Clearwater - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Clearwater Marine Aquarium jest organizacją non-profit 501 i akwarium w Clearwater na Florydzie. Jest on poświęcony ratowania, rehabilitacji i uwolnienia chorych i rannych zwierząt morskich, edukacji publicznej, ochrony i badań. W 2021 r. dyrektor generalny i inni członkowie zarządu nagrali kamerą bezpieczeństwa, jak żeński personel syren zmienia się bez ich zgody, a następnie rozpowszechnili nagranie wśród znajomych.

Clearwater Marine Aquarium zostało otwarte w 1972 r. w swojej obecnej siedzibie przy Clearwater Beach, w dawnej oczyszczalni ścieków (duże baseny dobrze nadawały się do operacji rehabilitacyjnych).

W akwarium na stałe przebywają liczne formy życia morskiego, z których wszystkie mają poważne obrażenia uniemożliwiające im powrót na wolność.

Najbardziej znanym stałym mieszkańcem akwarium jest Winter, delfin butlonosy, który został uratowany w grudniu 2005 roku po tym, jak jego ogon został złapany w pułapkę na kraby. Jej obrażenia spowodowały utratę ogona, a akwarium wyposażyło ją w protezę ogona, która przyciągnęła uwagę całego świata do ośrodka. Winter zagrała później w filmie "Opowieść o delfinach" z 2011 roku oraz w jego sequelu "Opowieść o delfinach 2", który częściowo był kręcony w akwarium.^[1]

Sand Key to wyspa barierowa na wybrzeżu Zatoki Florydy, która rozciąga się od Madeira Beach przez Redington Beach, North Redington Beach, Redington Shores, Indian Shores, Indian Rocks Beach, Belleair Shore i Belleair Beach do Clearwater.

W części wyspy położonej w Clearwater znajduje się Sand Key Park (park hrabstwa Pinellas, położony na południe od plaży Clearwater). Jest on zamykany o zmroku, posiada miejsca piknikowe i do wędkowania, ścieżkę przyrodniczą, stoiska z napojami i przekąskami na plaży oraz bardzo przestronne parkingi. Natomiast główna część plaży Clearwater Beach jest tak gęsto zabudowana, że poruszanie się po niej samochodem może być trudne. W 2012 r. zlikwidowano parkometry w Sand Key Park, będącym pod jurysdykcją władz hrabstwa, na rzecz systemu zryczałtowanej stawki dziennej (5 USD). Te dwie wyspy, jak również wyspa, na której znajduje się dzielnica Island Estates, należą do miasta Clearwater, którego śródmieście, znane jako "Cleveland Street District", leży kilka mil na wschód od Clearwater Memorial Causeway.^[5]

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego jest kościołem episkopalnym w Clearwater na Florydzie. Jego nazwa pochodzi od słów jednego z założycieli: "To był cud, jak nasz kościół wzniósł się z naszych modlitw". Kościół znajduje się w dzielnicy mieszkaniowej Harbor Oaks i jest uważany przez wielu mieszkańców za ważny obiekt historyczny. Kościół posiada również wysoki na 75 stóp carillon, Betty Jane Dimmitt Memorial Carillon, który ma 49 dzwonów i jest jedną z zaledwie czterech takich wież w stanie Floryda.

Oprócz organów i carillonu w obecnym budynku kościoła, zbudowanym w stylu gotyckim ok. 1925 r., znajduje się 28 witraży (najstarszy z nich pochodzi z 1895 r.), które przedstawiają m.in. Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa (w dużym oknie nad ołtarzem), Dziesięć Przykazań, przypowieść o Dobrym Pasterzu, przypowieść o zagubionym synu oraz "okno wojenne", w którym zapala się świecę na pamiątkę wojny w Iraku. Wiele osób modliło się przy tym oknie za swoich bliskich, którzy brali udział w wojnie.^[7]

Most Bayside Bridge to most dźwigarowy w hrabstwie Pinellas, przecinający północno-zachodni kraniec zatoki Tampa, łączący Clearwater na Florydzie i Largo na Florydzie. Budowę mostu rozpoczęto na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, a zakończono latem 1993 roku, oficjalnie otwierając go dla ruchu 2 czerwca tego samego roku. Pierwotnie, w latach 70-tych, most 49th Street Bridge był płatną częścią 12-milowej Pinellas Parkway. Obecny, sześciopasmowy, dwuprzęsłowy most zapewnia bezpośredni i swobodny dostęp ze wschodniej części Clearwater do międzynarodowego lotniska St. Petersburg/Clearwater, łącząc McMullen Booth Road z 49th Street North, a także służy jako obwodnica dla mocno zatłoczonej drogi US 19.

Ograniczenie prędkości wynosi 55 mph (ok. 88 km/h) aż do McMullen Booth. Ze względu na różnice w pochyleniu, samochody odczuwają podskakiwanie podczas jazdy po pasach północnych. Występuje to na pierwszej (południowej) połowie przęsła północnego.

Na moście znajduje się węzeł SPUI na drodze stanowej nr 60 oraz węzeł typu "diament" na południowym końcu mostu. Wraz z mostem wybudowano węzeł przesiadkowy o wartości 12 mln USD na skrzyżowaniu ulic 49th Street i Roosevelt Boulevard. Budowa mostu została ukończona przed poszerzeniem drogi McMullen Booth Road, co spowodowało, że na dwupasmową drogę wyjeżdżało do 36 000 samochodów dziennie. Na ulicach takich jak Marlo Road kierowcy mogli czekać nawet 15 minut, zanim mogli skręcić w lewo.

W 1991 roku administrator hrabstwa Pinellas, Fred Marquis, argumentował, że koszt budowy mostu można sfinansować dzięki 10-letniemu przedłużeniu podatku od benzyny. Plan ten został przyjęty jako podatek "Penny for Pinellas". Dzięki temu nie było potrzeby budowy 16-pasmowego punktu poboru opłat o wartości 2,5 miliona dolarów, który miałby powstać na wrażliwych bagnach na południowym krańcu mostu. Koszt budowy mostu szacuje się na 71 mln USD.

Planuje się, że most Bayside Bridge połączy się z pobliską autostradą Interstate 275 za pośrednictwem drogi Gateway Expressway, której budowa rozpoczęła się w sierpniu 2017 r.^[9]