Green Mountain National Forest - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Bromley Mountain znajduje się w południowym Vermont, w Stanach Zjednoczonych i jest częścią Green Mountains. Znajduje się w mieście Peru, w hrabstwie Bennington, siedem mil na wschód od Manchester, Vermont i na zachód od centrum miasta Peru. Jest to popularne miejsce do uprawiania narciarstwa i snowboardingu.

Ośrodek Bromley Mountain został założony przez Freda Pabsta Jr, wnuka słynnego kapitana Fredericka Pabsta, założyciela piwa Pabst Blue Ribbon. Znajduje się tu 47 tras, w tym 6 polan i 3 freestyle'owe parki terenowe. Trasy są od początkujących do ekspertów i są obsługiwane przez 10 wyciągów. W wydaniu SKI Magazine z października 2014 r., Bromley znalazł się w pierwszej trójce gór "Kid Friendly" na Wschodzie na ich liście Top-Ranked Eastern Ski Resorts.

Ze względu na swoją południową ekspozycję Bromley jest znany jako "Góra Słońca". Przez górę przebiegają szlaki Long Trail i Appalachian Trail.^[2]

Haystack Mountain znajduje się w Wilmington, Vermont, i jest częścią pasma górskiego Green Mountains. Jej szczyt ma wysokość 3445 stóp i dzieli grzbiet z sąsiednią górą Snow na północy. Haystack to góra z ostrym stożkiem szczytowym i szerokim, głębokim jeziorem tuż pod przepaścistym szczytem. Rozciąga się stąd szeroka i pełna panorama". Zgodnie z Planem Miejskim Wilmington z 2015 r. "Haystack Mountain i grzbiet, który tworzy kręgosłup Green Mountain National Forest, są wyróżniającymi się formami terenu. Z wielu punktów widokowych w Wilmington tworzą one dramatyczny krajobraz. Haystack Mountain może poszczycić się licznymi szlakami turystycznymi prowadzącymi na szczyt, z którego roztacza się rozległy widok na dolinę poniżej." W swoim raporcie z 1861 r. Edward Hitchcock opisał Haystack Mountain jako "jeden z najdzikszych, najbardziej surowych i imponujących szczytów w południowym Vermont".

"Tuż pod szczytem Haystack Mountain, na wysokości 2 984 stóp, leży 36-akrowy Haystack Pond. Otoczony przez mokradła, ten dziewiczy staw jest dostępny tylko dzięki szlakowi turystycznemu. Położenie na zboczu góry sprawia, że jest to malowniczy skarb, niezależnie od tego, czy patrzy się na niego ze szczytu, czy z brzegu. W pobliżu znajduje się trzyhektarowy Kryształowy Staw, obecnie otoczony lasem i również otoczony mokradłami". Binny Brook łączy Haystack Pond z Crystal Pond, a następnie spływa w dół Haystack Mountain, uchodząc do Harriman Reservoir.

Staw Haystack Pond nie sprzyja życiu wodnemu ze względu na swoją kwasowość. Próbki pobrane z rdzenia stawu sugerują, że w latach 1700-1925 jego pH wynosiło 5,2-5,3. Koreluje to z kilkoma nieudanymi próbami zarybienia stawu rybami pod koniec XIX wieku. W latach 1925-1970 staw uległ gwałtownemu zakwaszeniu do poziomu ~pH 4,9 z powodu kwaśnych deszczy spowodowanych emisją siarki. Od tego czasu wartość ta powróciła do poprzedniego poziomu.

Ośrodek narciarski Haystack Mountain Ski Area znajduje się na północno-wschodnim zboczu góry Haystack, na obszarze 834 akrów. Chimney Hill, osiedle mieszkaniowe z kilkuset domami, znajduje się na niższym południowo-wschodnim zboczu. U podnóża osiedla Chimney Hill znajduje się pole golfowe Haystack Golf Course, które jest otwarte dla publiczności. Pozostała, większa część Haystack Mountain jest częścią Green Mountain National Forest. Szlaki turystyczne są ogólnodostępne od osiedla Chimney Hill do szczytu. Inny szlak biegnie zachodnią granią szczytu, wokół Haystack pond, aż do szlaku prowadzącego na szczyt Mt Snow.^[7]

Branbury State Park to 69-akrowy park stanowy w miastach Salisbury i Leicester w stanie Vermont. Park położony jest na wschodnim brzegu jeziora Dunmore u podnóża góry Moosalamoo. Jest on podzielony przez Vermont Route 53.

Oferta obejmuje żeglarstwo, pływanie, biwakowanie, wędkowanie, wycieczki piesze, pikniki, obserwację dzikiej przyrody i sporty zimowe.

Na terenie parku znajduje się piaszczysta plaża, wypożyczalnia łodzi, punkt gastronomiczny, 37 miejsc pod namioty i 7 miejsc typu lean-to, spłukiwane toalety, gorące prysznice i stacja paliw. Na terenie parku znajduje się centrum przyrodnicze, a strażnicy parkowi oferują programy edukacyjne, w tym nocne wędrówki, programy przy ognisku, badania płazów oraz gry i zabawy przyrodnicze.

Las Narodowy Zielonej Góry przylega do parku od strony wschodniej.^[8]

Jezioro Dunmore to słodkowodne jezioro w hrabstwie Addison w stanie Vermont. Jezioro rozciąga się pomiędzy miastami Salisbury i Leicester, a jego powierzchnia wynosi 985 akrów. Jezioro Dunmore ma ponad 3 mile długości i do 1 mili szerokości. Głównym źródłem wody jest potok Sucker Brook, który wypływa w przyległym Narodowym Obszarze Rekreacyjnym Moosalamoo w Green Mountain National Forest. Jezioro jest odwadniane przez rzekę Leicester, dopływ Otter Creek, która z kolei wpada do jeziora Champlain.

Park Stanowy Branbury zajmuje 69 akrów (28 hektarów) wschodniego brzegu i oferuje piaszczystą plażę, wypożyczalnie kajaków i pola namiotowe. Droga 53 w stanie Vermont biegnie wzdłuż wschodniego i północnego brzegu jeziora. Większość linii brzegowej jest własnością prywatną.

Keewaydin (obóz) prowadzi dwa obozy nad jeziorem Dunmore. Keewaydin Dunmore dla chłopców został założony w 1910 roku. Songadeewin, obóz dla dziewcząt, został założony w 1999 roku.

Stowarzyszenie Lake Dunmore/Fern Lake Association, Incorporated "chroni wartość jezior jako publicznego obiektu rekreacyjnego i szanuje interesy właścicieli nieruchomości i społeczeństwa".

Chociaż jest to naturalne jezioro powstałe w wyniku zlodowacenia, poziom wody jest kontrolowany przez niewielką tamę. Ponadto, Sucker Brook jest częścią projektu hydroelektrycznego łączącego Silver Lake i Sugar Hill Reservoir poprzez Sucker Brook i obsługiwanego przez Green Mountain Power.^[9]

Woodford State Park to park stanowy o powierzchni 398 akrów otaczający zbiornik Adams Reservoir w Woodford w stanie Vermont. Park znajduje się na wysokości 2400 stóp, na terenie Green Mountain National Forest. Położony jest wzdłuż Molly Stark Byway. Został uznany za park stanowy w 1963 roku.

Zajęcia obejmują pływanie, pływanie łodzią, biwakowanie, wędkowanie, wycieczki piesze, pikniki, jazdę na rowerze, obserwację dzikiej przyrody, letterboxing oraz sporty zimowe.

Na terenie ośrodka znajduje się mała plaża, wypożyczalnia łodzi, miejsce piknikowe, 103 miejsca kempingowe, w tym 83 miejsca pod namioty/rejsery i 20 namiotów typu lean-tos, spłukiwane toalety, gorące prysznice i stacja paliw. Wokół jeziora biegnie szlak o długości 2,7 mili. Strażnicy parku oferują programy interpretacyjne, w tym nocne wędrówki, programy przy ognisku, badania płazów oraz gry i zabawy przyrodnicze.^[10]

Griffith Lake to małe jezioro i kemping położone w miejscowościach Peru i Mount Tabor, w stanie Vermont, na terenie Green Mountain National Forest. Miejsce to leży na trasie Long Trail/Appalachian Trail. Teren ten jest utrzymywany przez Green Mountain Club i w szczycie sezonu posiada dozorcę, który dba o miejsca na namioty, wychodek, toalety kompostowe i szlaki. W tym czasie za nocne korzystanie z platform namiotowych i pobliskiego schroniska pobierana jest opłata w wysokości 5 USD. Ponieważ nie ma "bezpiecznych" źródeł wody, wędrowcy powinni być przygotowani na korzystanie z kempingowego systemu oczyszczania wody lub na gotowanie wody.

Dostęp do jeziora Griffith jest możliwy poprzez kombinację szlaku pieszego i skuterów śnieżnych. Na szlaku nie wolno używać koni, pojazdów mechanicznych ani rowerów górskich.^[11]

Bread Loaf Mountain to góra położona w hrabstwie Addison, w stanie Vermont, na terenie Breadloaf Wilderness w Green Mountain National Forest. Góra jest częścią centralnej części Green Mountains. Bread Loaf Mountain jest otoczona od północnego wschodu przez Mount Wilson, część Vermont's Presidential Range.

Południowo-wschodni kraniec góry Bread Loaf wpada do dopływów rzeki White, a stamtąd do rzeki Connecticut, która wpada do Long Island Sound w Connecticut. Wschodni kraniec góry Bread Loaf Mountain wpływa do dopływów rzeki New Haven, a następnie do Otter Creek, jeziora Champlain, kanadyjskiej rzeki Richelieu, rzeki Świętego Wawrzyńca, a ostatecznie do Zatoki Świętego Wawrzyńca.

Północna część zachodniej strony Góry Bread Loaf wpada do Blue Bank Brook, a stamtąd do rzeki New Haven. Południowa część zachodniej strony Góry Bread Loaf wpada do Sparks Brook i Middle Branch rzeki Middlebury, a stamtąd do rzeki Middlebury w Ripton i Otter Creek.

Long Trail, szlak turystyczny o długości 272 mil (438 km) biegnący przez cały stan Vermont, przecina południowo-wschodnią flankę Bread Loaf Mountain. Na właściwy szczyt prowadzi ścieżka z Long Trail, która prowadzi na północny zachód do punktu widokowego. Do tego odcinka Long Trail można dotrzeć na różne sposoby: przez Skyline Pond Trail z USFS 59 (Steam Mill Road), przez Clark Brook Trail z USFS 55 lub przez Emily Proctor Trail z USFS 201.^[12]

Prospect mountain to góra położona w mieście Woodford, w stanie Vermont, w hrabstwie Bennington, w stanie Vermont. Góra znajduje się w południowym regionie Gór Zielonych w Vermont. Znajduje się tam ośrodek narciarstwa klasycznego Prospect Mountain Nordic Ski Area, który ma najwyższą wysokość bazową spośród wszystkich ośrodków narciarskich w Nowej Anglii, co zapewnia obfitość naturalnego śniegu. W Prospect Mountain można liczyć na długi sezon dla narciarstwa biegowego.

Od końca lat trzydziestych XX wieku, kiedy Alex Drysdale otworzył pierwszy wyciąg linowy na Prospect Mountain w Woodford, ludzie cieszą się jego krajobrazem i wysokim terenem. William Morse, który otrzymał kontrakt na przebudowę drogi nr 9 z Bennington, prawdopodobnie ponownie otworzył Prospect w latach 1961-62 z nowym wyciągiem T-Bar o długości 3200 stóp. Z nowym wyciągiem i spadkiem pionowym zwiększonym do około 675 stóp, Prospect Mountain stał się średniej wielkości ośrodkiem narciarskim. W październiku 1978 r. Morse sprzedał teren narciarski adwokatowi z Bennington, Josephowi Parksowi. W latach 1979-1980 dodano nocną jazdę na nartach i narciarstwo biegowe (dawne centrum tourowe Timberlane Trails). Prospect Mountain ma ponad 35 km doskonale przygotowanych tras narciarskich i oferuje doskonałą jazdę dla wszystkich, od zawodników po rodziny. Dostępne są również trasy do wędrówek na rakietach śnieżnych i nartach backcountry.

Joe Parks lobbował za utworzeniem obszaru dzikiej przyrody, aby zachować i chronić łąki bobrowe za szczytem. Obszar George D. Aiken Wilderness został nazwany na cześć zmarłego senatora z Vermont, George'a D. Aikena, który był gorącym zwolennikiem ochrony przyrody i liderem w pracach nad Ustawą o obszarach dzikiej przyrody wschodniej z 1975 roku.

Steve Whitham i Andrea Amodeo kupili teren narciarski od Joe Parksa w 1991 roku. Po podjęciu decyzji o sprzedaży, współpracowali ze Stowarzyszeniem Prospect Mountain Association (PMA) w celu przeniesienia własności. PMA jest przede wszystkim organizacją wolontariuszy, która opiera się na energii i wysiłkach posiadaczy karnetów sezonowych i sympatyków. Steve Whitham pozostaje na stanowisku kierownika górskiego i jest teraz pracownikiem PMA. PMA zakupiło 144-hektarową nieruchomość jesienią 2018 roku i wkrótce potem objęło ją ochroną za pośrednictwem Vermont Land Trust.

David Newell, prezes PMA, powiedział, że pozostała część kosztów będzie pochodzić z darowizny w wysokości 450 000 USD od absolwentów Williams College i dotacji w wysokości 285 000 USD od Vermont Housing and Conservation Board, która jest uzależniona od zatwierdzenia służebności dla górskiej części ziemi i zakończenia kampanii kapitałowej PMA. Drużyny narciarstwa klasycznego Williams College używały Prospect Mountain do treningów i zawodów, podobnie jak Mount Anthony Union High School i Mount Greylock Regional High School w Williamstown, Mass. Prospect Mountain będzie teraz służyć jako baza domowa dla drużyny Williams Nordic i gościć zimowy karnawał uczelni, powiedział Newell, dodając, że PMA ma dziewięcioosobowy zarząd, w tym czterech związanych z uczelnią.^[16]

Robert T. Stafford White Rocks National Recreation Area to Narodowy Obszar Rekreacyjny Stanów Zjednoczonych położony w południowym Vermont, w Stanach Zjednoczonych, w obrębie Green Mountain National Forest. Na jego terenie znajdują się zarówno obszary Peru Peak Wilderness, jak i Big Branch Wilderness.

White Rocks National Recreation Area został utworzony na mocy Vermont Wilderness Act z 1984 roku. W dniu 17 stycznia 2006 r. prezydent George W. Bush podpisał Pub.L. 110-1 (tekst) (PDF), na mocy której zmieniono nazwę parku na Narodowy Obszar Rekreacyjny Białych Skał im. Roberta T. Stafforda (Robert T. Stafford White Rocks National Recreation Area), na cześć Roberta Stafforda, byłego gubernatora stanu Vermont, przedstawiciela Stanów Zjednoczonych i senatora USA.

Do zajęć rekreacyjnych należy biwakowanie i wędrówki na 30-milowym (48 km) odcinku Szlaku Appalachów, który przecina ten teren rekreacyjny. W obrębie obszaru rekreacyjnego znajduje się również 61 mil (97,6 km) utrzymywanych tras dla skuterów śnieżnych. Kanion Chaosu to rozpadlina w gigantycznym kwarcytowym osuwisku skalnym na tym obszarze.^[18]