Hanover - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Hood Museum of Art jest własnością i jest zarządzane przez Dartmouth College, znajdujący się w Hanover, New Hampshire, w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza wzmianka o rozwoju kolekcji sztuki w Dartmouth pochodzi z 1772 roku, co czyni tę kolekcję jedną z najstarszych i największych, liczącą około 65 000 obiektów, wśród wszystkich muzeów uniwersyteckich w Stanach Zjednoczonych. Hood Museum of Art zostało oficjalnie otwarte jesienią 1985 roku. Oryginalny budynek został zaprojektowany przez Charlesa Willarda Moore'a i Chada Floyda. W marcu 2016 r. muzeum zostało zamknięte w celu przeprowadzenia gruntownej rozbudowy i renowacji według projektu pracowni Tod Williams Billie Tsien Architects. Muzeum zostało ponownie otwarte dla publiczności 26 stycznia 2019 r., powiększono w nim przestrzeń galeryjną i biurową oraz otwarto nowe atrium. Dodano także Bernstein Center for Object Study, w którym mieszczą się trzy inteligentne pokoje do badania obiektów, pomieszczenie do ich przechowywania oraz biura kuratorskie i ochrony, dostępne dla wykładowców i studentów Dartmouth przez wejście ustawione równolegle do drzwi do galerii.

Jako muzeum dydaktyczne, misją Hood Museum of Art jest "umożliwienie i kultywowanie spotkań z dziełami o znaczeniu artystycznym i kulturowym w celu rozwijania krytycznego myślenia i wzbogacania życia ludzi". Muzeum oferuje wsparcie dla programu nauczania w Dartmouth w wielu dyscyplinach i na wielu kierunkach, zachęcając jednocześnie do zaangażowania się w zajęcia pozalekcyjne poprzez warsztaty takie jak Museum Collecting 101 i Klub Muzealny dla studentów. Muzeum jest bezpłatne i otwarte dla wszystkich.

Zbiory Muzeum Hooda pochodzą z różnych kultur i okresów historycznych. 65 000 obiektów znajdujących się pod opieką muzeum reprezentuje różnorodne tradycje artystyczne sześciu kontynentów, w tym szeroko pojętą sztukę rdzennych Amerykanów, europejską i amerykańską, azjatycką, rdzennych mieszkańców Australii, afrykańską i melanezyjską. Muzeum organizuje wystawy objazdowe, zarówno oparte na kolekcji, jak i na wypożyczeniach.

Wśród najważniejszych zbiorów muzeum znajduje się sześć asyryjskich kamiennych reliefów z pałacu Aszurnasirpala II (ok. 900 r. p.n.e.), kompletne archiwum fotoreportera Jamesa Nachtweya oraz fresk José Clemente Orozco zatytułowany Epopeja cywilizacji amerykańskiej (1932-34), który w 2013 r. został uznany za National Historic Landmark i znajduje się w pobliżu w Dartmouth's Baker-Berry Library.^[4]

Biblioteka Baker-Berry jest główną biblioteką w Dartmouth College w Hanover, New Hampshire. Fresk "Epopeja cywilizacji amerykańskiej", namalowany przez José Clemente Orozco, znajduje się na dolnym poziomie biblioteki i stanowi National Historic Landmark. Wieża Baker'a, zaprojektowana na wzór Independence Hall w Filadelfii, wznosi się 200 stóp nad kampusem i jest często używana jako ikona uczelni.

Pierwotnym, historycznym budynkiem biblioteki jest Fisher Ames Baker Memorial Library; otwarto ją w 1928 r., a jej zbiory liczą 240 tys. woluminów. Budynek został zaprojektowany przez Jensa Fredricka Larsona, wzorowany na Independence Hall w Filadelfii, i ufundowany dzięki darowiźnie dla Dartmouth College przez George'a Fishera Bakera, upamiętniającej jego wuja (Fisher Ames Baker, rocznik 1859). Biblioteka była rozbudowywana w latach 1941 i 1957-1958, a w 1970 roku otrzymała swój milionowy egzemplarz.

W 1992 r. John Berry i rodzina Baker przekazali 30 mln USD na budowę nowego obiektu - Biblioteki Berry'ego, zaprojektowanej przez architekta Roberta Venturiego, przylegającej do Biblioteki Bakera. Nowy kompleks, Baker-Berry Library, został otwarty w 2000 r. i ukończony w 2002 r. Biblioteki Dartmouth College posiadają obecnie w swoich zbiorach ponad 2 miliony woluminów.^[6]

The Epic of American Civilization to mural autorstwa malarza socrealistycznego José Clemente Orozco. Znajduje się w czytelni w piwnicy Baker Memorial Library na kampusie Dartmouth College w Hanover, New Hampshire. Mural, namalowany w latach 1932-1934, składa się z serii 24 paneli freskowych, których głównymi tematami są wpływ zarówno rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, jak i europejskich kolonistów na Amerykę Północną, a także wpływ wojny i gwałtownej industrializacji na ludzkiego ducha.

Orozco namalował ten mural w tym samym czasie, kiedy jego kolega po fachu, Diego Rivera, pracował nad swoimi muralami w Rockefeller Center w Nowym Jorku. O ile jednak portret Lenina autorstwa Rivery doprowadził do zamalowania jego muralu, o tyle Orozco otrzymał pełną swobodę polityczną i mógł malować według własnego uznania. Jego obrazy uraziły grupę rodziców z Dartmouth, którzy nazwali się Matkami Bostońskimi. "Byłybyśmy ci dozgonnie wdzięczne" - napisały matki do prezydenta college'u Ernesta Hopkinsa - "gdyby te obrazy mogły zostać zniszczone". Inny list do Hopkinsa był bardziej dosadny: "Orozco wykrzyczał farbą Manifest Komunistyczny!".

Jednak Hopkins, republikanin przez całe życie, bronił prawa Orozco do malowania według własnego uznania. "Jest 100% Amerykanów, którzy sprzeciwiają się temu, że zatrudniliśmy Meksykanina do wykonania tej pracy" - napisał Hopkins do matek - "ale ja nigdy nie wierzyłem, że sztuka może być rasowa lub narodowa". Odpowiadając na obawy, że obrazy Orozco nie są "ładne", Hopkins napisał: "gdyby to było kryterium oceny, wiele wielkich dzieł średniowiecznych mistrzów musiałoby zostać usuniętych z Luwru".

W 2013 r. mural został uznany za National Historic Landmark.^[8]

Thayer School of Engineering oferuje studia magisterskie i licencjackie w zakresie nauk inżynieryjnych w Dartmouth College, Hanover, New Hampshire, Stany Zjednoczone. Szkoła została założona w 1867 roku z funduszy gen. brygady Sylvanusa Thayera, znanego z pracy nad stworzeniem programu nauczania inżynierii w Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point, w stanie Nowy Jork. Szkoła Thayera, mieszcząca się w kompleksie dwóch budynków wzdłuż rzeki Connecticut na kampusie Dartmouth, oferuje dziś studia licencjackie, magisterskie i doktoranckie, a także programy podwójnych dyplomów z instytucjami w całych Stanach Zjednoczonych. Obecnie w Thayer studiuje ponad 500 studentów, nad którymi czuwa 56-osobowy wydział, a poprzedza ich ponad 4500 żyjących absolwentów szkoły. W 2016 roku Thayer stał się pierwszym amerykańskim uniwersytetem badawczym, który ukończyło ponad 50% studentów inżynierii.^[9]