Washington - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Pennsylvania Trolley Museum to muzeum w Waszyngtonie, w stanie Pensylwania, poświęcone eksploatacji i konserwacji tramwajów i trolejbusów. W zbiorach muzeum znajdują się głównie zabytkowe trolejbusy z Pensylwanii, ale są też egzemplarze z pobliskiego Toledo w stanie Ohio, Nowego Orleanu, a nawet otwarty wózek z Brazylii. Wiele z nich zostało pieczołowicie odrestaurowanych i doprowadzonych do stanu używalności. Inne unikatowe wagony, czekające na renowację lub niekompatybilne z torami trolejbusowymi w Pensylwanii, są wystawione w ogromnym budynku wystawowym. Do godnych uwagi przykładów na wystawie statycznej należy wagon J.G. Brill "brilliner", który został wprowadzony jako konkurent dla PCC, lokomotywy oraz wagon konny z początków systemu transportu publicznego w Pittsburghu.^[2]

McMillan Hall to budynek znajdujący się na terenie kampusu Washington & Jefferson College w Waszyngtonie, w stanie Pensylwania, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany w 1793 roku, jest jedynym zachowanym budynkiem Akademii Waszyngtońskiej. Jest to ósmy pod względem wieku budynek akademicki w Stanach Zjednoczonych, który nadal jest używany zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem akademickim, a także najstarszy zachowany budynek uczelni na zachód od Gór Allegheny.

Budynek znajduje się na rogu ulic South Lincoln Street i East Wheeling Street w Waszyngtonie, w stanie Pensylwania. Jego wymiary to 120 stóp (37 m) na 40 stóp (12 m). Nazwa McMillan Hall pochodzi od nazwiska założyciela Kolegium i prezbiteriańskiego misjonarza Johna McMillana. W swojej historii McMillan znany był także jako "Old College", "Academy Building" i "Administration Building". Obecnie mieszczą się w nim biura administracyjne, w tym Biuro Komunikacji i Biuro Prezydenta. Buzdygan ceremonialny Kolegium jest wyrzeźbiony z oryginalnych drewnianych filarów.

W 1977 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). W Krajowym Rejestrze opisano architekturę budynku jako osiągającą "wyjątkową jakość i urok dzięki temu, że budowniczowie wernakularni selektywnie zapożyczyli gruzińskie, rzymsko-klasycystyczne, adamaszkowe i inne europejskie renesansowe formy architektoniczne, elementy i detale i połączyli je na swój własny, ezoteryczny sposób". W Krajowym Rejestrze opisano jego znaczenie historyczne jako "unikalnej odmiany kamiennego budynku z zachodniej Pensylwanii", nazywając go "niezastąpionym na poziomie regionalnym lub krajowym".

W 1793 r. powiernicy Akademii Waszyngtońskiej zezwolili na budowę nowego budynku. Alexander Hamilton i Henry Lee zatrzymali się w tej sali podczas swojej wizyty w czasie rebelii Whiskey. Dwupiętrowy budynek z kamienia był gotowy do użytku w 1797 roku. W 1818 r. dobudowano dwa skrzydła i portyk, dzięki czemu budynek mógł pomieścić akademiki i jadalnie dla studentów. W 1900 r. budynek został uratowany przed planowaną rozbiórką przez dobroczyńcę, który nalegał, aby go zachować. Aby zrobić miejsce dla planowanej biblioteki, budynek został przesunięty o 12 m w kierunku ulicy Lincoln. W 1912 roku budynek został przebudowany na biura administracyjne. W 1928 roku północne skrzydło, które służyło jako mieszkanie dla studentów, zostało przebudowane w celu stworzenia przestrzeni biurowej. W różnych okresach w piwnicach mieściła się jadalnia, stołówka, sale lekcyjne i księgarnia. Pod koniec lat 80. XX wieku przywrócono jej wygląd z XVIII wieku.

Został uznany za historyczny zabytek publiczny przez Fundację Historii i Zabytków Hrabstwa Waszyngton.^[6]

The Howard J. Burnett Center, znany również jako The Burnett Center, to budynek akademicki na terenie kampusu Washington & Jefferson College. Budynek ten, nazwany tak na cześć byłego prezydenta Howarda J. Burnetta, został ukończony w 2001 roku kosztem 12,8 miliona dolarów. Mieszczą się w nim wydziały ekonomii i biznesu, języków nowożytnych oraz edukacji.

Znajduje się w nim 12 sal lekcyjnych, kilka okrągłych sal seminaryjnych, laboratoria komputerowe oraz Audytorium Yost. Centrum Burnetta, położone na północno-wschodnim krańcu kampusu, jest budynkiem z kamienia węgielnego. Zewnętrzna część budynku jest zbudowana z granitu i wapienia, a trawiasty plac i fontanna zdobią teren na zewnątrz. We wnętrzu znajduje się duże atrium, duże pionowe okna wstęgowe oraz żeliwne tralki fleur-de-lis z dawnego akademika. Architektura i prace murarskie zdobyły kilka nagród krajowych.^[7]

Old Main to główny budynek akademicki w Washington & Jefferson College. Jest to dominujący budynek na kampusie, który od czasu jego budowy służył praktycznie wszystkim studentom. Jego dwie identyczne wieże, dodane w 1875 roku, symbolizują połączenie Washington College i Jefferson College w Washington & Jefferson College. Wieże pojawiają się na pieczęci Kolegium w stylizowanej wersji. W 1996 r. fundraiserzy College'u założyli "The Old Main Society", aby wyróżnić osoby, które wykorzystują planowe darowizny.

Obecnie w budynku mieszczą się wydziały matematyki, historii, religioznawstwa i nauk politycznych. Na parterze znajduje się biuro kapelana Kolegium, zwane "gabinetem pastora", które posłużyło jako główna sceneria filmu George'a A. Romero "Mroczna połowa" z 1993 r. W sali E znajduje się jedno z laboratoriów komputerowych Kolegium. Siedziba Biura Bezpieczeństwa Kampusu i Bezpieczeństwa Publicznego mieści się w Old Main.

Powiernicy Washington College zatwierdzili początkową budowę "Nowego Kolegium" w 1834 roku, plan przewidywał trzypiętrowy budynek akademicki. W latach 1847-1850, w dodatkowej fazie budowy, dodano kopułę, dwa nowe skrzydła i nową fasadę. W 1865 roku Washington College połączył się z Jefferson College w pobliskim Canonsburgu, a zjednoczona uczelnia mieściła się w Waszyngtonie. Aby upamiętnić połączenie tych dwóch dawniej konkurujących ze sobą uczelni, w 1875 r. dobudowano nowy budynek frontowy, czwarte piętro i dwie wieże. W XX wieku w ramach różnych projektów budowlanych budynek był odnawiany lub starsze pomieszczenia były wykorzystywane do nowych celów.^[8]

Centrum Technologiczne to budynek akademicki na terenie kampusu Washington & Jefferson College, w którym mieści się program Information Technology Leadership. Znajduje się w nim ponad 200 komputerów instruktażowych do użytku w ramach programu Information Technology Leadership i pokrewnych zajęć. W zielonej przestrzeni przed budynkiem znajduje się pomnik górnika, który symbolizuje etykę pracy i ducha zachodniej Pensylwanii.

Budynek nosił nazwę Vilar Technology Center, na cześć absolwenta Alberto Vilara, który zobowiązał się przeznaczyć na jego budowę 18,1 miliona dolarów. Po tym, jak nie dotrzymał tego zobowiązania w 2003 roku, budynek został przemianowany na Centrum Technologiczne, a jego plany zostały zredukowane. Jest to siostrzany budynek Centrum Burnetta, mający tego samego architekta i generalnego wykonawcę.^[10]