Springfield - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kopuła siedziby władz państwowych. Kapitol stanu Illinois, znajdujący się w Springfield w stanie Illinois, jest siedzibą władz ustawodawczych i wykonawczych rządu amerykańskiego stanu Illinois. Obecny budynek jest szóstym, który pełni funkcję Kapitolu od czasu przyjęcia stanu Illinois do Stanów Zjednoczonych w 1818 roku. Zbudowany w stylu architektonicznym renesansu francuskiego i włoskiego, został zaprojektowany przez Cochrane'a i Garnsey'a, firmę architektoniczną i projektową z Chicago. Pod budowę nowego Kapitolu wmurowano kamień węgielny 11 marca 1868 roku, a budowa została ukończona dwadzieścia lat później za łączną kwotę 4,5 miliona dolarów.

W budynku znajdują się izby Zgromadzenia Ogólnego Illinois, które składa się z Izby Reprezentantów Illinois i Senatu Illinois. W budynku znajduje się również biuro gubernatora stanu Illinois, dodatkowe biura i sale posiedzeń komisji. Kapitol ma kształt krzyża z czterema równymi skrzydłami. Wysoka kopuła centralna i dachy wież są pokryte cynkiem, co zapewnia srebrzystą fasadę, która nie ulega wpływom atmosferycznym. Badacz architektury Jean A. Follett opisuje ten budynek jako "monumentalny w skali i bogaty w szczegóły". We wnętrzu kopuły znajduje się gipsowy fryz pomalowany tak, by przypominał brąz, który ilustruje sceny z historii Illinois, oraz witraże, w tym witrażowa replika pieczęci stanowej w okulusie kopuły.^[2]

Grób Lincolna jest miejscem ostatecznego spoczynku 16. prezydenta Stanów Zjednoczonych Abrahama Lincolna, jego żony Mary Todd Lincoln oraz trzech z ich czterech synów: Edwarda, Williama i Thomasa. Znajduje się ono na cmentarzu Oak Ridge w Springfield, Illinois. Zbudowany z granitu grobowiec ma dużą, jednopiętrową, prostokątną podstawę, zwieńczoną obeliskiem, z półokrągłym wejściem do sali przyjęć na jednym końcu i półokrągłą kryptą lub pomieszczeniem grobowym naprzeciwko.

Cztery kondygnacje schodów z balustradą - dwie flankujące wejście od frontu i dwie od tyłu - prowadzą na równy taras. Balustrada rozciąga się wokół tarasu, tworząc parapet, w którego centrum znajduje się kilka posągów umieszczonych u podstawy obelisku. Obelisk wznosi się na wysokość 117 stóp (36 m).

Odlana z brązu głowa Lincolna z Kapitolu USA, wykonana przez rzeźbiarza Gutzona Borgluma, spoczywa na cokole przed wejściem. Wewnątrz wejścia na poziomie parteru znajduje się rotunda z korytarzami łączącymi z salą pochówku. W całym wnętrzu użyto marmuru i umieszczono kilka znanych, specjalnie odlanych posągów Lincolna. Witraż i flagi zdobią kryptę, która jest skoncentrowana wokół pomnika z czerwonego marmuru.

Po zakończeniu ceremonii i wydarzeń związanych ze śmiercią Lincolna jego ciało zostało złożone w pobliskim grobowcu odbiorczym, a następnie w grobowcu stanowym. Mauzoleum jest własnością i jest zarządzane przez stan Illinois jako Lincoln Tomb State Historic Site. W 1960 r. zostało uznane za jeden z pierwszych National Historic Landmarks, a w 1966 r., po utworzeniu tej nazwy, stało się jednym z pierwszych obiektów wpisanych do National Register of Historic Places.^[4]

Lincoln-Herndon Law Offices State Historic Site to zabytkowy budynek z cegły wybudowany w 1841 roku w amerykańskim stanie Illinois. Znajduje się przy ulicach 6th i Adams w Springfield, Illinois. Kancelaria została odrestaurowana i jest zarządzana przez Illinois Historic Preservation Agency jako stanowe miejsce historyczne.

Budynek biurowy jest zachowaną częścią tego, co było Tinsley Block, ceglaną konstrukcją zbudowaną przez lokalnego dewelopera Setha M. Tinsleya w latach 1840-1841 w celu zapewnienia przestrzeni biurowej dla profesjonalistów pracujących w nowo wybranej stolicy stanu. Zgromadzenie Ogólne Illinois przeniosło stolicę z Vandalii do Springfield pod koniec 1839 roku, a lokalni robotnicy zaczęli budować nowy dom stanowy z wapienia, obecnie Old State Capitol State Historic Site, na działce na północ od Tinsley Block.

Prawnik Abraham Lincoln i jego wspólnik Stephen T. Logan przenieśli swoje kancelarie partnerskie na trzecie piętro w Tinsley Block w 1843 roku. Sąd Najwyższy Illinois, w którym partnerzy często wnosili sprawy, obradował w Kapitolu Stanowym po drugiej stronie ulicy, a Sąd Okręgowy Stanów Zjednoczonych wynajmował pomieszczenia na drugim piętrze Tinsley Block.

Firma Logan & Lincoln rozpadła się w 1844 roku. Lincoln nadal praktykował prawo w biurze Tinsley Block i przyjął młodszego prawnika, Williama H. Herndona, jako swojego młodszego partnera. Firma Lincoln i Herndon prowadziła praktykę w biurze Tinsley Block od 1844 do około 1852 roku.^[9]

Oak Ridge Cemetery to amerykański cmentarz w Springfield w stanie Illinois.

Znajduje się tu Grób Lincolna, w którym spoczywa Abraham Lincoln, jego żona i wszystkie ich dzieci z wyjątkiem jednego, a także groby innych wybitnych postaci ze stanu Illinois. Dzięki temu jest to drugi najczęściej odwiedzany cmentarz w Stanach Zjednoczonych, po Narodowym Cmentarzu Arlington. Otwarty w 1860 r., był trzecim, a obecnie jest jedynym cmentarzem publicznym w Springfield, po Cmentarzu Miejskim i Hutchinson.

Cmentarz został zaprojektowany przez Williama Saundersa w stylu Rural Cemetery Landscape Lawn. Lokalizacja cmentarza została wybrana ze względu na jego topografię, w tym faliste wzgórza, kluczowe dla tego stylu. Wiele tytułowych dębów porasta grzbiet graniczący z nisko położonym Spring Creek, co jest krajobrazem niespotykanym w środkowym Illinois. Najnowsza, południowo-zachodnia część została otwarta po 1945 roku. Jej projekt jest zgodny ze stylem Memorial Park, w którym drogi są wystarczająco szerokie, aby mogły po nich jeździć pojazdy mechaniczne.

W Oak Ridge znajduje się pomnik upamiętniający wojnę koreańską, pomnik weteranów II wojny światowej w stanie Illinois oraz pomnik weteranów wojny wietnamskiej w stanie Illinois. Obok znajduje się Muzeum Historii Afroamerykańskiej w Springfield i Central Illinois.^[10]

Muzeum Stanu Illinois prezentuje życie, ziemię, ludzi i sztukę stanu Illinois. Główna siedziba muzeum znajduje się przy ulicach Spring i Edwards, jedną przecznicę na południowy zachód od Kapitolu Stanu Illinois w Springfield. Istnieją trzy lokalizacje satelitarne: Dickson Mounds w Lewistown, Lockport Gallery w Lockport oraz Centrum Badań i Zbiorów ISM w Springfield.

Oprócz eksponatów z zakresu historii naturalnej główne muzeum w Springfield koncentruje się na dziedzictwie kulturowym i artystycznym stanu. Eksponaty obejmują lokalne skamieniałości i górnictwo, wystawy gospodarstwa domowego z różnych okresów historycznych, dioramy przedstawiające życie rdzennych Amerykanów, artefakty archeologiczne i etnograficzne oraz kolekcję szklanych przycisków do papieru.

Z powodu problemów budżetowych stanu Illinois Muzeum Stanowe Illinois było czasowo zamknięte od października 2015 do czerwca 2016 roku. Po wprowadzeniu opłaty za wstęp flagowe muzeum zostało ponownie otwarte 2 lipca 2016 roku. Z opłaty zwolnione są dzieci i weterani. Nie otwarto ponownie Galerii Chicagowskiej i Galerii Artystów Południowego Illinois.^[13]

Rezydencja Gubernatora Illinois jest oficjalną rezydencją gubernatora stanu Illinois. Znajduje się w stolicy stanu, Springfield, Illinois. Rezydencja w stylu włoskim została zaprojektowana przez chicagowskiego architekta Johna M. Van Osdela w zmodyfikowanym kształcie litery "H", z długą częścią centralną oraz frontem i tyłem po bokach litery "H". 16-pokojowy dwór został ukończony w 1855 roku i po raz pierwszy został zamieszkany przez gubernatora Joela Mattesona, który dokonał oficjalnego otwarcia 10 stycznia 1856 roku. Jest to jedna z najstarszych historycznych rezydencji w stanie Illinois i jedna z trzech najstarszych nieprzerwanie zamieszkałych rezydencji gubernatorskich w Stanach Zjednoczonych. W 1898 r. w wyniku przebudowy zewnętrznej dodano elementy neoklasyczne. W 1972 roku założono Illinois Governor's Mansion Association (Stowarzyszenie Rezydencji Gubernatora Illinois) jako korporację charytatywną, której celem jest pomoc w utrzymaniu rezydencji i organizowaniu w niej programów. W 1976 r. rezydencja została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

W okresie Bożego Narodzenia rezydencja jest bogato dekorowana ozdobami świątecznymi, w tym kilkunastoma choinkami. Chociaż rezydencja jest czasem wykorzystywana do celów państwowych, takich jak kolacje i spotkania, pełni także funkcję muzeum. Biblioteki, sypialnie, salony, pokoje wypoczynkowe itp. są utrzymane w takim stanie, w jakim mogły wyglądać w XIX wieku. Gubernator i jego rodzina nie muszą mieszkać w rezydencji. Gubernator i jego rodzina mają do dyspozycji 7-pokojowy prywatny apartament na drugim piętrze rezydencji.

W latach 1999-2003 gubernator George Ryan i pierwsza dama Lura Lynn Ryan odnowili większość mebli w rezydencji, korzystając z prywatnych datków. W 2011 roku zaplanowano wielomilionową renowację, ponieważ ostatnie naprawy rezydencji przeprowadzono w 1971 roku.

Wir polarny w 2014 roku doprowadził do znacznego uszkodzenia rezydencji przez wodę, a gubernator Pat Quinn, który postanowił mieszkać w rezydencji na pół etatu, przeznaczył około 40 000 dolarów na naprawy awaryjne. Wkrótce po wyborze na gubernatora Bruce Rauner ogłosił, że on i jego żona zainwestują część swoich pieniędzy w remont rezydencji, aby mogli w niej zamieszkać podczas jego kadencji. 18 lipca 2016 r. Pierwsza Dama Illinois Diana Rauner ogłosiła projekt renowacji rezydencji za 15 milionów dolarów, przy czym fundusze zostały zebrane prywatnie. Prace zostały zakończone przed obchodami dwusetnej rocznicy stanu Illinois w 2018 roku.

Gubernator Rauner podpisał rozporządzenie wykonawcze zmieniające nazwę rezydencji wykonawczej na Rezydencję Gubernatora Illinois, które weszło w życie 1 lipca 2018 roku. W odnowionej rezydencji znajduje się nowe centrum dla zwiedzających, a także dostosowano ją do wymogów ustawy Americans with Disabilities Act.

Obecny gubernator J.B. Pritzker mieszka w rezydencji gubernatora w pełnym wymiarze godzin, podczas gdy jego rodzina dojeżdża do pracy między Chicago a Springfield. Jesienią 2019 r., również przy użyciu prywatnych funduszy, przeprowadzono dodatkowe remonty pokoi gościnnych, armatury i instalacji wodno-kanalizacyjnej.^[14]

Elijah Iles House to zabytkowy dom znajdujący się przy 628 S. 7th Street w Springfield w stanie Illinois. Zbudowany około 1837 roku, dom przetrwał w prawie nienaruszonym stanie przez 182 lata i jest najstarszą tego typu budowlą w Springfield. Iles, który przybył do Springfield w 1821 roku, był jednym z pierwszych osadników miasta. Prowadził pierwszy sklep w hrabstwie Sangamon i pomógł przekonać władze hrabstwa do zlokalizowania siedziby hrabstwa w Springfield. Jego dom ma styl greckiego renesansu inspirowany architekturą południową. Jest to jedna z niewielu rezydencji w stylu greckiego renesansu w środkowym Illinois. Ma trzy poziomy: piwnicę na parterze, główne piętro i wykończone poddasze, które służyło jako sypialnia.

Stolarka wewnętrzna jest oryginalna i w dużej mierze wykonana z czarnego orzecha włoskiego. Aby zrobić miejsce na nowy kościół, dom został przeniesiony w 1910 r., a następnie odnowiony i zmodernizowany poprzez zainstalowanie elektryczności, hydrauliki i ogrzewania grzejnikowego. W 1978 r. dom został wpisany na listę National Register of Historic Places ze względu na swoje znaczenie architektoniczne i historyczne. W 1998 r. dom został ponownie przeniesiony na obecne miejsce i w pełni odrestaurowany, prawie w całości dzięki prywatnym darowiznom. W 2005 r., po zakończeniu renowacji, dom został otwarty dla zwiedzających; regularne wycieczki odbywają się w środy i soboty po południu od kwietnia do października. Na górnych poziomach znajduje się bogata kolekcja mebli z okresu sprzed wojny secesyjnej, a na dolnych - Muzeum Historii Springfield Farrella i Ann Gay, w którym obecnie prezentowane są zegarki naręczne, kieszonkowe i zegary produkowane przez Illinois Watch Company - ważną fabrykę w Springfield, działającą od 1878 do 1934 roku.

Właścicielem domu jest Fundacja Elijah Iles House.^[15]

Central Springfield Historic District to historyczna dzielnica o powierzchni 12 akrów w centrum Springfield. Obejmuje on najstarszą dzielnicę handlową Springfield i jest skupiony wokół Starego Kapitolu Stanowego. Chociaż teren ten został wytyczony w 1822 roku, tylko dwa budynki w dzielnicy pochodzą sprzed 1850 roku: Stary Kapitol Stanowy i kancelarie prawne Lincoln-Herndon, oba zbudowane w 1837 roku. Większość budynków w dzielnicy powstała w czasie boomu demograficznego w Springfield w latach 60. XIX wieku i późniejszego rozwoju miasta w drugiej połowie XIX wieku. W budynkach tych znajdowały się hotele, apteki, sklepy spożywcze, odzieżowe i z artykułami suchymi; niektóre z nich nadal działają. Niektóre z nich nadal funkcjonują. Przedsiębiorstwa te są również ważnymi przykładami XIX-wiecznej ceglanej architektury handlowej, w tym romańskiego budynku Pierick-Sommer oraz kilku dzieł wybitnych architektów ze Springfield: Helmle & Helmle.

29 sierpnia 1978 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych (National Register of Historic Places). Poszerzenie granic dzielnicy w 1986 r. spowodowało dodanie do niej kolejnych siedmiu budynków.^[19]