Park Narodowy Cuyahoga Valley - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Blossom Music Center to amfiteatr na świeżym powietrzu położony w Cuyahoga Falls w stanie Ohio. Obiekt jest letnim domem Cleveland Orchestra i miejscem corocznego Blossom Festival. Blossom Music Center jest własnością Musical Arts Association, organizacji macierzystej Orkiestry. Centrum Muzyczne nosi imię rodzin Dudleya S. Blossoma Sr. i Dudleya S. Blossoma Jr. Ten pierwszy pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Sztuk Muzycznych w latach 1936-1938, a wdowa po nim Elizabeth i synowa Emily nadal wspierały Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych po śmierci Dudleya Jr. w 1961 roku. Prezes zarządu, Frank E. Joseph, uznał, że rodzina Blossomów "bardziej zasługuje na ten zaszczyt niż jakakolwiek inna rodzina z Cleveland". Pawilon zbudowany jest z łupków i rur stalowych i mieści 6051 osób. Za pawilonem znajduje się część trawnikowa dla publiczności, która może pomieścić dodatkowo 15 000 widzów. W obiekcie odbywają się również letnie koncerty muzyki popularnej i występy symfoniczne. Naturalne paraboliczne położenie Blossom, spadzisty dach pawilonu z łupka i zalesione otoczenie wyróżniają to miejsce spośród innych współczesnych amfiteatrów.

Przez wiele lat członkowie Orkiestry Cleveland mieli trudności z uzyskaniem całorocznego zatrudnienia przy wykonywaniu muzyki. We wczesnych latach 50. letnie występy odbywały się w Public Hall w centrum Cleveland, a czasami także na boisku stadionu Cleveland przed meczami Indian. W połowie lat 60. dyrektor muzyczny George Szell postanowił znaleźć zatrudnienie dla swoich muzyków na okres letni. Od 1965 roku Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych zaczęło badać możliwe miejsca pod budowę nowego letniego domu Orkiestry. Szell miał jasną wizję: "Oczywiście IMPERATYWNE jest posiadanie takiej instalacji na lato, wydaje mi się, że jeszcze ważniejsze jest, by okazała się ona wyjątkowa, absolutnie pierwszorzędna, strasznie atrakcyjna...".

W lipcu 1966 roku Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych postanowiło kupić 571 akrów ziemi w pobliżu Cuyahoga Falls w stanie Ohio, które leży około 10 mil na północ od Akron i około 30 mil na południe od Cleveland. (Ostatecznie zakupiono więcej ziemi, tak że całkowita powierzchnia posiadana przez Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych wzrosła do 800 akrów). W 1967 roku Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych rozpoczęło "Kampanię Półwiecza", której celem było zebranie pieniędzy na budowę pawilonu Blossom. Początkowo współpracowano z akustykiem z Connecticut, Christopherem Jaffe, oraz firmą architektoniczną z Cleveland, Shafer, Flynn i Van Dijk, która nadzorowała modelowanie i budowę amfiteatru. W miarę postępu budowy Jaffe został zastąpiony przez niemieckiego inżyniera nagrań Heinricha Heilholza, którego preferował Szell. Kampania zbierania funduszy osiągnęła cel 6,6 miliona dolarów, a 2 lipca 1967 roku wmurowano kamień węgielny. Koncert inauguracyjny Blossom Festival, na którym zabrzmiała IX Symfonia Beethovena pod dyrekcją Szella, odbył się 19 lipca 1968 roku, a transmisję telewizyjną na żywo przeprowadziła telewizja WKYC-TV3. W następnym roku Orkiestra po raz pierwszy zorganizowała koncert z okazji Czwartego Lipca w Blossom - pod batutą Meredith Wilson, która skomponowała The Music Man.

W 2003 roku Blossom przeszedł renowację wartą 17 milionów dolarów, która miała na celu ulepszenie wielu elementów obiektu, takich jak nagłośnienie, scena, obsługa gości, parkingi i architektura krajobrazu. W 2011 roku Stowarzyszenie Sztuk Muzycznych sprzedało 580 akrów niezagospodarowanego terenu Służbie Parków Narodowych w ramach transakcji, która miała na celu wsparcie finansowe Orkiestry i ochronę naturalnego otoczenia Blossom.

Blossom jest również szeroko wykorzystywany do organizacji imprez muzyki popularnej, zwłaszcza folkowej, rockowej i country. Największa odnotowana frekwencja na Blossom to 24 364 widzów na koncercie Blood, Sweat and Tears w 1969 roku, zaledwie rok po otwarciu obiektu. Nieoficjalne dane dotyczące koncertu Pink Floyd w 1973 roku mówią o 32 000 widzów. Amfiteatr był gospodarzem wielu festiwali muzycznych, takich jak Lollapalooza, Mayhem Festival, Ozzfest czy Vans Warped Tour. Zespół Michael Stanley Band, niezwykle popularny w północno-wschodnim Ohio, ale praktycznie nieznany gdzie indziej, ustanowił rekord frekwencji - 74 404 widzów na czterech wyprzedanych koncertach w dniach 25-26 i 30-31 sierpnia 1982 roku. Rockowy artysta James Taylor był pierwszym artystą, który zagrał dwa wieczory w amfiteatrze w 1979 roku, a łączna frekwencja wyniosła ponad 42 000 osób.^[1]

Akwedukt Tinkers Creek to akwedukt, który został zbudowany w celu przerzucenia mostu nad kanałem Ohio i Erie nad potokiem Tinkers Creek w pobliżu jego ujścia do rzeki Cuyahoga w Valley View w stanie Ohio. Jest to stosunkowo rzadki zachowany przykład akweduktu nad Kanałem Ohio i Erie. Pierwotnie został zbudowany w latach 1825-1827 przez, a następnie przebudowany z powodu zniszczeń powodziowych w latach 1845 i 1905. Akwedukt Tinkers Creek został włączony do dzielnicy National Historic Landmark utworzonej w 1966 roku, a w 1979 roku został osobno wpisany do National Register of Historic Places. Pierwotny akwedukt Tinkers Creek był budowlą z desek drewnianych, kratownic stalowych i kamienia jesionowego, zbudowaną w 1827 r. na południe od obecnego miejsca, w którym znajduje się akwedukt. Wylewy rzeki Cuyahoga i Tinkers Creek powodowały ciągłe uszkodzenia oryginalnego akweduktu, dlatego w latach 1845 i 1905 wybudowano kolejne konstrukcje w obecnym miejscu. Obecnie akwedukt Tinkers Creek jest jedynym akweduktem, który pozostał z czterech oryginalnych akweduktów w Cuyahoga Valley. Spośród akweduktów Furnace Run Aqueduct, Mill Creek Aqueduct, Peninsula Aqueduct i Aqueduct; akwedukt Mill Creek Aqueduct, o nowszej konstrukcji, jest jedynym akweduktem, który nadal transportuje wodę z Kanału Ohio i Erie. Po 102 latach zalewania, starzenia się i niszczenia akwedukt Tinkers Creek został usunięty w 2007 roku. Służba Parku Narodowego pracuje obecnie nad II fazą projektu, którego celem jest jego rekonstrukcja z nowszych materiałów.^[6]

Dom Jima Browna, znany również jako Dom Browna-Bendera, znajduje się na wschód od Ira i Akron-Peninsula Roads w Peninsula, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany w 1840 roku, stoi z dala od drogi, na ukrytym, krętym i stromym podjeździe. Jest to dom w stylu greckiego renesansu, w układzie cztery na cztery. Oznacza to po prostu, że układ domu składa się z czterech pokoi nad czterema pokojami. Ten styl domu był popularny w XIX wieku w Ameryce, ponieważ kraj ten bardzo utożsamiał się z grecką filozofią i polityką. Dom jest biały, co ma przypominać wspaniałą marmurową architekturę Grecji. Typowy dla tego stylu jest również dach o mniejszym kącie nachylenia i drzwi wejściowe obramowane szeroką listwą. Dwupiętrowy dom ma dominujący wygląd, stoi na wzgórzu, ma dwa kominy i dziewięć okien z zielonymi okiennicami.

Na działce znajduje się również kilka budynków. Duża stodoła z podwyższonym brzegiem została zbudowana w 1886 roku. Stodoła, dom i grób Jima Browna zostały wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków. Około sto stóp na południe od domu znajduje się szklarnia zbudowana w 1930 roku. Niewielką część gospodarstwa stanowi sad. Na tym niewielkim obszarze rosną różne drzewa owocowe i winorośl. W skład posiadłości wchodzi także 35 akrów ziemi uprawnej. Większość z nich znajduje się na zachód od Akron-Peninsula Road. Teren ten leży na obszarze zalewowym rzeki Cuyahoga, ponieważ rzeka przepływa przez część tego terenu. Teren ten był wielokrotnie zalewany. Dom nie ucierpiał w wyniku powodzi, ponieważ znajduje się dużo wyżej niż pola.^[8]

Everett Historic District to wiejska wioska położona na terenie Parku Narodowego Doliny Cuyahoga. Jest wpisana do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych. Everett jest wyjątkowa, ponieważ nie uległa presji rozwoju podmiejskiego. Reprezentuje typową, niezamieszkałą wioskę z przełomu XIX i XX wieku.

Historyczna dzielnica obejmuje budynki wiejskie z lat 80. i 30. XIX wieku wraz z zabudowaniami gospodarczymi (różnorodna kolekcja oficyn, garaży, kurników, stodół i mleczarni). Everett powstał w związku z istnieniem śluzy Johnny Cake na kanale Ohio i Erie. Osada została przemianowana na Unionville, a później na Everett na cześć Sylvestra T. Everetta, wiceprezesa i skarbnika Valley Railway.

Obszar ten pokrywa się z częścią kompleksu Everett Knoll, obszaru archeologicznego związanego z prehistoryczną kulturą Hopewell. Obszar ten był również wykorzystywany przez Civilian Conservation Corp do założenia szkółki, która odegrała kluczową rolę w rozwoju parków stanowych i miejskich na tym terenie.^[9]

Edmund Gleason Farm to zabytkowa dzielnica w Valley View, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Główny dom został zbudowany w 1851 roku i wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1978 roku wraz z innym budynkiem na 2-akrowej posiadłości. W 1993 roku historyczne oznaczenie zostało rozszerzone o 13 akrów, w tym stodołę mleczną. W XX wieku posiadłość stała się częścią Parku Narodowego Cuyahoga Valley.

Dom Gleasona to budowla z piaskowca, wzniesiona na zboczu wzgórza w pobliżu głównej linii kanału Ohio i Erie. Jego plan jest prostym prostokątem, podzielonym na dwa przęsła na końcach i pięć z przodu i z tyłu, z głównym wejściem w środkowym przęśle fasady. Na końcach znajdują się szczyty, a takie elementy, jak zwroty szczytowe i fryz bez dekoracji, nadają mu wygląd greckiego renesansu. Pierwotna konstrukcja została zmodyfikowana około 1880 r., kiedy to zbudowano drewniany ganek z dachem szedowym; posiada on własne zdobienia, w tym fryz wspornikowy i wrzecionowatą balustradę.

Gleason i jego żona Charlotte osiedlili się w dzisiejszym Valley View w nieznanym roku, choć jego pierwsze pojawienie się w rejestrach podatkowych datuje się na rok 1843. Według spisu ludności z 1850 roku, Gleason pochodził z Nowego Jorku i w czasie spisu zajmował się rolnictwem.^[10]