Huntsville - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

U.S. Space & Rocket Center w Huntsville, Alabama to muzeum prowadzone przez rząd Alabamy, prezentujące rakiety, osiągnięcia i artefakty amerykańskiego programu kosmicznego. Czasami określane jako "największe muzeum kosmosu na Ziemi", astronauta Owen Garriott opisał to miejsce jako "świetny sposób na poznanie przestrzeni kosmicznej w mieście, które od samego początku zaangażowało się w program kosmiczny".

Centrum zostało otwarte w 1970 roku, tuż po lądowaniu na Księżycu Apollo 12, drugiej załogowej misji na powierzchnię Księżyca. Centrum prezentuje sprzęt programu Apollo, a także interaktywne eksponaty naukowe, eksponaty promów kosmicznych oraz rakiety i samoloty wojskowe. Ponad 1500 stałych eksponatów związanych z rakietami i badaniem kosmosu, a także wiele eksponatów obrotowych związanych z rakietami i kosmosem, znajduje się na terenie wykutym w Redstone Arsenal, w sąsiedztwie Ogrodu Botanicznego Huntsville, przy zjeździe nr 15 z autostrady 565. Centrum oferuje wycieczki autobusowe do pobliskiego Marshall Space Flight Center NASA.

Dwa programy obozowe oferują odwiedzającym możliwość pobytu na terenie ośrodka i dowiedzenia się więcej o lotach kosmicznych i lotnictwie. U.S. Space Camp daje możliwość dogłębnego zapoznania się z programem kosmicznym poprzez wykorzystanie symulatorów, wykładów i ćwiczeń szkoleniowych. Aviation Challenge oferuje przedsmak szkolenia wojskowego pilota myśliwca, w tym symulacje, wykłady i ćwiczenia survivalowe. Oba obozy oferują programy edukacyjne dla dzieci i dorosłych w formie obozów stacjonarnych i dziennych.^[1]

Big Spring International Park położony jest w centrum Huntsville w stanie Alabama. Park został zbudowany wokół swojego imiennika "Big Spring", pierwotnego źródła wody, wokół którego powstało miasto Huntsville. Na terenie parku znajdują się Muzeum Sztuki w Huntsville oraz Centrum Von Brauna. Park jest także miejscem Panoply Arts Festival, który odbywa się w ostatni pełny weekend kwietnia, Big Spring Jam, corocznego festiwalu muzycznego odbywającego się w czwarty weekend września w latach 1993-2011, oraz The Battle of the Buffalo, konkursu skrzydełek z bizona organizowanego przez bractwo Alpha Tau Omega Uniwersytetu Alabamy w Huntsville w celu wsparcia badań nad rakiem.

Park Big Spring jest spodziewanym punktem wyjściowym przyszłego Singing River Trail w Północnej Alabamie. Będzie to 70-milowy szlak rowerowy i pieszy, który połączy Huntsville z Madison, Decatur i Athens, z przedłużoną ścieżką wzdłuż rzeki Tennessee.^[2]

Weeden House Museum to zabytkowy dwupiętrowy dom w Huntsville w stanie Alabama. Został zbudowany w 1819 roku dla Henry'ego C. Bradforda i zaprojektowany w federalnym stylu architektonicznym. Do 1845 r. był sprzedawany i kupowany przez kilku właścicieli, w tym Johna McKinleya, który był kongresmenem, senatorem i sędzią stowarzyszonym Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Od 1845 do 1956 roku należał do rodziny Weedenów. Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej w latach 1861-1865 dom zajęła armia Unii, a Weedenowie przenieśli się do Tuskegee; po wojnie zamieszkali w nim ponownie. Portrecistka i poetka Maria Howard Weeden spędziła w tym domu większość swojego życia. Po jego sprzedaży przez rodzinę Weedenów w 1956 r. dom został przebudowany na mieszkania. W 1973 r. został zakupiony przez miasto Huntsville, a Stowarzyszenie Historycznego Okręgu Ochrony Twickenham odrestaurowało go przed przejęciem od miasta. W 1981 r. prywatna rezydencja stała się muzeum domowym.^[3]

Huntsville Museum of Art to muzeum znajdujące się w Huntsville w stanie Alabama. Znajduje się w Big Spring Park w centrum Huntsville i jest magnesem przyciągającym miłośników kultury.

W 1957 r. powstało Stowarzyszenie Huntsville Art League and Museum Association (HALMA), którego celem było rozwijanie społeczności artystycznej w Huntsville i posiadanie pewnego dnia muzeum. HMA zostało oficjalnie powołane do życia przez miasto Huntsville zarządzeniem miejskim nr 70-134 z 13 sierpnia 1970 r., na mocy którego utworzono Zarząd Muzeum Miasta Huntsville. Muzeum zorganizowało swoją pierwszą wystawę w 1973 r., a w 1975 r. przeniosło się do swojego pierwszego stałego obiektu w Von Braun Center, podczas gdy pozostała część HALMA musiała przenieść się do Heart of Huntsville Mall. W 1989 r. HALMA oficjalnie podzieliła się, przy czym muzeum zachowało nazwę Huntsville Museum of Art, podczas gdy pozostała część organizacji znana była jako Huntsville Art League (HAL). W marcu 1998 roku HMA przeniosło się do obecnego budynku w Big Spring Park, gdzie mieści się siedem galerii.

W 2010 r. muzeum powiększyło się o Centrum Davidsona, które obejmuje siedem nowych galerii wystawowych, galerie edukacyjne rodziny Stenderów, cztery pomieszczenia do organizacji imprez specjalnych oraz przyległy parking. W obiekcie o powierzchni 75 034 stóp kwadratowych znajduje się obecnie czternaście galerii o powierzchni 20 000 stóp kwadratowych.

Na terenie muzeum znajdują się liczne sale konferencyjne, w których można organizować wesela, przyjęcia, spotkania i inne imprezy. Cały kompleks został zaprojektowany tak, aby zintegrować przestrzenie wewnętrzne i zewnętrzne oraz służyć jako konkretny punkt odniesienia dla jakości życia i rozwoju gospodarczego całego obszaru Huntsville/Madison County. Muzeum jest w pełni dostępne dla osób niepełnosprawnych. Muzeum jest członkiem Północnoamerykańskiego Programu Wzajemnego Udostępniania Muzeów (North American Reciprocal Museums).

Deklaracja misji:

Muzeum Sztuki w Huntsville jest miejską korporacją non-profit założoną przez miasto Huntsville w stanie Alabama i zarządzaną przez mianowaną przez miasto Radę Muzeum. Muzeum stara się promować zrozumienie sztuk wizualnych i uznanie dla osiągnięć artystycznych. Misją Muzeum jest zbliżanie ludzi i sztuki poprzez pozyskiwanie, konserwację, wystawianie i interpretowanie dzieł sztuki najwyższej jakości.

Programy:

Muzeum prowadzi aktywną i interesującą działalność wystawienniczą i programową w ramach swoich stałych kolekcji i wystaw specjalnych. W ramach cyklu Voices of Our Times do Muzeum Sztuki w Huntsville przyjeżdżają wybitne osobistości świata sztuki, nauki, publikacji i polityki w celu przeprowadzenia pogłębionych dyskusji i prezentacji. Programy rodzinne oferują wesołe, interaktywne zajęcia plastyczne dla rodzin z dziećmi w wieku od trzech lat wzwyż. W Akademii Muzealnej w dni powszednie i soboty odbywają się zajęcia plastyczne dla dzieci w wieku od trzech lat. Dostępne są także zajęcia i warsztaty plastyczne dla uczniów szkół średnich i dorosłych.

Wyróżnienia i osiągnięcia:

Muzeum otrzymało pierwszą akredytację Amerykańskiego Stowarzyszenia Muzeów w 1980 r., a następnie ponowną akredytację z wyróżnieniem w latach 1989, 2004 i 2020. Wymienione jako jedno z "10 najlepszych" miejsc w Alabamie przez Biuro Turystyki i Podróży stanu Alabama. Jedyna publiczna kolekcja obrazów, rysunków, rzeźb i rzemiosła artystycznego w okolicy, z ponad 3 000 dzieł w stałej kolekcji. Tytuł "Best of Bama" przyznany przez Alabama Magazine przez trzy kolejne lata, 2014-2016.^[4]

Randolph Street Church of Christ to zabytkowy kościół w Huntsville w stanie Alabama. Został zbudowany w 1887 roku w stylu gotyckiego odrodzenia, podobnym do kościołów wiejskich, ale z cegły. Zamiast centralnego wejścia w wieży znajdują się drzwi z ostrołukowymi naświetlami po bokach oraz podwójne okno lancetowe połączone spiczastym łukiem. Kolejny zespół lancetów flankuje wieżę. Na narożach fasady i wzdłuż ścian bocznych znajdują się pilastry, dzielące boki na przęsła z jednym zespołem lancetów w każdym. Okapy szczytów są zwieńczone belkowaniem. Nad okapem wieża jest pokryta blachą, a po obu jej stronach znajduje się para łukowatych otworów wentylacyjnych pod małym szczytem. Na szczycie wieży znajduje się współczesna iglica i łopatka meteorologiczna. Kościół znajduje się pół przecznicy od Courthouse Square, na tyłach Milligan Block. W 1980 r. kościół został wpisany na listę National Register of Historic Places.^[12]

Biblioteka Publiczna Hrabstwa Huntsville-Madison to publiczna biblioteka Carnegie w Huntsville w stanie Alabama. Założona w 1818 roku, kiedy Alabama była jeszcze częścią Terytorium Missisipi, jest najstarszą działającą biblioteką w tym stanie.

Początkowo mieściła się w biurze adwokata Johna Nelsona Spotswooda Jonesa, w budynku Boardman Building, który obecnie jest częścią Constitution Hall Park. Biblioteka zajmowała również miejsce w Green Academy od 1821 roku do czasu spalenia szkoły przez żołnierzy Unii podczas wojny secesyjnej, a następnie kilkakrotnie przenosiła się do innych pomieszczeń, aż do otwarcia Biblioteki Carnegie w 1916 roku. Nowy budynek, otwarty w 1966 roku, został wybudowany z myślą o rozwoju miasta i powiatu. W okolicy nastąpił gwałtowny rozwój wraz z napływem pracowników rządowych zaangażowanych w rozwój programu kosmicznego, w tym Armii Stanów Zjednoczonych i NASA, i już w 1969 roku biblioteka potrzebowała więcej miejsca. W 1983 roku władze biblioteki rozpoczęły planowanie budowy nowego budynku.

Obecny główny oddział placówki, nazywany czasem "Fortem Book" ze względu na swój wygląd przypominający fortecę, został otwarty przy ulicy Monroe w kwietniu 1987 roku i służy jako główna siedziba Systemu Biblioteki Publicznej Hrabstwa Huntsville Madison. Budynek ma powierzchnię 123 000 stóp kwadratowych (11 400 m2), mieści 930 osób i zawiera ponad 530 000 woluminów, a biura administracyjne znajdują się na trzecim piętrze. W 2007 r. biblioteka miała 1 915 548 woluminów, co czyni ją najbardziej popularną biblioteką w Alabamie.

Biblioteka Publiczna Hrabstwa Huntsville-Madison otrzymała w 2004 r. dotację federalną w ramach Library Services and Technology Act na digitalizację fotografii z archiwum biblioteki w celu włączenia ich do projektu Alabama Mosaic Project.^[13]

Zajezdnia Huntsville położona przy linii Norfolk Southern Railway w centrum Huntsville jest najstarszą zachowaną zajezdnią kolejową w Alabamie i jedną z najstarszych w Stanach Zjednoczonych. Ukończona w 1860 roku zajezdnia służyła jako siedziba wschodniego oddziału Memphis and Charleston Railroad. Zajezdnia jest wpisana zarówno do rejestru zabytków Alabamy, jak i do krajowego rejestru miejsc historycznych.

Huntsville zostało zajęte przez wojska Unii w 1862 r. podczas wojny secesyjnej jako strategiczny punkt na linii kolejowej, a zajezdnia była wykorzystywana jako więzienie dla żołnierzy Konfederacji. Na ścianach wciąż można zobaczyć graffiti pozostawione przez żołnierzy. Ostatni regularny pociąg pasażerski, The Tennessean Kolei Południowej, pojechał 30 marca 1968 roku. Obecnie zajezdnia pełni funkcję muzeum, będącego częścią Early Works Museum.

Na zewnątrz muzeum stoi parowóz 0-4-0 Porter, zbudowany w 1904 r. w Pittsburghu.^[14]

Pojazd do testów dynamicznych Saturn V, oznaczony jako SA-500D, to prototyp rakiety Saturn V używany przez NASA do testowania działania rakiety w warunkach drgań symulujących wstrząsy, jakich doświadczałyby kolejne rakiety podczas startu. Był to pierwszy pełnowymiarowy Saturn V zbudowany w Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla. Choć SA-500D nigdy nie poleciał, odegrał kluczową rolę w rozwoju rakiety Saturn V, która w ramach programu Apollo wyniosła pierwszych ludzi na Księżyc. Zbudowana pod kierownictwem dr Wernhera von Brauna, służyła jako pojazd testowy dla wszystkich urządzeń wspierających Saturna w MSFC.

SA-500D jest jedynym Saturnem V na wystawie, który był używany zgodnie z przeznaczeniem, i jedynym, który został zmontowany przed wystawieniem w muzeum. Jest on stale eksponowany w Amerykańskim Centrum Kosmicznym i Rakietowym w Huntsville w stanie Alabama.^[20]

Clement C. Clay Bridge to dwa mosty przecinające rzekę Tennessee, położone na południe od Huntsville w północnej części amerykańskiego stanu Alabama. Oba mosty są kratownicami wspornikowymi. Oryginalne przęsło mostu zostało zbudowane w 1931 r. i zastąpiło prom Whites Ferry, który przeprawiał się przez rzekę w pobliskim Ditto Landing. Drugie przęsło zostało zbudowane w 1965 roku. Po ukończeniu budowy nowsze przęsło przenosiło ruch w kierunku południowym, a oryginalne przęsło - w kierunku północnym. Most Clay został nazwany na cześć byłego gubernatora Alabamy i senatora Clementa Comera Claya.

Przęsło z 1931 roku zostało zastąpione konstrukcją żelbetową, którą otwarto w czerwcu 2006 roku. Rozbiórka pierwotnego przęsła rozpoczęła się 16 sierpnia 2006 r.

Most prowadzi drogę US-231 i nieznakowaną SR-53 między obszarem metropolitalnym Huntsville a obszarem metropolitalnym Decatur. Przed rozbudową US-231 w 1952 r. most prowadził przez SR-38. Na północ od mostu US-231 jest znana jako Memorial Parkway.^[21]

Krajowe Centrum Nauki i Technologii Kosmicznej w Huntsville w Alabamie jest wspólnym przedsięwzięciem badawczym NASA i siedmiu uniwersytetów badawczych stanu Alabama, reprezentowanych przez Space Science and Technology Alliance. Celem NSSTC jest wspieranie współpracy w zakresie badań naukowych między rządem, środowiskiem akademickim i przemysłem. W jego skład wchodzi siedem centrów badawczych: Space Science, Global Hydrology & Climate, Information Technology, Advanced Optics, Biotechnology, Material oraz Propulsion. W zachodniej części budynku mieści się również biuro prognoz National Weather Service w Huntsville. Każde centrum jest zarządzane przez naukowców z Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla (NASA) lub z Uniwersytetu Alabamy w Huntsville (UAH). Na potrzeby UAH budynek jest znany jako Robert "Bud" Cramer Research Hall i mieści programy Atmospheric Science i Space Science.^[22]

Stanowisko do testów dynamicznych Saturna V, znane również jako stanowisko do testów dynamicznych konstrukcji, w Centrum Lotów Kosmicznych im. George'a C. Marshalla w Huntsville w stanie Alabama, to stanowisko używane do testowania rakiety Saturn V i promu kosmicznego przed pierwszymi lotami tych pojazdów. Budynek 4550 ma wysokość 363 stóp i powierzchnię 98 stóp kwadratowych. Jego centralna wnęka ma maksymalne wymiary 74 na 74 stopy, a na jej szczycie znajduje się żuraw zdolny do przenoszenia 200-tonowych przedmiotów w promieniu 70 stóp. Winda zapewnia dostęp do 15 poziomów konstrukcji, a tunel kablowy łączy budynek z urządzeniami kontrolnymi we Wschodniej Strefie Testowej Centrum Kosmicznego.

NASA zbudowała to stanowisko w 1964 r. w celu przeprowadzenia testów mechanicznych i wibracyjnych na w pełni zmontowanej rakiecie Saturn V. Tutaj odkrywano i korygowano poważne problemy, które mogły spowodować awarię pojazdu. Nowy budynek był tak wysoki, że w 1966 roku, gdy wchodził do niego pierwszy stopień Saturna V, jeden z obserwatorów zauważył: "Mgła i chmury unosiły się wokół szczytu stanowiska testowego o wysokości 110 m przez większą część dnia, gdy stopień o wadze 140 000 kg był podnoszony z transportera na miejsce wewnątrz stanowiska, które jest podobno najwyższym budynkiem w Alabamie. Stanowisko służyło do sprawdzenia, jak zachowują się statki kosmiczne poddawane drganiom i naprężeniom zginającym, a także do testowania połączeń między głównymi etapami statku.

Ze względu na rolę, jaką odegrał w programie Saturn V, w 1985 r. został uznany za National Historic Landmark.

Oprócz pojazdu do testów dynamicznych Saturn V, oznaczonego SA-500D, w obiekcie tym testowano również dwa pojazdy testowe promów kosmicznych, Pathfinder i Enterprise.^[25]

Budynek Henderson National Bank to zabytkowy budynek banku w Huntsville w stanie Alabama. Jeden z jedynych budynków w stylu Art Moderne w Huntsville, został zbudowany w 1948 roku. Ściany zewnętrzne zbudowane są z dużych bloków jesionowych, a cokół i otoczenie wejścia na fasadzie przy ulicy Jefferson wyłożone są ciemnozielonym kamieniem. Pod wysokimi, wieloszybowymi naświetlami umieszczono podwójne, wpuszczane drzwi. Wejście jest flankowane wysokimi, wieloszybowymi oknami, co nadaje fasadzie bardziej pionową orientację niż w przypadku stylu cegły handlowej z początku XX wieku. W górnej części znajdują się dwa reliefowe geometryczne kształty kwiatów oraz nazwa banku. Ściana narożna jest zaokrąglona, co prowadzi do większej liczby wysokich okien po bokach. Z tyłu budynku w 1958 r. dodano okienko kasowe, które jest wyłożone jasnobrązową cegłą.

W 1980 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[26]

Dom Humphreysa-Rodgersa to zabytkowa rezydencja w Huntsville w stanie Alabama. Od czasu jej wybudowania w 1848 roku była rozbudowywana i przebudowywana co najmniej trzy razy, dwa razy uratowano ją przed rozbiórką i raz przeniesiono. Dom został zbudowany przez Davida Campbella Humphreysa, czterokrotnego członka Izby Reprezentantów Alabamy i antysecesjonistę w czasie wojny secesyjnej.

Dom był pierwotnie dwupiętrowy, z salą i salonem, kryty dachem dwuspadowym. Przed 1861 r. na zachód od wejścia dobudowano dodatkowy pokój, tworząc plan trzypokojowy z centralnie umieszczonym holem. W tym czasie do wnętrza dodano wiele detali w stylu greckiego renesansu. Dom został gruntownie przebudowany około 1886 r., kiedy Augustus D. Rodgers kupił go od Humphreysa, który został mianowany sędzią Sądu Najwyższego Dystryktu Kolumbii. Do tylnej części wschodniej części domu dobudowano jednopiętrową, dwupokojową przybudówkę, w której umieszczono kuchnię i jadalnię. Poprzedni dwuspadowy dach zastąpiono czterospadowym, a na fasadzie dodano dwupiętrowy portyk z dachem czterospadowym, nadając domowi obecny wygląd w stylu kolonialnym. Do 1913 r. dwupiętrowa przybudówka została zastąpiona centralną, dwupiętrową przybudówką z jednopiętrowym portykiem z żłobkowanymi kolumnami.

W latach 70. dom stał pusty i popadał w ruinę, a postępująca rozbudowa rozlewni Coca-Coli i Centrum Von Brauna groziła jego rozbiórką. Starania konserwatorów doprowadziły do tego, że rozlewnia Coca-Coli kupiła dom i wyremontowała go na biura i muzeum pamiątek po Coca-Coli. Częścią tych starań było wpisanie domu na listę National Register of Historic Places w 1977 roku. W 1990 r. rozlewnia musiała się rozbudować, a dom ponownie stanął w obliczu rozbiórki. Dom został zakupiony przez Alabama Constitution Village i przeniesiony do miejsca położonego jedną przecznicę od muzeum. Obecnie dom jest własnością miasta Huntsville, a nieruchomość jest zarządzana przez firmę Global Ties Alabama, która wykorzystuje ją jako swoją międzynarodową siedzibę główną. Historyczny dom Humphreysa Rodgersa jest dostępny na imprezy zarówno biznesowe, jak i towarzyskie.^[27]

The White-Turner-Sanford House to zabytkowa rezydencja w Huntsville w stanie Alabama. Została zbudowana w 1827 roku przez Jamesa White'a, kupca z Wirginii, na ziemi zakupionej od LeRoya Pope'a. Przez lata dom miał wielu właścicieli, w tym Johna H. Lewisa, burmistrza w latach 1826-1828, i przedstawiciela stanowego George'a W. Lane'a. Pierwotnie był to jednopiętrowy dom w stylu federalnym, a w 1858 r. dobudowano do niego dwupiętrowy budynek w stylu greckiego renesansu. Pierwotna część domu składa się z centralnie położonego bloku głównego z piętrem. Jest zbudowany z cegły układanej w technologii common bond, z dwuspadowym dachem. Wejście główne jest osłonięte portykiem wspartym na czterech smukłych kolumnach, z czteropolowym belkowaniem. Okna w głównej bryle są oryginalne, prostokątne, z wyjątkiem okien na fasadzie, które zostały zmodyfikowane poprzez dodanie łuków odcinkowych, aby dopasować je do dobudówki. W oryginalnej części znajduje się hol, flankowany przez salon i pokój gościnny, a za salonem dwie sypialnie. Po wojnie dodano ganek, kuchnię i łazienkę w przybudówce. W dobudówce na parterze znajduje się gabinet i jadalnia, a powyżej dwie sypialnie. W 1984 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Został przekształcony w biuro planowania finansowego.^[30]

Dom Joela Eddinsa to halowy dom zrębowy znajdujący się na terenie Burritt on the Mountain w Huntsville w Alabamie i jest najstarszym udokumentowanym budynkiem w tym stanie. Dom został zbudowany w 1810 roku w pobliżu dzisiejszego Ardmore w Limestone County w Alabamie przez Joela Eddinsa, osadnika z Abbeville County w Południowej Karolinie. W 2007 roku został przeniesiony z pierwotnego miejsca do Burritt. Ten 1+1⁄2-piętrowy dom jest zbudowany w stylu "hall-and-parlor", który nie jest często spotykany w Alabamie. W latach 30. XX wieku dobudowano od tyłu przybudówkę, która otaczała część strony wschodniej; nie zachowała się ona podczas przenoszenia domu do Burritt. Dach dwuspadowy ma na końcach ceglane kominy. Główne wejście otwiera się do większego pomieszczenia "hallu", w którym na zachodniej ścianie znajduje się kominek, a na dwóch pozostałych - drzwi. Na piętro prowadzą ćwierć obrotowe schody w północno-wschodnim narożniku. Wschodnie drzwi prowadzą do "salonu" z kolejnym kominkiem i klatką schodową. Pokoje na piętrze są tej samej wielkości, co pokoje poniżej, ale nie są ze sobą połączone. Każdy pokój ma dwa małe, czteroszybowe okna po obu stronach komina. W dobudówce z lat 30. XX w. znajdowała się sypialnia, łazienka i kuchnia. Dom został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1996 roku.^[31]