Odkryj 4 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Zawoja (Polska). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Klasztor Karmelitów Bosych, Kiczora i Solniska. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. Magurka.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Zawoja (Małopolskie).
Spis treści
Klasztor Karmelitów Bosych
Klasztor Karmelitów Bosych w Zawoi – klasztor zakonu karmelitów bosych usytuowany w północnej części miejscowości Zawoja, na terenie osiedla Przysłop.[1]
Kiczora
Kiczora lub Kiczera – szczyt Pasma Przedbabiogórskiego, pomiędzy Przełęczą Przysłop a Solniskami. Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego pasmo to należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
Nazwa góry jak wiele innych pochodzi z języka wołoskiego i oznacza zarośniętą lasem górę.
W północno-zachodnim kierunku do doliny Stryszawki opada z Kiczory boczny grzbiet z wierzchołkiem Mirków Groń (619 m), w południowo-wschodnim do doliny Skawicy opadają dość łagodny grzbiet zakończony wzniesieniami Surmiaków Groń (766 m) i Niedźwiedziarka (719 m). Stoki Kiczory są dość łagodne, z tego też względu dawniej wycięto na nich znaczną część lasów i tereny przeznaczono na pola uprawne, które wraz z zabudowaniami z wszystkich stron wysoko podchodzą pod szczyt Kiczory. Od północno-wschodniej strony jest tutaj należące do Zawoi sołectwo Przysłop, na północnych stokach na dużej polanie znajduje się należące do miejscowości Stryszawa osiedle Mirkówka. Najwyżej, bo aż pod sam wierzchołek Kiczory podchodziły południowo-wschodnimi stokami pola i zabudowania osiedli Zawoi. O tym, że były tutaj pola orne pola świadczą kupy kamieni zbierane z tych pól. Z powodu nieopłacalności ekonomicznej na najwyżej położonych polach zaprzestano już uprawy i stopniowo zarastają lasem. Nadal jednak Kiczora i jej południowe oraz północno-wschodnie, bezleśne stoki są dobrym punktem widokowym. Rozciąga się stąd panorama widokowa obejmująca Beskid Makowski w kierunku przełęczy Przysłop oraz całe Pasmo Policy i Pasmo Babiogórskie.[2]
Solniska
Solniska – szczyt w Paśmie Jałowieckim, pomiędzy Kiczorą a przełęczą Kolędówki. Według Jerzego Kondrackiego, autora naukowo opracowanej regionalizacji geograficznej Polski pasmo to wchodzi w skład Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego. Mapa Compass podaje nieco inną wysokość Solniska – 883 m.
Solniska to mało wybitny szczyt, niewiele tylko wznoszący się ponad dwie przełęcze w grani Pasma Jałowieckiego. Z jego całkowicie zalesionych północnych stoków spływa Janicki Potok uchodzący do Stryszawki. Stoki te trawersuje stokowa droga leśna do zwózki drzewa. Natomiast na południową stronę (do doliny Skawicy) opada niski, płaski i bezleśny grzbiet zajęty przez pola i zabudowania osiedli Zawoi. Budynki tych osiedli dochodzą aż do samego grzbietu pasma, do przełęczy po obydwu stronach Solniska. Od południowej strony zalesiony jest tylko sam wierzchołek Solniska i krótki fragment górnych stoków.
Nieco po północnej stronie Solniska, grzbietem Pasma Przedbabiogórskiego prowadzi żółto znakowany szlak turystyczny. Przy szlaku tym, po obydwu stronach Solniska znajdują się dwie kapliczki. Dzięki otwartym przestrzeniom pól uprawnych ze szlaku rozpościera się dobry widok na Pasmo Babiogórskie, Pasmo Policy i dolinę Skawicy.[3]
Magurka
Magurka – szczyt o wysokości 872 m po wschodniej stronie Przełęczy Przysłop w głównym grzbiecie Pasma Jałowieckiego. Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego pasmo to należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
Na szczycie schodzą się granice czterech miejscowości: Stryszawa, Sucha Beskidzka, Zawoja i Grzechynia. Magurka jest zalesiona, ale od wschodniej i południowej strony wysoko na jej stokach podchodzą pola i zabudowania Grzechyni i należącego do Zawoi przysiółka Przysłop. Dawniej pola tych miejscowości ciągnęły się aż pod sam Szczyt Magurki. Obecnie zaprzestano już rolniczego wykorzystywania tych najwyżej położonych i stopniowo zarastają lasem. Również na południowo-wschodnich stokach Magurki wysoko wchodzą pola należącego do Stryszawy osiedla Janiki, a na północnych należącego do Suchej Beskidzkiej osiedla Kubasiaki. Stoki Magurki pocięte są dolinami kilku potoków. Największe z nich to: Grzechynka, Zasypnica, Czerna. Na grzbietach między dolinami tych potoków znajdują się wzniesienia: Skupniówka (649 m), Surzynówka (816 m), Kamienna (744 m). Na przełęczy między Magurką a Surzynówką znajduje się ośrodek wypoczynkowy "Beskidzki Raj".
Nazwa pochodzi z języka wołoskiego (por. rum. măgura – "wolno stojący masyw górski", prasłow. maguła – "mogiła").
Na sam szczyt nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, jednak poniżej trawesują Magurkę trzy szlaki:
Zawoja – Sucha Beskidzka,Przysłop – StryszawaZawoja – Sucha Beskidzka[4]