Odkryj 35 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Wakefield (Stany Zjednoczone). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Lake Quannapowitt, Lakeside Cemetery Chapel i Greenwood Union Church. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Church–Lafayette Streets Historic District.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Wakefield (Massachusetts).
Spis treści
Lake Quannapowitt
Jezioro Quannapowitt jezioro w Wakefield, Massachusetts nazwane na cześć Quonopohit, rdzennego Amerykanina z plemienia Naumkeag, który w 1686 roku podpisał akt notarialny na rzecz miasta, które miało stać się Wakefield. Jest to jedno z dwóch dużych jezior w Wakefield, drugim jest stworzone przez człowieka jezioro Crystal Lake. Jezioro Quannapowitt jest popularnym miejscem spacerów, joggingu, jazdy na rowerze i rolkach przy drodze 128 w hrabstwie Middlesex. Odbywa się tu wiele zorganizowanych wyścigów, od 5K po ultramaratony. Od 1992 roku Friends of Lake Quannapowitt jest organizacją, która pracuje nad realizacją swojego celu, jakim jest promowanie świadomości społecznej oraz zapewnienie długoterminowej ochrony i poprawy stanu jeziora Quannapowitt i jego okolic. Kilka lat temu w jeziorze znaleziono duże ilości smoły. Jezioro jest opróżniane przez rzekę Saugus.
Jezioro Quannapowitt (KWAN-ah-POW-it / KWAN-ə-POW-it), które pierwotnie było znane jako Reading Pond, ma dziś wiele przydomków. Niektórzy mieszkańcy okolicy nazywają jezioro "jeziorem Quannapolluted" ze względu na ich opinię o stanie zdrowia jeziora, ale Departament Ochrony Środowiska stanu Massachusetts zajmował się tylko jednym odosobnionym, otwartym przypadkiem skażenia pochodzącym z przedsiębiorstwa elektrycznego, który został zrekultywowany w 2008 roku. Dwie dawne plaże pozostają zamknięte dla kąpiących się z powodu arsenu, który został wprowadzony do jeziora na początku lat 60. ubiegłego wieku w celu zwalczania chwastów wodnych.
Na południowym brzegu jeziora znajduje się rynek miasta Wakefield. Prawdopodobnie najbardziej znaną sceną w mieście jest symboliczna estrada na placu miejskim, z jeziorem Quannapowitt w tle.
W jeziorze występują aktywne populacje ciepłowodnych gatunków ryb.[1]
Lakeside Cemetery Chapel
Kaplica cmentarna Lakeside to zabytkowa kaplica znajdująca się na cmentarzu Lakeside, przy North Avenue w Wakefield, Massachusetts. Ta kamienna kaplica, zbudowana w 1913 roku, jest jednym z kilku neogotyckich budynków w mieście. Budynek, przypominający z grubsza angielskie kościoły wiejskie, ma stromy dach z łupka, a ściany boczne zawierają podpory. Przednia i tylna część kaplicy mają wystające wejścia, które powtarzają ostro zakończony szczyt.
W 1989 r. kaplica została wpisana na listę National Register of Historic Places.[2]
Greenwood Union Church
Greenwood Union Church to zabytkowy kościół znajdujący się przy 4 Oak Street w Wakefield, Massachusetts. Kościół został zbudowany w 1884 roku, a w 1989 roku został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[3]
Adres: 4 Oak St, 01880 Wakefield (Wakefield)
Church–Lafayette Streets Historic District
Church-Lafayette Streets Historic District obejmuje dobrze zachowany zbiór domów z końca XVIII i początku XIX wieku w Wakefield, Massachusetts. Obejmuje nieruchomości przy Church Street między Common Street a North Avenue oraz przy Lafayette Street między Common Street a Church Street. Dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków w 1989 roku.[4]
Meeting House of the Second Parish in Woburn
United Church of Christ, Congregational to zabytkowy kościół kongregacjonalny w Burlington, w stanie Massachusetts. Zbudowany w 1732 roku, jest jedną z najstarszych budowli sakralnych w Massachusetts i jednym z niewielu budynków kościelnych sprzed XIX wieku. W 1846 r. został przeprojektowany w popularnym wówczas stylu greckiego odrodzenia, wydłużono go i dodano nieco gotycką wieżę. W 1888 r., kiedy popularny stawał się styl kolonialny, wiele z tych zmian cofnięto, przywracając wieżę w stylu kolonialnym.
W momencie budowy, obszar dzisiejszego Burlington był jeszcze częścią Woburn, a ten kościół był drugim, zbudowanym na potrzeby dzisiejszego Burlington. W 1775 roku był on miejscem kilku ważnych spotkań, zarówno wojskowych, jak i politycznych, patriotów w czasie wojny rewolucyjnej. Kościół służył jako parafia kościoła finansowanego przez stan Massachusetts do czasu, gdy kościoły zostały odłączone od rządu stanowego na początku XIX wieku.
W 1909 r. Martha E. Sewall Curtis opublikowała książkę "Ye olde meeting house : adresy i wiersze związane z domem spotkań w Burlington, Middlesex County, Massachusetts, zbudowanym w 1732 r., oraz inne historyczne adresy".
W 1990 r. dom spotkań został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Obecnie kongregacja jest związana z United Church of Christ.[5]
Temple Israel Cemetery
Cmentarz Temple Israel to zabytkowy cmentarz żydowski przy North Avenue w Wakefield w stanie Massachusetts. Cmentarz został założony przez kongregację Temple Israel z Bostonu w 1859 roku. W przeciwieństwie do sąsiedniego cmentarza Lakeside Cemetery, którego krajobraz tworzą kręte ścieżki, ten cmentarz jest ułożony w prostoliniową siatkę. Kamienie są dość jednolite pod względem treści, często wymieniają miejsca urodzenia i śmierci. W nagrobkach umieszczonych we wczesnym okresie istnienia cmentarza przeważa marmur, podczas gdy wiele z tych umieszczonych w XX wieku jest granitowych lub wapiennych. Najbardziej znanym pochówkiem na cmentarzu jest pochówek rabina Joshuy Liebmana.
Cmentarz został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1989 roku.[6]
House at 15 Lawrence Street
Dom przy Lawrence Street 15 w Wakefield w stanie Massachusetts to dobrze zachowany dom w stylu Queen Anne z rzadko spotykaną w okolicy powozownią. Został zbudowany na początku lat 70. XIX wieku, a w 1989 roku wpisano go na listę National Register of Historic Places.[7]
House at 193 Vernon Street
Dom przy 193 Vernon Street w Wakefield, Massachusetts, to późny dom w stylu federalnym, zbudowany ok. 1840 roku. Ten 2+1⁄2-piętrowy dom z drewnianą konstrukcją szkieletową jest rzadkim lokalnym przykładem trzy-szerokiej, cztero-głębokiej konstrukcji. Na fasadzie frontowej znajduje się główne wejście z bocznymi oknami i frontonem, które prawdopodobnie dodano później, a także boczne wejście z ryglem w stylu federalnym i bocznymi oknami. Za domem stoi stodoła z końca XIX w., przypominająca o rolniczym wykorzystaniu tego terenu.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[8]
House at 9 White Avenue
Dom przy White Avenue 9 w Wakefield, Massachusetts to dobrze zachowany dom w stylu przejściowym Queen Anne/Colonial Revival. Zbudowany około 1903 roku, został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1989 roku.[9]
House at 7 Salem Street
Dom przy Salem Street 7 w Wakefield, Massachusetts to przejściowy dom w stylu greckiego renesansu/włoskiego stylu zbudowany ok. 1855-57 r. Ten 2+1⁄2-piętrowy dom o konstrukcji szkieletowej ma typowy dla greckiego renesansu plan z boczną sienią, z drzwiami i oknami, które również są typowe dla tego stylu. Jednak widać w nim również wyraźne cechy stylu włoskiego, takie jak łukowate okno w szczycie i sparowane wsporniki w okapie. Jednopiętrowy ganek otacza front i bok, wsparty na prostych kwadratowych kolumnach. W 1857 r. jego mieszkaniec był bileterem Boston and Maine Railroad.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[10]
Beacon Street Tomb
Beacon Street Tomb to zabytkowy grobowiec odbiorczy na cmentarzu Lakeside Cemetery w Wakefield w stanie Massachusetts. Zbudowany około 1858 roku, jest jednym z najwspanialszych przykładów architektury w stylu greckiego renesansu. W 1989 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.[11]
House at 509 North Avenue
Dom przy 509 North Avenue w Wakefield, Massachusetts, to niewielki domek w stylu greckiego renesansu. Ten jednopiętrowy dom o konstrukcji drewnianej został zbudowany około 1848 roku i przeniesiony na obecne miejsce około 1869 roku. Dom jest szeroki na trzy przęsła i głęboki na jedno, i wykazuje bardzo prostą stylizację w stylu greckiego renesansu, włącznie z gzymsem skrzynkowym oraz prostymi obramowaniami drzwi i okien. Dom ten został prawdopodobnie zbudowany na ziemi podzielonej na mniejsze części przez firmy lodowe pracujące na pobliskim jeziorze Quannapowitt. Jego najwcześniejszy udokumentowany mieszkaniec został wymieniony w katalogu miejskim z 1869 r. jako szewc.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[12]
Dr. Thomas Simpson House
Dom Dr. Thomasa Simpsona to zabytkowy dom przy 114 Main Street w Wakefield, Massachusetts. Jest to 2+1⁄2-piętrowy dom o konstrukcji szkieletowej, w lokalnej odmianie stylu georgiańskiego, szeroki na trzy przęsła i głęboki na cztery, z bocznym dachem dwuspadowym. Główne wejście, zwrócone na zachód w kierunku jeziora Quannapowitt, ma okna boczne i pilastry podtrzymujące intarsję, podczas gdy drugie, skierowane na południe, ma ten sam styl, ale z oknem ryglowym zamiast okien bocznych. Rdzeń tego domu został zbudowany przez dr. Thomasa Simpsona około 1750 r. i był kilkakrotnie dobudowywany. Został on przebudowany w okresie federalnym, kiedy to dodano obramowania drzwi.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[13]
United States Post Office–Wakefield Main
United States Post Office-Wakefield Main to zabytkowy budynek urzędu pocztowego przy 321 Main Street w Wakefield, Massachusetts. Wybudowany w 1936 roku jako część projektu budowlanego z czasów kryzysu, jest klasycznym budynkiem w stylu renesansowym, który harmonizuje z sąsiednimi budynkami. Budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1987 r., a w 1990 r. włączony do Common District.[14]
Deacon Thomas Kendall House
Dom diakona Thomasa Kendalla to zabytkowy dom przy One Prospect Street w Wakefield, Massachusetts. Ten drewniany, 2+1⁄2-piętrowy, pięciokondygnacyjny dom ma styl federalny, ale jego masywny centralny komin wskazuje, że część domu prawdopodobnie pochodzi z okresu federalnego i jest zbudowana w stylu sprzed 1750 roku. Uważa się, że dom został uszkodzony przez pożar w 1786 r. i w tym czasie został zrekonstruowany z wykorzystaniem ocalałych materiałów. Zewnętrzne elementy wykończeniowe mają kilka różnych stylów, przy czym te od strony północnej i zachodniej są bardziej finezyjnie rzeźbione. Okna drugiego piętra od strony południowej są mniejsze i osadzone blisko okapu, co jest typowe dla okresu kolonialnego. W 1989 r. dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.
Diakon Thomas Kendall był wpływowym członkiem społeczności, przez 36 lat pełnił funkcję radnego, komisarza i diakona kościelnego. On i jego żona Rebecca mieli dziesięcioro dzieci, a kiedy zmarła w wieku 85 lat, miała 175 wnuków i prawnuków. Kendallowie byli jednymi z najwcześniejszych osadników na terenie Reading (którego częścią do XIX wieku było Wakefield). Przez większą część XIX wieku dom należał do rodziny Emersonów, którzy byli jego właścicielami także w czasie pożaru w 1786 roku.[15]
Lucius Beebe Memorial Library
Biblioteka
Adres: 345 Main Street, Wakefield (Wakefield)
House at 40 Crescent Street
40 Crescent Street to zabytkowy dom w Wakefield, w stanie Massachusetts, który ma znaczenie jako szczególnie dobry przykład domu w stylu greckiego renesansu.[16]
Flanley's Block
Flanley's Block to zabytkowy budynek handlowy przy 349-353 Main Street w Wakefield, Massachusetts, USA. Zbudowany około 1895 roku, jest dobrze zachowanym lokalnym przykładem architektury handlowej późnego XIX wieku w stylu włoskim. Budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1989 roku.[17]
House at 21 Chestnut Street
Dom przy 21 Chestnut Street jest jednym z najlepiej zachowanych domów w stylu włoskim w Wakefield, Massachusetts. Został zbudowany ok. 1855 r. według projektu miejscowego architekta Johna Stevensa i przez wiele lat był domem lokalnej historyczki Ruth Woodbury. W 1989 r. dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.[18]
House at 18 Park Street
The House at 18 Park Street, znany również jako Clarence A. Van Derveer House, to zabytkowy dom przy 18 Park Street w Wakefield, Massachusetts. Ten 1+1⁄2-piętrowy dom w stylu Craftsman/Bungalow został zbudowany w 1922 roku przez Clarence'a A. Van Derveera, brokera nieruchomości, który mieszkał obok i podzielił swoją działkę, aby zbudować ten dom. Posiada klasyczne cechy stylu Craftsman, w tym odsłonięte krokwie pod wydłużonymi okapami oraz boazeryjne filary i poręcze ganku.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[19]
House at 28 Cordis Street
28 Cordis Street to zabytkowy dom położony w Wakefield, w stanie Massachusetts. Jest on ważny jako dobrze zachowany przykład domów w stylu greckiego renesansu budowanych na początku i w połowie XIX wieku.[20]
E. Boardman House
Elias Boardman House to zabytkowy dom przy 34 Salem Street w Wakefield, Massachusetts. Zbudowany w 1820 roku, jest jednym z najbardziej wyszukanych przykładów architektury federalnej w mieście. Został zbudowany przez Eliasa Boardmana i ze względu na swoją ekstrawagancję zyskał przydomek Boardman's Folly. W 1989 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.[21]
Captain Goodwin–James Eustis House
Dom Kapitana Goodwina-Jamesa Eustisa to zabytkowy dom w Wakefield, w stanie Massachusetts. Zbudowany około 1760 roku i powiększony około 1830 roku, jest dobrym lokalnym przykładem architektury greckiego renesansu, której właścicielem był znany miejscowy biznesmen i lider społeczny. Dom został wpisany na listę National Register of Historic Places 2 marca 1990 roku, gdzie figuruje jako "Captain Goodwin-James Custis House".[22]
House at 19–21 Salem Street
The House at 19-21 Salem Street w Wakefield, Massachusetts to niezwykła XVIII-wieczna dwurodzinna rezydencja. Składa się z dwóch różnych domów, które zostały połączone ok. 1795 roku. Lewy dom ma dwuspadowy dach i asymetryczne rozmieszczenie okien, natomiast prawy dom ma dach dwuspadowy i okap wejściowy z początku XX wieku. Prawdopodobnie oba domy zostały zbudowane przez Josepha Goulda, który zajmował wschodni z nich, między 1765 a 1795 rokiem. Pomimo późniejszych przebudów, gruzińsko-federalna stylistyka budynku jest nadal widoczna.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[23]
House at 2 Nichols Street
Dom przy Nichols Street 2 w Wakefield, Massachusetts, to dobrze zachowany, architektonicznie eklektyczny dom zbudowany w latach 90. XIX wieku. Ten 1+1⁄2-piętrowy dom o konstrukcji szkieletowej zawiera elementy stylów Tudor Revival, Queen Anne i Shingle i jest jednym z dwóch identycznych domów zbudowanych przez lokalnego budowniczego Berndta Heurlina. Ma dach czterospadowy, ale poprzeczne szczyty, z których jeden ma zaokrąglony wykusz, co nadaje mu charakter Queen Anne. Zewnętrzna część fundamentów wykonana jest z kamienia polnego, a w oknach znajduje się kilka witraży.
W 1989 r. dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.
Dom ten był także domem dzieciństwa znanego szwedzko-amerykańskiego artysty Magnusa Colcorda Heurlina (5 lipca 1895 - 10 marca 1986). Colcord Heurlin uczęszczał do Fenway School of Illustration w Bostonie, MA, gdzie uczył się pod kierunkiem Harolda Mathewsa Bretta (1880-1955), dyrektora nowo otwartej szkoły. W latach 20. i 30. ubiegłego wieku Heurlin zaczął ilustrować okładki do magazynów, a następnie dołączył do federalnego projektu artystycznego WPA, tworząc dwa murale dla Bedford Elementary School w Westport, CT. Jednak najbardziej znany jest ze swoich żywych, olejno-pastelowych obrazów przedstawiających rdzennych mieszkańców Alaski i życie wczesnych osadników na północy Alaski.[24]
House at 15 Wave Avenue
15 Wave Avenue to dobrze zachowany dom w stylu włoskim w Wakefield, Massachusetts. Został zbudowany w latach 1875-1883 i wpisany na listę National Register of Historic Places 6 lipca 1989 roku.[25]
House at 20 Lawrence Street
Dom przy Lawrence Street 20 w Wakefield, Massachusetts to złożony obiekt mieszkalny z elementami stylu Queen Anne, Stick style i Colonial Revival. Zbudowany około 1880 r., został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1989 r.[26]
House at 5 Bennett Street
Dom przy Bennett Street 5 w Wakefield, Massachusetts, znany jest również jako Wakefield House for Aged Women i jest jednym z największych domów w dzielnicy Wakefield Junction. Pierwotna część domu została zbudowana między 1875 a 1881 rokiem w stylu włoskim. Prawdopodobnie został zbudowany dla członka zarządu Wakefield Rattan Company. W 1894 r. dom został zakupiony przez Wakefield House for Aged Women, organizację charytatywną założoną przez lokalne kościoły protestanckie, i znacznie rozbudowany. Podczas tej gruntownej przebudowy skopiowano niektóre detale domu w stylu włoskim i dodano ganek w stylu Queen Anne.
W 1989 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[27]
Buildings at 35–37 Richardson Avenue
Budynki przy 35-37 Richardson Avenue to zabytkowe domy szeregowe w Wakefield, Massachusetts. Te dwie kamienice, zbudowane około 1912-15 roku, są jednymi z najwcześniejszych bloków mieszkalnych zbudowanych w mieście. Wybudował je Solon O. Richardson, Jr. na części swojej posiadłości. Budynki zostały wpisane na listę National Register of Historic Places w 1989 roku.[28]
Emerson–Franklin Poole House
Emerson-Franklin Poole House to zabytkowy dom przy 23 Salem Street w Wakefield, Massachusetts. Zbudowany około 1795 roku, w XIX wieku był domem Franklina Poole'a, znanego w okolicy pejzażysty. Niektóre z jego ścian zdobią malowidła ścienne narysowane przez Rufusa Portera. W 1989 roku dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.[29]
Building at 38–48 Richardson Avenue
Budynek przy 38-48 Richardson Avenue to zabytkowy dom mieszkalny w zabudowie szeregowej w Wakefield, Massachusetts. Zbudowany ok. 1912 r., jest uważany za jeden z najstarszych domów szeregowych w mieście. Wybudował je Solon O. Richardson, Jr. na części posiadłości swojej rodziny. Budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1989 roku.[30]
House at 12 West Water Street
Dom przy 12 West Water Street w Wakefield, Massachusetts, jest rzadkim lokalnym przykładem domu w stylu Drugiego Cesarstwa. Dom o konstrukcji szkieletowej został zbudowany około 1860 roku i ma dwa pełne piętra oraz trzecie pod mansardowym dachem. Jest szeroki na trzy przęsła, z szerokim wejściem z podwójnymi drzwiami i gankiem od frontu z misternie zdobionymi słupkami. Dom mógł zostać zbudowany przez Cyrusa Wakefielda, właściciela firmy Wakefield Rattan Company, i sprzedany pracownikowi firmy. Późniejszym właścicielem był George Cox, który posiadał salon bilardowy w centrum miasta.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[31]
Item Building
The Item Building to zabytkowy budynek handlowy przy 26 Albion Street w Wakefield, Massachusetts. Wybudowany w 1912 roku jednopiętrowy budynek z cegły służy jako siedziba Wakefield Daily Item, głównej gazety lokalnej w Wakefield, i jest dobrze zachowanym przykładem architektury komercyjnej z początku XX wieku.[32]
House at 190 Main Street
The House at 190 Main Street, znany również jako William F. Young House, to zabytkowy dom przy 190 Main Street w Wakefield, Massachusetts. Dokładna data budowy tego 2+1⁄2-piętrowego domu o konstrukcji szkieletowej nie jest pewna: jest on zbudowany na tradycyjnym planie z trzema przęsłami, ale został gruntownie przebudowany przed 1870 rokiem w stylu włoskim, prawdopodobnie przez Williama F. Younga, dojeżdżającego do pracy w firmie spożywczej w Bostonie. W szczytowej części frontu znajduje się okno o okrągłym łuku, a na ganku wąskie fazowane słupki zwieńczone płaskim fryzem łukowym. Główny portyk wejściowy jest zamknięty, a zarówno on, jak i ganek posiadają ozdobne wsporniki.
W 1989 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[33]
House at 25 Avon Street
25 Avon Street jest domem zabytkowym i ma znaczenie jako jeden z bardziej wyszukanych wiktoriańskich domów w stylu Queen Anne w mieście Wakefield, Massachusetts.[34]