Grand Forks - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Chester Fritz Auditorium to obiekt widowiskowy na terenie kampusu Uniwersytetu Północnej Dakoty, znajdujący się w mieście Grand Forks w Północnej Dakocie.

"Fritz", jak powszechnie wiadomo, może pomieścić 2384 osoby i jest wykorzystywany do organizacji wielu imprez, w tym koncertów, recitali tanecznych i popularnych musicali broadwayowskich. Audytorium jest także gospodarzem wydarzeń uniwersyteckich, takich jak ceremonie rozpoczęcia roku szkolnego, wykłady i konferencje. Budynek ma 85 stóp wysokości, a jego fasada jest zbudowana głównie z cegieł i prefabrykatów betonowych. Usytuowany jest na brzegu rzeki English Coulee, która wije się przez kampus UND.

Chester Fritz (25 marca 1892 - 28 lipca 1983), wybitny absolwent UND, przekazał uniwersytetowi 1 milion dolarów w 1965 r. na budowę "charakterystycznego audytorium" na terenie kampusu. Ukończone audytorium kosztowało 3 miliony dolarów, a dodatkowe fundusze otrzymano od stanu Dakota Północna i prywatnych darczyńców. Biblioteka Chestera Fritza, główna biblioteka w UND, również nosi imię Chestera Fritza.^[2]

Ratusz w Grand Forks to budynek w Grand Forks w Północnej Dakocie, który w 1982 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Został zbudowany w 1911 r.

Budynek został zaprojektowany przez architekta z Grand Forks, Johna W. Rossa, a zbudowany przez firmę Northern Construction & Engineering.

W przeglądzie zasobów historycznych śródmieścia Grand Forks z 1981 r. stwierdzono, że budynek ten "jest czystym Beaux Arts. Raczej niewielki, zaledwie dwupiętrowy, podpiwniczony, ratusz jest wyłożony jesionem i pod względem bryły, stylu i materiałów jest podobny do niedawno zlikwidowanej biblioteki Carnegie, która znajdowała się w pobliżu.

Oferta dotyczyła obszaru o powierzchni mniejszej niż 1 akr, na którym znajdował się tylko jeden budynek.^[3]

Grand Forks County Courthouse to budynek w stylu Beaux Arts w Grand Forks w Północnej Dakocie, który został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1980 roku. Jest to "bogato zdobiona konstrukcja z białego wapienia w zmodyfikowanym stylu klasycznego odrodzenia, zwieńczona masywną żeliwną kopułą".

Został zbudowany w latach 1913-1914. Zaprojektowali go architekci z Minnesoty - Buechner & Orth. Budynek sądu jest uznawany za największy i najdroższy spośród 13 budynków sądów okręgowych w Północnej Dakocie zaprojektowanych przez Buechnera i Ortha w latach 1905-1919.

Znaczące dodatkowe szczegóły dotyczące tego budynku są zawarte w dokumencie nominacyjnym do nagrody NRHP. Na listę NRHP wpisano tylko ten jeden budynek, nie wskazując konkretnego obszaru nieruchomości.^[4]

Most Sorlie Memorial Bridge, znany również jako Red River Bridge, został zbudowany w 1929 roku przez Minneapolis Bridge Company, aby połączyć miasta Grand Forks w Północnej Dakocie i East Grand Forks w Minnesocie. W 1999 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Most Sorlie Memorial zastąpił stojący w tym samym miejscu most obrotowy zbudowany w 1889 roku. Jest to most kratownicowy typu Parker z dwoma przęsłami kratownicowymi, poruszający się po szynach, aby dostosować się do stale zmieniających się brzegów Czerwonej Rzeki Północy. Most Sorlie Memorial został nazwany na cześć 14. gubernatora Północnej Dakoty, Arthura G. Sorlie. Tablice na obu jego końcach informują, że Sorlie był "prawdziwym przyjacielem lepszych dróg i mostów". W tamtych czasach most był jedyną przeprawą dla pojazdów w tym rejonie i był ważny ze względu na to, że prowadził przez niego szlak transkontynentalny U.S. Route 2. Jest to najstarsza udokumentowana konstrukcja kratownicowa typu Parker w stanie, a jego dwa przęsła o rozpiętości 283 stóp (86 m) są najdłuższymi nitowanymi kratownicami typu Parker w stanie.^[7]

Budynek przy 312 Kittson Ave, Grand Forks, North Dakota, to dwupiętrowy, murowany, komercyjny budynek w stylu wernakularnym z klasycznymi detalami, zbudowany przez szwedzko-amerykańskiego budowniczego Sandera Johnsona w 1907 roku. Jest on częścią dzielnicy historycznej Downtown Grand Forks.

Budynek jest zbudowany z cegły, od frontu z cegły Hebron, a po bokach i z tyłu z cegły zwykłej. Na uwagę zasługuje jakość wykonania, cegły i stolarki. Na pierwszym piętrze znajduje się wspólny drewniany front sklepowy z wapienną listwą. Na drugim piętrze znajduje się wykusz flankowany ceglanymi wnękami z kamiennym parapetem i wapiennym łukiem zwornikowym. Linia dachu ozdobiona jest jajowatym wapiennym daszkiem z kutym herbem zawierającym datę budowy. Wieńczą go dwa narożne merlony, zwieńczone wapiennymi profilami i przedprożami. Na drugim piętrze pierwotnie znajdowało się mieszkanie.

Budowniczy, Sander Johnson, przeniósł się do Północnej Dakoty ze Szwecji w 1902 r., a zaledwie pięć lat później zbudował budynek przy 312 Kittson Ave. Budynek ma europejską atmosferę. Był to pierwszy budynek wybudowany przez Johnsona w jego 60-letniej karierze budowniczego i przedsiębiorcy budowlanego w Północnej Dakocie i Dolinie Rzeki Czerwonej. Johnson i jego firmy budowlane wybudowały również Świątynię Masońską w Grand Forks oraz Bibliotekę Chester Fritz.^[9]

Synagoga B'nai Israel i Cmentarz Montefiore w Grand Forks, Dakota Północna składa się z zabytkowej Synagogi B'nai Israel zbudowanej w 1937 roku przy 601 Cottonwood Street i powiązanego z nią zabytkowego Cmentarza Montefiore przy 1450 North Columbia Road, który pochodzi z 1888 roku. Synagoga B'Nai Israel została zaprojektowana przez znanego architekta z Grand Forks Josepha Bella DeRemera w stylu Art Deco i zbudowana przez lokalnych budowniczych Skarsbro i Thorwaldsona kosztem 14 000 dolarów. Zastąpiła ona wcześniejszą drewnianą synagogę Kongregacji Dzieci Izraela, wybudowaną w 1891 r. przy 2nd Avenue, South i 7th Street. Cmentarz Montefiore w Grand Forks jest jedną z wielu instytucji noszących imię Sir Mosesa Montefiore. 13 października 2011 r. Synagoga B'nai Israel i Cmentarz Montefiore zostały wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych.

Pierwsze prawa miejskie kongregacja uzyskała 26 sierpnia 1891 roku. Założyli ją Żydzi z Europy Wschodniej, w tym Żydzi uciekający przed pogromami w Rosji oraz Żydzi litewscy. Na początku lat 90. B'nai Israel dołączył do Union of American Hebrew Congregations (obecnie Union for Reform Judaism).^[10]

The Dr. Henry Wheeler House to nieruchomość w Grand Forks, w Północnej Dakocie, w Stanach Zjednoczonych, która w 1986 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places. Został zbudowany w 1884 lub 1885 roku. Został prawdopodobnie zaprojektowany przez George'a Wheelera, nowojorskiego architekta, młodszego brata Henry'ego. Jest to architektura włoska. Na terenie posiadłości znajduje się tylko jeden budynek - dom. Znajduje się tam również jeden budynek niebędący wkładem, bardziej nowoczesny garaż. Wpis na listę dotyczy terenu o powierzchni mniejszej niż 1 akr. Listę opisano w dokumencie nominacyjnym do nagrody NRHP.

Jest to budynek z czerwonej cegły, który wyróżnia się w swojej okolicy, w pobliżu rzeki Red River of the North.^[12]

Budynek przy 201 S. 3rd St. to obiekt w Grand Forks w Północnej Dakocie, który w 1982 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Jest to 1+1⁄2-piętrowy budynek handlowy zbudowany w 1888 r., który zastąpił mały budynek szkieletowy mieszczący warsztat zaprzęgowy.

Oferta dotyczy tylko jednego budynku, na powierzchni mniejszej niż 1 akr (0,40 ha). W momencie wystawienia na sprzedaż budynek był pusty.

Listę opisano w dokumencie "Przegląd zasobów kulturowych Północnej Dakoty".

Nieruchomość została uwzględniona w studium zasobów historycznych śródmieścia Grand Forks z 1981 roku.

Po powodzi Red River w 1997 r. budynek został przeniesiony w całości na ulicę 216 S. 3rd, pomiędzy rampę parkingową a istniejący wcześniej budynek z cegły, co pozwoliło zachować nienaruszoną integralność konstrukcji.^[13]

Thomas D. Campbell House to zabytkowy dom z bali i drewna w stylu gotyckiego renesansu, położony w Grand Forks w Północnej Dakocie. Jest on ważny ze względu na związek z Thomasem D. Campbellem, który stał się największym hodowcą pszenicy w Stanach Zjednoczonych. Dom jest częścią Muzeum Myra i został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Zbudowany w 1879 r. dla Thomasa D. Campbella dom składa się z oryginalnej chaty z bali z 1879 r., zamkniętej w późniejszej drewnianej dobudówce w stylu gotyckiego odrodzenia, datowanej na lata 1881-1900, o ogólnym planie w kształcie litery L. Dom ma dwuspadowe dachy i boazerię z desek. Główna fasada i południowe szczyty wyróżniają się koronkowymi bordiurami, a w zachodnim szczycie znajduje się ostrołukowe okno. Przez zachodnią fasadę rozciąga się ganek wsparty na toczonych słupkach i łukach z giętego drewna. Jest to jedyny budynek zachowany z pionierskiej zagrody rodziny Campbell.

Wnętrze domu pełni funkcję muzeum i jest wyposażone w meble z przełomu XIX i XX wieku, które nadają się do rodzinnej rezydencji. Od wewnątrz widoczne są ściany z bali klinkierowych i ręcznie oheblowane belki strychowe oryginalnej chaty z 1879 r.

W momencie budowy dom Campbellów znajdował się na południe od maleńkiej osady Grand Forks; był jednym z szeregu pionierskich domów wzdłuż Rzeki Czerwonej, bez innych budynków w najbliższej okolicy. Związany z pierwszym boomem w Dakocie i epoką przed kolejową (przed 1880 r.), jest znaczącym przykładem architektury tego okresu. Budowle z bali były popularne w tym czasie ze względu na koszty transportu ściętej tarcicy rzeką z dworca kolejowego w Fargo. Wydaje się, że praktyka budowania dość prostego domu z bali, który później był wypierany lub zastępowany przez bardziej solidną konstrukcję, była w tym czasie dość powszechna na tym terenie. Dom ten jest jedynym domem w stylu gotyckiego odrodzenia w Grand Forks i jednym z zaledwie kilku domów w tym stylu w regionie Doliny Rzeki Czerwonej w Północnej Dakocie, a w momencie rozbudowy był jednym z lepszych domów w okolicy.^[14]

Michael's Hospital and Nurses' Residence to obiekt w Grand Forks w Północnej Dakocie, który został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1995 roku. Anny i oznaczony symbolem 32GF14, został zbudowany w 1907 roku. Został zaprojektowany przez architekta George'a Hancocka. W 1913 r. architekt z Grand Forks, William J. Edwards, zaprojektował Rezydencję Pielęgniarek.

Znajduje się tam architektura w stylu klasycznego renesansu. W momencie wpisania na listę nieruchomość obejmowała dwa budynki. Wpis na listę dotyczy obszaru o powierzchni 3,3 akrów (1,3 ha). Wpis na listę opisany jest w dokumencie nominacyjnym do nagrody NRHP. Nieruchomość jest obecnie znana jako "Riverside Manor". Dom gościnny św. Anny został przeniesiony na North 17th Street w 1981 roku, ponieważ w starym budynku nie można było spełnić wymogów przeciwpożarowych.

Budynek przetrwał powódź na Rzece Czerwonej w 1997 r., ale prawie został zburzony, aby zrobić miejsce dla nowych wałów przeciwpowodziowych. Korpus Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych zdołał jednak zaprojektować ścianę przeciwpowodziową, która pozwoliła zachować budynek.

W 2015 r. rozpoczęto renowację wartą 1,4 mln dolarów, która objęła cegły, dach i okna. Wymieniono wszystkie 191 okien w budynku.^[15]

Grand Forks County Fairgrounds WPA Structures to kolekcja pięciu obiektów znajdujących się na terenie Grand Forks County Fairgrounds w Grand Forks, w Północnej Dakocie, które w 2009 roku zostały wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych.

Są to: brama wjazdowa na teren targów, kiosk z biletami, budynek administracyjny i kopce, wszystkie zbudowane z kamienia, a także trybuna targowa. Znajdują się one na terenie Grand Forks State Fair Grounds i są związane z River Cities Speedway. "Pięć pozostałych budowli zostało uznanych za historycznie znaczące, stanowiące przykłady znaczenia targów stanowych i okręgowych dla lokalnej kultury i historii społecznej".

Obiekty zostały zbudowane w latach 1936-1939 przez Works Progress Administration (WPA). Prezydent USA Franklin D. Roosevelt uczestniczył w 1937 r. w ceremonii poświęcenia trybuny Grand Forks County Fairgrounds, która została zaprojektowana przez architekta z Grand Forks Theodore'a B. Wellsa i została uznana za innowacyjną w swojej konstrukcji.

Steve C. Martens, architekt i profesor Uniwersytetu Stanowego Północnej Dakoty, napisał nominację do nagrody NRHP. Podczas przesłuchania publicznego szeroko komentował znaczenie tych budowli. Według Martensa, był to największy projekt WPA w tym stanie.

W 2009 r. na liście znajdowały się trzy budynki, jedna konstrukcja i jeden obiekt. Nominowana lista obejmuje obszar o powierzchni 51 akrów (21 ha). Na liście znajduje się m.in. architektura Art Deco i WPA Rustic Fieldstone.^[19]