Green River - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Gejzer Kryształowy znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Green River około 4,5 mili w dół rzeki od Green River, Utah, Stany Zjednoczone. Jest to rzadki przykład gejzeru zimnowodnego napędzanego dwutlenkiem węgla; aktywność geotermalna nie odgrywa w nim żadnej roli. Wody gruntowe w pobliżu gejzera zawierają znaczne ilości rozpuszczonego dwutlenku węgla, podobnie jak znaczne podziemne akumulacje gazu w okolicy. Nasycenie warstwy wodonośnej dwutlenkiem węgla powoduje powstanie ciśnienia wystarczającego do przepchnięcia wód gruntowych przez gejzer i wypchnięcia ich na powierzchnię.

Dawniej gejzer wybuchał na wysokość 130 stóp lub więcej. W 2005 roku badania nad czasem erupcji wykazały, że są one dwumodalne. Około 66% erupcji w badaniu miało miejsce około 8 godzin po poprzedniej erupcji, a pozostałe około 22 godzin po. Erupcje gejzera trwają średnio sto minut dziennie, przy czym są to erupcje trwające od 7 do 32 minut lub od 98 do 113 minut. Dwumodalny rozkład erupcji nie jest dobrze poznanym wzorcem, ale występuje w innych gejzerach, zarówno zimnowodnych, jak i innych.

Pomiędzy erupcjami poziom wody znajduje się około 17 stóp pod powierzchnią gejzera - na poziomie lustra wody. W przededniu erupcji woda wypływa na powierzchnię, wypełnia staw wokół gejzeru i zaczyna bulgotać. Bulgotanie pojawia się coraz częściej w okresie poprzedzającym erupcję, ale nie jest stałe; trwa kilka minut, a pomiędzy nimi jest kilka minut spokoju. Bulgotanie w głównym gejzerze często przeplata się z bulgotaniem w naturalnych basenach bocznych.

Obecny kształt gejzeru powstał w wyniku odwiertu poszukiwawczego wykonanego w 1935 roku w celu znalezienia ropy naftowej. Pierwotnie odwiert miał głębokość 2600 stóp, ale wcześniejszy właściciel terenu częściowo go zasypał, co sprawiło, że obecnie głębokość odwiertu wynosi zaledwie kilkaset metrów.

Obszar otaczający współczesny gejzer pokryty jest grubą warstwą pomarańczowego trawertynu. W pobliżu rzeki, w sąsiedztwie współczesnego pomarańczowego trawertynu, znajdują się znaczne pokłady białego trawertynu, być może odzwierciedlające pierwotne środowisko depozycyjne gejzera.

Obecnie gejzer wybucha co 8-27 godzin, a niektóre erupcje trwają 14 godzin lub dłużej. Średnia wysokość współczesnych erupcji wynosi mniej niż 10 stóp. Spekuluje się, że jakieś wydarzenie geologiczne zmieniło podziemną strukturę gejzeru. Niektórzy uważają, że ludzie wypełnili gejzer kamieniami, próbując wywołać erupcje.

Pierwsza pisemna wzmianka o Crystal Geyser pochodzi z raportu Powell Geographic Expedition z 1869 roku, 13 lipca 1869 roku: Zatrzymujemy się, by zbadać kilka interesujących skał, osadzonych przez źródła mineralne, które kiedyś musiały tu istnieć, ale które już nie płyną...

Geologia

Obszar otaczający współczesny gejzer pokryty jest grubą warstwą pomarańczowego trawertynu. Trawertyn ten składa się z kilku warstw wysoce porowatych, mikrytycznych lamin na przemian z laminami bogatymi w tlenki żelaza. Aragonit jest obecny w pobliżu ujścia, a dalej jest zastępowany przez ubogi w magnez kalcyt. Bakteria Leptothrix jest prawdopodobnie odpowiedzialna za laminy bogate w żelazo podobne do Frutexites. Pisoidy tworzą się w basenach w pobliżu ujścia. Źródłem wody jest pobliska rzeka Green River, która płynie wzdłuż uskoku Little Grand Wash i rozpuszcza węglan wapnia z leżących pod nią warstw środkowojurajskich, zwłaszcza z formacji Summerville. Średnia temperatura wody w gejzerze wynosi 18°C.^[2]