Orange - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

James Madison's Montpelier, położone w Orange County w Wirginii, było plantacją rodziny Madisonów, w tym czwartego prezydenta Stanów Zjednoczonych Jamesa Madisona i jego żony Dolley. Posiadłość o powierzchni 2650 akrów jest otwarta przez siedem dni w tygodniu, a jej misją jest zapoznanie społeczeństwa z trwałym dziedzictwem najpotężniejszej idei Madisona: rządem sprawowanym przez lud.

W 1966 roku Montpelier zostało uznane za National Historic Landmark i wpisane na listę National Register of Historic Places. W 1991 roku zostało włączone do Wiejskiego Rejonu Historycznego Madison-Barbour. W 1983 roku ostatnia prywatna właścicielka Montpelier, Marion duPont Scott, przekazała posiadłość w testamencie National Trust for Historic Preservation.

National Trust for Historic Preservation (NTHP) jest właścicielem i zarządcą posiadłości od 1984 roku. W 2000 roku powstała The Montpelier Foundation, której celem było przekształcenie historycznej posiadłości Jamesa Madisona w dynamiczną instytucję kulturalną. W latach 2003-2008 NTHP przeprowadziła gruntowną renowację, której celem było przywrócenie rezydencji jej pierwotnych rozmiarów (22 pokoje), tak jak w latach, kiedy była zamieszkiwana przez Jamesa i Dolley Madisonów. W ramach renowacji przeprowadzono rozległe prace wewnątrz i na zewnątrz budynku.

Badania archeologiczne przeprowadzone w XXI wieku ujawniły nowe informacje na temat życia Afroamerykanów na plantacji, a dar od filantropa Davida Rubensteina umożliwił National Trust odrestaurowanie kwater niewolników na dziedzińcu południowym i otwarcie wystawy poświęconej niewolnictwu, The Mere Distinction of Colour, w 2017 roku. W czerwcu 2021 roku Fundacja Montpelier zatwierdziła regulamin, na mocy którego będzie dzielić zarządzanie posiadłością z Montpelier Descendants Committee, złożonym z potomków osób zniewolonych w posiadłości, a następnie w 2022 roku zarząd przegłosował odebranie Montpelier Descendants Committee prawa do mianowania przyszłych członków zarządu.^[1]

Kościół św. Tomasza to zabytkowy kościół episkopalny znajdujący się w Orange, w stanie Wirginia, w Stanach Zjednoczonych. Jest to prostokątna budowla z cegły o wymiarach 40 stóp szerokości i 105 stóp głębokości. Na fasadzie frontowej znajduje się wgłębiony portyk z dwiema kolumnami doryckimi flankowanymi przez dwa pilastry doryckie. Na szczycie dwuspadowego dachu znajduje się trójstopniowa wieża zwieńczona ośmiokątną kopułą. Pierwotny budynek kościoła został zbudowany w latach 1833-1834, miał około 40 stóp szerokości i 65 stóp głębokości. Zbudował go William B. Philips, mistrz murarski zatrudniony przez Thomasa Jeffersona podczas budowy Uniwersytetu Wirginii. W 1853 r. został powiększony i poprawiony, a w 1912 r. ponownie powiększony. W 1928 r. tylną dobudówkę podwyższono do pełnych dwóch kondygnacji i zbudowano salę parafialną. Uważa się, że pierwotny kościół powstał w oparciu o plany Thomasa Jeffersona dla Christ Church w Charlottesville, w stanie Wirginia. Kościół ten został zburzony w 1895 roku.

W 1976 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). Znajduje się w historycznej dzielnicy handlowej Orange.^[3]

Orange County Courthouse to zabytkowy kompleks budynków sądowych położony w Orange, w hrabstwie Orange, w stanie Wirginia. Został zbudowany w latach 1858-1859 i jest 1,5-piętrowym budynkiem z cegły w stylu włoskiej willi. Fasada frontowa posiada trzyczęściową arkadę składającą się z półeliptycznego łuku, flankowanego przez małe półokrągłe łuki. Nad arkadą znajduje się trzystopniowa wieża składająca się z głównego wejścia jako pierwszego stopnia; zegara, zainstalowanego w istniejących okrągłych oknach w 1949 r. jako drugiego stopnia; łukowe otwory z żaluzjami przykryte płytkim dachem czterospadowym i zwieńczone zwieńczeniem dopełniają wieżę. Z budynkiem sądu związane są biura urzędników i areszt.

W 1979 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Znajduje się w historycznej dzielnicy handlowej Orange.^[4]

Chestnut Hill to zabytkowy dom położony w Orange, w hrabstwie Orange, w stanie Wirginia. Został zbudowany około 1860 roku i jest dwupiętrowym, szkieletowym budynkiem mieszkalnym w stylu włoskiego i greckiego odrodzenia. Mansardowy dach w stylu Second Empire został dodany w 1891 roku. Na fasadzie frontowej znajduje się centralny, jednopiętrowy, jednonawowy ganek z balustradowym pomostem nad nim i balustradowymi pomostami z takimi samymi tralkami w kształcie spirali po drugiej stronie frontu. Historyczny plan piętra jest dwupiętrowy, z dwoma kominami wewnętrznymi obsługującymi cztery kominki na każdym piętrze. Dom został przeniesiony w nowe miejsce, 150 stóp od pierwotnej lokalizacji, gdy w 2003 r. groziła mu rozbiórka. Na terenie posesji znajduje się również mała, jednopiętrowa, jednonawowa, XIX-wieczna szopa.

W 2009 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[6]