Tacoma - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Dwa mosty przecinające cieśninę Puget Sound. Most Tacoma Narrows to dwa bliźniacze mosty wiszące, które przecinają cieśninę Tacoma Narrows w cieśninie Puget Sound w hrabstwie Pierce w stanie Washington. Mosty łączą miasto Tacoma z półwyspem Kitsap i prowadzą nad cieśniną drogą stanową nr 16. Historycznie nazwa "Tacoma Narrows Bridge" odnosi się do oryginalnego mostu o przydomku "Galloping Gertie", który został otwarty w lipcu 1940 r., ale zawalił się prawdopodobnie z powodu trzepotania aeroelastycznego cztery miesiące później, a także do zastąpienia oryginalnego mostu, który został otwarty w 1950 r. i stoi do dziś jako zachodnie pasy obecnego kompleksu dwóch mostów.

Oryginalny most Tacoma Narrows został otwarty 1 lipca 1940 roku. Pierwotny most otrzymał przydomek "Galopująca Gertie" z powodu pionowych ruchów pomostu zaobserwowanych przez robotników budowlanych podczas wietrznej pogody. Inżynierowie i profesor inżynierii, F.B. Farquharson, zostali zatrudnieni do poszukiwania sposobów na powstrzymanie tych dziwnych ruchów, jednak miesiące eksperymentów nie przyniosły rezultatu. Most stał się znany ze swojego rozchylonego pomostu i runął do Puget Sound rankiem 7 listopada 1940 roku, przy silnym wietrze. Problemy inżynieryjne oraz zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w II wojnę światową spowodowały, że plany zastąpienia mostu na kilka lat zostały odłożone w czasie; most został otwarty 14 października 1950 r.

Do roku 1990 wzrost liczby ludności i rozwój Półwyspu Kitsap spowodowały, że ruch na moście przekroczył jego projektowaną nośność. W związku z tym w 1998 roku wyborcy w stanie Waszyngton zatwierdzili projekt budowy równoległego mostu. Po serii protestów i sporów sądowych budowa rozpoczęła się w 2002 r. Nowy most został otwarty 16 lipca 2007 r., podczas gdy most z 1950 r. został przebudowany w celu umożliwienia ruchu w kierunku zachodnim.

W momencie budowy mosty z 1940 i 1950 r. były trzecimi pod względem długości przęseł mostami wiszącymi na świecie, za mostami Golden Gate i George Washington Bridge. Mosty z 1950 i 2007 r. są od 2017 r. piątymi co do długości przęsłami mostów wiszących w Stanach Zjednoczonych i 43. na świecie.

Opłaty pobierano na moście przez cały czteromiesięczny okres eksploatacji pierwotnego przęsła, a także przez pierwsze 15 lat eksploatacji mostu z 1950 roku. W 1965 roku obligacje budowlane wraz z odsetkami zostały spłacone, a władze stanowe zaprzestały pobierania opłat za przejazd mostem. Ponad 40 lat później, w ramach finansowania budowy dwóch przęseł, przywrócono pobieranie opłat, które obecnie pobierane są tylko od pojazdów jadących w kierunku wschodnim.^[5]

The Bridge of Glass to 500-stopowa, częściowo zadaszona kładka dla pieszych przecinająca międzystanową drogę 705 w Tacoma w stanie Waszyngton. Został otwarty w 2002 roku jako dar dla miasta. Most Szklany łączy Muzeum Szkła na szlaku wodnym Thea Foss z centrum miasta i atrakcjami wzdłuż Pacific Avenue, takimi jak Union Station, Muzeum Historii Stanu Waszyngton i Muzeum Sztuki w Tacomie. Razem te atrakcje tworzą obszar Tacomy określany jako "Museum Row". Most ze szkła został zaprojektowany przez teksańskiego architekta Arthura Anderssona i jest ozdobiony dziełami sztuki Dale'a Chihuly'ego. Chihuly określił Szklany Most jako "bramę, która wita ludzi w Tacomie". Most jest dostępny i bezpłatny dla zwiedzających przez 24 godziny na dobę, a w nocy jest podświetlany.^[9]

Muzeum Historii Stanu Waszyngton to muzeum historyczne znajdujące się w centrum Tacomy, w stanie Waszyngton, w Stanach Zjednoczonych. Jest ono prowadzone przez Waszyngtońskie Stanowe Towarzystwo Historyczne (Washington State Historical Society) za oficjalną zgodą Legislatury Stanu Waszyngton. Muzeum zostało otwarte 10 sierpnia 1996 r. w budynku przylegającym do historycznego dworca Union Station, którego budowa kosztowała 42 miliony dolarów.

W muzeum znajdują się trzy wystawy stałe. Jedna z nich dotyczy historii stanu Waszyngton i jego związku z północno-zachodnim Pacyfikiem. Znajdują się tam artefakty związane z prawem wyborczym kobiet, industrializacją, plemionami rdzennych Amerykanów oraz przedmioty takie jak punkty Clovisa. Na najwyższym piętrze muzeum znajduje się Laboratorium Historyczne, gdzie zwiedzający mogą zgłębiać i poznawać historię w sposób bardziej praktyczny, korzystając z wielu interaktywnych eksponatów. Na ostatnim piętrze znajduje się również największa w stanie stała makieta kolejowa o powierzchni 1700 stóp kwadratowych (160 m2), która odtwarza sceny z dworca Union Station w Tacomie (który znajduje się obok muzeum) oraz innych regionalnych linii kolejowych. W grudniu muzeum organizuje coroczny Festiwal Modeli Pociągów.^[10]

Fundacja LeMay Family Collection powstała z marzeń Harolda LeMaya o tym, by jego ogromna kolekcja samochodów pozostała w jednym miejscu, gdzie inni mogliby ją docenić. Oddzielona od Muzeum Samochodowego Ameryki w centrum Tacomy, Kolekcja Rodziny LeMay jest nadal bezpośrednio własnością rodziny LeMay i jest przez nią kontrolowana.

Obecnie muzeum jest otwarte dla zwiedzających przez 6 dni w tygodniu. Przez cały czas w kolekcji znajduje się około 500 samochodów, a niektóre z nich są rotacyjnie przenoszone do i z magazynów poza muzeum. Kolekcja znajduje się w historycznej Akademii Wojskowej Marymount, w której mieściła się szkoła dla chłopców i dom dla sióstr zakonnych, zanim stała się domem dla kolekcji zabytkowych samochodów Harolda i Nancy LeMay.

Fundacja LeMay Family Collection jest także miejscem corocznego pokazu samochodów LeMay.

Fundacja LeMay Family Collection została nominowana do nagrody King 5's Best Museums in Western Washington w 2013 roku. Zajęła 14. miejsce wśród ponad 60 nominowanych. W 2015 roku kolekcja znalazła się w pierwszej piątce.^[13]

Fort Nisqually był ważną placówką handlową i rolniczą Kompanii Zatoki Hudsona w rejonie Puget Sound, należącą do Departamentu Kolumbii Kompanii Zatoki Hudsona. Znajdował się on na terenie dzisiejszego DuPont w stanie Waszyngton. Obecnie jest to żywe muzeum historii znajdujące się w Tacoma, Washington, USA, w granicach parku Point Defiance. Spichlerz Fortu Nisqually, przeniesiony wraz z Domem Faktora z pierwotnej lokalizacji drugiego fortu do tego parku, jest Narodowym Zabytkiem Historycznym USA (U.S. National Historic Landmark). Zbudowany w 1843 r. spichlerz jest najstarszym budynkiem w stanie Waszyngton i jednym z jedynych zachowanych przykładów konstrukcji typu "słup na parapecie" zbudowanej przez Kompanię Zatoki Hudsona. Dom faktora i spichlerz są jedynymi zachowanymi budynkami Kompanii Zatoki Hudsona w Stanach Zjednoczonych.^[14]

Greater Tacoma Convention Center, to centrum kongresowe w centrum Tacomy, w amerykańskim stanie Waszyngton. Zostało otwarte w listopadzie 2004 roku i zostało opisane jako "drugi co do wielkości obiekt konferencyjny w zachodnim Waszyngtonie". Zostało zaprojektowane przez biuro MulvannyG2 Architecture z Bellevue w stanie Waszyngton.

Centrum, położone przy 1500 Commerce, dysponuje ponad 11 000 m2 powierzchni konferencyjnej i użytkowej, w tym bezkolumnową halą wystawową o powierzchni 4 600 m2, salą balową o powierzchni 1 268 m2 i jedenastoma różnej wielkości salami konferencyjnymi. Na miejscu znajduje się 400 miejsc parkingowych. Centrum kongresowe jest również obsługiwane przez linię Tacoma Link na stacji Convention Center/S. 15th Street. Do centrum kongresowego dojeżdżają również autobusy firmy Pierce Transit, które zatrzymują się na pobliskiej Pacific Avenue, a także na Market Street i 13th Street.

We wrześniu 2010 roku Centrum Kongresowe Greater Tacoma wzbogaciło się o salę Commerce Room - przestrzeń konferencyjną o powierzchni ponad 1800 stóp kwadratowych (170 m2). Sala Commerce Room może być wykorzystywana przez grupy kongresowe jako dodatkowa sala na przerwy lub samodzielnie na mniejsze imprezy. Może pomieścić 180 osób.^[16]

Teatr Rialto w Tacoma w stanie Waszyngton został zbudowany w 1918 roku w celu wyświetlania filmów. Jego projekt odzwierciedla zamożność, jaka zapanowała po I wojnie światowej. Odzwierciedla charakter pałacu i jest wynikiem starań przedsiębiorcy Henry'ego T. Moore'a i architekta z Tacomy Rolanda E. Borheka. Zaprojektowano go z myślą o 1500 klientach i powierzchni handlowej. Ten dwuipółpiętrowy obiekt znajduje się w historycznym centrum Tacomy. Obszar ten od dawna kojarzony jest z teatrami i rozrywką. Teatr jest wolnostojący, z dramatycznym widokiem na wzniesienie i klasyczną fasadą pokrytą glazurowaną białą terakotą. Zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz zachowano większość elementów oryginalnego projektu Rolanda E. Borheka. Teatr posiada widownię, proscenium ze sceną, przeniesioną kabinę projekcyjną, balkon, hol i przestrzeń komercyjną. Została ona zmieniona poprzez usunięcie witryn sklepowych i markizy. We wnętrzu ukryto ozdobny sufit w holu i powiększono powierzchnie koncesyjne.

Więcej informacji można znaleźć na stronie Broadway Center for the Performing Arts. Centrum zostało wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków w 1992 roku.^[17]

Stary Ratusz to pięciopiętrowy budynek w Tacoma, w stanie Waszyngton, który służył jako ratusz na początku XX wieku. W południowo-wschodnim narożniku budynku znajduje się dziesięciopiętrowa wieża zegarowa, zwrócona w stronę skrzyżowania ulic Pacific Avenue i S 7th Street.

W budynku zastosowano murowane ściany nośne połączone z licznymi oknami. Okna na drugim i trzecim piętrze są jednakowej wielkości. Okna czwartego piętra są łukowate u góry. Okna piątego piętra są mniejsze i węższe.

Fundamenty wykonano z miejscowego kamienia Wilkeson, który jest jasnoszary. Mury mają grubość 8 stóp u podstawy i zwężają się do 6 stóp na poziomie ulicy. Są one pokryte fasadą z czerwonej cegły, na którą nałożono żółtą cegłę rzymską. Uważa się, że cegły te stanowiły podsypkę z Chin lub Belgii albo zostały przywiezione z Włoch. Wieża jest wolnostojącą budowlą murowaną z zegarem na każdej ścianie.

Budynek ma plan trapezu i nawiązuje do stylu włoskiej willi. Małe okrągłe okna znajdują się poniżej linii narożnika; trzy duże okrągłe okna znajdują się poniżej narożnika na wieży.

Podstawa wieży ma ciężkie wsporniki nad narożnikiem głównej konstrukcji i wąskie prostokątne okna na korpusie wieży. Na szczycie po każdej stronie znajduje się grupa trzech łukowatych okien. Pomiędzy oknami łukowymi a linią okapu wieżę otacza rząd małych okrągłych okienek. Dekoracje z terakoty zdobią wieżę i część antresoli. Na wieży znajduje się zegar i zespół czterech dzwonów. Zegar i dzwony zostały odlane przez odlewnię McShane Bell Foundry w Baltimore, tę samą, która odlała Dzwon Wolności. Masa srebrnego metalu, z którego wykonano dzwony, wynosi 3 600 kg (8 000 funtów). Hugh Wallace z Tacomy, ambasador we Francji podczas I wojny światowej, podarował dzwony i kuranty na pamiątkę swojej córki w Boże Narodzenie 1904 roku. Wahadło zegara, o długości 3,7 m, jest zawieszone na pojedynczym drucie o długości 12 m. Mechanizm jest napędzany grawitacyjnie. Mechanizm jest napędzany grawitacyjnie, a silniki są nawinięte elektrycznie.^[18]