Flagstaff - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Picture Canyon Natural and Cultural Preserve to stanowisko archeologiczne i rezerwat przyrody dostępny dla zwiedzających przez cały rok, położony w północno-wschodniej części Flagstaff w Arizonie. Rezerwat służy edukacji społeczności lokalnej w zakresie ekologii, geologii i archeologii oraz ogólnej rekreacji na świeżym powietrzu.

Historia

Picture Canyon został wpisany do Narodowego Rejestru Zabytków 10 stycznia 2008 r. Rezerwat o powierzchni 478 akrów został zakupiony 30 października 2012 r. podczas publicznej aukcji na schodach gmachu sądu hrabstwa Coconino od Departamentu Ziemi Stanowej przez miasto Flagstaff za 4,8 mln dolarów po tym, jak kilka grup społecznych zrekultywowało ten teren i przez dziesięciolecia zabiegało o jego ochronę. Zawarto porozumienie z oczyszczalnią ścieków Wildcat Hill, położoną bezpośrednio na południe od rezerwatu, aby zapewnić stałe źródło wody dla siedlisk łęgowych i dzikiej przyrody. Odzyskana woda jest odprowadzana do stawu, który zasila rzekę Rio de Flag poprzez nierówny kanion geologiczny zbudowany ze skał bazaltowych. Tysiące lat temu, w latach 700-1300 n.e., obszar ten zamieszkiwali tubylcy znani jako Północni Sinagua (ludzie bez wody). Nazwa Kanionu Obrazkowego pochodzi od dużego zagęszczenia petroglifów stworzonych przez Sinagua wzdłuż rzeki. Powstały setki paneli przedstawiających łuczników, figury geometryczne oraz lokalne zwierzęta, takie jak ptaki i żółwie.

Szlaki i obiekty przyrodnicze

Na terenie rezerwatu znajdują się trzy szlaki: Tom Moody Trail to 2,8-milowa pętla zewnętrzna w obrębie rezerwatu. W pobliżu początku szlaku znajduje się klasa na świeżym powietrzu z panelami edukacyjnymi. Południowo-wschodni odcinek szlaku biegnie początkowo równolegle do rzeki Rio De Flag i wzdłuż ścian kanionu, gdzie zwiedzający mogą podziwiać wodospad znajdujący się na terenie rezerwatu. Idąc dalej na północny wschód, po przekroczeniu mostu Rio De Flag, odwiedzający trafią na stanowisko petroglifów ptaków wodnych. Szlak Don Weavera to odcinek o długości 0,7 mili łączący się ze szlakiem Toma Moody'ego, tworzący mniejszą pętlę i prowadzący zwiedzających na przeciwległą stronę ścian kanionu, gdzie można podziwiać wodospad. Szlak Arizony jest 1,5-milowym odcinkiem większego, ponad 800-milowego szlaku, który rozciąga się od Meksyku do Utah i przecina Szlak Toma Moody'ego.^[5]

Arboretum we Flagstaff to arboretum o powierzchni 200 akrów, w którym rośnie 750 gatunków roślin, głównie tolerujących suszę, przystosowanych do warunków klimatycznych i rodzimych, reprezentatywnych dla wysokopustynnego Płaskowyżu Kolorado, gdzie znajduje się Wielki Kanion i Park Narodowy Zion. Znajduje się on 3,8 mili na południe od drogi U.S. Route 66 na Woody Mountain Road, na zachodniej stronie Flagstaff, Arizona, USA. Obiekt znajduje się na wysokości 7 150' n.p.m., co czyni go jednym z najwyżej położonych ogrodów publicznych w Stanach Zjednoczonych. Arboretum posiada bogatą kolekcję regionalną rodzaju Penstemon i organizuje coroczny Festiwal Penstemonów.

Arboretum było pierwotnie lasem i działającym ranczem, a pod koniec lat 60. ubiegłego wieku domem Frances McAllister. W 1981 r. ofiarowała ona Arboretum ziemię i stworzyła dla niego finansowy fundusz wieczysty. Arboretum jest także siedzibą Stacji Badawczej Merriam-Powell i Południowo-Zachodniego Ogrodu Doświadczalnego.^[8]

Krater uderzeniowy w Arizonie. Krater Meteorowy – krater uderzeniowy na obszarze Canyon Diablo hrabstwa Coconino stanu Arizona w Stanach Zjednoczonych, o średnicy 1200 metrów i głębokości 170 m. Ocenia się, że powstał około 50 tysięcy lat temu, w wyniku uderzenia meteorytu żelaznego o masie 300 000 ton poruszającego się z prędkością 12 km/s. Energia uderzenia odpowiada eksplozji 2,5 mln ton trotylu. Większość meteorytu stopiła się rozbryzgując się po okolicy. Energia cieplna rozproszona w postaci wybuchu spowodowała wyrzucenie milionów ton skał tworząc krater i pokrywając na niemal 2 km ziemię pokruszonymi, częściowo stopionymi skałami zmieszanymi z fragmentami meteorytu.

Uważany za najlepiej zachowany krater na świecie, do czego przyczynił się pustynny klimat miejsca uderzenia. Erozja wodna niszczy go bardzo powoli, uboga roślinność nie stanowi zagrożenia, a erozja wiatrowa jest prawie niezauważalna.

Pierwszą osobą, która udowodniła, że krater powstał od uderzenia meteorytu był Daniel Barringer, amerykański geolog i przemysłowiec (stąd nazwa Krater Barringera). Jego rodzina jest obecnie właścicielem terenu, na którym leży krater i dlatego miejsce nie ma statusu Pomnika Narodowego USA, gdyż takowy musi być własnością federalną.

W latach 60. XX wieku amerykańscy astronauci z NASA na dnie krateru przeprowadzali treningi przed misją na Księżyc w ramach Programu Apollo.^[9]