San Juan Bautista - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Malowniczy kościół misyjny z mszą. Mission San Juan Bautista to hiszpańska misja w San Juan Bautista, w hrabstwie San Benito w Kalifornii. Założona 24 czerwca 1797 roku przez Fermína Lasuéna z zakonu franciszkanów, była piętnastą z misji hiszpańskich założonych na terenie dzisiejszej Kalifornii. Nazwana na cześć świętego Jana Chrzciciela, misja jest imienniczką miasta San Juan Bautista.

Koszary dla żołnierzy, klasztor zakonny, dom Jose Castro i inne budynki zostały zbudowane wokół dużego trawiastego placu przed kościołem i można je dziś oglądać w ich pierwotnej formie. Pierwotni mieszkańcy doliny, Ohlone, zostali sprowadzeni do misji i ochrzczeni, a następnie Yokutowie z Central Valley. Misja San Juan Bautista odprawia msze codziennie od 1797 roku, a dziś funkcjonuje jako kościół parafialny diecezji Monterey.^[1]

Dom Benjamina Wilcoxa, przy 315 The Alameda w San Juan Bautista w Kalifornii, został zbudowany w 1858 roku. W 1982 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Został zaprojektowany przez miejscowego budowniczego George'a Chalmersa w stylu gotyckiego odrodzenia. Jest to pokryty gontem dom w kształcie litery L, zbudowany z belek stropowych z czerwonego drewna i ciętych słupów z czerwonego drewna. Ma rozczłonkowane filary z kapitelami w porządku toskańskim, w jakiś sposób powiązane z fleur-de-lis.

W nominacji do rejestru krajowego jego znaczenie opisano w następujący sposób: Dom Benjamina Wilcoxa został zbudowany na podstawie planów sporządzonych przez lokalnego budowniczego George'a Chalmersa, a budowę prowadził Chalmers, któremu pomagali synowie Wilcoxa - Edward i Sylvester - oraz jego wnuk Joseph (syn Sylvestra). Synowie Wilcoxa byli miejscowymi stolarzami. Wilcox urodził się w 1796 r. w Nowym Jorku. On i jego rodzina dołączyli do poszukiwaczy złota w Kalifornii, osiedlając się ostatecznie na Rancho San Justo na początku lat 50. XIX wieku. Kiedy w 1855 roku Rancho zostało sprzedane, Wilcox kupił około dziesięciu akrów ziemi od generała José Castro i wzniósł ten dom po zachodniej stronie Alamedy (która jest trasą El Camino Real). W kontekście San Juan Bautista, gdzie style architektoniczne sięgają od hiszpańskiego Mission, przez meksykańskie adobes, większość głównych stylów eklektycznego odrodzenia z XIX wieku, po style z pierwszych dwóch dekad XX wieku, Dom Benjamina Wilcoxa jest jedyną budowlą w stylu gotyckiego odrodzenia. Jako jedyny przedstawiciel tego stylu w kontekście lokalnym, budowla ta zajmuje ważną niszę w przedstawianiu rozwoju stylistycznego środowiska budowlanego. Integralność lokalizacji, materiałów, wykonania, wrażenia i skojarzenia są stosunkowo nienaruszone, integralność projektu została w niewielkim stopniu naruszona przez zmiany opisane w punkcie 7, natomiast integralność otoczenia została naruszona przez zmiany w zagospodarowaniu terenu i lokalizację pobliskiej drogi ekspresowej State Highway 156. Dom ma peryferyjny związek z gorączką złota, która przyciągnęła Benjamina Wilcoxa do Kalifornii, gdzie, jak większość, znalazł środki do życia z dala od złóż złota (kryterium A). Jego główne znaczenie leży jednak w jego walorach architektonicznych: reprezentuje typ (styl gotycki), okres (połowa XIX w., a konkretnie koniec lat 50. XIX w.) i metodę budowy (rama balonowa na ciężkich drewnianych belkach stropowych, wszystko na kamiennym fundamencie, co wskazuje na przeniesienie tradycyjnych metod budowlanych) i może być uznany za dzieło lokalnego mistrza (Chalmers był odpowiedzialny za co najmniej jeden inny dom w San Juan Bautista, a poziom szczegółowości obecny w obu domach zdradza żywą świadomość rozwoju stylu).^[7]