Newbury - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

The Coffin House jest zabytkowym amerykańskim domem w stylu kolonialnym, którego powstanie szacuje się obecnie na około 1678 rok. Znajduje się przy 14 High Road, Newbury, Massachusetts i jest prowadzony jako muzeum non-profit przez Historic New England. Dom jest otwarty w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca od czerwca do października.

Dom powstał w 1678 r. jako prosta konstrukcja składająca się z dwóch lub prawdopodobnie trzech pomieszczeń na ziemi należącej do Tristrama Coffina juniora. Około 1713 roku dom został ponad dwukrotnie powiększony i dodano do niego nowe ścianki działowe. W 1785 r. dwaj bracia Coffinowie prawnie podzielili budynek na dwa oddzielne mieszkania, każde z własną kuchnią i pomieszczeniami mieszkalnymi. Posiadłość pozostała w rękach rodziny Coffinów do czasu przejęcia jej przez Historic New England w 1929 roku.

Chociaż dom tradycyjnie datowany był na 1654 rok (przez Joshuę Coffina, autora historii Newbury z 1845 roku), ostatnie badania naukowe dostarczyły dokładniejszych danych. W 2002 roku Oxford Dendrochronology Laboratory przeanalizowało drewniane belki z budynku i ustaliło, że drzewa darczyńców zostały ścięte zimą w latach 1676-1677 i 1677-1678 w przypadku oryginalnej konstrukcji oraz zimą 1712-1713 w przypadku dobudówki. To zmienione datowanie oznacza, że dom Coffinów może nie być już najwcześniejszym przykładem dachu o konstrukcji krokwiowo-płatwiowej, choć i tak jest z pewnością jednym z najstarszych zachowanych przykładów. Dom Coffinów jest własnością Historic New England.^[1]

The Dole-Little House to zabytkowy dom przy 289 High Road, w Newbury, Massachusetts. Obecnie jest to muzeum non-profit prowadzone przez Historic New England i otwarte dla zwiedzających za opłatą w rzadkich odstępach czasu. Można też zorganizować prywatne zwiedzanie.

Pierwotny dom został zbudowany ok. 1715 r. z materiałów pochodzących z wcześniejszej budowli (prawdopodobnie z ok. 1670 r.) dla Richarda Dole'a, hodowcy bydła. Był to dwupokojowy budynek z centralnie umieszczonym kominem i małą szopą kuchenną na tyłach. Od tego czasu szopa ta została zastąpiona większą altaną.

W 1954 r. dom został zakupiony przez Florence Evans Bushee i odrestaurowany tak, aby odzwierciedlał jego pierwotny wygląd. Podczas renowacji usunięto i zrekonstruowano przybudówkę, a małe okienko z przodu domu zostało przeniesione do przybudówki. Boazeria z jednej z izb została zainstalowana jako sala wystawowa w Narodowym Muzeum Historii Ameryki w Waszyngtonie; jej kopia zastępuje oryginalną izbę. Historic New England otrzymało tytuł własności domu po śmierci pani Bushee w 1975 roku.^[2]

The Swett-Ilsley House to znacznie rozbudowany dom kolonialny znajdujący się przy 4 High Road, Newbury, Massachusetts, Stany Zjednoczone. Obecnie jest własnością Historic New England, dawniej Society for the Preservation of New England Antiquities, i działa jako muzeum naukowe.

Pierwotna część domu została zbudowana w 1670 r. przez Stephena Swetta, jednego z pierwszych osadników Newbury, na planie jednopokojowym z wykuszem kominowym od strony południowej. Pod rządami różnych właścicieli dom pozostawał w mniej więcej niezmienionej formie do około 1720 r., kiedy to został powiększony o drugi dom jednopokojowy (z własnymi drzwiami) na północ od pierwotnej bryły. Nad całością zbudowano nowy dach, częściowo z zachowanych krokwi ze starszego dachu, zmieniając kierunek bieguna kalenicy z osi wschód-zachód na północ-południe. Komin, znajdujący się wówczas w północno-zachodnim narożniku głównego bloku, został zachowany, ale jego górny komin został prawdopodobnie w tym czasie zmodyfikowany.

W XVIII i XIX w. dom był wielokrotnie rozbudowywany, pełnił też funkcję "sklepu tytoniowego", młyna czekoladowego i tawerny. Dom został przedłużony w kierunku północnym, chociaż nieregularna działka wymagała, aby ściana wschodnia zatrzymała się dwie stopy przed ścianą zachodnią. Pierwotny komin został rozebrany, a nowy, centralnie umieszczony, służył częściom domu z lat 1670 i 1720.

W 1756 r. nieregularny kształt domu został nieco skwitowany, gdy zakup ziemi na północy umożliwił dobudowanie ostatniej, północnej części, jednopokojowej z holem schodowym i osobnym kominem. Obecną formę budynek uzyskał dzięki dobudowaniu na zachodnim końcu domu przybudówki kuchennej, w której znajduje się jeden z największych kominków z tego okresu, z trzema piecami ulowymi.

W 1911 roku dom został zakupiony przez SPNEA, co było jego pierwszym nabytkiem architektonicznym. Dzięki radom architekta Henry'ego Charlesa Deana, SPNEA usunęła warstwy tynku i tynku, odsłaniając oryginalne drewno, boazerię z początku XVIII wieku i jeden z największych kominków w Nowej Anglii. Renowacja została przerwana po wyczerpaniu funduszy, zanim odtworzono dawno zapomniane oryginalne elementy, takie jak okna z diamentowymi szybami, w wyniku czego powstał dom z nieodrestaurowaną XVIII-wieczną zewnętrzną częścią i częściowo odrestaurowanym wnętrzem, odzwierciedlającym zarówno XVII, jak i początek XVIII wieku. Po odrestaurowaniu dom był wynajmowany kolejnym lokatorom, którzy prowadzili w nim herbaciarnię aż do 1965 r., kiedy to dom stał się muzeum naukowym.^[3]

The James Noyes House to zabytkowy dom z okresu First Period przy 7 Parker Street w Newbury, Massachusetts, USA. Dom został zbudowany przez wielebnego Jamesa Noyesa, purytańskiego pastora, który osiedlił się w Newbury w połowie XVII wieku. Rodzina Noyesów pochodziła z Wiltshire w Anglii. Dom pochodzi z około 1646 roku. W 1990 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Główna bryła domu to 2+1⁄2-piętrowa drewniana konstrukcja szkieletowa, szeroka na pięć przęseł, z dużym centralnym kominem. Kiedy dom został zbudowany po raz pierwszy, miał tylko jedno pomieszczenie. Około 1800 r. do tyłu dobudowano 2+1⁄2-piętrową poprzeczną dwuspadową przybudówkę, którą w XIX w. powiększono o 1+1⁄2-piętrową przybudówkę. Pomieszczenia wewnątrz głównego budynku mają styl z epoki federalnej, pochodzący prawdopodobnie z czasów pierwszej dobudowy.^[5]