Clinton - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Zbiornik Wachusett jest drugim co do wielkości zbiornikiem wodnym w stanie Massachusetts. Znajduje się w środkowej części Massachusetts, na północny wschód od Worcester. Stanowi część systemu zaopatrzenia w wodę dla aglomeracji Bostonu, zarządzanego przez Massachusetts Water Resources Authority. Jego łączna pojemność wynosi 65 miliardów galonów USA, a powierzchnia prawie 7 mil kwadratowych. Woda ze zbiornika przepływa do zadaszonego magazynu Norumbega przez tunel Cosgrove i tunel MetroWest Water Supply Tunnel. Maksymalna głębokość zbiornika wynosi 120 stóp, a średnia głębokość 48 stóp.

Zbiornik służy zarówno jako pośredni zbiornik retencyjny dla wody ze zbiornika Quabbin, jak i źródło wody, zasilane przez własny dział wodny. Zbiornik jest zasilany przez rzeki Quinapoxet i Stillwater oraz akwedukt Quabbin, który transportuje wodę ze zbiornika Quabbin. Jest on częścią działu wodnego rzeki Nashua, tworząc jej górny bieg. Ponieważ jest to zbiornik pośredni, jego poziom wody utrzymuje się na względnie stałym poziomie, podczas gdy poziom wody w zbiorniku Quabbin zmienia się w zależności od opadów i zapotrzebowania. W okresach, gdy poziom wody w zbiorniku Wachusett jest wysoki z powodu dużego odpływu z własnego działu wodnego, np. podczas topnienia śniegu, przepływ z Quabbin jest zamykany, a woda z rzeki Ware płynie z powrotem w dół akweduktem Quabbin do zbiornika Quabbin w celu jej zmagazynowania.^[2]

Pierwszy Kościół Metodystów to zabytkowy budynek kościoła metodystów przy 75 Walnut Street w Clinton, Massachusetts. Jest to dwupiętrowy budynek w kształcie litery L, zbudowany z kamienia i stiuku, ze stromym dachem łupkowym. Parter jest wykończony nieoszlifowanym kamieniem polnym. Jedno wejście znajduje się za kamiennym łukiem odcinkowym na południowym końcu głównej fasady, drugie wejście znajduje się w wystającym szczycie na północnym końcu. Kościół został zaprojektowany przez firmę Woodbury and Stuart z Bostonu, a budowę rozpoczęto w 1927 roku dla kongregacji założonej w 1830 roku. Z powodu braku funduszy nie zrealizowano pełnego planu budynku, a ukończono jedynie dom kultury i plebanię. Były one używane przez zbór, przy czym dom kultury pełnił funkcję sanktuarium, aż do lat 80. Budynek został odnowiony w 1988 r. i obecnie mieszczą się w nim dwa domy mieszkalne i pomieszczenia biurowe.

W 1990 r. kościół został wpisany na listę National Register of Historic Places.^[5]

Szkoła Corcoran to zabytkowy budynek szkolny przy 40 Walnut Street w Clinton, Massachusetts. Ten 2+1⁄2-piętrowy ceglany budynek w stylu kolonialnym został zbudowany w 1900 roku według projektu bostońskiego architekta Charlesa J. Batemana. Prostokątny budynek wznosi się na podwyższonym fundamencie i ma ścięty czterospadowy dach z wieloma dwuspadowymi lukarnami i dwiema kopułami. Wejście znajduje się w centrum siedmiokondygnacyjnej fasady, pod lekko wystającym pawilonem, który wznosi się na trzy kondygnacje. Wejście jest wpuszczone pod dużym okrągłym łukiem, nad którym znajduje się portyk wsparty na jońskich kolumnach. Na drugim poziomie pawilonu znajdują się trzy długie, wąskie okna z okrągłymi łukami, nad którymi umieszczono granitowe zworniki, a na trzecim - dwa prostokątne okna skrzydłowe zwieńczone ślepymi łukami.

Wewnątrz budynek ma podstawowy plan w kształcie krzyża, z salami lekcyjnymi w narożnikach i centralnymi korytarzami biegnącymi z północy na południe i ze wschodu na zachód. Na drugim piętrze wschodni korytarz kończy się w małym pomieszczeniu nad głównym wejściem, które początkowo służyło jako biblioteka. Klatki schodowe na obu piętrach flankowane były przez wąskie pomieszczenia, które służyły jako garderoby. Na trzecim piętrze znajdowała się duża aula ze sceną na zachodnim końcu.

Szkoła została zbudowana na terenie, na którym od 1846 roku mieściły się szkoły, z których ostatnia, szkoła średnia z 1854 roku, została zburzona, ponieważ osiadanie i pękanie spowodowało, że stała się niebezpieczna. Nowa szkoła miała osiem sal lekcyjnych i była największą ze szkół podstawowych w Clinton. Szkoła została poświęcona w 1918 roku na cześć Johna Corcorana (1853-1904), przewodniczącego komitetu szkolnego. Miasto używało tego budynku jako szkoły podstawowej do 1980 roku. Od tego czasu został on sprzedany i przekształcony w budynek mieszkalny.

W 2000 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[6]