Gloucester - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Stage Fort Park to park przy Stage Head w Gloucester w stanie Massachusetts, będący częścią Obszaru Dziedzictwa Narodowego Essex. Znajdują się w nim dwie plaże, duży plac zabaw, ławki piknikowe, dwa boiska do baseballu, boisko do koszykówki, park dla psów i mnóstwo miejsca na dowolne zajęcia weekendowe. Na terenie parku znajduje się Centrum Turystyczne i Powitalne Gloucester oraz Stage Fort, zrekonstruowany fort z czasów wojny secesyjnej w miejscu ufortyfikowanym od 1635 roku.

Sezonowa restauracja w parku, The Cupboard of Gloucester, oferuje szeroki wybór potraw i lodów, w tym smażone małże i kanapki.

Najbardziej widoczną cechą geologiczną jest duża skała, wysoka na około 60 stóp i szeroka na około 200. Mówi się, że jest to starożytny kamień rytualny używany przez rdzennych Amerykanów.

Nazwa Stage Head pochodzi od nazwy "przystani" rybackiej, która powstała w miejscu pierwotnej osady Dorchester Adventurers Company około 1624 roku. Najprawdopodobniej było to pierwotne miejsce "Wielkiego Domu" Rogera Conanta, który został przeniesiony do Salem około 1628 roku. Obszar ten został po raz pierwszy ufortyfikowany w 1635 roku przez Stage Fort i był strzeżony z przerwami od tego czasu aż do wojny hiszpańsko-amerykańskiej. Fort został zrekonstruowany w 1930 roku. Dzieła te znane były także pod różnymi nazwami: Fort Gloucester, Eastern Point Fort, Fort Conant oraz innymi wariantami tych nazw.

Obraz Fitz Henry'ego Lane'a z 1862 r., Stage Fort across Gloucester Harbor, przedstawia teren parku i fort od strony północnej, w porcie. Obraz znajduje się w kolekcji Metropolitan Museum of Art.^[4]

Ten Pound Island Light to zabytkowa latarnia morska w Gloucester Harbor w Gloucester, Massachusetts. Znajduje się na wyspie Ten Pound Island, w pobliżu wschodniego krańca portu. Wieża, zbudowana w 1881 roku, jest stożkową konstrukcją żeliwną o wysokości 30 stóp, która zastąpiła kamienną wieżę zbudowaną w tym miejscu w 1821 roku. Główny korpus jest pomalowany na biało, a szczyt na czarno.

Wieża jest jedyną ocalałą częścią bardziej rozbudowanej stacji świetlnej, w skład której wchodziły dom strażnika i olejarnia. Na wyspie znajdowała się również federalna wylęgarnia ryb oraz stacja lotnicza (wodnosamolotowa) Straży Przybrzeżnej; do dziś zachowały się jedynie ruiny.

W 1988 r. latarnia została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). Zarówno Winslow Homer, jak i Fitz Henry Lane namalowali pierwszą wieżę.^[5]

Ratusz Gloucester znajduje się przy 9 Dale Avenue w Gloucester, w stanie Massachusetts. Został zbudowany w 1870 roku i poświęcony w następnym roku. Od tego czasu służy jako główna siedziba urzędów miejskich. Jest to dwupiętrowy budynek z cegły w stylu Drugiego Cesarstwa, zbudowany według projektu Bryanta i Rogersa. Każdy z czterech narożników prostokątnego budynku jest zwieńczony własnym dachem w kształcie piramidy, nad którym znajduje się mała prostokątna kopuła z własnym dachem. W centrum elewacji frontowej znajduje się wieża zegarowa, która w dolnych partiach jest murowana, a powyżej ozdobiona drewnem i zakończona miedzianą kopułą.

W 1973 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków, a w 1982 r. włączony do Central Gloucester Historic District.^[7]

The Annisquam Bridge to zabytkowy most w Annisquam, Massachusetts, wiosce w obrębie miasta Gloucester. Most został zbudowany w 1861 roku w celu zastąpienia wcześniejszego mostu z 1847 roku, który przecinał Lobster Cove. Jest to drewniany most palowy, którego tylko dwa inne typy zostały znalezione w Nowej Anglii w ramach badań przeprowadzonych około 1979 roku. Most ma 440 stóp długości i 30 stóp szerokości, a w jego centrum znajduje się zwodzona część mostu, poruszana za pomocą wciągarki napędzanej ręcznie. W XX wieku most był wielokrotnie zamykany ze względów bezpieczeństwa i remontowany. W latach 1946-7 został całkowicie przebudowany i usunięto z niego most zwodzony. Mimo to w 1968 r. zamknięto go dla ruchu kołowego, a w 1987 r. dla ruchu pieszego. Od tego czasu most został odnowiony i jest otwarty dla ruchu pieszego.

W 1983 r. most został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[8]

Sargent House Museum to muzeum historyczne mieszczące się przy 49 Middle Street, w Gloucester, Massachusetts. Muzeum jest otwarte w weekendy od Memorial Day do Columbus Day i oferuje zwiedzanie zabytkowego domu z przewodnikiem, mały sklepik z pamiątkami oraz zmieniające się eksponaty w przestrzeni wystawowej.

Dom Sargentów został zbudowany w 1782 roku dla pisarki feministycznej i filozofki Judith Sargent Murray i jej pierwszego męża Johna Stevensa, kupca zajmującego się handlem w Indiach Zachodnich. W domu tym mieszkał również drugi mąż Judith, John Murray, założyciel pierwszego Kościoła Uniwersalistycznego w Ameryce.

Dom jest uważany za wysoko-gruziński ze względu na symetryczny plan piętra i zawiera gruzińskie detale w postaci gzymsów, okien, gzymsów i kolumn. Centralna klatka schodowa jest niezwykle dobrym przykładem umiejętności XVIII-wiecznych stolarzy. Mają podciętą spiralną poręcz, dwa rodzaje spiralnych tralek na każdym stopniu i długie łukowate okno otoczone jońskimi kolumnami na podeście. Około 1915 r. schody te prawie zostały zakupione przez MET Museum w Nowym Jorku w celu zainstalowania ich w "pokojach z epoki". To skłoniło dawne rodziny i przyjaciół domu do zachowania ich jako muzeum.

Muzeum posiada niewielką, ale znakomitą kolekcję amerykańskiej sztuki dekoracyjnej i mebli. Muzeum posiada rzeźby Hirama Powersa i jedną z najwspanialszych kolekcji portretów rodzinnych w Stanach Zjednoczonych, wykonanych przez największych amerykańskich artystów, takich jak Christian Gullager, Thomas Sully, James Frothingham i Alvan Fisher. Muzeum posiada również grafiki pejzażowe i obraz Fitz Henry'ego Lane'a. Muzeum jest w posiadaniu kilku mebli Thomasa Sheratona, a także mebli wykonanych w największych amerykańskich ośrodkach meblarskich, takich jak Boston, Salem, Newburyport i Nowy Orlean. Eksponowane są także pamiątki z życia Judith Sargent Murray, takie jak jej słownik i pierwsze wydanie "The Gleaner".

W domu znajduje się kolekcja oryginalnych dzieł malarza Johna Singera Sargenta, potomka rodziny Sargentów.^[12]

Oak Grove Cemetery to zabytkowy cmentarz, założony w 1854 roku, którego granice wyznaczają ulice Derby, Washington, i Grove oraz Maplewood Avenue w Gloucester, Massachusetts. Cmentarz został założony przez grupę lokalnych biznesmenów, którzy pragnęli założyć cmentarz w modnym wówczas stylu cmentarzy wiejskich. Zatrudnili oni architektów krajobrazu Roberta Morrisa Copelanda i Horace'a Williama Shalera Clevelanda, aby wytyczyli serię krętych alejek. Kaplica Bradfordów została wybudowana w latach 1903-04 dzięki zapisowi George'a R. Bradforda, innego lokalnego biznesmena. Cmentarz jest nadal własnością prywatną i z czasem rozrósł się do 11 akrów.

Jest to miejsce pochówku sopranistki operowej Emmy Abbott (1850-1891).

Cmentarz został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1975 roku.^[14]

Gloucester Lyceum w Gloucester, Massachusetts, było stowarzyszeniem mającym na celu "doskonalenie swoich członków w użytecznej wiedzy i rozwój powszechnej edukacji". Zostało założone w 1831 roku.

Od lat 30. do co najmniej 60. XIX w. liceum organizowało wykłady takich znakomitości, jak Ralph Waldo Emerson, Oliver Wendell Holmes, Sr., dwaj Everettowie, Choate, Sumner, Rantoul, Winthrop, Colfax, Greely, Parker, Curtis, Phillips, Bayard Taylor, dr Holland, Chapin, Starr King, Hillard, Beecher, Giles, Gough, dr Hayes, badacz Arktyki, Burlingame, Alger, Whipple, Murdoch, Vanderhoff, Bancroft i Dana. Alger, Whipple, Murdoch, Vanderhoff, Bancroft i Dana". Od 1830 roku "spotkania odbywały się w Union Hall... do 1844 roku, kiedy to Instytut Murray'a był używany przez jeden sezon przed zajęciem ratusza".

W 1854 r. "Liceum otworzyło bibliotekę, która działała w środowe i sobotnie popołudnia i wieczory i liczyła 1400 woluminów. Mieściła się ona we wschodnim salonie rezydencji F.G. Low na ówczesnym rogu ulic Spring i Duncan". Z biblioteki można było korzystać za 1 dolara rocznie, a dla osób, które nie mogły sobie na to pozwolić, opłata była znoszona. W 1863 roku biblioteka przeniosła się na Front Street; budynek ten spłonął w 1864 roku. Następnie zajmowała pomieszczenia przy Middle Street (w kościele baptystów), a później przy Front Street (w bloku Babson). Duża część funduszy na bibliotekę pochodziła od "Samuela E. Sawyera, kupca bostońskiego, ale pochodzącego z Gloucester".

W 1872 roku na mocy nowego statutu liceum przekształciło się w Gloucester Lyceum and Sawyer Free Library.^[15]