Rovigo - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kościół Santi Francesco e Giustina to budynek sakralny znajdujący się w historycznym centrum Rovigo, stolicy prowincji o tej samej nazwie w Wenecji Euganejskiej i na Polesiu.

Zbudowany między końcem XIII a początkiem XIV w. dla zaspokojenia potrzeb religijnych sąsiedniego, nieistniejącego już klasztoru franciszkanów, którego ślady pozostały w domu kanonicznym, i początkowo poświęcony św. Franciszkowi z Asyżu, przyjął swoją obecną nazwę, dodając do niej nazwę św. Justyny, dziewicy i męczennicy, po zburzeniu kościoła św. Justyny, aby zrobić miejsce dla obecnego Piazza Garibaldi. Pierwotna budowla, o gotyckim wystroju, została poddana gruntownym remontom, które znacznie ją powiększyły, a także zmieniły położenie fasady, obecnie utrzymanej w stylu neoklasycznym, która charakteryzuje jej obecny wygląd.

W podziale terytorialnym Kościoła katolickiego znajduje się w wikariacie Rovigo, będącym częścią diecezji Adria-Rovigo, i jest siedzibą parafii.

Kościół San Bartolomeo, popularnie nazywany San Bortolo, to budynek sakralny Kościoła katolickiego w Rovigo, znajdujący się na Piazzale San Bortolo, przy Via Antonio Oroboni. Budowla, jeden z nielicznych przykładów XVI-wiecznej architektury sakralnej na Polesiu, zawiera elementy barokowe, takie jak stiuki i freski z następnego stulecia.

Od 1956 r. jest siedzibą parafii św. Bartłomieja Apostoła i był kościołem przylegającego do niego klasztoru olivetanów, zlikwidowanego w 1797 r., zachowanego w całości, ale nie w stanie używalności.

Wewnątrz znajduje się jeden z organów zaprojektowanych i zbudowanych przez Atestino Gaetano Callido, pochodzący z 1778 roku. Instrument znajduje się w prezbiterium obok ołtarza głównego i jest nadal sprawny.

Palazzo Angeli to arystokratyczny pałac w mieście Rovigo, położony w pobliżu średniowiecznego zamku. Obiekt, podarowany w testamencie przez hrabiego Domenico Angeli, od 1876 r. należy do gminy, która z biegiem lat wykorzystywała go jako internat, szkołę średnią, prefekturę i siedzibę policji. Po długim okresie zamknięcia został odrestaurowany w 2019 r. i ponownie otwarty, aby pomieścić lokalną filię Wydziału Prawa Uniwersytetu w Ferrarze.

Budynek został zrealizowany pod koniec okresu dużej aktywności architektonicznej w tym mieście w Wenecji Euganejskiej. Autorem projektu był architekt weronezyjski Francesco Schiavi, który ukończył go w 1780 r. na prośbę hrabiego Giovanniego Battisty Angeli, ojca Domenica, w starożytnej kontradzie San Rocco, w niewielkiej odległości od kościoła o tej samej nazwie, zburzonego wraz z otoczeniem w 1938 r., aby zrobić miejsce dla Palazzo INA. Powstał on w stylu neoklasycznym z wykorzystaniem spuścizny Michele Sanmicheli. Podobnie jak inne budynki miejskie sprzed XX w., wzniesione na lewym brzegu Adigetto, gdzie pierwotne corso odpowiada dzisiejszemu Corso del Popolo, ma fasadę po stronie przeciwnej do tego ostatniego. We wnętrzu na uwagę zasługują freski namalowane przez wenecjanina Giovanniego Battistę Canala, bratanka Canaletta, które zdobią pomieszczenia na parterze i główny hol budynku.

17 września 1815 r. przebywał tu Karol IV Hiszpański z Marią Luizą Burbon-Parmeńską; w marcu 1819 r. Franciszek I Austriacki z żoną Karoliną Augustą Bawarską; 7 maja 1846 r. cesarzowa Rosji Aleksandra Fёdorowna z córką Olgą; w grudniu 1856 r. Franciszek Józef I Austriacki; 25 lutego 1867 r. Giuseppe Garibaldi; 23 września 1882 r. Umberto I Włoski.