Lake Mead National Recreation Area - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zapora wodna na rzece Kolorado, na granicy Arizony i Nevady. Zapora Hoovera – betonowa zapora wodna typu grawitacyjno-łukowego, zbudowana w Czarnym Kanionie na rzece Kolorado w Stanach Zjednoczonych, na granicy stanów Arizona i Nevada. W chwili ukończenia w 1936 była zarówno największą na świecie elektrownią wodną, jak i największą na świecie konstrukcją betonową. Została pokonana pod oboma względami przez zaporę Grand Coulee w 1945. Obecnie jest to 38. elektrownia wodna pod względem wielkości na świecie.

Zapora znajduje się 48 km na południowy wschód od Las Vegas. Tama ma wysokość 224,1 m i długość 379,2 m. Szerokość u podstawy wynosi 200 m, a na górze 15 m. Maksymalna moc elektrowni wodnej wynosi 2074 MW. Powyżej zapory znajduje się sztuczne jezioro Mead. Jezioro ma powierzchnię 639 km², objętość 35,2 km³ i sięga do 177 km w górę rzeki.

Zapora i elektrownia wodna są zarządzane przez Biuro ds. Melioracji (United States Bureau of Reclamation) podlegające Departamentowi Zasobów Wewnętrznych. W 1981 zapora została wpisana na Narodową Listę Miejsc Historycznych, a w 1985 stała się Narodowym Pomnikiem Historycznym USA.^[1]

Jezioro w Stanach Zjednoczonych. Mead – sztuczne jezioro w Stanach Zjednoczonych, na pograniczu stanów Nevada i Arizona, utworzone przez przegrodzenie biegu rzeki Kolorado i spiętrzenie jego wód zaporą Hoovera, wybudowaną w latach 1931-1936.

Powstały zbiornik o powierzchni ok. 640 km² ma długość około 180 km i mieści około 35 km³ wody wykorzystywanej do zaopatrzenia akweduktami miejscowości w stanach Kalifornia i Nevada, w tym znajdującego się kilkanaście kilometrów zachód od zachodniego brzegu jeziora miasta Las Vegas. Wokół jeziora i na jego akwenie powstał obszar rekreacyjny – Lake Mead National Recreation Area.

Nazwa jeziora pochodzi od nazwiska Elwooda Meada, w latach 1924-1936 rządowego komisarza Biura ds. Melioracji Stanów Zjednoczonych (United States Bureau of Reclamation), jednego z pomysłodawców i realizatorów budowy zapory Hoovera (a także dwóch innych dużych projektów tego rodzaju - zapory Grand Coulee na rzece Kolumbia w stanie Waszyngton i zapory na rzece Owyhee w stanie Oregon).

Podczas wypełniania się jeziora wodami rzeki Kolorado w latach 30. XX wieku niezbędne było wysiedlenie kilku miejscowości, które zostały zalane; największą z nich była miejscowość St. Thomas, którą ostatni mieszkaniec opuścił w 1938 roku. Przy niskich stanach wody w jeziorze ruiny tej miejscowości bywają widoczne nad powierzchnią wody.^[2]

Jezioro Mohave to zbiornik wodny na rzece Kolorado pomiędzy Zaporą Hoovera a Zaporą Davisa w Cottonwood Valley, wyznaczający granicę między Nevadą a Arizoną w Stanach Zjednoczonych. Ten 67-milowy odcinek rzeki Kolorado przepływa obok Boulder City, Nelson, Searchlight, Cottonwood Cove, Cal-Nev-Ari i Laughlin na zachodzie w Nevadzie oraz Willow Beach i Bullhead City na wschodzie w Arizonie. Jezioro Mohave, o maksymalnej szerokości 4 mil i wysokości 647 stóp, obejmuje 28 260 akrów wody. Ponieważ jezioro Mead leży na północ od Zapory Hoovera, jezioro Mohave i przyległe tereny tworzące jego linię brzegową są częścią Narodowego Obszaru Rekreacyjnego Jeziora Mead, administrowanego przez amerykańską Służbę Parków Narodowych (U.S. National Park Service).^[3]

Czarny Kanion Kolorado to kanion na rzece Kolorado, w którym zbudowano Zaporę Hoovera. Kanion znajduje się na rzece Kolorado na granicy stanów Nevada i Arizona. Zachodnia ściana wąwozu znajduje się w Górach El Dorado, a wschodnia w Górach Czarnych w Arizonie. Kanion uformował się około 15 milionów lat temu podczas mioceńskiego wypiętrzenia Basin and Range. Nazwa Black Canyon pochodzi od czarnych skał wulkanicznych, które występują na całym obszarze.

Na południe od Tamy Hoovera, po stronie Nevady, znajduje się Jaskinia Sauny. Jaskinia ta została wydrążona przez górników pracujących przy budowie zapory Hoovera. Jest to głęboka jaskinia z kryształami węglanu wapnia na ścianach. Na końcu jaskini znajduje się gorące źródło, które powoduje, że temperatura w jaskini osiąga 120°F (49°C).

Jednym z wyróżniających się kanionów, który oddziela się od kanionu na południe od Zapory Hoovera, jest Kanion Harcerza. W kanionie Boy Scout Canyon płynie woda, która jest ogrzewana ze źródła geotermalnego.

Po arizońskiej stronie rzeki znajduje się kilka dużych gorących źródeł, które można znaleźć, idąc szlakiem na północ od większej zatoki, około 4 do 5 mil (6,4 do 8,0 km) na południe od Zapory Hoovera.^[4]

Park miejski w Nevada. Park stanowy Valley of Fire – najstarszy i największy park stanowy w Nevadzie, utworzony w 1935 roku.

Położony jest 80 km na północny wschód od Las Vegas i rozciąga się na obszarze 141 km².

Dolina Ognia swoją nazwę zawdzięcza ognisto czerwonym formacjom skalnym utworzonym przed 150 milionami lat głównie z piaskowca, ale także z wapienia, łupków i zlepieńca.

Latem temperatury dochodzą do 40 °C a zimą spadają nawet do –25 °C a średnie roczne opady to zaledwie 100 mm. Takie warunki pogodowe sprawiają, że dolina porośnięta jest bardzo ubogą roślinnością, w większości są to pustynne krzewy i kaktusy. Zwierzęta zamieszkujące dolinę (kojoty, lisy czy króliki) prowadzą głównie nocny tryb życia. Występuje tu również rzadki gatunek żółwia pustynnego (Gopherus agassizii).

Dolina była często odwiedzana przez Indian Anasazi, którzy w okresie od 300 r. p.n.e. do 1150 r. zamieszkiwali pobliską, żyzną dolinę Moapa, w celach religijnych, w poszukiwaniu pożywienia lub podczas polowań. Świadczą o tym zachowane do dziś petroglify wykute w wielu miejscach doliny.

Ze względu na swoje unikatowe walory Dolina Ognia często wykorzystywana była jako plan do filmów lub reklam. Powstały tu fragmenty takich dzieł jak Transformers, Star Trek: Pokolenia, Austin Powers: Agent specjalnej troski, Con Air – lot skazańców i wiele innych.^[6]

Fortification Hill to wzniesienie przylegające do jeziora Mead w Lake Mead National Recreation Area; znajduje się w regionie północno-zachodniego zakończenia Gór Czarnych, a konkretnie w północnym regionie Gór Czarnych. Znajduje się w pobliżu południowej części jeziora Mead i na północny wschód od Zapory Hoovera. Można go łatwo dostrzec na wschód od Zatoki Las Vegas lub z dwóch północnych wierzchołków Gór Eldorado lub Gór Czarnych.

Wzniesienie ma kształt płaskowyżu lub mesa z punktem szczytowym na południowo-wschodnim krańcu i jest nachylone na północ i północny zachód w kierunku jeziora Mead. Wysokość wierzchołka wynosi 3 719 stóp (1 134 m).

Płaski szczyt góry, nachylony w kierunku północnym, składa się z trzeciorzędowych law bazaltowych.^[7]

Spirit Mountain Wilderness Area to obszar dzikiej przyrody o powierzchni 33 518 akrów położony w Górach Newberry w hrabstwie Clark, w stanie Nevada, 10 mil na północny zachód od Laughlin. W jego obrębie znajduje się góra Spirit Mountain. Obszar ten jest zarządzany przez Bureau of Land Management i National Park Service.

Większa część puszczy znajduje się na terenie Narodowego Obszaru Rekreacyjnego Jeziora Mead (Lake Mead National Recreation Area). Obszar ten sąsiaduje zarówno z obszarem dzikiej przyrody Nellis Wash, jak i obszarem dzikiej przyrody Bridge Canyon.

Obszar ten był ojczyzną Indian Yuman. Mieszkańcy Yuman i Mojave wierzą, że całe życie zaczęło się na tej górze, która jest widoczna na wiele mil z Bullhead City w Arizonie, Needles w Kalifornii oraz Laughlin, Cal-Nev-Ari i Searchlight w Nevadzie.

Kongres Stanów Zjednoczonych wyznaczył Spirit Mountain Wilderness w 2002 roku.^[11]