Hanauma Bay - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Nuʻuanu Pali to fragment nawietrznego klifu góry Koʻolau, znajdujący się u wylotu doliny Nuʻuanu na wyspie Oʻahu. Rozciąga się z niego panoramiczny widok na nawietrzne wybrzeże Oʻahu. Pali Highway łącząca Kailua/Kāneʻohe z centrum Honolulu przebiega przez tunele Pali Nuʻuanu wywiercone w zboczu klifu.

Na tym obszarze znajduje się również Ostoja Ryb Słodkowodnych Nuʻuanu oraz Zbiornik Nuʻuanu, będący w jurysdykcji Departamentu Ziemi i Zasobów Naturalnych Hawajów.

Nuʻuanu Pali State Wayside to punkt widokowy nad tunelami, z którego rozciąga się panoramiczny widok na nawietrzną stronę Oʻahu z widokiem na Kāneʻohe, zatokę Kāneʻohe i Kailua. Znana jest również z silnych wiatrów halnych wiejących przez przełęcz (obecnie omijaną przez tunele Nuʻuanu Pali). Tunele Nuʻuanu Pali zostały zbudowane w 1958 roku. Przed otwarciem tej drogi ludzie korzystali z tego, co obecnie znane jest jako Old Pali Road, a co jest popularnym szlakiem turystycznym.^[3]

Dom dr Archibalda Neila Sinclaira na Puʻu Pueo z widokiem na dolinę Mānoa i Diamond Head na wyspie Oʻahu został zbudowany w 1917 r. w stylu kolonialnym zaprojektowanym przez wiodącą lokalną firmę architektoniczną Emory i Webb, która zaprojektowała również Teatr Hawajski i inne piękne budynki na wyspie. Duża, pochyła posesja ma dwa wejścia: jedno poniżej trawnika przy 2726 Hillside Ave., a drugie nad domem przy 2725 Terrace Dr. Honolulu, Hawaiʻi. W 1983 r. obiekt został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Dwupiętrowy, drewniany dom główny o powierzchni 2 811 m² jest doskonałym przykładem stylu Colonial Revival zaadaptowanego na Hawajach, z rozległymi werandami i balkonami na zewnątrz oraz otwartymi przestrzeniami wewnątrz, ograniczonymi kolumnami zamiast ścian. Jego fundamenty opierają się na skałach lawowych i palach z czerwonego drewna. W budynku znajduje się osobna kwatera dla pokojówki o powierzchni 240 stóp kwadratowych i garaż dostępny od strony Terrace Drive oraz podziemny schron przeciwbombowy (dobudowany później) pod frontowym trawnikiem.

Dr Sinclair (ur. 20 stycznia 1871 r.) był wybitnym lekarzem, którego ojciec przybył do Honolulu z Nowego Jorku, aby nadzorować budowę Pałacu Iolani. Uczęszczał do Punahou School, a następnie w 1894 r. uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie w Glasgow w Szkocji. Praktykę lekarską rozpoczął w Anglii, po czym wrócił do Honolulu, gdzie pracował w United States Public Health Service (1900-1919), jako lekarz miejski (1901-1909) oraz jako dyrektor założyciel Leahi Home dla chorych na gruźlicę (1901). Dzięki opublikowanym badaniom w dziedzinie bakteriologii, immunologii i chorób płuc został przyjęty do American College of Physicians i innych towarzystw medycznych. Towarzystwo Sinclaira, zrzeszające specjalistów chorób płuc, nosi jego imię.

Dom został zbudowany na osiedlu College Hills (nazwanym tak na cześć Oahu College, obecnie Punahou School), szybko rozwijającego się przedmieścia Honolulu, które zostało obsłużone dzięki przedłużeniu linii tramwajów elektrycznych do Mānoa w 1901 roku i przeniesieniu College of Hawaii do Mānoa w 1912 roku. Wielu późniejszych mieszkańców tego domu było studentami i wykładowcami Uniwersytetu, z których najbardziej godna uwagi jest Janet Bell, która pełniła funkcję kuratora Kolekcji Hawajskiej od 1936 do 1970 roku.^[5]

Dom Edgara i Lucy Henriquesów przy 20 Old Pali Place w Honolulu na Hawajach został zbudowany w 1904 roku dla małżeństwa Henriquesów, którzy pobrali się w 1898 roku.

Edgar Henriques był biznesmenem, który przybył na Hawaje z Nowego Jorku w 1896 roku. Lucy była wysoko urodzoną hawajską aliburżanką, wywodziła się od Isaaca Davisa, brytyjskiego marynarza, który służył jako doradca Kamehamehy I w kontaktach z obcokrajowcami i w podboju innych wysp. Ciotka Lucy, Lucy Kaopaulu Peabody, zbudowała dom dla małżeństwa i sama mieszkała w nim aż do śmierci w 1928 roku. Jest to jeden z najlepiej zachowanych i nielicznych przykładów okazałego budynku mieszkalnego typu "kamaaina" z końca XIX wieku, z zadaszonym porte-cochere i rozłożystym lānai, wspaniałym, otwartym wnętrzem oraz dużymi drzwiami i oknami, które można było łatwo otworzyć na tropikalną bryzę. Jego architektem był Thomas Gill, ojciec Thomasa P. Gilla, a w 1984 r. został wpisany do Hawajskiego i Krajowego Rejestru Zabytków.

Lucy Kalanikumaikie Henriques działała w organizacji Daughters of Hawaii, Hawajskim Towarzystwie Historycznym (HHS) i Towarzystwie Kaahumanu. Jej mąż Edgar był wybitnym członkiem społeczności biznesowej i również aktywnie działał w HHS, publikując okazjonalne opracowania na temat tradycyjnej historii i kultury Hawajów. Edgar i Lucy posiadali dużą kolekcję artefaktów kultury hawajskiej, które obecnie znajdują się w Muzeum Bernice P. Bishop.

W 1932 roku Lucy Henriques zapisała w testamencie ziemię i fundusz powierniczy na założenie placówki medycznej w Mahahikilua w Kamuela na Hawajach. Po wielu opóźnieniach Centrum Medyczne Lucy Henriques zostało otwarte w 1977 roku, a w 1999 roku połączyło się z North Hawaii Community Hospital.^[6]

Dom Jamesa L. Coke'a, zwany także Waipuna, przy 3649 Nuʻuanu Pali Drive w Honolulu na Hawajach, został zbudowany w 1934 roku dla sędziego Jamesa L. Coke'a, który w tym samym roku został ponownie mianowany przez prezydenta USA Franklina D. Roosevelta sędzią głównym Sądu Najwyższego Hawajów. Jego architektura jest istotna jako przykład twórczości mieszkaniowej C.W. Dickeya, najwybitniejszego lokalnego architekta tego okresu, a architektura krajobrazu jest dziełem wybitnego architekta krajobrazu tego okresu, Richarda Tongga. Dom i teren zostały wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków w 1986 roku.

Dom nie jest typowy dla budownictwa mieszkaniowego Dickeya, ale odznacza się dobrym rzemiosłem i jest dobrze przystosowany do życia wewnątrz i na zewnątrz. Jest to dwupiętrowy, dwuściankowy budynek na planie litery L, z dwuspadowym dachem nad jednym skrzydłem i czterospadowym nad drugim. Ściany zewnętrzne na parterze są murowane, a na piętrze pokryte deskami - obie pomalowane na biało. Podłogi wewnątrz budynku są wykonane z drewna ochrowego, a balustrada klatki schodowej i żyrandol w jadalni z kutego żelaza.

W latach 1935-37 Tongg zaprojektował zarówno przednie podwórze, jak i tylną działkę, która przecina Nuʻuanu Stream. Wśród jego innych godnych uwagi projektów krajobrazowych znalazły się: Andrews Outdoor Theatre na Uniwersytecie Hawajskim, budynek Alexander & Baldwin, lokalne rezydencje George'a W. Vanderbilta i Doris Duke oraz centralny ogród na lotnisku międzynarodowym w Honolulu.^[7]