Casper - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Hogadon Basin Ski Area to ośrodek narciarski położony 11 mil na południe od Casper w stanie Wyoming na Casper Mountain. Na górze znajduje się 28 tras o różnym stopniu trudności. 20% z nich to trasy dla początkujących, 40% to trasy dla średnio zaawansowanych, a 40% to trasy dla ekspertów. Na górze znajduje się również park terenowy. Od góry do dołu ma 600 metrów w pionie. Na terenie ośrodka narciarskiego znajduje się również restauracja. Hogadon jest jednym z niewielu ośrodków w kraju, w którym budynek ośrodka znajduje się na szczycie, a nie w bazie.

Szczegóły: Wysokość: szczyt - 8000 stóp; pionowe wzniesienie - 600 stóp.

Krzesło Prospector (wyciąg dwuosobowy): długość 2200 stóp; 1000 narciarzy na godzinę

Szyb Górniczy (Magic Carpet Lift): na terenie dla początkujących

60 akrów przygotowanych tras zjazdowych

50% wydajności naśnieżania^[1]

Fort Caspar był placówką wojskową Armii Stanów Zjednoczonych w dzisiejszym Wyoming, nazwaną tak na cześć 2. porucznika Caspara Collinsa, oficera Armii Stanów Zjednoczonych, który zginął w bitwie o Platte Bridge Station w 1865 r. przeciwko Lakotom i Czejenom. Założony w 1859 r. nad brzegiem rzeki North Platte jako punkt handlowy i płatny most na Szlaku Oregonu, został później przejęty przez armię i nazwany Platte Bridge Station, aby chronić emigrantów i linię telegraficzną przed najazdami Lakotów i Czejenów w toczących się wojnach między tymi narodami a Stanami Zjednoczonymi. Teren fortu, w pobliżu skrzyżowania 13th Street i Wyoming Boulevard w Casper, Wyoming, jest wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych, a obecnie jest własnością i jest zarządzany przez miasto Casper jako Fort Caspar Museum and Historic Site.^[3]

Rialto Theater w Casper w stanie Wyoming został zbudowany jako New Lyric Theater w 1921 roku. Henry Brennan, który posiadał dobrze prosperujący dom wodewilowy, zbudował kino na 800 miejscach. W 1922 r. prawie natychmiast sprzedał budynek nowemu właścicielowi E.J. Schulte, który zainwestował 50 000 dolarów w przebudowę według projektu architektów z Casper, Williama Dubois i Leona Goodricha. Podczas ponownego otwarcia w 1922 roku wyświetlono film Williama C. deMille'a "Nice People", niemy film, któremu towarzyszyła Chicago Netto Ladies Orchestra. W 1928 roku w Rialto zaczęto wyświetlać filmy kinowe.

Budynek Rialto ma wymiary 15 m (50 stóp) na 30 m (100 stóp) i stoi na widocznym, narożnym miejscu. Ceglana fasada jest prosta w formie, ale ceglane ściany są bogato zdobione. Na rogu umieszczono wysoki neon, który zastąpił oryginalny metalowy szyld, a także dodano markizę, która zakrywa oryginalne ołowiane szklane okiennice nad witrynami sklepowymi. Wysoki parapet zwiększa widoczną masę teatru. W witrynach na obu frontach znajdują się sklepy detaliczne. We wnętrzu znajduje się balkon, na który prowadzą dwa kręcone schody po obu stronach holu, zastępujące pojedyncze wielkie schody z pierwszego projektu.

Rialto nadal działa jako kino. W 1993 r. zostało wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[5]

Szkoła Roosevelta w Casper, Wyoming, pierwotnie nazwana North Casper School, została zaprojektowana przez wiodącą w Wyoming firmę architektoniczną Garbutt, Weidner & Sweeney w 1921 roku i zbudowana w 1922 roku. Potrzeba budowy szkoły wynikała z boomu gospodarczego i ludnościowego, jaki nastąpił w Casper po I wojnie światowej, związanego z rozwojem przemysłu naftowego. Szkoła pełniła rolę centrum sąsiedzkiego w zaniedbanej dzielnicy miasta.

Dzielnica North Casper znajdowała się po drugiej stronie torów kolejowych i szybko się rozwijała. Według słów Vivian Dwyer, dyrektorki szkoły, była to "dzielnica małych domów, skromnych środków i dużych rodzin". Szkoła nie była dostępna dla wszystkich.

W 1921 r. planowano rozbudowę istniejącej szkoły, ale zamiast tego zaprojektowano i wybudowano nowy budynek. Tylko jedno skrzydło z sześcioma salami lekcyjnymi zostało ukończone w terminie, prawdopodobnie z powodu przestoju w pracy związkowców.

Szkoła otrzymała imię Theodore'a Roosevelta.

W 1997 r. został wpisany do amerykańskiego Krajowego Rejestru Zabytków (U.S. National Register of Historic Places).^[7]

Świątynia Masońska w centrum Casper, Wyoming, jest salą masońską zbudowaną w 1914 roku w czasie boomu zapoczątkowanego przez rozwój pola naftowego Salt Creek. Świątynia znajduje się na narożnym placu i zachowała się w niezmienionym kształcie, zaprojektowanym przez architekta z Casper, Homera F. Shaffera. Czteropiętrowy budynek z jasnej cegły opiera się na podwyższonej piwnicy i jest zwieńczony krenelażowym parapetem. Oryginalne okna zostały zastąpione oknami winylowymi, ale zachowały swój pierwotny, jednostronny wygląd. Okna znajdują się po stronie zachodniej i południowej. Strona północna jest pusta, natomiast strona wschodnia stanowi tylną fasadę budynku i posiada schody przeciwpożarowe oraz kilka okien.

Wnętrze jest rozplanowane od dołu do góry: piwnica, pierwsze piętro z salą balową, drugie piętro z lożą i salami bankietowymi oraz balkon na drugim piętrze. W piwnicy znajduje się pokój do gry w karty, a kiedyś była tam dwutorowa kręgielnia. Na tym poziomie znajduje się nieużywane obecnie mieszkanie dozorcy. Na tym poziomie znajduje się również kotłownia, jadalnia i kuchnia. Pół piętra wyżej znajduje się główne wejście, które otwiera się w przedsionku ze schodami schodzącymi do piwnicy i wchodzącymi na pierwsze piętro. Pierwotnie większą część pierwszego piętra zajmowała sala balowa, która w 1964 r. została przekształcona w salę lożową. Mała scena dla orkiestry została obudowana. Na tym poziomie znajdują się również saloniki dla mężczyzn i kobiet oraz pokoje do gry w karty. Na drugim piętrze znajduje się kolejna sala lożowa, sala bankietowa i kuchnia. Pomieszczenia na tym poziomie mają wysokie sufity. Z sali lożowej rozciąga się widok na balkon.

Szacowany koszt budowy świątyni wynosił 40 000 dolarów. Zbudował ją miejscowy przedsiębiorca G.A. Ukensky. Sala balowa i bankietowa były wynajmowane na publiczne spotkania. W 1924 roku loża liczyła 533 członków. Homer Schaffer, architekt, pracował jako architekt tylko przez kilka lat, między 1912 a 1915 rokiem. Później zajął się sprzedażą mebli, a po 1926 roku przeniósł się do Cheyenne i został sprzedawcą samochodów. W 1931 r. wraz z rodziną przeniósł się do Alamosa w Kolorado, gdzie prowadził firmę elektryczną, od czasu do czasu projektując budynki.^[8]