Odkryj 11 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Tarnobrzeg (Polska). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Pałac Tarnowskich, Sanktuarium Matki Bożej Dzikowskiej i Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Nowy cmentarz żydowski.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Tarnobrzeg (Podkarpackie).
Spis treści
Pałac Tarnowskich
Muzeum historii i sztuki w starym pałacu. Pałac Tarnowskich, właśc. Zamek Tarnowskich w Dzikowie, Zamek Dzikowski – XV-wieczny zespół zamkowy głównej linii rodziny magnackiej Tarnowskich.[1]
Adres: ul. Sandomierska 27, 39-400 Tarnobrzeg
Sanktuarium Matki Bożej Dzikowskiej
Sanktuarium Matki Bożej Dzikowskiej, Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – zabytkowy, barokowy kościół oraz przylegający do niego zespół dominikańskich budynków klasztornych w Tarnobrzegu. Kościół jest główną siedzibą katolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budynki klasztorne są siedzibą męskiego konwentu Zakonu Kaznodziejskiego.
Sanktuarium Matki Bożej Dzikowskiej okazjonalnie jest też nazywane Sanktuarium Królowej Zagłębia Siarkowego, Sanktuarium Matki Bożej Tarnobrzeskiej lub Sanktuarium Świętej Rodziny z Dzikowa.
Współczesny kościół, zbudowany został w 1706 roku na miejscu dawnego drewnianego zespołu kościelno-klasztornego z 1677 roku. Głównym zadaniem poprzedniego budynku była ochrona cudownego obrazu Matki Bożej, przedtem przechowywanego w Zamku Tarnowskich w Dzikowie - rodowej siedziby rodziny Tarnowskich.[2]
Adres: Kosciuszki 2, 39-400 Tarnobrzeg
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Kościół katolicki w Tarnobrzegu, Polska. Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy – kościół rzymskokatolicki w tarnobrzeskiej dzielnicy Serbinów, województwo podkarpackie.
Budowla powstała w 1984 roku z inicjatywy arcybiskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka. Budowę kościoła powierzono późniejszemu proboszczowi parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy Michałowi Józefczykowi.[3]
Nowy cmentarz żydowski
Cmentarz w Tarnobrzegu, Polska. Nowy Cmentarz żydowski w Tarnobrzegu – został założony w 1930 roku. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali cmentarz. Na powierzchni 0,8 ha zachowały się zaledwie 4 nagrobki. Teren jest uporządkowany i ogrodzony.[4]
Dzików
Dzików, łac. Dzikovia – część Tarnobrzega, dawniej osobny obszar słynący z Pałacu Tarnowskich wraz z dworem i kompleksem parkowo-ogrodowym.
Pałac, potocznie nazywany Zamkiem Dzikowskim, stanowił siedzibę rodu Tarnowskich. Miały tu miejsce ważne wydarzenia historyczne, z których najważniejszym była konfederacja dzikowska zawiązana w celu obrony tronu polskiego dla króla Stanisława Leszczyńskiego (1734) oraz zjazd stronnictwa konserwatywnego w 1927. Konfederacja dzikowska przegrała, a król musiał wyemigrować do Francji. Zamek słynie także jako pierwotna siedziba obrazu Matki Bożej, która z racji tej do dziś nazywana jest Dzikowską.
W 1934 częściowo włączony do Tarnobrzega, a w 1976 całkowicie.[5]
Kościół św. Marii Magdaleny
Kościół katolicki w Tarnobrzegu, Polska. Kościół Świętej Marii Magdaleny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Tarnobrzeg diecezji sandomierskiej
Kościół znajduje się w Miechocinie, dzielnicy Tarnobrzega. Jest to murowana gotycka świątynia, której początki sięgają do czasów panowania księcia Henryka Sandomierskiego w latach 1132-1166. Parafię erygowano prawdopodobnie ok. 1160 r. Sam kościół parafialny jest budowlą niejednolitą. Najstarszą jego częścią jest prezbiterium gotyckie z pięknym sklepieniem żebrowym, pochodzącym z XIV wieku, powstałe być może z fundacji króla Kazimierza Wielkiego (gotyckie prezbiterium). Kościół zbudowany z czerwonej cegły, był wielokrotnie rozbudowywany. Nawa prostokątna pochodząca z I połowy w. XVIII (przeważnie dzięki hojności rodziny Tarnowskich), połączona jest z zabytkowym prezbiterium. Tutaj w XVII wieku działała słynna szkoła parafialna, w dokumentach zwana Akademią Miechocińską. Do 1922 kościół parafialny dla Tarnobrzega.[6]
Adres: Adama Mickiewicza 93, 39-400 Tarnobrzeg
Muzeum Polskiego Przemysłu Siarkowego
Muzeum w Tarnobrzegu, Polska. Muzeum Polskiego Przemysłu Siarkowego – muzeum historii techniki utworzone w 2013 w Tarnobrzegu, oddział Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega.[7]
Adres: ul. Prof. Stanislawa Pawlowskiego 14, 39-400 Tarnobrzeg
Kaplica Wszystkich Świętych
Kaplica w Tarnobrzegu, Polska. Kaplica Wszystkich Świętych w Tarnobrzegu. Budynek kaplicy znajduje się w tarnobrzeskiej dzielnicy Sobów, na Cmentarzu Komunalnym, przy ulicy Litewskiej. Budowa kaplicy została zainicjowana przez księdza serbinowskiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy Michała Józefczyka. Prace rozpoczęły się na początku 2009 roku, a zakończyły się pod koniec października. Kaplica posiada 400-metrową powierzchnię podziemną, której część planowano udostępnić pod krematorium/spopielarnię zwłok. Jej powstaniu sprzeciwił się jednak biskup pomocniczy diecezji sandomierskiej Edward Frankowski.[8]
Adres: Generała Józefa Bema, Tarnobrzeg
Jezioro Tarnobrzeskie
Zbiornik zaporowy w Polsce. Jezioro Tarnobrzeskie – zbiornik wodny utworzony poprzez zalanie wodą z pobliskiej Wisły wyrobiska górniczego o powierzchni 560 ha i głębokości do 110 m powstałego po odkrywkowej kopalni siarki w Tarnobrzegu.[9]
Serbinów
Serbinów – jedno z największych osiedli mieszkaniowych Tarnobrzega znajdujące się w centralnej części miasta, zamieszkane przez ponad 13 tys. mieszkańców. Graniczy z osiedlami: Bogdanówka, Dzików, Piastów, Centrum, Mokrzyszów, Wystawa.[10]
Klasztor sióstr dominikanek
Klasztor w Tarnobrzegu, Polska. Klasztor sióstr dominikanek w Tarnobrzegu – Wielowsi – zabytkowy, XIX wieczny kompleks budynków kościelno - klasztornych Zgromadzenia Sióstr św. Dominika znajdujący się na tarnobrzeskim osiedlu Wielowieś, w tamtejszej parafii św. Gertrudy i św. Michała Archanioła, wzniesiony w latach 1861-66 według projektu Aleksandra Gebauera.
Zgromadzenie zostało założone przez Matkę Kolumbę Białecką w 1861 roku. Z tyłu kościoła znajduje się grób założycielki zakonu. Z wielowiejskim klasztorem związana była bł. Julia Rodzińska.
Podczas powodzi w 2010 r. Wielowieś została całkowicie zalana, również budynków klasztornych (kuchni, pralni, refektarza, kaplicy oraz pokoi sióstr wraz z wyposażeniem) nie udało się uratować przed zalaniem.[11]