Odkryj 9 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Rumford (Stany Zjednoczone). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Rumford Municipal Building, Mexico i Rumford Public Library. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. The Law Office of Peter J. Kaynor.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Rumford (Maine).
Spis treści
Rumford Municipal Building
Budynek Urzędu Miasta Rumford znajduje się przy Congress Street w centralnej dzielnicy biznesowej Rumford w stanie Maine. Zbudowany w 1915 roku według projektu architekta z Lewiston, Harry'ego S. Coombsa, do dziś mieści biura miejskie. Jest to doskonały przykład architektury w stylu Colonial Revival, reprezentujący rozwój miasta w pierwszych dekadach XX wieku. W 1980 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.[1]
Adres: 145 Congress Street, Rumford
Mexico
Miasto w Maine. Mexico – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Maine, w hrabstwie Oxford, położone nad rzeką Androscoggin.[2]
Rumford Public Library
Rumford Public Library to biblioteka znajdująca się w Rumford w stanie Maine. Budynek, w którym się mieści, został zaprojektowany przez architekta z Maine Johna Calvina Stevensa i zbudowany dzięki dotacji Andrew Carnegiego w 1903 roku. Ten architektonicznie wyróżniający się budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1989 roku.[3]
Adres: 56 Rumford Ave, Rumford
The Law Office of Peter J. Kaynor
Adres: 24 Congress St, Rumford
Mexico Public Library
Biblioteka
Adres: Maine Street, 04257 Mexico
Rumford Falls Power Company Building
Rumford Falls Power Company Building to zabytkowy budynek handlowy przy 59 Congress Street w centralnej dzielnicy biznesowej Rumford w stanie Maine. Ten dwupiętrowy budynek w stylu Beaux Arts został zaprojektowany przez nowojorskiego architekta Henry'ego J. Hardenbergha i zbudowany przez Franka Bunkera Gilbretha w 1906 roku dla Rumford Falls Power Company, przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za główny okres rozwoju Rumford pod koniec XIX i na początku XX wieku. Budynek został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1980 roku.[4]
Adres: 41 Congress St, 04276 Rumford
Rumford Mill
Rumford Mill to celulozownia i papiernia znajdująca się w amerykańskim mieście Rumford w stanie Maine. Fabryka posiada dwie linie celulozy siarczanowej i trzy maszyny papiernicze. Rocznie produkuje 460 tys. ton masy celulozowej i 565 tys. ton papieru. W 2016 roku fabryka zatrudniała 621 pracowników. Obecnie fabryka jest własnością ND Paper LLC, spółki zależnej należącej w całości do Nine Dragons Paper Holdings Limited, i nosi nazwę ND Paper-Rumford Mill.
Fabryka została założona w 1901 r. przez Hugh J. Chisholma. Założył on linię kolejową Portland and Rumford Falls Railway, która została ukończona w 1892 r., a jej celem było wykorzystanie wodospadów do produkcji papieru. Z tej fabryki wyrosła firma Oxford Paper Company, która do 1967 r. pozostawała własnością rodziny Chisholmów. Rumford był jedynym producentem pocztówek Poczty Stanów Zjednoczonych oraz największym w kraju producentem papieru książkowego. W 1967 r. własność przeszła na Ethyl Corporation, w 1976 r. na Boise Cascade Paper Company, w 1996 r. na Mead Corporation, w 2005 r. na Cerberus Capital Management jako NewPage, a w 2015 r. na Catalyst Paper. W 2018 roku papiernia została przejęta przez Nine Dragons Paper Holdings Limited. Na początku 2019 roku ND Paper rozpoczęła wdrażanie nowego wymogu "Czystej produkcji" w całej papierni. W ciągu 2019 roku papiernia została również poddana gruntownemu malowaniu. Pod koniec 2019 r. ND Paper rozpoczął starania, aby przez cały czas pracy w zakładzie należało nosić kask, rękawice i spodnie. (w przeciwieństwie do wcześniej dopuszczalnych szortów).
Fabryka składa się z wielu działów i obiektów.
15 maszyna papiernicza i 15 wykańczalnia znajdują się w tym samym budynku, najbliżej dolnej bramy budynku ochrony. Wykańczalnia 15 znajduje się bezpośrednio pod maszyną papierniczą. Umożliwia to sprawne przekazywanie papieru po ukończeniu pracy na maszynie bezpośrednio do wykańczalni w celu pocięcia go na zamówienie. W budynku znajduje się również pomieszczenie biurowe oraz szatnia, oddzielna dla kobiet i mężczyzn. Maszyny papiernicze nr 10 i nr 12 znajdują się równolegle do siebie, oddzielone od siebie planem tego, gdzie wcześniej znajdowała się maszyna papiernicza nr 11. 11 została usunięta ze względu na obniżenie kosztów. Zarówno papier z 10, jak i z 12 maszyny jest wysyłany przez Nellie Bell (wózek przemysłowy) na przyczepie około 100-metrową ścieżką do wydziału wykańczania w części północnej. Tutaj papier jest dostarczany do superkalandru, nawijarki lub umieszczany na wózku magazynowym, jeśli nie ma gotowego miejsca.
North End Finishing (NEF) jest najczęściej nazywany "The North End". Znajdują się tu 4 przewijarki i 4 superskalandry oraz przewijarka do odpadów, która również znajduje się na terenie wydziału, ale nie jest z nim powiązana. Wiatraki w układzie od południa do północy to 38, 33, 35 i 44, a następujące superskalarki znajdują się prawie bezpośrednio za wcześniej wymienionymi wiatrakami: 21, 22, 24 i 25.[5]
Strathglass Building
Strathglass Building to zabytkowy budynek handlowy przy 25 Hartford Street w centralnej dzielnicy biznesowej Rumford w stanie Maine. Wybudowany ok. 1906 roku, jest imponującym, czteropiętrowym budynkiem zaprojektowanym przez architekta Beaux-Arts, zbudowanym przez Hugh J. Chisholma, czołowego przemysłowca Rumford pod koniec XIX i na początku XX wieku. Później znany jako Hotel Harris, został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1980 roku.[6]
Mechanic Institute
Instytut Mechaniki to zabytkowy budynek edukacyjny przy 44-56 Congress Street w centrum Rumford w stanie Maine. Ten piękny, czteropiętrowy budynek z cegły został zbudowany w 1910 roku przez Rumford Falls Power Company w celu zapewnienia zaplecza edukacyjnego dla pracowników i ich dzieci. Obecnie jest on własnością miasta, a dawne pomieszczenia edukacyjne zostały przekształcone w dom kultury. W 1980 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).[7]