Owensboro - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Cukiernia Callas przy 420 Frederica Ave. w Owensboro, w stanie Kentucky, została zbudowana w stylu Beaux Arts w 1921 roku. W 1986 r. wpisano ją do Krajowego Rejestru Zabytków.

W nominacji do Krajowego Rejestru określono go jako "elegancki" i opisano następująco: "Elementy dekoracyjne z terakoty i kafli w kolorze buff, takie jak wsporniki, tarcze i gzymsy, tworzą prosty, klasyczny wygląd. Obramowany kaflowymi filarami, wgłębiony front sklepu na pierwszym piętrze zachował centralnie umieszczone wejście i okna ryglowe. Wejście jest flankowane dużymi oknami wystawowymi z marmurowymi panelami. Nad oknami wystawowymi biegnie nowoczesna stalowa markiza. Słowo CALLAS jest wyryte na terakotowych panelach bezpośrednio nad frontem sklepu. Drugie piętro jest zdominowane przez rząd trzech wykuszy okiennych. Wszystkie trzy wykusze są obramowane lekko wystającym obramowaniem z płytek. Drugie piętro zwieńczone jest gzymsem wspornikowym, opartym na lekko wystających panelach. Front budynku wznosi się do krzywoliniowej ściany parapetowej podkreślonej centralnie umieszczoną ozdobną tarczą. We wnętrzu zachowała się oryginalna lada i budki z lodami, a ściany pokryte są powiększeniami pocztówek z początku XX w. przedstawiających wczesne sceny z centrum Owensboro."

Uznano go za znaczący, ponieważ "jest jedynym zachowanym przykładem kompletnych frontów z płytek terakotowych w centrum Owensboro". Budynek jest szczególnie interesujący, ponieważ nie ma w nim zbyt wyszukanych detali, jak w wielu budowlach Beaux-Arts. Pierwotny właściciel był typowym przedstawicielem rodzin imigrantów europejskich, którzy przybyli do Owensboro i prowadzili działalność gospodarczą. Przybył do Owensboro jako młody człowiek, a jego pierwszą pracą było czyszczenie butów. Jego pierwszy sklep mieścił się przy Main St. w wynajętym budynku i nosił nazwę Progress Candy. W 1921 r. zbudował swój sklep ze słodyczami przy Frederica, obok Empress Theater. Kiedy Callas podupadł na zdrowiu, sklep został wynajęty przez Barneya Elliotta, który dodał do menu kanapki. To już 'tradycja' Owensboro".^[7]

Bluegrass Music Hall of Fame & Museum to muzeum muzyki bluegrass w Owensboro, w stanie Kentucky, w Stanach Zjednoczonych. W muzeum znajdują się interaktywne eksponaty, plakaty, kostiumy, pokazy instrumentów na żywo oraz Międzynarodowa Galeria Sław Bluegrass Music Association. Muzeum ma 64 000 stóp kwadratowych powierzchni eksponatów i biur na trzech piętrach. Jako organizacja non-profit Bluegrass Music Hall of Fame & Museum zbiera fundusze z pomocą znanych muzyków bluegrassowych, takich jak Ricky Skaggs i Ralph Stanley.

Organizują swój własny coroczny letni festiwal muzyczny ROMP. Festiwal ROMP odbywa się zazwyczaj w ostatni weekend czerwca każdego lata. Jam sessions odbywają się w muzeum w każdą sobotę i niedzielę od 13:30 do 16:30. Bluegrass Music Museum & Hall of Fame jest jedyną na świecie placówką poświęconą historii i zachowaniu międzynarodowej historii muzyki bluegrass.^[8]

Dom Felixa Grimesa, przy 1301 Leitchfield Rd. w Owensboro, w stanie Kentucky, został zbudowany prawdopodobnie w latach 1867-76. W 1975 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Zgodnie z tradycją rodzinną, pracując dla firmy z Pittsburgha w Pensylwanii, Felix Grimes dostrzegł potencjał wydobycia węgla i kamieniołomu wapienia w okolicach Hawesville w hrabstwie Hancock i w okolicach Cannelton w hrabstwie Perry w stanie Indiana, po czym zaprowadził 40 górników do Kentucky barkami w dół rzeki Ohio.

Zgodnie z tradycją rodzinną, Felix Grimes i jego kuzyn Patrick Grimes kierowali budową fabryki Indiana Cotton Mill na północnym brzegu rzeki Ohio w Cannelton, a także kierowali budową kościoła rzymskokatolickiego na wzgórzu górującym nad fabryką - obie budowle zostały wykonane z miejscowego kamienia.

Dom został przeniesiony lub zburzony.^[9]

Dom Yewellów przy 630 Clay St. w Owensboro, w stanie Kentucky, został zbudowany w 1894 roku. Jest w stylu Queen Anne. W 1986 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

W 1986 roku został uznany za znaczący "jako wybitny przykład architektury w stylu Queen Anne". Został zbudowany w 1894 roku przez bogatego plantatora tytoniu Franklina Yewella, który przeprowadził się do hrabstwa Daviess z hrabstwa Nelson. Yewell zbudował ten dom w wieku 70 lat i mieszkał w nim jeszcze tylko kilka lat po jego ukończeniu. Wdowa po nim mieszkała w nim do 1928 r., a po jej śmierci dom przeszedł na własność ich syna, dr A. S. Yewella, wybitnego lekarza, który mieszkał w nim przez kolejne 30 lat. W sumie budynek pozostał w rodzinie Yewellów przez 72 lata, a obecnie jest własnością architekta, który wykorzystuje go jako rezydencję wielorodzinną."

Jest to dwupiętrowy, murowany dom z "niezwykłą cechą, jaką jest obecność frontowych, bocznych i tylnych szczytów. Na ścianie frontowej i podmurówce ganku frontowego zastosowano efekt boniowanego kamienia. W wystającym szczycie frontowym znajduje się jednopiętrowy wykusz z prostokątnymi oknami. Wzdłuż linii dachu wykusza biegnie gzyms wspornikowy, a nad nim wznosi się fragment oryginalnego metalowego wieńca. Wykusz jest zrównoważony jednopiętrowym drewnianym gankiem z prostymi kolumnami i wrzecionami. Ganek ten zapewnia dostęp do głównego wejścia do domu. Również ten ganek jest zwieńczony metalowym wieńcem. Ciekawą fakturę ściany tworzy ceglane obramowanie biegnące z przodu, z boku i z tyłu domu, tworzące podwójnie łukowate okno na drugim piętrze. Ceglany wzór zarysowuje szczyty każdej ze ścian szczytowych. W szczycie każdej ze ścian szczytowych znajdują się również małe, ostrołukowe okienka. Dach czterospadowy jest pokryty blachą na rąbek stojący".^[10]