Brewster - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Stony Brook Field to obiekt baseballowy w Brewster w stanie Massachusetts, będący domem dla drużyny Brewster Whitecaps z Cape Cod Baseball League. Boisko znajduje się w sąsiedztwie Stony Brook Elementary School, wzdłuż Underpass Road. Stony Brook jest jednym z trzech boisk CCBL, które nie posiadają oświetlenia.

Otwarty w 2006 roku Stony Brook jest otoczony z trzech stron drzewami i przecina się z Cape Cod Rail Trail. W parku o pojemności ponad 4 tys. miejsc znajdują się małe rzędy trybun po obu stronach boiska, miejsca piknikowe oraz kilka trawiastych obszarów wokół boiska i poza nim, na których kibice mogą rozłożyć koce i krzesła plażowe. Duży plac zabaw z siatką napowietrzną znajduje się za skrzynką prasową na płycie głównej.

Whitecaps dołączyli do CCBL w 1988 roku i, nie mając odpowiedniego obiektu w mieście, rozgrywali swoje mecze w Cape Cod Regional Technical High School w sąsiednim Harwich. Użytkowanie Cape Cod Tech miało być krótkotrwałe, ale trwało do 2005 roku. Stony Brook Field został zbudowany dzięki pokaźnej dotacji z Fundacji Yawkey, do której dołączyło wsparcie drużyny w postaci dobrowolnych datków oraz darów w postaci czasu i usług. Nowy stadion pozwolił drużynie przenieść się "do domu", do Brewster, gdzie mogła być bardziej widoczna w mieście, a tym samym promować większe zainteresowanie lokalne.

Na Stony Brook Field drużyna Whitecaps zdobyła swoje drugie mistrzostwo CCBL, a tłumy widzów oglądały, jak drużyna z 2017 roku wygrała decydujący trzeci mecz serii o tytuł z Bourne Braves. Na tym stadionie latem grało wielu przyszłych graczy ligi, takich jak Kyle Hendricks, Jeff McNeil i Aaron Judge.^[3]

Brewster Old King's Highway Historic District to historyczna dzielnica obejmująca większą część Massachusetts Route 6A i fragmenty niektórych przyległych dróg w Brewster, Massachusetts, która była znana jako Old King's Highway w czasach kolonialnych. Centrum Brewster rozwijało się wokół skrzyżowania Old King's Highway i Harwich Road. Pierwszy kościół zbudowano tam w 1700 roku, a pobliski cmentarz założono w 1707 roku. W XIX i na początku XX wieku wzdłuż Old King's Highway rozlokowały się funkcje miejskie i handlowe. Ta koncentracja zasobów historycznych rozciąga się około 1,5 mili na zachód od głównego skrzyżowania i około 1,2 mili na wschód.

Do ważnych zabytków w dzielnicy, oprócz kościoła, należy Old Town Hall, bogato zdobiona budowla w stylu Queen Anne z 1881 roku; znajduje się ona na skrzyżowaniu autostrady z Chatham Street (Massachusetts Route 137). Biblioteka Brewster Ladies Library z 1868 roku jest doskonałym przykładem stylu Stick i była pierwszym specjalnie zbudowanym budynkiem biblioteki na Cape Cod. Obecny ratusz został zbudowany w 1925 r. i pierwotnie służył jako szkoła. Na terenie dzielnicy zachowały się również dwa XIX-wieczne budynki szkolne: Schoolhouse nr 2, dwupokojowy budynek w stylu włoskim, początkowo wykorzystywany jako szkoła średnia, wychodzi na staw Schoolhouse Pond, natomiast skromniejszy Schoolhouse nr 3 (1850) został przekształcony w stodołę.

W 1996 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[4]

Stony Brook-Factory Village Historic District to historyczny dystrykt obejmujący jedną z największych i najlepiej zachowanych wiosek przemysłowych w hrabstwie Barnstable w stanie Massachusetts. Jej centrum stanowi Stony Brook, strumień wpadający na północ do Zatoki Cape Cod w zachodniej części Brewster. Potencjał przemysłowy tego strumienia został dostrzeżony w XVII wieku i był aktywnie wykorzystywany do końca XIX wieku. Dzielnica o powierzchni 85 akrów koncentruje się na skrzyżowaniu Satucket Road i Stony Brook Road, rozchodząc się promieniście wzdłuż tych dróg i w niewielkiej odległości wzdłuż Run Hill Road. W architekturze dzielnicy przeważa styl greckiego odrodzenia, choć reprezentowane są także późniejsze style z XIX wieku i XVIII-wieczny styl georgiański. Znajdują się tu również tereny trzech młynów, w tym tamy, tory wodne i staw młyński.

Dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków w 2000 roku.^[5]