New Rochelle - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Pelham Bay Park to park miejski położony w północno-wschodnim narożniku nowojorskiej dzielnicy Bronx. Ma powierzchnię 2772 akrów i jest największym parkiem publicznym w Nowym Jorku. Jego powierzchnia jest ponad trzykrotnie większa od Central Parku na Manhattanie. Park jest zarządzany przez Departament Parków i Rekreacji Miasta Nowy Jork.

Park Pelham Bay zawiera wiele obiektów geograficznych, zarówno naturalnych, jak i stworzonych przez człowieka. W skład parku wchodzi kilka półwyspów, w tym Rodman's Neck, Tallapoosa Point oraz dawne wyspy Hunter i Twin Islands. Przez środek Pelham Bay Park przebiega laguna, a zatoka Eastchester Bay oddziela południowo-zachodni narożnik od reszty parku. Na terenie parku znajduje się także kilka terenów rekreacyjnych. Plaża Orchard Beach biegnie wzdłuż zatoki Pelham Bay na wschodnim brzegu parku. W centralnej części parku znajdują się dwa pola golfowe i różne ścieżki przyrodnicze. Do innych zabytków należą Bartow-Pell Mansion, miejski punkt orientacyjny, a także Bronx Victory Column & Memorial Grove.

Zanim powstał, teren obejmujący obecny Pelham Bay Park był częścią dysydenckiej kolonii Anne Hutchinson, która istniała krótko. Część Nowej Holandii została zniszczona w 1643 r. przez atak Siwanoyów w odwecie za niepowiązane z nią masakry dokonane pod kierownictwem Willema Kiefta w kolonii Nowy Amsterdam należącej do Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. W 1654 roku Anglik Thomas Pell kupił od Siwanoyów 50 000 akrów (200 km²) ziemi, która po nadaniu w 1666 roku przez Karola II praw miejskich stała się znana jako Pelham Manor. Podczas amerykańskiej wojny rewolucyjnej tereny te stanowiły bufor między Nowym Jorkiem opanowanym przez Brytyjczyków a Westchester opanowanym przez rebeliantów. Stały się miejscem bitwy pod Pell's Point, w której milicja z Massachusetts ukryta za kamiennymi murami (wciąż widocznymi na jednym z pól golfowych w parku) powstrzymała brytyjskie natarcie.

Park powstał w 1888 roku pod auspicjami Departamentu Parków Bronksu, w dużej mierze zainspirowany wizją Johna Mullaly'ego, i przeszedł w ręce Nowego Jorku, gdy część Bronksu na wschód od rzeki Bronx została przyłączona do miasta w 1895 roku. Orchard Beach, jedna z najpopularniejszych w mieście, powstała dzięki staraniom Roberta Mosesa w latach 30. XX wieku.^[1]

Thomas Paine Cottage w New Rochelle, w stanie Nowy Jork, w Stanach Zjednoczonych, był w latach 1802-1806 domem Thomasa Paine'a, autora Common Sense i bohatera wojny rewolucyjnej. Paine był pochowany w pobliżu chaty od swojej śmierci w 1809 r. do chwili, gdy jego ciało zostało ekshumowane w 1819 r. Był to jeden z kilku budynków znajdujących się na 300-akrowej farmie podarowanej Paine'owi przez stan Nowy Jork w 1784 r. w uznaniu jego zasług dla sprawy niepodległości. To właśnie tutaj w sierpniu 1805 r. napisał swój ostatni pamflet, skierowany do mieszkańców Filadelfii, zatytułowany "Reforma konstytucyjna".

Domek jest własnością Stowarzyszenia Historycznego Hugenotów i New Rochelle, a od 1910 r. działa jako muzeum historyczne. Domek jest otwarty dla zwiedzających w większość piątków, sobót i niedziel w godzinach od 10 do 17. Przez cały rok w domku odbywają się liczne imprezy weekendowe, w tym Jarmark Kolonialny na wiosnę, noc w tawernie kolonialnej podczas ArtsFest w październiku oraz zbiórka zabawek dla dzieci w grudniu. Chata jest gospodarzem wielu wycieczek szkolnych.^[3]

The Picture House Regional Film Center, dawniej znane jako "Pelham Picture House", to zabytkowe kino znajdujące się w Pelham, w hrabstwie Westchester, w stanie Nowy Jork. Prostokątny budynek został zbudowany w 1921 roku w stylu hiszpańskiego renesansu i jest ustawiony pod kątem na północno-zachodnim rogu Wolf's Lane i Brookside Avenue. Posiada skośne wykusze końcowe, charakterystyczne okrągłe łukowate wejście, pokryte dachówką okapy nad dużymi oknami w wykuszach końcowych oraz drewniany otwarty sufit kratownicowy w sali widowiskowej. Budynek jest typowym przykładem architektury komercyjnej z początku XX wieku na przedmieściach Nowego Jorku, a jego eklektyczny styl odzwierciedla styl Mission.

Kino było własnością prywatną, dopóki nie zostało wystawione na sprzedaż w 2003 roku. Obawiając się, że zabytkowy budynek zostanie zburzony, zaniepokojeni mieszkańcy Westchester utworzyli organizację non-profit (pierwotnie Pelham Picture House Preservation, nazwa została zmieniona na The Picture House Regional Film Center w 2005 roku) i kupili budynek. The Picture House prowadzi działalność filmową i edukacyjną w siedzibie przy Wolfs Lane 175 oraz w okolicznych szkołach. W kinie organizowane są także przyjęcia urodzinowe.

W 2010 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[6]

Kościół episkopalny Trinity-St. Paul's w New Rochelle w hrabstwie Westchester w stanie Nowy Jork został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 2006 roku. Znajduje się on na północno-zachodnim rogu ulic Huguenot Street i Division Street. Kościół ten reprezentuje ciało większościowej grupy założycielskiej kongregacji francusko-kalwińskiej z New Rochelle, która w czerwcu 1709 r. podporządkowała się liturgii Kościoła Anglii. Król Jerzy III nadał Trinity pierwsze prawa miejskie w 1762 roku. Po amerykańskiej wojnie rewolucyjnej Trinity stała się parafią Protestanckiego Kościoła Episkopalnego Ameryki.

Obecny budynek jest trzecim kościołem wzniesionym przez konformistyczną kongregację. Jest on bezpośrednim następcą drewnianego budynku kościelnego wzniesionego w latach 1823-1824. Stoi na ziemi, która w 1743 roku została przekazana zarządcom kościoła przez Amana Guiona. Kamień węgielny położono 13 sierpnia 1862 roku, kościół otwarto dla wiernych 13 września 1863 roku, a wieżę ukończono 30 listopada 1864 roku. Kościół został zaprojektowany przez firmę Richard Upjohn & Son, znaną z architektury gotyckiego odrodzenia.

W 1892 roku po zachodniej stronie kościoła dobudowano dom parafialny. Zbudowany z tego samego granitu i brązowego kamienia co kościół, został zaprojektowany przez architekta Fredericka Carlesa Merry'ego, który zaprojektował również budynek New Rochelle Trust przy Main Street.^[7]

Wilmot Church to parafia episkopalna w New Rochelle w stanie Nowy Jork. Położony na skrzyżowaniu North Avenue, Mill Road i Wilmot Road, kościół jest centralnym punktem XVII-XIX-wiecznej wioski satelitarnej Cooper's Corners.

Oficjalnie założony 1 maja 1858 roku, zaprojektowany przez Alexandra Duranda gotycki kościół Carpenter został ukończony w 1859 roku, aby służyć jako "kaplica ulgi" dla ludzi, dla których pokonanie pięciu mil do kościoła Trinity na Huguenot Street w południowej części miasta i St. James-the-Less w Scarsdale było zbyt trudne. Wkrótce był to niezależny kościół, zarejestrowany zgodnie z prawem stanu Nowy Jork 8 grudnia 1860 roku, służący parafianom w północnej części New Rochelle i poza nią. Kościół zbudowany jest na fundamencie z marmuru z Tuckahoe, a we wnętrzu zachowały się takie oryginalne detale, jak 19 mahoniowych ławek i żyrandole.

St. John's był miejscem, w którym powstała pierwsza szkoła publiczna w New Rochelle. Została ona założona na mocy przepisów ustawy z 9 kwietnia 1795 roku, pierwszej ustawy o szkołach publicznych uchwalonej przez stan Nowy Jork. Dom szkolny został zbudowany w latach 1830-1840, zastępując pierwotną szkołę jednopokojową z 1795 roku. W 1922 roku Rada Szkolna New Rochelle przeniosła uczniów do szkoły Roosevelt School. Kościół zakupił tę nieruchomość w 1943 r. do użytku jako szkoła niedzielna i biura duchownych.

Artysta Norman Rockwell był członkiem kongregacji St. John's. Jego dzieci zostały ochrzczone w tym kościele. Jego dzieci zostały ochrzczone w tym kościele.

Ks. Jennie Talley została powołana na 20. rektora kościoła św. Jana 5 czerwca 2016 r. i jest jego pierwszą kobietą rektorem.^[10]

Trump Plaza New Rochelle to 40-piętrowe luksusowe condo zlokalizowane w New Rochelle, NY. Trump Organization nie zarządza już obiektem po tym, jak w październiku 2021 roku zarząd Condo Board zrezygnował z ich usług, a obecnie zarządza nim firma AKAM Associates.

Trump Plaza New Rochelle został zbudowany przez firmę Cappelli Enterprises, tego samego dewelopera, który wybudował Trump Tower at City Center w pobliskim White Plains. Trump Plaza był najwyższym budynkiem w hrabstwie Westchester i najwyższym budynkiem pomiędzy Nowym Jorkiem a Albany do czasu ukończenia budowy 44-piętrowego hotelu Ritz-Carlton w White Plains.

Trump Plaza jest częścią ogromnego projektu przebudowy śródmieścia, który rozpoczął się wraz z budową New Roc City w 1999 roku. Projekt obejmuje Parcel 1A i Lawton Street Redevelopment block znany jako Le Count Square. Trump Plaza, mieszczący się przy 175 Huguenot Street, powstał na terenie Parcel 1A o powierzchni 8.100 m2, o którego przebudowę miasto New Rochelle starało się od ponad 30 lat. W 2008 roku firma Cappelli Enterprises rozpocznie rozbudowę "Le Count Square" naprzeciwko Trump Plaza, dodając do tej okolicy 1 000 000 stóp kwadratowych (93 000 m2) powierzchni hotelowej, biurowej, handlowej i mieszkalnej. Wraz z realizacją Trump Plaza i Le Count Square, łączna wartość inwestycji firmy Cappelli w centrum New Rochelle przekroczy 1 miliard dolarów.

Trump Plaza o powierzchni 353 600 stóp kwadratowych (32 850 m2) składa się z 12 800 m2 powierzchni handlowej na dwóch poziomach u podstawy, zwieńczonej luksusową wieżą mieszkalną. Trump Plaza wznosi się ponad 435 stóp (133 m) nad centrum New Rochelle. Część handlowa projektu jest połączona z New Roc City za pomocą zamkniętego mostu dla pieszych.^[14]

Wildcliff, nazywany również Cyrus Lawton House, to zabytkowa rezydencja z widokiem na Long Island Sound w New Rochelle w hrabstwie Westchester w stanie Nowy Jork. Ten 20-pokojowy domek-willa, zbudowany około 1852 roku, został zaprojektowany przez wybitnego architekta Alexandra Jacksona Davisa w stylu gotyckiego odrodzenia. Dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków 31 grudnia 2002 r.

Niezamieszkana rezydencja została zniszczona przez podejrzany pożar wieczorem 26 listopada 2018 roku. Dom okazał się całkowitą stratą. W dniu 12 grudnia 2018 r. czterech 13-letnich chłopców w wieku gimnazjalnym (wszyscy są mieszkańcami New Rochelle) zostało aresztowanych i oskarżonych w związku z pożarem. Wszyscy zostali oskarżeni jako nieletni o wykroczenie trzeciego stopnia (misdemanor third-degree criminal trespass), natomiast jeden stoi przed zarzutem podpalenia czwartego stopnia (felony charge of fourth-degree arson).^[16]

First Presbyterian Church i Lewis Pintard House to para sąsiadujących ze sobą zabytkowych budynków w centrum New Rochelle w stanie Nowy Jork w Stanach Zjednoczonych. Kościół i przylegająca do niego rezydencja, Pintard House, znajdują się na 3-akrowej działce. Obiekt został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1979 roku.

Pierwszy Kościół Prezbiteriański powstał jako Kościół Francuski założony przez pierwszych osadników hugenockich w New Rochelle. Kościół jest budowlą w stylu kolonialnym z granitowymi pinaklami, zaprojektowaną przez Johna Russella Pope'a, architekta Jefferson Memorial. Został on ukończony w 1929 r. i zastąpił pierwszy kościół kongregacji, który został zniszczony przez pożar.

Obok budynku kościoła znajduje się Dom Pintarda, jeden z najstarszych zachowanych domów w New Rochelle. Został on zbudowany częściowo przez Alexandra Allaire'a przed 1710 rokiem. W 1765 roku stał się domem znanego nowojorskiego kupca Pierre'a Vallade'a, który przybył do New Rochelle na emeryturę. Po śmierci Vallade'a w 1770 roku wdowa po nim wyszła za mąż za Lewisa Pintarda, którego nazwisko zaczęto kojarzyć z tym domem. Pintard był lokalnym kupcem i patriotą z czasów wojny rewolucyjnej, który został wyznaczony przez Kongres Kontynentalny do niesienia pomocy amerykańskim jeńcom przetrzymywanym w Nowym Jorku podczas kontroli brytyjskiej. Dom Pintarda został przeniesiony na obecne miejsce w 1928 roku.^[17]

Pomnik Jacoba Leislera to rzeźba z brązu stworzona przez amerykańskiego artystę Solona Borgluma i znajdująca się w mieście New Rochelle, w hrabstwie Westchester, w stanie Nowy Jork. Pomnik został wzniesiony przez Hugenot Chapter of the Daughters of the American Revolution oraz Hugenot Association of New Rochelle ku pamięci Jacoba Leislera, XVII-wiecznego obrońcy hugenockich osadników, uważanego za pierwszego szefa rządu prowincji Nowy Jork, który czerpał władzę bezpośrednio od ludu. Odsłonięcie pomnika 24 czerwca 1913 r. było głównym wydarzeniem obchodów 250. rocznicy założenia New Rochelle. Pomnik, odlany przez Roman Bronze Works, jest jedynym istniejącym posągiem Leislera.

Jacob Leisler pochodził z Niemiec i przybył do Ameryki Północnej w 1660 r. jako żołnierz Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. Osiedlił się w Nowym Amsterdamie (Nowym Jorku), opuścił kompanię i zaczął prosperować w handlu tytoniem i futrami, stając się bogatym kupcem i zostając mianowanym na kilka urzędów publicznych w mieście, takich jak sędzia pokoju i sędzia. W 1689 r., po rewolucji angielskiej w 1688 r. i przystąpieniu do władzy protestanckich władców Wilhelma III i Marii II, stanął na czele powstania zwanego Buntem Leislera, cieszącego się poparciem zwykłych ludzi, i ostatecznie przejął kontrolę nad miastem i kolonią od jakobickich urzędników mianowanych wcześniej za czasów obalonego króla Jakuba. Mianował się pełniącym obowiązki gubernatora prowincji do czasu, gdy gubernator wyznaczony przez Wilhelma i Marię dotarł w końcu do Nowego Jorku w marcu 1691 roku. W tym czasie zakupił ziemię od Pelham Manor, rezerwując jej część, by pomóc w założeniu hugenockiej osady New Rochelle w 1689 roku. Odmówił przekazania władzy nowo mianowanemu gubernatorowi porucznikowi w 1690 roku.

W 1691 r. Leisler został aresztowany i osądzony przez swoich wrogów osobistych i politycznych pod zarzutem zbrodni i zdrady Wilhelma III i Marii II za to, że odmówił przekazania władzy wyznaczonemu przez nich gubernatorowi porucznikowi, zanim kilka miesięcy później przybył pełnoprawny gubernator. Zarówno on, jak i jego zięć zostali straceni. Wielu uważało, że proces był niesprawiedliwy. Cztery lata później parlament unieważnił wyrok skazujący, oczyszczając imię Leislera i przywracając jego majątek spadkobiercom. Uniewinniono zmarłego przyjaciela hugenotów.^[19]