Manchester - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

SNHU Arena to kryta hala widowiskowo-sportowa w Manchesterze, w stanie New Hampshire. Mieści 9 852 widzów podczas meczów hokeja na lodzie, 11 140 widzów podczas meczów koszykówki i do 11 770 widzów podczas koncertów.

Podczas budowy obiekt był początkowo znany jako Manchester Civic Arena i ta nazwa nadal widnieje na większości tablic kierunkowych w mieście. Prawa do nazwy obiektu zostały sprzedane przed jego otwarciem w 2001 r. i został on nazwany Verizon Wireless Arena.

2 lutego 2016 roku Southern New Hampshire University ogłosił, że zakupił prawa do nazwy od ówczesnej firmy SMG. Konkretna kwota nie została nigdy ujawniona, ale wiadomo, że umowa przewiduje praktyki studenckie w hali oraz że szkoła będzie mogła wykorzystywać halę do własnych imprez sportowych i innych. Partnerstwo między SMG a uniwersytetem będzie trwało przez co najmniej dziesięć lat, po tym jak 1 września 2016 r. arena oficjalnie zmieni nazwę.

W październiku 2019 r. firma SMG zarządzająca nieruchomościami połączyła się z AEG Facilities, tworząc ASM Global.

W arenie znajdują się 542 miejsca klubowe, 34 luksusowe apartamenty i pięć apartamentów imprezowych.^[3]

Kościół Ste. Marie to rzymskokatolicki kościół w West Side of Manchester, w stanie New Hampshire, w Stanach Zjednoczonych. Kościół został założony, aby służyć potrzebom francusko-kanadyjskich imigrantów katolickich w New Hampshire. Budynek kościoła w stylu gotyckiego renesansu jest ważnym elementem panoramy Manchesteru i dominuje w panoramie West Side. Budynek jest usytuowany na szczycie płaskowyżu Rimmon Heights i stanowi jeden z centralnych punktów dzielnicy Notre Dame, wraz z Parkiem Lafayette po drugiej stronie ulicy.

W 1908 r., będąc proboszczem w Ste. Marie, monsignor Pierre Hevey zorganizował założenie banku St. Mary's Bank, który do dziś ma siedzibę u podnóża wzgórza pod kościołem. Obecnie Ste. Marie jest znany między innymi z popularnej Mszy Świętej o północy w każdą Wigilię Bożego Narodzenia i Wigilii Zesłania Ducha Świętego. We wrześniu 2019 r. kościół został dodany do Narodowego Rejestru Miejsc Historycznych jako część Sainte Marie Roman Catholic Church Parish Historic District.^[7]

Jezioro Massabesic lub Massabesic Lake to jezioro w południowym New Hampshire w Stanach Zjednoczonych, zajmujące około 2560 akrów w obrębie miasta Manchester i miasta Auburn. Ponieważ dostarcza ono wodę pitną dla Manchesteru, pływanie i jazda na nartach wodnych są tam zabronione. Popularne sporty uprawiane nad jeziorem to żeglarstwo, wędkarstwo i kajakarstwo. Szlaki rekreacyjne wzdłuż jeziora zapewniają piękne widoki na jezioro i miasto Auburn.

Oprócz tego, że woda z jeziora wpływa do systemu wodociągowego Manchesteru, zasila także potok Cohas Brook, prowadzący do rzeki Merrimack. Massabesic to nazwa rdzennych Amerykanów, która oznacza "miejsce o dużej ilości wody" lub "w pobliżu wielkiego potoku".

Jezioro zaliczane jest do łowisk zimno- i ciepłowodnych.^[10]

Muzeum Amerykańskiej Unii Kredytowej znajduje się w Manchesterze, w stanie New Hampshire, w miejscu, w którym powstała pierwsza unia kredytowa w Stanach Zjednoczonych. Muzeum mieści się w pierwotnej siedzibie St. Mary's Cooperative Credit Association, przemianowanej w 1925 r. na La Caisse Populaire Ste.-Marie, czyli "Bank of the People", St. W 1996 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places) jako budynek przy 418-420 Notre Dame Ave.

Miejsce, w którym obecnie znajduje się muzeum, było wcześniej trzypiętrowym, trzyrodzinnym budynkiem mieszkalnym należącym do Josepha Boivina, zarządcy Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej St. Mary's. Boivin założył spółdzielnię kredytową z pomocą monsiniora Pierre'a Hevey'a i Alphonse'a Desjardinsa. Budynek został podarowany muzeum przez państwa Armand Lemire. Aby utworzyć muzeum, dwa pierwsze piętra zostały zaadaptowane na przestrzeń wystawienniczą poświęconą historii unii kredytowych w Stanach Zjednoczonych. Pierwsze piętro poświęcone jest okresowi powstania unii kredytowej w latach 1908-1933. Drugie piętro zawiera eksponaty historyczne począwszy od 1934 r., przedstawiające konferencję w Estes Park, na której utworzono CUNA, oraz ustawę o Federalnej Unii Kredytowej z 1934 r., która umożliwiła zakładanie unii kredytowych we wszystkich stanach kraju. Na trzecim piętrze znajduje się sala konferencyjna dla 85 osób, wyposażona w projektory LCD.

W 2008 r. muzeum otrzymało od Fundacji Krajowej Unii Kredytowej grant w wysokości 25 tys. dolarów na rozszerzenie programu edukacji finansowej.

Obecnie muzeum jest otwarte trzy dni w tygodniu: w poniedziałki, środy i piątki. Za wstęp nie są pobierane opłaty.^[11]

Victory Park Historic District w Manchesterze, New Hampshire, obejmuje Victory Park, park miejski założony w 1838 roku, oraz cztery budynki, które stoją naprzeciwko niego przy sąsiednich ulicach. Park Zwycięstwa, pierwotnie nazywany Concord Square, został założony przez właścicieli Amoskeag Manufacturing Company, którzy założyli Manchester, i początkowo służył jako wspólny teren, wykorzystywany przez okolicznych mieszkańców do uprawiania ogrodu i wypasu. W 1848 roku właściciele sprzedali park miastu za 1 dolara, pod warunkiem dokonania zmian, które przekształciłyby go w park. Miasto nie od razu zastosowało się do wymaganych warunków, ale do lat 70. XIX wieku park nabrał charakteru parkowego, z fontanną i gęsto posadzonymi drzewami. Nazwa parku została zmieniona po I wojnie światowej, a jego najbardziej widocznym elementem jest Skrzydlaty Pomnik Zwycięstwa, zaprojektowany przez Luciena Hipolita Gosselina i wzniesiony w 1929 roku. W 1988 r. park przeszedł gruntowną renowację.

W skład dzielnicy wchodzą cztery budynki zwrócone w stronę parku. Biblioteka Miejska w Manchesterze (Carpenter Memorial Library), przy 405 Pine Street, to budowla w stylu Beaux Arts, wzniesiona w 1914 r. i podarowana przez Franka Carpentera ku pamięci jego żony; jej projektantem był Edward Tilton. Przy 148 Concord Street stoi budynek Manchester Institute of Arts and Science z 1916 r., zaprojektowany przez bostońskiego architekta Williama Rantoula i zbudowany jako dar Emmy Blood French, szwagierki Franka Carpentera. Na południe od parku, przy 129 Amherst Street, znajduje się klasycystyczny budynek Stowarzyszenia Historycznego Manchesteru, również zaprojektowany przez Edwarda Tiltona. Wreszcie przy 111 Amherst Street stoi zaprojektowany przez Tiltona budynek byłej poczty, zbudowany w 1932 roku.

W 1996 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[12]

Biblioteka Miejska w Manchesterze została założona w połowie lat pięćdziesiątych XIX wieku i służy mieszkańcom Manchesteru, największego miasta w stanie New Hampshire. Jest jedną z dwunastu bibliotek w konsorcjum GMILCS, które dostarcza materiały i usługi dla większego obszaru Manchesteru. Znajduje się w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych Departamentu Spraw Wewnętrznych USA, wymieniona w Victory Park Historic District jako jeden z czterech budynków wychodzących na park. Mimo że obecny budynek został ukończony w 1914 roku, usługi biblioteczne były świadczone już od 1844 roku przez organizację członkowską znaną jako Manchester Atheneum, a następnie jako biblioteka publiczna, która mieściła się w dwóch innych budynkach. W ciągu ostatniego stulecia biblioteka przeszła wiele renowacji, aby zachować historyczną integralność budynku. Nieprzerwanie udostępnia materiały w różnych formatach, a także świadczy ważne usługi dla społeczeństwa, takie jak dostęp do Internetu, programy alfabetyzacji, imprezy środowiskowe oraz warsztaty i zajęcia edukacyjne.^[16]