Bozeman - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Znana kolekcja skamieniałości dinozaurów. Museum of the Rockies to muzeum znajdujące się w Bozeman, w stanie Montana. Początkowo powiązane z Montana State University w Bozeman, a obecnie także z Smithsonian Institution, muzeum jest znane ze swoich zbiorów paleontologicznych, choć nie są one jego jedynym celem. W Muzeum Gór Skalistych znajduje się największa w Stanach Zjednoczonych kolekcja szczątków dinozaurów. Muzeum posiada największą czaszkę Tyranozaura, jaką kiedykolwiek odkryto, a także kość udową Tyranozaura rexa zawierającą szczątki tkanek miękkich. Muzeum stanowi część Montańskiego Szlaku Dinozaurów i jest oficjalnym repozytorium okazów paleontologicznych w stanie Montana.

Zbiory muzeum koncentrują się na fizycznej i kulturowej historii Gór Skalistych oraz ludzi i zwierząt, którzy je zamieszkiwali, i sięgają ponad 500 milionów lat wstecz. Do stałych eksponatów należą: "Enduring Peoples", która jest kroniką życia rdzennych Amerykanów na Równinach Północnych i w pobliżu Gór Skalistych; "History of the Northern Rocky Mountain Region", którego mieszkańcami byli rdzenni Amerykanie, handlarze futrami, poszukiwacze złota i osadnicy od czasów pogranicza do II wojny światowej; Living History Farm, która obejmuje Tinsley House, gdzie przebrani interpretatorzy demonstrują życie w domu z przełomu wieków; oraz Taylor Planetarium, 104-osobowe kino kopułowe o wysokości 12 m.^[1]

Bridger Bowl to ośrodek narciarski w zachodniej części Stanów Zjednoczonych, w pobliżu Bozeman w stanie Montana. Służy lokalnej populacji hrabstwa Gallatin, w tym Uniwersytetowi Stanowemu Montana. Wysokość szczytu wynosi 8 700 stóp nad poziomem morza, z pionowym spadkiem o 2 600 stóp na stokach skierowanych na wschód.

Bridger Bowl, położony 26 km na północ od Bozeman w paśmie Bridger Range w południowej Montanie, to lokalny ośrodek narciarski typu non-profit. Zapewnia mieszkańcom niedrogą jazdę na nartach, wspaniały teren i wyjątkowe opady śniegu. Nazwa ośrodka narciarskiego i pasma górskiego pochodzi od nazwiska znanego człowieka gór Jima Bridgera, a dojechać tu można z autostrady stanowej nr 86.

Oprócz istniejącego schroniska podstawowego i schroniska w połowie góry, w 2005 r. otwarto nowe schronisko główne w rejonie bazy.

Od 1988 roku mieszkańcy są informowani o nadejściu świeżego śniegu przez migającą niebieską latarnię na szczycie hotelu Baxter w centrum Bozeman. Sygnalizator włącza się za każdym razem, gdy w Bridger Bowl spadną dwa cale (5 cm) nowego śniegu, i pozostaje włączony przez 24 godziny. Konserwacja światła jest priorytetem i tylko raz w ciągu 20 lat było ono nieczynne przez dwa dni.

W sezonie 2008-09 w Bridger Bowl otwarto nowy wyciąg krzesełkowy Schlasman's, pierwszy od 30 lat. Wyremontowane podwójne krzesełko Doppelmayr z 1976 roku, było wcześniej wyciągiem "peruwiańskim" w Snowbird w Utah. Nazwany na cześć górnika, który zginął w lawinie w 1885 roku, Schlasman's ma przewyższenie 1700 stóp (518 m) i dodaje 311 akrów (1,26 km2) nowego terenu obsługiwanego przez wyciąg, przeznaczonego tylko dla ekspertów. Aby móc korzystać z tego wyciągu, narciarze muszą mieć przy sobie nadajnik lawinowy.

W sezonie 2013-14 Bridger zaprezentował nowe wyciągi krzesełkowe Powder Park i Alpine. Te zupełnie nowe wyciągi potroiły przepustowość pod górę (3300 w porównaniu z 1100/godz.) w porównaniu ze "starym Alpine" dwubiegunowym środkowym krzesłem, które zostało wycofane w 2013 roku.

Bridger Bowl słynie z terenów narciarskich przeznaczonych wyłącznie dla ekspertów, znanych jako "The Ridge". Na grzbiecie znajduje się sześć odcinków, znanych jako Schlasman's, D Route, C Route, B Route, A route oraz Northwest/Hidden Gully Areas. Aby jeździć na nartach lub snowboardzie na grani, należy zaopatrzyć się w nadajnik lawinowy i łopatę; większość grani to teren turystyczny.

Stan Montana był gospodarzem Mistrzostw NCAA w narciarstwie ośmiokrotnie (1960, 1983, 1985, 1996, 1998, 2008, 2012, 2020). Wszystkie odbyły się w Bridger Bowl, a zawody w biegach narciarskich na sąsiednim Bohart Ranch.^[3]

Cooper Park Historic District, w Bozeman, w stanie Montana, to historyczna dzielnica o powierzchni 75 akrów, która w 1987 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places.

Obejmuje on Park Coopera, plac o dwóch przecznicach, który jest centralnym punktem dzielnicy, oraz przecznice od 200 do 700 przy ulicach S. Fifth, Sixth, Seventh, Eighth i Cross w Bozeman, a także 222 budynki z 265 jedno- i dwupiętrowych domów w dzielnicy.

Obejmuje ona architekturę w stylu Colonial Revival, Bungalow/craftsman i Queen Anne.

Istnieje kilka małych skupisk lub par domów wyraźnie zbudowanych przez jedną osobę, w tym cztery podobne domy w stylu bungalow przy 507, 511, 515 i 523 W. Babcock, wszystkie prawdopodobnie zbudowane przez stolarza Elmera Bartholomew około 1920 r., oraz 718 i 722 S. 7th Avenue, zbudowane przez stolarza Ora E. Longa.^[4]

Bozeman Pass el. 5 702 stóp to przełęcz górska położona około 13 mil na wschód od Bozeman w stanie Montana i około 15 mil na zachód od Livingston w stanie Montana na drodze międzystanowej nr 90. Oddziela ona pasma górskie Bridger i Gallatin.

Nazwa pochodzi od nazwiska pioniera Johna Bozemana, młodego Gruzina, który w 1863 r. otworzył szlak Bozeman Trail z Fort Laramie w stanie Wyoming do Virginia City w stanie Montana przez przełęcz noszącą jego imię. Przełęcz jest częścią transkontynentalnej trasy kolejowej zbudowanej przez Northern Pacific Railway między Saint Paul w stanie Minnesota a Tacoma w stanie Waszyngton. W 1884 roku Northern Pacific otworzyła pod przełęczą tunel o długości 1 113 m (3 652 stóp). W 1945 roku otwarto krótszy tunel o długości 919 m (3 015 stóp) na północ od pierwotnego. Tory są obecnie wykorzystywane przez Montana Rail Link i BNSF Railway.

Sacagawea, kobieta z plemienia Shoshone, która kierowała częścią ekspedycji Lewisa i Clarka (Korpus Odkrywców), poprowadziła kapitana Williama Clarka i jego dziesięcioosobową grupę przez przełęcz 15 lipca 1806 roku. Wyruszyli oni na wschód i planowali zbadać rzekę Yellowstone do jej ujścia, gdzie mieli dołączyć do kapitana Meriwethera Lewisa i jego grupy, którzy wracali na wschód rzeką Missouri.^[5]