Osage - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

The Nathaniel Cobb and Lucetia Baily Deering House to zabytkowy budynek położony w Osage, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Dom służył jako rezydencja dla znanego polityka. Nathaniel Cobb Deering, którego imieniem nazwano ten dom, był zaangażowany w wiele różnych przedsięwzięć, od rodzinnego Maine, przez kalifornijską gorączkę złota, aż po swój przybrany stan Iowa. Jako republikanin reprezentował 4. okręg kongresowy Iowa w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Przyjaźnił się z Hannibalem Hamlinem, który w pierwszej kadencji pełnił funkcję wiceprezydenta Abrahama Lincolna, od czasu, gdy razem zasiadali w Izbie Reprezentantów stanu Maine. Hamlin podobno odwiedził Deeringa tutaj, w Osage. Frontowa, dwupiętrowa część domu z cegły została zbudowana w 1862 roku, a Deering zlecił budowę tylnej, półtorapiętrowej części w 1867 roku. Deering zmarł tutaj w 1887 roku, a jego druga żona, Lucetia, zmarła tutaj w 1919 roku. W 2001 roku dom został wpisany na listę National Register of Historic Places.^[2]

Cedar Valley Seminary to zabytkowy budynek seminaryjny znajdujący się obecnie przy ulicach N. 7th i Chase w Osage w stanie Iowa. Przed czerwcem 2016 r. znajdował się przy N. 6th and Mechanic Streets.

Został zbudowany w 1869 r., a w 1977 r. wpisano go do Krajowego Rejestru Zabytków.

Szkoła została założona w Osage, jako akademia baptystyczna, w 1862 roku, wspólnym wysiłkiem ks. Alvy Busha, mieszkańców Osage i Stowarzyszenia Baptystów Doliny Cedrów. W poniedziałek rano, 12 stycznia 1863 roku, prof. Bush otworzył pierwszy semestr szkoły, w której uczyło się siedemnastu chłopców i czternaście dziewcząt.

W swoim pamiętniku "A Son of the Middle Border" Hamlin Garland wspominał, że pod koniec lat 70. XIX wieku "Szkoła była tak naprawdę bardzo prymitywną instytucją, niewiele większą od szkoły średniej, ale spełniała swoją rolę. Dawała chłopcom, takim jak ja, możliwość poznania starszych, lepszych i bardziej uczonych od nich, a każdy dzień był dla mnie jak przewracanie nowej, zachwycającej strony w książce z opowieściami, nie tylko dlatego, że przynosił nowych przyjaciół i nowe doświadczenia, ale dlatego, że symbolizował wolność od wideł do siana i motyki".

Zanim trafił na Uniwersytet w Chicago, orientalista John Merlin Powis Smith wykładał grekę w Cedar Valley Seminary.

Szkoła została zamknięta w 1910 r., ponieważ, jak podaje jeden z historyków, "Waldorf College został założony w Forest City przez norweskich luteran i zabrał wielu studentów i wiele wsparcia finansowego, które w naturalny sposób trafiłyby do seminarium; poziom pracy w szkołach publicznych poprawił się z czasem, a seminarium w Cedar Valley było bliskim sąsiadem. Te powody sprawiły, że dalsze utrzymywanie seminarium wydawało się nierozsądne".^[3]

Osage Commercial Historic District to uznana w całym kraju dzielnica historyczna znajdująca się w Osage, w stanie Iowa, w Stanach Zjednoczonych. Została wpisana do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 2002 roku. W momencie nominacji zawierała 50 obiektów, w tym 46 budynków, jeden obiekt i trzy budynki niebędące obiektami zabytkowymi. Historyczna dzielnica obejmuje większą część centralnej dzielnicy biznesowej miasta.

Czterech osadników rościło sobie prawa do czterech działek, które miały stać się miastem Osage: Hiram Hart - 80 akrów (32 ha) po stronie południowo-zachodniej, dr A.H. Moore - 80 akrów (32 ha) po stronie południowo-wschodniej, O.E. Tripp - po stronie północno-zachodniej i B.C. Whitaker - po stronie północno-wschodniej. Wszyscy oni byli pionierami ze stanów położonych na wschodzie, a nie imigrantami. Miasto zostało nazwane na cześć Orrina Sage'a, bankiera z Massachusetts, który wniósł wkład do firmy Gibbs, Boardman Company z Lyons w stanie Iowa, reprezentującej spekulacyjne interesy gruntowe inwestorów takich jak Sage. Osage początkowo rozwijało się na wschód od historycznej dzielnicy. Jego rozwój na zachód był wynikiem lokalizacji torów kolejowych Illinois Central Railroad i gmachu sądu hrabstwa Mitchell pod koniec lat 60. XIX wieku.

W dzielnicy znajdują się budynki handlowe, kina, bractwa, biura, kawiarnia, biblioteka i firmy związane z motoryzacją. Budynki są różnej wielkości, od jedno- do trzypiętrowych, a większość z nich ma konstrukcję murowaną. Znaczenie tego okresu przypada na lata 1865-1952, a budynki zostały zbudowane w tym czasie. Większość budynków została zbudowana w latach 70. i 80. XIX w., kiedy to miasto przeżywało okres znacznego rozwoju gospodarczego. Jest też kilka godnych uwagi budynków zbudowanych w latach 1910 i 1920. Dominują handlowe style architektoniczne italianizmu i królowej Anny. Budynki stoją po obu stronach ulicy Main Street, która jest strukturą historyczną.^[4]