Sandwich - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Sandwich Glass Museum to muzeum szkła w Sandwich w stanie Massachusetts, prezentujące szeroką gamę rzadkiego szkła, w tym szkło z lokalnej huty Boston & Sandwich Glass Factory, która została założona w Sandwich przez Deminga Jarvesa w 1825 roku. Huta w Sandwich produkowała głównie szkło prasowane na bazie ołowiu i była znana z używania kolorów. W muzeum znajduje się również dmuchacz szkła na żywo oraz eksponaty opisujące proces powstawania i barwienia różnych rodzajów rzadkiego szkła.

Posiada piec do szkła bezbarwnego o temperaturze 2200 stopni F, działający 24 godziny na dobę, który wyłącza się tylko na pięć lat, oraz skomputeryzowany piec do wyżarzania, który przez cały dzień powoli schładza wszelkie nowe wytwory, aby zapobiec ich pękaniu.

W muzeum można również obejrzeć film historyczny, który jest odtwarzany raz na godzinę, a poza tym jest to seria galerii, z których każda koncentruje się na innym okresie lub technikach tworzenia szkła.

Na końcu znajduje się sklep, w którym można nabyć przedmioty wysyłkowe i muzealne.^[1]

Heritage Museums and Gardens, dawniej Heritage Plantation of Sandwich, znajduje się przy 67 Grove Street w Sandwich, Massachusetts. Ogród publiczny, ze znaczącą w skali kraju kolekcją rododendronów zhybrydyzowanych przez Charlesa Dextera, ponad 1000 odmian lilii dziennych i bogatą kolekcją host, uzupełniają trzy budynki galerii, w których znajduje się światowej klasy kolekcja amerykańskich samochodów, amerykańskiej sztuki ludowej oraz działająca karuzela z 1919 roku i rzadkie figurki karuzelowe.

Teren muzeum stanowił niegdyś posiadłość Charlesa O. Dextera, znanego hybrydysty rododendronów. W latach 1921-1943 Dexter tworzył od 5 do 10 tys. sadzonek rocznie. Wiele z nich posadził na tym terenie. W 1969 roku Josiah K. Lilly III (1916-1995) i jego żona założyli na tym terenie Heritage Plantation of Sandwich.^[3]

Benjamin Nye Homestead to zabytkowy dom-muzeum w Sandwich w stanie Massachusetts. Ten 2,5-piętrowy dom o konstrukcji szkieletowej został zbudowany w 1685 roku przez Benjamina Nye i przez większość czasu od tamtej pory pozostawał w rękach jego potomków. Najwyraźniej pierwotnie zbudowany był w stylu skrzyni solnej z integralną częścią leanto, a tylna część domu została podwyższona do pełnych dwóch pięter, prawdopodobnie w XIX wieku. W 1924 r. dom został sprzedany przez rodzinę Nye Stanom Massachusetts, ale był źle utrzymywany przez władze stanowe. Gdy w 1962 r. domowi groziło zburzenie, Stowarzyszenie Rodziny Nye nabyło nieruchomość i odrestaurowało dom. W 1992 r. dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Stowarzyszenie Rodziny Nye zarządza obecnie posiadłością jako muzeum historyczne, w którym znajdują się XVIII-wieczne meble i które można zwiedzać od czerwca do października.^[4]

Wing Fort House to zabytkowy dom przy Spring Hill Road w East Sandwich, Massachusetts, położony w Spring Hill Historic District.

Dom został zbudowany w 1641 r., a w 1976 r. wpisano go do Krajowego Rejestru Zabytków.

Dom Wing Fort uznawany jest za najstarszy dom w Nowej Anglii będący nieprzerwanie w posiadaniu tej samej rodziny. Stephen Wing albo kupił tę posiadłość od miasta Sandwich, albo miasto przyznało mu ją w 1646 roku, w czasie jego pierwszego małżeństwa. Jego potomkowie mieszkali w domu do 1942 roku, kiedy to ostatnia mieszkanka (panna Cora M. Wing) sprzedała dom rodzinie Wing Family of America, Inc.

Tradycja mówi, że dom ten był kiedyś fortem chroniącym pierwszych osadników przed rdzennymi Amerykanami. Zewnętrzna część pomieszczenia "Starego Fortu" (najstarsza część obecnej budowli) składa się z podwójnej ściany, która być może została kiedyś wypełniona. Ponieważ Indianie Przylądkowi okazali się przyjaźnie nastawieni, miasto nie potrzebowało fortu do ochrony.

W 2007 r. podjęto próbę datowania dendrochronologicznego budynku, ale nie powiodła się ona z powodu "zbyt dużej liczby wąskich słojów w wielu próbkach, zbyt małej liczby słojów w niektórych próbkach oraz braku chronologii referencyjnej z południowo-wschodniej części stanu Massachusetts".

Fort House jest obecnie muzeum, zarządzanym prywatnie przez Wing Family of America, Inc. Znajduje się ono przy 69 Spring Hill Road (przy drodze nr 6a) w East Sandwich w stanie Massachusetts. Muzeum jest otwarte od wtorku do soboty od 15 czerwca do 30 września w godzinach od 10:00 do 16:00, a przez resztę roku po wcześniejszym umówieniu się. Za wstęp pobierana jest niewielka opłata.^[5]

First Church UCC to kościół kongregacyjny w Sandwich, Massachusetts, założony w 1638 roku na mocy Plymouth Colony Charter i Mayflower Compact. W zależności od interpretacji jest to albo najstarszy, albo drugi najstarszy kościół na Cape Cod. First Church szczyci się tym, że jego członkami są pielgrzymi Mayflower i ich potomkowie w pierwszym pokoleniu. Zgodnie z Kartą Kolonii Plymouth, kościół był wymagany jako oficjalna część zarządzania każdym nowo założonym miastem, a First Church został założony jako oficjalny kościół w mieście Sandwich. Obecnie First Church jest kongregacją Zjednoczonego Kościoła Chrystusa, dużej teologicznie i społecznie liberalnej denominacji. Kościół jest otwarty i afirmujący - określenie oznaczające zarówno otwartość, jak i aktywną afirmację wszystkich osób bez względu na ich status. First Church jest dobrze znany turystom ze względu na umieszczenie jego obecnej wieży na okładce albumu gospel Elvisa Presleya How Great Thou Art.^[6]

Town Hall Square Historic District to historyczna dzielnica obejmująca centrum Sandwich w stanie Massachusetts. Pierwotnie obszar 54 akrów skupiał się wokół ratusza w Sandwich, stawu Shawme i zrekonstruowanego młyna Dexter Grist Mill. Kiedy po raz pierwszy wpisano ją do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1975 roku, jej granice wyznaczały ulice Main, Grove, Water i Tupper Rd. od Beale Ave. do MA 6A. W 2010 r. obszar dzielnicy został powiększony o kolejne 170 akrów i ponad 150 obiektów.

Obszar Town Hall Square w Sandwich jest ważnym miejscem dla mieszkańców od czasu założenia miasta w 1637 roku. Na początku jego historii wybudowano groblę, która oblewa Shawme Pond, i założono tam młyn. Miasto pozostało społecznością rolniczą, częściowo z powodu braku dobrego portu, aż do 1825 roku, kiedy to zaczęto rozwijać przemysł szklarski. Dwa ważne budynki miejskie, ratusz i Pierwszy Kościół Chrystusowy, zostały zbudowane w latach 1837 i 1847, w okresie prosperity, ale na tym obszarze zachowało się też wiele starszych budynków, w tym kilka domów z XVII wieku z okresu Pierwszej Ery. Większość nieruchomości w dzielnicy została zbudowana po uzyskaniu niepodległości przez Amerykę, a przed 1850 rokiem.

W poszerzonej dzielnicy znajduje się także wiele domów z drugiej połowy XIX wieku, w tym kilka domów w stylu Queen Anne i Shingle. W dzielnicy znajdują się cztery cmentarze, w tym oryginalny cmentarz, którego najstarszy grób pochodzi z 1663 roku. W dzielnicy znajdują się cztery kościoły i dwie szkoły, w tym Henry T. Wing School z 1928 roku przy 35 Water Street, która jest największym budynkiem w dzielnicy.^[8]

Jarvesville Historic District w Sandwich, Massachusetts to dzielnica historyczna o charakterze głównie mieszkalnym, skupiona na terenie dawnej fabryki szkła Boston and Sandwich Glass Company. Znajduje się ona na północ i wschód od Sandwich Center. Chociaż na tym obszarze znajdują się budynki datowane na połowę XVIII wieku, większość z ponad 200 obiektów należących do dzielnicy to rezydencje wybudowane między 1825 a 1860 rokiem, kiedy to firma szklarska przeżywała swój największy rozkwit. Są to skromne budynki jedno- i dwurodzinne, w których pierwotnie mieszkali pracownicy fabryki szkła.

Huta szkła w Jarvesville osiągnęła szczyt produkcji i zatrudnienia około czasu amerykańskiej wojny secesyjnej. Biznes zaczął podupadać w latach 60. XIX wieku, kiedy tańsze źródła paliwa na Środkowym Zachodzie skłoniły do przeniesienia działalności. Większość prób kontynuowania produkcji szkła nie powiodła się, a nieruchomości przemysłowe zostały ostatecznie zburzone w XX wieku. Nieruchomości mieszkalne były nadal zamieszkiwane, często przez potomków hutników szkła, ale także przez pracowników zatrudnionych w innych zakładach przemysłowych w okolicy.

Jedyne znaczące obiekty handlowe w tej dzielnicy znajdują się przy ulicy Jarves, gdzie znajduje się również wpisany na osobną listę Dom Johna i Mary Watermanów Jarvesów. Ten dom w stylu włoskim z 1857 roku został zbudowany przez syna Deminga Jarvesa i zaprojektowany przez Charlesa Kirka Kirby'ego. Jedynym kościołem w dzielnicy jest kościół rzymskokatolicki Corpus Christi przy Jarves Street 6. Ten budynek w stylu romańskim został zbudowany w 1901 roku.

W 2010 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[9]