Greenville - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Bear's Mill to zabytkowy młyn w pobliżu miasta Greenville w hrabstwie Darke, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Ten zbudowany w 1849 roku młyn wodny jest najstarszym istniejącym budynkiem przemysłowym w hrabstwie Darke. Zbudowany przez Manninga Harta, lokalnego przedsiębiorcę, młyn leży wzdłuż Greenville Creek w południowo-zachodniej części Adams Township, w połowie drogi między Greenville a wsią Gettysburg. Przed ukończeniem budowy młyn został zakupiony przez mieszkańca Pensylwanii Gabriela Beara, który ukończył jego budowę i otworzył go w 1849 roku. Po tym, jak wykonane przez niego na miejscu kamienie młyńskie okazały się wadliwe, Bear udał się do Francji, gdzie nabył kamienie typu uznawanego na całym świecie za najwyższej jakości.

Młyn to drewniany budynek z kamienną podmurówką i metalowym dachem. Młyn działał nieprzerwanie przez ponad sto lat, nie osiągając pełnej wydajności dopiero pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, kiedy to młynarz postanowił przejść na częściową emeryturę. Od tego czasu młyn jest nadal wykorzystywany: częściowo jako muzeum młynarstwa, a częściowo jako młyn do mielenia. W 1975 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places) ze względu na swoją architekturę i znaczenie dla historii stanu Ohio. Obecnie młyn jest zarządzany przez Friends of Bear's Mill, organizację non-profit, której celem jest utrzymanie i eksploatacja młyna jako zabytku historycznego.^[1]

Mauzoleum w Greenville to budowla w stylu egipskiego renesansu znajdująca się w Greenville, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Wybudowane w 1913 roku historyczne mauzoleum składa się z betonu pokrytego wapieniem, spoczywa na granitowej podmurówce i ma dach pokryty dachówką ceramiczną. Do jego najbardziej charakterystycznych elementów należą marmurowe filary zwieńczone kapitelami w porządku doryckim, które otaczają główne wejście. Główna część wnętrza, zbudowana w stylu bazylikowym z wieloma nawami, zawiera około czterystu betonowych i marmurowych krypt, a w skrzydłach budynku znajdują się indywidualne krypty rodzinne. Wnętrze jest oświetlone przez dwanaście klasztornych okien pod linią dachu.

Mauzoleum, usytuowane wzdłuż ulicy West Street, przylegającej do głównego wejścia na cmentarz, było pomysłem miejscowego lekarza J.P. Colletta. Wybrał on unikalny projekt budowli: w pobliżu Greenville nie zbudowano żadnego innego mauzoleum w stylu egipskiego renesansu. W większości zabytkowych budynków cmentarnych w zachodnim Ohio zastosowano inne style architektoniczne, na przykład mauzoleum w Fostorii i biura cmentarza Woodland w Dayton zostały zbudowane odpowiednio w stylu neoklasycznym i romańskim. Ze względu na charakterystyczną architekturę mauzoleum zostało wpisane na listę National Register of Historic Places w 1976 r., jako czwarty obiekt w hrabstwie Darke, który otrzymał to wyróżnienie.^[6]

Waring House to zabytkowy dom położony w Greenville, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Budowę domu rozpoczął Oliver C. Perry w 1860 roku, ale budowa została zasadniczo zakończona dopiero w 1869 roku, a wykończenie szczegółów zajęło kolejne dwa lata. Po zakończeniu budowy Perry sprzedał dom T.M. Taylorowi, który z kolei sprzedał go rodzinie lokalnego biznesmena i komisarza hrabstwa Thomasa Waringa. Waring i jego rodzina byli pierwszymi mieszkańcami domu, którzy zamieszkali w nim w listopadzie 1874 roku.

Dom Waringów jest murowany z cegły, na kamiennej podmurówce, z dachem pokrytym asfaltem i innymi elementami metalowymi. Jego ogólny plan jest prostokątny, choć został zmodyfikowany przez dodanie trzech skrzydeł z tyłu. Jadalnia jest główną częścią dużego, dwupiętrowego, dwutraktowego skrzydła dobudowanego do głównej części domu, natomiast do skrzydła jadalni przylegają dwa jednopiętrowe skrzydła - jednopiętrowy w formie dużego pawilonu i dwupiętrowy mieszczący kuchnię.

Do najważniejszych elementów architektonicznych domu Waringa należą jego okna, zwłaszcza charakterystyczne okna segmentowe w skrzydle jadalni. Ogólnie rzecz biorąc, dom jest doskonałym przykładem wiktoriańskiego stylu architektury mieszkaniowej; chociaż wiele dziewiętnastowiecznych domów w Greenville zachowało się do naszych czasów w dobrym stanie, niewiele z nich jest tak nieskazitelnych jak dom Thomasa Waringa. Dom Waringów został wpisany na listę National Register of Historic Places 16 września 1977 r. w uznaniu jego historycznej wartości architektonicznej; uznano go za ważny przede wszystkim dla lokalnej społeczności. Sześć innych domów w Greenville - znanych jako Beir, Coppess, Garst, Lansdowne, Leftwich i Robeson Houses - zostało uhonorowanych podobnym wyróżnieniem; Dom Waringa był czwartym z tych siedmiu budynków, który otrzymał to miano. Obecnie Waring House jest prowadzony jako pensjonat typu bed and breakfast.^[8]

The Leftwich House to zabytkowy dom w Greenville, w stanie Ohio, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany w 1875 roku dom jest połączeniem stylu włoskiego i stylu Stick-Eastlake. To jeden z najlepiej zachowanych domów w stylu Stick-Eastlake w Greenville i okolicy, z gankiem, który został opisany jako "wybitny", i szczytem ozdobionym elementami charakterystycznymi dla tego stylu.

Niestety, od maja 2021 r. dom popadł w ruinę, okiennice wiszą krzywo lub nie ma ich wcale, odsłonięte drewno wyraźnie gnije, a farba zewnętrzna łuszczy się i pokrywa pęcherzami.

Fasada zachodnia jest podzielona na dwie części po dwa przęsła każda. Przez część północną wchodzi się do domu przez wiktoriańskie drzwi wejściowe. Ganek typu Eastlake osłania tylne drzwi, które otwierają się na wysuniętą kuchnię, a różne okapy w innych miejscach na zewnątrz tworzą oddzielne gzymsy, z których każdy składa się z klamer i fryzu. Dom jest przykryty czterospadowym dachem, który składa się głównie z gontów.

W 1975 r. dom Leftwicha został wpisany na listę National Register of Historic Places ze względu na swoją wspaniałą architekturę. Chociaż w historii domu nie było żadnych charakterystycznych wydarzeń ani mieszkańców, jego architektura była wystarczająco rzadka, aby zakwalifikować go do wpisu.^[9]

Dom Anny Beir, zbudowany w 1865 roku przez Conrada Beira, to zabytkowy dwupiętrowy dom z czerwonej cegły położony przy 214 East 4th Street w Greenville w stanie Ohio. Panna Anna Beir była długoletnią nauczycielką sztuki w Greenville, która po swojej śmierci w latach 30. ubiegłego wieku przekazała dom miastu Greenville. Przez wiele lat, aż do pożaru w latach 70. ubiegłego wieku, był on użytkowany przez Cech Artystyczny Greenville. Galeria w Greenville Carnegie Library nosi imię panny Beir. 11 kwietnia 1977 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Kiedy Conrad Beir budował ten dom, był jednocześnie pastorem Niemieckiego Kościoła Metodystycznego w Greenville i prowadził działalność gospodarczą jako krawiec. W 1873 r. w tym domu urodziła się jego córka Anna, która mieszkała w nim do śmierci w 1939 r. Dom jest prostą budowlą z cegły, wzniesioną na planie prostokąta, dwupiętrową, z dwuspadową fasadą podzieloną na trzy wykusze. Posadowiony na kamiennej podmurówce, ceglany dom zwieńczony jest blaszanym dachem z różnymi kamiennymi elementami; jest typowy dla rezydencji klasy średniej z tego okresu. Przez większość swojego życia Beir była wybitnym pedagogiem; jej 36-letnia praca w szkołach miejskich zapewniła jej wysoką reputację zarówno lokalnie, jak i w całym regionie. Chociaż wiele uczelni próbowało ją pozyskać, jej oddanie Greenville i wpływ na mieszkańców miasta skłoniły ją do odrzucenia wszystkich tych próśb i pozostania w rodzinnym mieście.^[11]