Black Hills National Forest - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Góry Łosiowe to niewielkie pasmo górskie w zachodniej części Dakoty Południowej, tworzące południowo-zachodnią część Czarnych Wzgórz jako część ich opadającej na zachód monokliny. Są one geologicznie odrębne od Czarnych Wzgórz, po drugiej stronie "toru wyścigowego" regionu czerwonych kamieni. Grzbiet Gór Ełckich jest zbudowany z twardszych piaskowców. Wschodnia ściana Gór Ełckich to wysoka na 300-800 stóp skarpa, natomiast zachodnia część opada powoli i posiada wiele kanionów.

Większość Gór Łosiowych była chroniona w ramach Lasu Narodowego Harney do 1954 r., kiedy to ten chroniony obszar został włączony do Lasu Narodowego Black Hills. Obecnie duża część pasma górskiego w Południowej Dakocie znajduje się w Dystrykcie Hell Canyon w Lesie Narodowym Czarnych Wzgórz, a znacznie mniejsza część w Wyoming leży w Dystrykcie Bearlodge. Góry Łosiowe są jednym z trzech pasm górskich, które tworzą region i las narodowy Czarnych Wzgórz, wraz z samymi Czarnymi Wzgórzami i górami Bear Lodge w Wyoming.

Elk Mountain to najwyższy punkt pasma, na którego szczycie znajduje się wieża widokowa. Inne szczyty to Góra Pilgera i Szczyt Sullivana.

Niewiele osób mieszka w Górach Ełckich lub w ich pobliżu. Najbliższym miastem jest Edgemont w Południowej Dakocie, położone na południu. Na zachodzie leżą maleńkie Dewey i miasto-widmo Burdock. Dziesięć mil na północny zachód znajduje się Newcastle w stanie Wyoming.^[1]

Jezioro Pactola to największy zbiornik wodny w Black Hills w Dakocie Południowej, w Stanach Zjednoczonych; powstał w wyniku budowy zapory Pactola Dam. Jego budowę rozpoczęto 25 listopada 1952 roku. Wbrew powszechnemu przekonaniu na dnie jeziora Pactola nie ma miasta. Biuro Rekultywacji (Bureau of Reclamation) wycięło i oczyściło dno jeziora przed jego napełnieniem. Nieliczne budynki, które pozostały tam do czasu ukończenia budowy tamy 15 sierpnia 1956 roku, zostały przeniesione lub sprzedane na aukcji. Jedyną budowlą znajdującą się pod wodą jest stary bunkier dynamitu obozu Civilian Conservation Corp.

Jezioro jest położone na rzece Rapid Creek w hrabstwie Pennington w Południowej Dakocie. Jezioro stanowi źródło zaopatrzenia w wodę dla obszaru miejskiego Rapid City. Właścicielem i zarządcą jeziora jest Biuro Rekultywacji USA, a różne obiekty rekreacyjne są zarządzane przez Służbę Leśną USA i stanowią jeden z obszarów rekreacyjnych Lasu Narodowego Black Hills. Bardzo popularne są żeglarstwo i wędkarstwo, a na Rapid Creek poniżej tamy znajduje się łowisko wędkarskie.

Znajduje się tu przystań, ulepszona plaża, kempingi i kemping grupowy na południowym brzegu, kempingi i ścieżka wędkarska dla osób niepełnosprawnych na północnym brzegu, a także różne miejsca piknikowe i widokowe. W okresie letnim USFS prowadzi centrum dla zwiedzających na tamie, bezpośrednio przy drodze US Highway 385. Zapora na rzece Rapid Creek jest bardzo duża i została powiększona po powodzi w Black Hills w 1972 roku. Poziom wody w jeziorze jest bardzo zróżnicowany, ponieważ jezioro jest wykorzystywane do kontroli powodzi, zaopatrywania gospodarstw domowych w wodę, utrzymywania przepływu strumienia i nawadniania.

Do jeziora Pactola można dojechać autostradą US Highway 385 na północ od Hill City w Południowej Dakocie i Sheridan Lake Forks lub na południe od Lead i Deadwood, albo autostradą Rimrock Highway (znaną także jako SD Highway 44) od Rapid City w Południowej Dakocie. W okresie letnim pobierane są opłaty za korzystanie z wszystkich obiektów. W lecie popularne jest żeglarstwo (zarówno motorowe, jak i żaglowe), wędkarstwo, pływanie i inne zajęcia na świeżym powietrzu; w zimie popularne jest wędkarstwo podlodowe, łyżwiarstwo i narciarstwo biegowe.

Małe miasteczko Silver City znajduje się w górnym biegu jeziora; w dole rzeki, przy Rimrock Highway i Rapid Creek, leżą miejscowości Johnson Siding, Hisega, Upper Hisega, Placerville i Big Bend.^[2]

Keystone Wye to węzeł drogowy autostrad U.S. Route 16 i US 16A w Black Hills w Południowej Dakocie, na którym znajdują się dwa unikalne mosty z drewna klejonego warstwowo. Keystone Wye to trzypoziomowy węzeł typu Directional T dla dwóch podzielonych autostrad, zbudowany w latach 1967-1968 w ramach projektu Departamentu Transportu Południowej Dakoty, polegającego na przebudowie US 16 na czteropasmową autostradę pomiędzy Rapid City i Keystone. Został on zaprojektowany przez Clyde'a Jundta i Kennetha C. Wilsona.

Wysoki most (patrz zdjęcie w odnośniku zewnętrznym) jest podtrzymywany przez trzy 20-metrowe (66 stóp) drewniane łuki jednoprzegubowe; do jego budowy użyto sześciu oddzielnych elementów z drewna klejonego warstwowo. Trzy kolejne elementy zostały zbudowane, ale nie przeszły testów jakościowych; zostały one złożone w interesującą rzeźbę w kształcie piramidy, która przez lata znajdowała się tuż przy US 16 na ówczesnym południowym skraju Rapid City (w miejscu, gdzie obecnie znajduje się motel i sklep spożywczy), a która w połowie lat 90. została przeniesiona na nową lokalizację przy US 16 w pobliżu Pawilonu Tańca Sitting Bull Crystal Cavern.

Nazwa Keystone Wye znacznie wyprzedza budowę nowoczesnego węzła i pochodzi z lat trzydziestych XX w. i budowy Mount Rushmore, kiedy to senator i gubernator Peter Norbeck wytyczył serię dróg w południowo-środkowej części Black Hills z myślą o ruchu turystycznym, koncentrując się na Mount Rushmore i Harney Peak (obecnie Black Elk Peak). Na Keystone Wye znajduje się przystanek z informacjami historycznymi i krajobrazowymi o okolicy, stacja obsługi SDDOT oraz kilka mniejszych dróg łączących się z głównymi autostradami. Pod koniec lat 80. XX wieku US 16A pomiędzy Keystone Wye a samym Keystone została poszerzona do czteropasmowej, niepodzielonej autostrady, a pojedynczy tunel na drodze został rozbudowany, aby dostosować go do szerszej jezdni. Na początku XXI wieku US 16 pomiędzy Keystone Wye a Three Forks została rozbudowana do konfiguracji "Super-Two" z pasami do mijania na większości wzniesień, chociaż jej przebieg pozostał niezmieniony w stosunku do projektu przebudowy z lat 80-tych, w wyniku którego powstało wiele odciętych pętli na autostradzie.^[5]

Tama Angostura to zapora nasypowa na rzece Cheyenne w hrabstwie Fall River w południowo-zachodniej części Dakoty Południowej w Stanach Zjednoczonych, około 75 mil na południe od Rapid City. Zapora składa się z nasypu ziemnego z betonowym rozlewiskiem, ma wysokość 193 stóp i długość 2030 stóp; zatrzymuje zbiornik Angostura o pojemności 195 121 stóp sześciennych. Projekt zapory powstał już w 1913 roku, ale dopiero w latach 30. XX wieku, kiedy susza w regionie spowodowała nieurodzaj, projekt zyskał szerokie poparcie rolników. Wybudowana w latach 1946-1949 zapora jest częścią oddziału Angostura w ramach programu Pick-Sloan Missouri Basin Program i jest obsługiwana przez U.S. Bureau of Reclamation.

Głównym zadaniem zapory jest magazynowanie wody do nawadniania terenów objętych projektem o powierzchni 12 218 akrów (4944 ha). Obszar usług leży wzdłuż 24 mil (39 km) rzeki Cheyenne poniżej zapory i jest zasilany przez kanał Angostura o przepustowości 290 stóp sześciennych na sekundę (8,2 m3/s). Zapora i zbiornik regulują odpływ z obszaru o powierzchni 9 034 mil kwadratowych (23 400 km2). Zbiornik posiada pojemność retencyjną 138 761 akrów (0,171159 km3) oraz dodatkowo 56 740 akrów (0,06999 km3) pojemności retencyjnej dla celów przeciwpowodziowych. Uwalnianie wody powodziowej jest kontrolowane przez zaporę z pięcioma promieniowymi wrotami, które mogą przepuszczać do 247 000 m3/s.

Zbiornik Angostura jest jednym z jedynych dużych jezior w zachodniej części Południowej Dakoty. Ma 36 mil (58 km) linii brzegowej i 4 706 akrów (1 904 ha) wody. Zbiornik jest zarybiany kilkoma gatunkami ryb, w tym walleye, smallmouth bass i crappie.

Wokół jeziora rozciąga się teren rekreacyjny Angostura, zarządzany przez Departament Gier, Ryb i Parków Południowej Dakoty.^[7]