczny USA (U.S. National Historic Landmark) pod wspólną nazwą Kościół Kawaiahao i Domy Misyjne. W 1966 r. wszystkie NHL zostały wpisane do National Register of Historic Places.

The Hawaiian Mission Houses Historic Site and Archives gromadzi, konserwuje, interpretuje i eksponuje dokumenty, artefakty i inne zapisy z okresu misyjnego na Hawajach od około 1820 do 1863 roku. Interpretuje swoje historyczne miejsce i zbiory oraz udostępnia je do badań, celów edukacyjnych i użytku publicznego. W zbiorach archiwum znajduje się ponad 3000 artefaktów z Hawajów, Zachodu i Pacyfiku oraz ponad 12 000 książek, manuskryptów, oryginalnych listów, pamiętników, dzienników, ilustracji i hawajskich dokumentów kościelnych. Historyczne miejsce i archiwum jest otwarte od wtorku do soboty w godzinach 10:00-16:00. Opłata za wstęp wynosi 12 USD, a studenci, seniorzy i wojskowi mają zniżki.^[19]

Muzeum Armii Stanów Zjednoczonych na Hawajach mieści się we wnętrzu Baterii Randolph, byłej baterii artylerii nadbrzeżnej, znajdującej się w Fort DeRussy Military Reservation. Bateria została przekształcona w muzeum w 1976 roku. W zbiorach muzeum znajdują się elementy uzbrojenia z okresu II wojny światowej, helikopter AH-1 Cobra, broń strzelecka oraz sama bateria. Główne działa baterii zostały zezłomowane przed powstaniem muzeum.

Ekspozycje muzealne obejmują historię wojskowości przed cesarskimi Hawajami oraz historię działań wojennych armii amerykańskiej na półkuli Pacyfiku po aneksji, w tym II wojnę światową, Wietnam i Koreę. W muzeum znajduje się także "Galeria Bohaterów", w której uhonorowano odznaczonych Medalem Honoru i Krzyżem Zasługi.

Muzeum zajmuje wspólną przestrzeń z Regionalnym Centrum Turystycznym Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych na Pacyfiku, w którym prezentowane są informacje o najważniejszych projektach Korpusu na Hawajach i w regionie Pacyfiku. Muzeum jest prowadzone przez Centrum Historii Wojskowej Armii Stanów Zjednoczonych i Garnizon Armii Stanów Zjednoczonych na Hawajach.

Stowarzyszenie Muzeum Armii na Hawajach (Hawai'i Army Museum Society - HAMS) zostało założone w 1976 roku przez grupę weteranów wojskowych i patriotycznie nastawionych obywateli. Jego misją jest wspieranie Muzeum Armii USA na Hawajach.

Wstęp do muzeum jest bezpłatny, a jest ono otwarte od wtorku do soboty, z wyjątkiem poniedziałków świątecznych. Muzeum znajduje się przy Kalia Road, współrzędne 21°16′44″N 157°50′1″W, w sąsiedztwie hotelu Hale Koa. Parking znajduje się po drugiej stronie ulicy.^[20]

Shangri La Museum of Islamic Art, Culture & Design mieści się w dawnym domu Doris Duke w pobliżu Diamond Head, tuż obok Honolulu na Hawajach. Obecnie muzeum jest własnością Doris Duke Foundation for Islamic Art i działa jako publiczne muzeum sztuki i kultury świata islamu. Wycieczki z przewodnikiem rozpoczynają się w Muzeum Sztuki w Honolulu, które organizuje je we współpracy z DDFIA.

Budowa Shangri La miała miejsce w latach 1936-1938, po podróży poślubnej Doris Duke w 1935 roku, podczas której zwiedziła ona świat islamu. Przez prawie 60 lat Duke zamawiał i zbierał dzieła sztuki do tej przestrzeni, tworząc w końcu kolekcję ponad 4000 obiektów. Obiekt został zaprojektowany przez Marion Sims Wyeth. Artystyczne odzwierciedlenie budowy Shangri La można znaleźć w powieści "Pieśń wygnańca" autorstwa Kiany Davenport.

W 2002 r. budynek został otwarty dla zwiedzających jako muzeum - Shangri La Museum for Islamic Art, Design & Culture.^[21]

Neal S. Blaisdell Center to centrum społecznościowe w pobliżu centrum Honolulu na Hawajach. W kompleksie znajduje się wielofunkcyjna arena, sala koncertowa, hala wystawowa, galeria, sale konferencyjne, Waikiki Shell i inne.

Zbudowane w 1964 r. na historycznym osiedlu Ward Estate i pierwotnie nazwane Honolulu International Center, centrum zostało przemianowane na cześć burmistrza Honolulu Neala S. Blaisdella, który nadzorował jego budowę. Centrum zostało przebudowane i rozbudowane w 1994 roku. Kompleks jest nadzorowany przez miejski Departament Usług dla Przedsiębiorstw, który nadzoruje także Waikiki Shell. W 2019 r. miasto chce przebudować ten teren, angażując w to szeroko zainteresowane strony i społeczeństwo, aby ocenić cele społeczności.^[22]

Admiral Clarey Bridge, znany również jako Ford Island Bridge, to most pontonowy, potocznie nazywany pływającym betonowym mostem zwodzonym, zapewniający dostęp do Ford Island, instalacji Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych położonej w środkowej części Pearl Harbor. Most umożliwia zwiedzanie historycznych miejsc na Ford Island za pomocą autobusów wycieczkowych, a rodzinom amerykańskich wojskowych przebywających na wyspie zapewnia dostęp do O'ahu. Przed wybudowaniem mostu mieszkańcy wyspy musieli korzystać z promów obsługiwanych przez personel Marynarki Wojennej, które kursowały co godzinę. Most jest jednym z zaledwie kilku mostów pływających, a jego pływające ruchome przęsło jest największym na świecie. Jego imiennik, admirał Bernard A. Clarey, był jednym z najbardziej odznaczonych oficerów Marynarki Wojennej.^[25]

Bazylika Katedralna Matki Bożej Pokoju - znana również pod oryginalną francuską nazwą Cathédrale de Notre Dame de la Paix, portugalską Catedral de Nossa Senhora da Paz i hawajską Malia o ka Malu Hale Pule Nui - jest kościołem macierzystym diecezji Honolulu i mieści katedrę biskupa Honolulu w Honolulu na Hawajach. Znajduje się on na północnym krańcu Fort Street Mall w centrum Honolulu. Druga katedra została zainstalowana we współkatedrze św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która również służy diecezji.

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów nadała katedrze tytuł Bazyliki Mniejszej 10 maja 2014 r., w liturgiczne wspomnienie św. Damiana. Msza św. inauguracyjna została odprawiona 11 października 2014 r., w piątą rocznicę kanonizacji św.

Bazylika katedralna została zbudowana w czasach misyjnych na Hawajach i służyła jako kościół macierzysty Wikariatu Apostolskiego Wysp Hawajskich. Poświęcił ją bp Louis-Désiré Maigret 15 sierpnia 1843 r. pod wezwaniem Matki Bożej Pokoju lub Malia O Ka Malu. Mówi się, że jest to najstarsza katedra nieprzerwanie użytkowana jako katedra w Stanach Zjednoczonych, a także kościół, w którym 21 maja 1864 r. święcenia prezbiteratu przyjął św. Damien z Molokaʻi. Z tych powodów Bazylika Katedralna Matki Bożej Pokoju została wpisana na listę National Register of Historic Places w 1972 roku. Bazylika Narodowego Sanktuarium Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Archidiecezji Baltimore, choć starsza, przez większość swojej historii była współkatedrą, a Katedra Świętego Ludwika w Archidiecezji Nowego Orleanu przez długi czas w swojej historii była zamknięta.^[26]

Ala Moana Beach Park to bezpłatny park publiczny na wyspie Oahu, w amerykańskim stanie Hawaje, położony między Waikiki a centrum Honolulu. Ten 100-hektarowy park ma szeroką plażę ze złotym piaskiem o długości ponad pół mili.

Jest to jedno z najpopularniejszych miejsc do pływania w otwartym oceanie na Hawajach, chronione przez płytką rafę, którą co roku odwiedza około 4 milionów osób. Znajdują się tam jednak ostre koralowce, więc większość osób woli wschodni koniec plaży (ten bliżej Diamond Head), gdzie dno oceanu jest piaszczyste i nie ma rafy ani skał. W środkowej części i na zachodnim krańcu plaży znajdują się skały na przybrzeżnym dnie oceanu, co sprawia, że wejście do oceanu jest trudniejsze. Na plaży codziennie stacjonują ratownicy.

Dno oceanu w Ala Moana szybko opada, dlatego początkujący pływacy powinni zachować ostrożność. Duże obszary trawiaste, banyany i palmy sprawiają, że park jest dobrym miejscem na piknik, grillowanie, granie w różne gry z piłką lub bieganie. Do dyspozycji są ratownicy, prysznice, toalety, telefony, korty tenisowe, stoły piknikowe, punkty gastronomiczne i pawilon muzyczny. Park plażowy Ala Moana jest ulubionym miejscem mieszkańców Honolulu. Znajduje się tuż obok "Magicznej Wyspy", na której odbywa się wiele imprez kulturalnych.

Park jest zamknięty od godz. 22.00 do 4.00 rano. Policja egzekwuje zamknięcie parku, wystawiając mandaty i dokonując aresztowań.

Podobnie jak w prawie wszystkich parkach miejskich Honolulu, w Ala Moana Beach Park w ciągu dnia i w nocy przebywało wielu bezdomnych, dopóki miasto nie zaczęło zamykać parku na noc w 2006 roku. Częściowo na tej podstawie przewodnik Fodors ocenił go jako "obszar o wysokiej przestępczości" w nocy po zmroku.^[28]

Zatoka Maunalua to zatoka w południowo-wschodniej części Honolulu, stolicy Hawajów. Zatoka rozciąga się na długości około 6,3 mil od południowego wierzchołka Diamond Head, Black Point, zwanego również Kūpikipikiʻō, na zachodzie do Portlock Point, znanego również jako Kawaihoa Point, na wschodzie.

Po stronie lądu, tuż na wschód od Diamond Head, znajduje się ekskluzywne przedmieście Kāhala. Dalej znajduje się kilka zamożnych przedmieść położonych na wzgórzach, takich jak Hawaii Loa Ridge, zamknięta społeczność zajmująca całe zbocze. Na wschodzie znajduje się przedmieście Hawaii Kai, zbudowane przez przemysłowca Henry'ego J. Kaisera po II wojnie światowej. W Hawaii Kai znajduje się marina, centra handlowe, w tym Costco, Walgreens, Longs i Safeway, oraz liczne restauracje, takie jak znany pub Roy's i Kona Brewing Co. Na cyplu prowadzącym do Koko Head znajdują się przedmieścia Portlock, które są częścią Hawaii Kai.

Nazwa Maunalua (od Mauna = góra i lua = dwa, w języku tubylców polinezyjskich) odnosi się do oznaczenia obszaru wokół Hawaii Kai w okresie osadnictwa polinezyjskiego. Góry, położone w głębi lądu od Portlock Point, to wysoka na 196 metrów (645 stóp) Głowa Koko oraz leżący około 3,5 kilometra na wschód od niej, w pobliżu Zatoki Hanauma, krater Koko, którego ściany wznoszą się na wysokość 368 metrów (1 207 stóp).

Zgodnie z legendą, Maunalua była jedną z pierwszych osad, kiedy pierwsi ludzie z Polinezji osiedlili się na Hawajach około XII wieku. Pierwotnie rdzenni Hawajczycy żyli tam łowiąc ryby i uprawiając słodkie ziemniaki (ʻuala) wzdłuż przybrzeżnych równin w miejscu zwanym Ke-kula-O Kamauwai. Maunalua słynęła niegdyś z największego stawu rybnego rdzennych Hawajczyków na Oʻahu. Staw o powierzchni 523 akrów, znany jako Keahupua-O-Maunalua, miał ścianę lub kuapā, która pierwotnie rozciągała się od cypla Kuliʻouʻou do miejsca, gdzie obecnie znajduje się Portlock. Staw służył przede wszystkim do hodowli muli (ʻawaʻawa), a także był domem dla wielu endemicznych lub miejscowych ptaków wodnych. Obszar ten był nadal ważny dla rybołówstwa i rolnictwa aż do lat 50. XX wieku, kiedy to staw został zasypany pod zabudowę mieszkaniową.^[29]

Organizacja non-profit w Honolulu. Falls of Clyde jest ostatnim zachowanym czteromasztowcem o żelaznym kadłubie i jedynym tankowcem o napędzie żaglowym. W 1989 r. został uznany za narodowy zabytek historyczny USA (U.S. National Historic Landmark), a obecnie jest statkiem-muzeum w Honolulu, jednak jego stan uległ pogorszeniu. Obecnie nie jest dostępny dla zwiedzających. We wrześniu 2008 r. własność została przekazana nowej organizacji non-profit, Friends of Falls of Clyde. Starania o zebranie 1,5 mln dolarów na oddanie statku do suchego doku nie powiodły się. 7 lutego 2019 r. Hawajski Departament Transportu wystawił statek na aukcję. W listopadzie 2021 roku HDOT zaakceptował ofertę Save Falls of Clyde - International na transport statku do Szkocji w celu jego odrestaurowania.^[33]