Odkryj 20 atrakcji, ciekawych miejsc i niezwykłych rzeczy do zrobienia w miejscu takim jak Park Narodowy Denali (Stany Zjednoczone). Nie przegap obowiązkowych atrakcji turystycznych, do których zaliczyć można: Denali, Wonder Lake i Alaska. Wśród innych popularnych atrakcji, które warto zobaczyć, znajduje się m.in. The Moose's Tooth.
Poniżej znajdziesz pełną listę miejsc wartych odwiedzenia w miejscowości Park Narodowy Denali (Alaska).
Spis treści
Denali
Najwyższa góra Ameryki Północnej. Denali – najwyższy szczyt Ameryki Północnej, położony w górach Alaska, na terenie Parku Narodowego Denali w Stanach Zjednoczonych.
Góra ta zbudowana jest ze skał krystalicznych (głównie granitów i łupków krystalicznych). Jej masyw jest stale pokryty śniegiem i lodowcami, a największy z nich – o długości ok. 50 km – to lodowiec Muldrow. Względem otaczających go dolin występuje u jego stoków jedna z największych deniwelacji na świecie – ponad 5500 metrów (dla porównania Mount Everest ma około 3700 metrów wysokości względnej). Ciśnienie na szczycie odpowiada ciśnieniu na wysokości 6900 m n.p.m. na terenach bliżej równika. Na szczycie notuje się bardzo niską temperaturę powietrza (do −60 °C) oraz wiatr o prędkości dochodzącej do 160 km/h.
W 1952 wyznaczono wysokość góry na 6193 m n.p.m. Wynik ten został zrewidowany w 2015, dzięki użyciu technologii GPS. Najwyższy szczyt mierzy 6190 m n.p.m.[1]
Wonder Lake
Wonder Lake zwane też Deenaalee Bene' to jezioro położone w Denali National Park and Preserve na Alasce.[2]
Adres: Mile 86, Park Narodowy Denali
Alaska
Pasmo górskie na Alasce. Alaska – pasmo górskie w Ameryce Północnej w stanie Alaska. Jest to najwyższa część łańcucha Kordylierów z najwyższym szczytem kontynentu – Denali.
Długość ok. 1000 km. Zbudowane z granitów i ze skał osadowych. W części południowo-zachodniej czynne wulkany, m.in. Pavlof, Iliamna. Stoki gór do wys. 800–1100 m n.p.m. pokryte lasami iglastymi (cedr alaskański, świerk), w wyższych partiach lodowce i wieczne śniegi. Część środkowa Alaski, o powierzchni około 1620 tys. ha, wchodzi w skład parku narodowego Denali. Wydobycie złota, ropy naftowej i miedzi.[3]
The Moose's Tooth
Ząb Łosia (Moose's Tooth) to szczyt skalny po wschodniej stronie wąwozu Ruth w paśmie Central Alaska Range, 15 mil na południowy wschód od Denali. Mimo stosunkowo niewielkiej wysokości jest to trudna wspinaczka. Wyróżnia się wieloma dużymi ścianami skalnymi i długimi lodowymi żlebami, które są znane w kręgach alpinistów i były świadkami wielu bardzo technicznych wejść.
Szczyt został pierwotnie nazwany przez Belmore Browne'a i Herschela Parkera Mount Hubbard na cześć generała Thomasa Hamlina Hubbarda - prezesa Peary Arctic Club. Nazwa ta została odwołana przez Służbę Geologiczną Stanów Zjednoczonych, która nadała szczytowi nazwę "Ząb Łosia", będącą tłumaczeniem nazwy szczytu nadanej przez Athabascan. W oficjalnej nazwie USGS brakuje poprawnego gramatycznie apostrofu.
Ząb Łosia znajduje się na wschód od północnego krańca Wąwozu Ruth, naprzeciwko góry Barille i Dickey. Jest to najwyższy szczyt w kompleksie szczytów skalnych o nazwach takich jak "Ząb Oka", "Ząb Cukru" i "Ząb Złamany". Po wschodniej stronie tego kompleksu znajduje się czoło lodowca Buckskin Glacier, który zapewnia dostęp do wspinaczki na szczególnie dużej i trudnej wschodniej ścianie Zębu Łosia. Inny dostęp jest z Root Canal, lodowcowego lądowiska po stronie południowej.
Nazwa szczytu pochodzi od jego budowy: grzbiet szczytowy to długa, nisko nachylona grań biegnąca z grubsza ze wschodu na zachód przez około milę, ze stromymi spadkami na północ i południe. Nadaje to górze niejasne podobieństwo do zęba łosia. Sprawia też, że wejście na prawdziwy (wschodni) szczyt z zachodniej grani (najmniej techniczną drogą) jest bardzo trudne. Szczyt jest zwykle osiągany przez strome żleby po południowo-zachodniej stronie szczytu.
Pierwsze wejście na Ząb Łosia odbyło się w czerwcu 1964 roku przez czterech Niemców, granią północno-zachodnią. W czerwcu 1974 roku Gary Bocarde, Michael Clark, Charles Porter i John Svenson weszli na niższy Południowo-Zachodni Szczyt przez Południowo-Zachodnią Ścianę, co było drugim wejściem na ten masyw, ale nie na główny szczyt. Znaleźli tam dużą ilość zmurszałej skały. W lipcu 1975 roku Jon Krakauer, Thomas Davies i Nate Zinsser dokonali drugiego wejścia na szczyt główny, przez żleb na południowej ścianie, który nazwali "Drogą Szynki i Jajka". Jest to obecnie najpopularniejsza droga na górze.[4]
Mount Foraker
Rozległa góra z dwoma szczytami do wspinaczki. Mount Foraker - drugi pod względem wysokości szczyt gór Alaska, a czwarty w USA. Góra znajduje się na obszarze Parku Narodowego Denali, 23 km na południowy zachód od Denali. Górze nadał nazwę w 1899 r. J.S. Herron na cześć senatora z Ohio Josepha B. Forakera.
Północny szczyt (4581 m) został zdobyty 6 sierpnia 1934 r. a wyższy południowy szczyt zdobyli 4 dni później, 10 sierpnia, Charles S. Houston, T.G. Brown i Chychele Waterston.[5]
Mount Hunter
Masywny szczyt ze stromymi lodowymi podejściami. Mount Hunter lub Begguya to góra w Parku Narodowym Denali na Alasce. Znajduje się około osiem mil na południe od Denali, najwyższego szczytu Ameryki Północnej. "Begguya" oznacza dziecko w języku Dena'ina. Mount Hunter jest trzecim co do wysokości szczytem w paśmie Alaska Range.
Góra Hunter ma złożoną strukturę: jest zwieńczona dużym, nisko nachylonym płaskowyżem lodowcowym, łączącym Szczyt Północny (Główny) i Szczyt Południowy (13 965 stóp lub 4 257 m). W różnych kierunkach rozciągają się długie, górzyste grzbiety, pomiędzy którymi znajdują się wyjątkowo strome ściany.[6]
Fourteener
W mowie alpinistycznej zachodnich Stanów Zjednoczonych czternastowiecznik to szczyt górski o wysokości co najmniej 14 000 stóp. 96 czternastowieczników w Stanach Zjednoczonych znajduje się na zachód od rzeki Missisipi. Kolorado ma ich najwięcej ze wszystkich stanów; drugie miejsce zajmuje Alaska z 29. Wielu zdobywców szczytów próbuje zdobyć wszystkie czternastki w sąsiednich Stanach Zjednoczonych, w jednym konkretnym stanie lub w innym regionie.[7]
Mount Huntington
Mount Huntington to uderzająca piramida skalna i lodowa w środkowej części Alaska Range, około 8 mil na południowy wschód od Denali. Znajduje się również około 6 mil na wschód od góry Hunter i dwie mile na zachód od Grzebienia Koguta. Choć pod względem wysokości bezwzględnej ustępuje Denali, Huntington jest bardziej stromym szczytem: prawie w każdym kierunku ściany spadają o ponad 5 000 stóp w ciągu około mili. Nawet najłatwiejsza trasa stanowi znacznie większe wyzwanie techniczne niż standardowa trasa na Denali i jest to ulubiony szczyt dla wspinaczy technicznych o wysokim standardzie.
Mount Huntington został zdobyty po raz pierwszy w 1964 roku przez francuską ekspedycję pod kierownictwem Lionela Terray'a, granią północno-zachodnią, zwaną odtąd granią francuską. Drugie wejście w następnym roku, przez West Face/West Rib, zostało opisane przez Davida Robertsa w książce The Mountain of My Fear. Na górę można wejść zarówno od strony West Fork lodowca Ruth, po północnej stronie góry, jak i od strony Tokositna Glacier, po stronie południowej.[8]
Upper Toklat River Cabin No. 24
Upper Toklat Ranger Station No. 24, znany również jako Upper Toklat River Cabin to schronienie z bali w stylu rustykalnym National Park Service w Parku Narodowym Denali. Schronisko jest obecnie częścią sieci schronów dla strażników patrolujących park na terenie całego parku. Jest to standardowy projekt opracowany przez National Park Service Branch of Plans and Designs i został zbudowany w 1930 roku. Jest to jeden z pięciu domków zbudowanych przez Komisję Drogową Alaski (Alaska Road Commission) w celu zapewnienia schronienia ekipom pracującym przy budowie dróg parkowych. Domek nad rzeką Upper Toklat River jest centralnie położony i stanowił punkt dystrybucji zaopatrzenia.[9]
Mount Church
Mount Church to góra o wysokości 7 621 stóp w paśmie Alaska Range, w Denali National Park and Preserve, z widokiem na lodowiec Ruth. Znajduje się po zachodniej stronie Ruth Gorge i 0,87 mil na południowy wschód od Mount Grosvenor, który jest najbliższym wyższym sąsiadem. Góra została nazwana przez słynnego odkrywcę dr Fredericka Cooka, który twierdził, że jako pierwszy wszedł na Mount McKinley w 1906 roku, ale później zostało to obalone.[10]
Mount Silverthrone
Mount Silverthrone - zlodowaciały szczyt górski o wysokości 13 220 stóp, położony w Denali National Park and Preserve, w paśmie Alaska Range, w amerykańskim stanie Alaska. Położony jest 10,8 km na wschód od Denali. Pierwsze wejście na ten szczyt zostało dokonane 12 kwietnia 1945 roku przez Normana Brighta i Franka P. Fostera. Szczyt został nazwany tak przez grupę testową U.S. Army Forces Cold Weather z powodu jego dostojnego wyglądu u podstawy lodowca Brooks.[11]
Mount Dickey
Mount Dickey to szczyt po zachodniej stronie Ruth Gorge w paśmie górskim Central Alaska Range, 12 mil na południowy wschód od Denali i 4 mile na południowy zachód od The Moose's Tooth. Pomimo stosunkowo niewielkiej wysokości, szczyt wyróżnia się wschodnią ścianą, która ma około mili pionowej granitu - ten pionowy wzrost osiąga w odległości mniejszej niż pół mili w poziomie. Jest to jedna z najwyższych ścian skalnych na świecie, na której wspinało się wielu światowej klasy wspinaczy.
Góra Dickey została po raz pierwszy zdobyta 19 kwietnia 1955 roku przez Davida Fishera oraz słynnego odkrywcę, wspinacza i kartografa Bradforda Washburna zachodnią ścianą, która do dziś jest najpopularniejszą drogą. Trasa rozpoczyna się w punkcie w Wąwozie Ruth na południowy wschód od szczytu, prowadzi na zachód pod potężną południową ścianę, następnie skręca na północ, a potem na wschód, by wejść na południową stronę łagodnie nachylonej ściany zachodniej. Trasa ta jest stosunkowo prosta i krótka jak na wspinaczkę alaskańską (stopień 1). Jest to również najczęstsza trasa zejściowa dla tych, którzy weszli na ekstremalnie techniczne drogi na ścianie wschodniej.
Roger Cowles i Brian Okonek dokonali pierwszego zimowego wejścia na Mount Dickey w lutym 1979 roku.
Pierwsza droga na wschodniej stronie góry została poprowadzona w lipcu 1974 roku przez autora David Robertsa, fotografa i alpinistę Galena Rowella oraz Eda Warda. Ich droga o wysokości 1 554 m (5 100 stóp) wspięła się filarem na południowo-wschodniej ścianie; większość drogi pokonali w ciągu czterech dni. Prawdopodobnie najsłynniejszą inną drogą na górze jest "Droga Butelki Wina" na prawej stronie wschodniej ściany, którą w 1988 roku pokonali Thomas Bonapace i Andreas Orgler. Jest to wyjątkowo techniczna i długa trasa o wysokości 1600 m (5250 stóp). Od tego czasu na górze pojawiły się inne, podobnie trudne drogi.[12]
Kichatna Spire
Kichatna Spire, czasami nazywany Kichatna Spires, to szczyt w kształcie iglicy o wysokości 7 684 stóp w Górach Kichatna w Paśmie Alaski, w Denali National Park and Preserve, na południowy zachód od Denali. Lodowce Cul-de-sac, Shelf i Shadows mają swój początek na Kichatna Spire.[13]
Karibu Gallery & Gifts
Muzeum
Adres: Mile 238.6 Parks Highway, Park Narodowy Denali
Mount Brooks
Mount Brooks to szczyt górski w środkowej części Alaska Range w Denali National Park and Preserve. Góra o wysokości 11 890 stóp jest częścią grzbietu rozciągającego się na północny wschód od głównego masywu Denali, który obejmuje Pyramid Peak i Mount Silverthrone. Grzbiet leży pomiędzy lodowcem Brooksa i lodowcem Traleika, z widokiem na lodowiec Muldrow na północy. Szczyt jest częściowo pokryty lodem.[14]
Mount Deception
Mount Deception to góra o wysokości 11 539 stóp w paśmie Alaska Range, w Denali National Park and Preserve. Góra Deception leży 16 mil na wschód i południowy wschód od Denali, z widokiem na lodowiec Brooks. Góra pokryta lodowcem została nazwana 13 listopada 1944 roku przez grupę badawczą armii amerykańskiej, która jako pierwsza weszła na górę podczas badania katastrofy lotniczej, która miała miejsce we wrześniu 1944 roku.[15]
Tokositna Glacier
Lodowiec Tokositna to lodowiec w paśmie Alaska Range w Denali National Park and Preserve w amerykańskim stanie Alaska. Lodowiec bierze swój początek w dwóch głównych ramionach po wschodniej stronie góry Hunter, przesuwa się na wschód aż do połączenia się głównych ramion, a następnie skręca na południe. Lodowiec Tokositna jest źródłem rzeki Tokositna. Warianty pisowni i nazwy alternatywne to: Tokasitna Glacier, Tokichitna Glacier i Tuqashitnu Li'a.
Jego grubość była monitorowana przez Służbę Parków Narodowych, która stwierdziła stałe przerzedzanie od lat 90.[16]
Denali National Park & Preserve
Park narodowy, Szlak, Park, Relaks w parku
Adres: Park Rd., 99755 Denali Park
Peters Dome
Peters Dome to góra o wysokości 10 571 stóp w środkowej części Alaska Range, w Parku Narodowym Denali, 7,6 mil na północny zachód od Denali. Od Denali oddziela ją głęboka dolina lodowcowa, Peters Basin, która jest źródłem lodowca Peters Glacier, około 3000 stóp poniżej szczytu Peters Dome. Opisywana jest jako pokryta lodowcem kopuła.[17]
Wedge Peak
Wedge Peak to góra o wysokości 9 941 stóp w paśmie Alaska Range, w Denali National Park and Preserve. Wedge Peak leży na północny wschód od Denali, z widokiem na lodowiec Brooks i lodowiec Muldrow. Góra Mather znajduje się bezpośrednio na wschodzie. Szczyt został nazwany w 1945 roku przez ekspedycję testową Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych.[18]