Parkersburg - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Blennerhassett Island Historical State Park to park stanowy położony na Blennerhassett Island, małej wyspie na rzece Ohio, znajdującej się w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii, w USA. Na terenie parku znajdowała się palladiańska rezydencja, której właścicielem był Harman Blennerhassett, uczestnik domniemanych intryg Aarona Burra i jego żony Margaret Agnew. Oryginalna rezydencja spłonęła w 1811 r., ale w latach 80. XX w. na jej fundamentach zbudowano szczegółową replikę, którą można zwiedzać. Ze względu na swój palladiański styl rezydencja Blennerhasset bardzo przypominała Mount Vernon George'a Washingtona.

Do parku można dostać się łodzią rzeczną typu sternwheeler z Point Park przy 2nd Street w Parkersburgu w Wirginii Zachodniej. Podróż łodzią trwa około 20 minut w każdą stronę.^[2]

Most Parkersburski przecina rzekę Ohio pomiędzy Parkersburgiem w Zachodniej Wirginii a Belpre w Ohio. Zaprojektowany przez Jacoba Linville'a most ma 46 przęseł: 25 płytowych dźwigarów pokładowych, 14 kratownic pokładowych, 6 kratownic przelotowych i 1 płytowy dźwigar przelotowy. Do budowy 53 filarów zużyto 50 000 jardów sześciennych kamienia. Most był budowany od maja 1869 r. do stycznia 1871 r. przez Baltimore and Ohio Railroad. W momencie ukończenia budowy most był podobno najdłuższym mostem na świecie - miał 7 140 stóp.

Przęsła dojazdowe wymieniono w latach 1898-1900, a przęsła rzeczne w latach 1904-1905. Zachowano oryginalne mola. Konstrukcja stalowa na szczycie pomostów została przebudowana w latach 1914-1917. Jedno przęsło kanału wymieniono w 1972 r. po tym, jak pod mostem eksplodowała barka przewożąca pustą cysternę z benzyną.

Louis i zapewniał kolei łatwy dostęp do Ohio w transporcie węgla i innych materiałów na wschodnie wybrzeże. Obecnie most obsługuje ruch na linii CSX Transportation's Marietta Subdivision.

W 1982 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places pod nazwą Sixth Street Railroad Bridge. W momencie wpisania na listę most był nadal własnością Baltimore and Ohio Railroad.^[6]

Most Memorial Bridge, lokalnie znany jako most płatny, przecina rzekę Ohio łączącą Belpre w stanie Ohio i Parkersburg w Wirginii Zachodniej. Most stanowi alternatywną trasę dojazdu do drogi U.S. Route 50 w Ohio z centrum Parkersburga.

W niektórych wewnętrznych dokumentach WVDOT most określany jest jako West Virginia Route 140, jednak numer ten nie jest podpisany ani naniesiony na mapy stanowe.

Most został ukończony ok. 1954 r. Jest to stalowa kratownica przelotowa, będąca połączeniem dwóch kratownic typu Camelback-Warren oraz trzyprzęsłowej wspornikowej kratownicy Warrena. Most posiada dwa pasy ruchu, po jednym w każdym kierunku.

Opłata za przejazd tym mostem dla samochodów osobowych wynosi 0,50 USD; podróżni mogą również nabyć bilety, które obniżają opłatę z 0,50 USD do 0,40 USD za przejazd, jeśli zakupią bilet o wartości 2,00 USD. Na moście nie ma automatycznych pasów ruchu, a system E-ZPass nie jest akceptowany.^[7]

"Oakland", znany również jako James M. Stephenson House, to dom położony w Parkersburgu, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Stephenson, choć był posiadaczem niewolników i sympatyzował z Konfederacją, był również żonaty z siostrą unionisty Arthura Boremana i pozwolił ówczesnemu pułkownikowi armii Unii Jamesowi B. Steedmanowi korzystać z pobliskiego gaju podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Jednak mimo to oddziały kawalerii Unii zajęły na pewien czas jego posiadłość, niszcząc wyposażenie, a także dom i ogród.

Został zbudowany w 1840 r. Jest to dwupiętrowy dom w kształcie litery "L", z czerwonej cegły, w stylu greckiego odrodzenia. Posiada niski czterospadowy dach z kopułą i jednoprzęsłowy, jednopiętrowy portyk ze sparowanymi, żłobkowanymi drewnianymi kolumnami porządku doryckiego. W 1979 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. W 2015 roku został przekazany Fundacji WVU Parkersburg.^[10]

Julia-Ann Square Historic District, to narodowa dzielnica historyczna znajdująca się w Parkersburgu, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Znajduje się na zachód od Avery Street Historic District. Obejmuje wszystkie domy przy ulicach Ann i Juliana od Riverview Cemetery do 9th Street. Znajduje się tu 116 budynków i jeden obiekt. Większość domów została zbudowana między 1875 a 1915 rokiem.

Dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków w 1977 roku, a style architektoniczne w niej występujące to późna architektura wiktoriańska i kolonialna. W dzielnicy znajduje się również wiele godnych uwagi przykładów architektury w stylu Queen Anne.

Jednym z godnych uwagi budynków mieszkalnych jest Dom Van Winkle-Wix. Został on zbudowany w 1836 r. przez Petera Van Winkle'a w ówczesnej części zachodniej Wirginii. Budynek przeszedł wiele zmian od czasu, gdy został zbudowany jako dwupiętrowa rezydencja, a najwięcej z nich dokonano w latach 1875-1899. Na przestrzeni lat dodano trzecie piętro i północne skrzydło, a także wieżyczki i iglice. Ponadto wejście, które pierwotnie wychodziło na Murdoch Avenue na zachód, zostało odwrócone i zwrócone na Ann St, tak jak obecnie.

Dom Petera G. Van Winkle'a, którego teren pod adresem 600 Juliana Street jest wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[11]

Wood County Courthouse to budynek publiczny w centrum Parkersburga, w Zachodniej Wirginii, w Stanach Zjednoczonych. Budynek sądu został zbudowany w 1899 roku kosztem 100 000 dolarów w stylu romańskim przez lokalnych wykonawców Caldwell & Drake, według planów architekta L. W. Thomasa z Canton, Ohio. Obecny gmach sądu jest piątym budynkiem wybudowanym w hrabstwie, który zastąpił jeden z 1860 roku. W 1979 roku został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków ze względu na swoje znaczenie architektoniczne. Podczas swojej kampanii prezydenckiej w 1912 roku Theodore Roosevelt zatrzymał się w Parkersburgu i przemawiał przy wejściu do budynku sądu od strony ulicy Market. 2 lipca 2020 roku na dzwonnicy dodano nową wieżę, która zastąpiła tę usuniętą w 1952 roku. Dzięki nowej wieży gmach sądu jest teraz najwyższy w stanie - ma 164 stopy.^[13]

First Baptist Church to zabytkowy kościół baptystów przy 813 Market Street w Parkersburgu, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Został zbudowany w 1871 r. Jest to dwupiętrowy, trzyprzęsłowy, sześcioprzęsłowy kościół z cegły w popularnym w tamtych czasach stylu włoskim. Posiada centralną wieżę na fasadzie frontowej i kilka dobudówek z tyłu. Kościół zwieńczony jest dwuspadowym dachem z łukowatą belką stożkową i narożną wieżyczką. Kongregacja ta została założona w 1817 r., a swój pierwszy kościół zbudowała w 1837 r. Na tym samym miejscu powstał kościół First Baptist. Na tym miejscu zbudowano kościół First Baptist.

Został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1982 r. i jest jednym z elementów składowych dzielnicy historycznej Avery Street, która została wyznaczona i wpisana do Krajowego Rejestru w 1986 r.^[14]

Jackson Memorial Fountain to zabytkowa fontanna znajdująca się przy wejściu do Parku Miejskiego w Parkersburgu, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Została zbudowana w 1905 roku i jest żeliwną konstrukcją, która pierwotnie miała trzy poziomy. Drugi poziom jest zwieńczony posągiem Pani Jeziora z Parkersburga. Fontanna posiada misternie wyrzeźbione i ozdobione niecki i postumenty. Fontanna jest poświęcona znanej w okolicy rodzinie Jacksonów, do której należeli generał John Jay Jackson i jego synowie: sędzia federalny John Jay Jackson, Jr. Gubernator Jacob B. Jackson oraz sędzia okręgowy i kongresman James M. Jackson.

Fontanna została zniszczona podczas burzy w październiku 2018 r., ale w 2020 r. postawiono jej replikę.

W 1984 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[16]

Fort Boreman to historyczne stanowisko archeologiczne obejmujące fortyfikację z czasów wojny secesyjnej, znajdujące się w pobliżu Parkersburga, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Został zbudowany w 1863 roku przez Kompanię A z 11 Pułku Piechoty Ochotniczej Zachodniej Wirginii. Jest to seria sparowanych okopów o głębokości ok. 4 stóp, okrążających szczyt wzgórza w zygzakowatym układzie. Pierwotnie został zbudowany w celu zapewnienia, że połączenie kolejowe Baltimore and Ohio Railroad pomiędzy Wheeling i Parkersburgiem nie zostanie przerwane lub przejęte przez armię konfederacką. Fort został nazwany na cześć Arthura I. Boremana, pierwszego gubernatora Wirginii Zachodniej.

W 2002 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[18]

Trinity Episcopal Church to zabytkowy kościół episkopalny położony w Parkersburgu, w hrabstwie Wood, w Zachodniej Wirginii. Zapisy wskazują, że nabożeństwa episkopalne były prowadzone już w 1815 roku przez wędrownych duchownych, ale nie było budynku, więc nabożeństwa odbywały się w sądzie okręgowym. W 1843 roku ks. Meade, Biskup Wirginii, wysłał ks. Tho. Smitha, który został wikariuszem małej kongregacji. Posiadłość kościelna została podarowana przez Johna Snodgrassa, członka Kongresu z tego okręgu. Budowę pierwszego kościoła rozpoczęto w 1846 r., ale ks. Smith zmarł w wieku 48 lat, przed jej ukończeniem. Na swoje życzenie został pochowany pod schodami frontowymi. Czuł, że był "biednym grzesznikiem i chciał być zdeptany przez wszystkich, którzy do niego wchodzili". Pierwszy kościół został ukończony w 1850 r., a plebanię zbudowano w 1863 r. i zajmowano ją do 1919 r., kiedy to zamieniono ją na biura i pomieszczenia szkółki niedzielnej. Stary kościół został rozebrany w 1878 roku, a obecny budynek ukończono i poświęcono w 1879 roku. Kamienie węgielne pod budowę kościoła pochodzą z kamieniołomu Quincy Hill. W 1913 r. kościół został zalany, ławki zostały wyniesione i umieszczone wyżej, ale organy, piece i podłoga zostały zniszczone. Kolejna powódź miała miejsce w 1937 r., jednak nie była tak poważna, a mimo to ławki zostały wymienione.

Trinity Hall został zbudowany w 1881 r., a jego budowa została sfinansowana przez dzieci z zabaw i sprzedaży ciast, co kosztowało 750 dolarów.

W 1982 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Kościół Episkopalny Trójcy Świętej jest znany z corocznej wyprzedaży używanych książek organizowanej jesienią przez ECW (Episcopal Church Women). Znany jest także ze swojej poniedziałkowej posługi żywieniowej, w ramach której w każdy poniedziałek od godziny 11:00 do południa wydawanych jest od 120 do 170 posiłków.^[19]