Pineville - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Kisatchie National Forest, jedyny las narodowy w Luizjanie, w Stanach Zjednoczonych, położony jest na zalesionych wzgórzach sosnowych i dnach twardych drzew w siedmiu środkowych i północnych parafiach. Stanowi część wyżyny kenozoicznej i obejmuje duże obszary lasów sosny długolistnej. Jest to jeden z największych fragmentów naturalnego krajobrazu w Luizjanie, obejmujący około 604 000 akrów terenów publicznych, z czego ponad połowa to żywotne lasy sosny długolistnej i roślinność lasów płaskich. Stanowią one siedlisko wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Występują tu również rzadkie siedliska, takie jak torfowiska przesiąkliwe na zboczach wzgórz i prerie wapienne. Las obejmuje także Kisatchie Hills Wilderness i stanowi bufor dla tego obszaru, wyznaczonego na szczeblu krajowym, który przyczynia się do ochrony różnorodności biologicznej w regionie równiny nadmorskiej Stanów Zjednoczonych.

Las został wyznaczony w 1930 r., za czasów administracji prezydenta USA Herberta Hoovera.

Kisatchie National Forest odgrywa ważną rolę w ochronie reprezentatywnych przykładów krajobrazu północnej Luizjany, zwłaszcza tych, które wchodzą w skład ekoregionu South Central Plains. Las chroni siedliska wielu gatunków roślin, w tym dzikich orchidei i roślin mięsożernych. Dwa przykłady to dzbanecznik blady i storczyk pogonia różowa. Biolodzy stwierdzili występowanie 155 gatunków ptaków lęgowych lub zimujących, 48 gatunków ssaków, 56 gatunków gadów i 30 gatunków płazów. Do rzadkich zwierząt należą: sosnowy wąż luizjański, dzięcioł czerwony, niedźwiedź czarny i perłoródka luizjańska.

Las oferuje również możliwości rekreacji, takie jak: obserwacja ptaków, fotografia, wędrówki z plecakiem, spływy kajakowe, trasy dla pojazdów terenowych, żeglarstwo, biwakowanie, jazda na rowerze, wędkarstwo, turystyka, jazda konna, łowiectwo, kolarstwo górskie, piknik i pływanie. W lesie znajduje się ponad 40 zagospodarowanych miejsc rekreacyjnych i ponad 100 mil (160 km) szlaków do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i konnej.

W Lesie Narodowym Kisatchie znajdują się dwa znaczące obszary bezdrożne, utworzone w celu ochrony gatunków rodzimych: Cunningham Brake i Saline Bayou. Cunningham Brake to duże bagno cyprysowo-tupelo-gumowe, które chroni również przepływy w Kisatchie Bayou. W zatoce Saline Bayou występują lasy mieszane związane z siedliskami aluwialnymi, od sosny krótkolistnej po gumę tupelo. Wiadomo, że drogi powodują znaczne szkody w lasach, na preriach, w strumieniach i na terenach podmokłych. Drogi są szczególnie szkodliwe dla rodzimych populacji płazów i gadów, które migrują do zbiorników wodnych. Trzeci duży obszar bezdroża, Wzgórza Kisatchie, jest chroniony pod inną nazwą, jako Narodowy Obszar Dziki (National Wilderness Area). Więcej informacji na temat tych ważnych obszarów można znaleźć w końcowym oświadczeniu o oddziaływaniu na środowisko dla Kisatchie, przygotowanym przez Służbę Leśną w 1999 roku.

Choć w krajobrazie dominują lasy, można też znaleźć rozproszone prerie. Naturalne prerie zostały prawie całkowicie wytępione z Luizjany, głównie przez karczowanie pod uprawy rolne. W całym stanie może pozostać mniej niż tysiąc akrów wapiennych prerii, z których trzy są związane z Kisatchie: preria Kieffera (769 akrów), historyczna preria Tancocka (45 akrów) i historyczna preria Bartrama (1190 akrów). Dwa ostatnie określane są jako "historyczne", ponieważ zostały wymienione w dokumentach pomiarowych z 1836 roku; obecnie są to tereny leśne.

Prerie w Ameryce Północnej zostały tak dokładnie oczyszczone, że pozostałości takie jak te będą miały prawdopodobnie znaczenie krajowe. Przywrócenie naturalnego systemu przeciwpożarowego jest najważniejszym priorytetem dla utrzymania i poprawy stanu tych prerii.

Las składa się z kilku dużych obszarów, które są rozdrobnione przez własność prywatną. Siedziba główna znajduje się w Pineville, ale Kisatchie National Forest ma pięć okręgów leśniczych w północno-środkowej części stanu: Calcasieu, Caney, Catahoula, Kisatchie i Winn. Las leży w części siedmiu parafii. W porządku malejącym pod względem powierzchni na terenie lasu są to parafie Grant, Natchitoches, Winn, Rapides, Vernon, Claiborne i Webster.^[1]