Malaga - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Jardín Botánico Histórico La Concepción to angielski ogród krajobrazowy o ponad stu pięćdziesięcioletniej historii. Znajduje się przy północnym wjeździe do hiszpańskiego miasta Malaga. Jest to jeden z niewielu ogrodów z roślinami subtropikalnymi w Europie. Liczy ponad pięćdziesiąt tysięcy roślin, w tym dwa tysiące gatunków tropikalnych, subtropikalnych i autochtonicznych. Na szczególną uwagę zasługuje kolekcja ponad stu różnych gatunków palm, bambusów, roślin wodnych oraz ogród historyczny.

Pierwotnie była to posiadłość rekreacyjna rodziny należącej do wyższej burżuazji miasta, od połowy XIX wieku aż do 1990 roku, kiedy to stała się własnością publiczną. Rada Miasta Malagi powołała do zarządzania nim Miejski Zarząd Botaniczny "Ciudad de Málaga".^[2]

Muzeum Sztuki w pałacu z 1791 r.. Palacio de la Aduana to budynek w Maladze, w Andaluzji, w Hiszpanii. Pierwotnie była to komora celna portu w Maladze.

Budowę zaproponował Manuel Martín Rodríguez w 1787 r., a zatwierdził ją Karol III Hiszpański. Prace rozpoczęły się w 1791 roku pod kierownictwem generalnego zarządcy ceł Pedro Ortegi Monroya oraz architektów Miguela del Castillo i Ildefonsa Valcárcela, którzy zaprojektowali główną fasadę i plany pięter. Prace trwały jeszcze w 1810 roku, kiedy budynek został splądrowany podczas okupacji Malagi przez wojska francuskie w czasie wojny dominikańskiej. Po wojnie naprawiono szkody i kontynuowano budowę. Architekt Pedro Nolasco Ventura wprowadził różne modyfikacje do planów, a budowę ukończono w 1829 roku.

Neoklasycystyczny budynek wzorowany był na renesansowych pałacach włoskich. Cztery korytarze lub wykusze otaczają centralne patio, które jest portykowe na dwóch niższych piętrach, a następnie cofnięte na trzecie piętro, gdzie znajduje się otwarta galeria z ażurową balustradą pełniącą funkcję parapetu; pomiędzy częściami parapetu znajdują się rzymskie popiersia na niskich murkach. Budynek ma ściany zewnętrzne z boniowaniem, a główną fasadę flankują strzeliste palmy.

Pierwotnie była to komora celna, później, w XIX wieku, służyła jako Real Fábrica de Tabaco (Królewska Fabryka Tytoniu), siedziba władz miasta oraz Poddelegatura Rządu Hiszpańskiego w Prowincji Malaga, począwszy od epoki Franco, a następnie była wykorzystywana również przez Policję Narodową. W 2004 roku budynek był wykorzystywany przez Poddelegaturę i Policję Narodową, a także do przechowywania zbiorów sekcji Sztuk Pięknych Museo de Málaga, która straciła swoją poprzednią siedzibę w Pałacu Buenavista, gdy ten został przejęty przez Museo Picasso Málaga.

Pierwotny dach został zniszczony przez pożar w czasach fabryki tytoniu. W dniach 25-26 kwietnia 1922 r., gdy budynek pełnił funkcję siedziby rządu, wybuchł w nim straszliwy pożar. Zapaliły się drewniane schody na ostatnie piętro, na którym mieszkało wówczas 70 urzędników państwowych. Zginęło 28 osób, a wieloletnie archiwa uległy zniszczeniu.

Obecnie (stan na luty 2012 r.) budynek jest remontowany na potrzeby stałego muzeum przez Museo de Málaga. Ministerstwo Kultury zatrudniło firmę budowlaną Sacyr do renowacji budynku według projektu architektów Fernando Pardo, Bernardo García Tapia i Ángel Pérez Mora. Budżet projektu wynosi 23,6 mln euro. Muzeum ma zostać otwarte w 2013 roku.^[6]

Fundación Picasso, znana również jako Fundacja Pablo Ruiz Picasso, to fundacja z siedzibą w Maladze, w Andaluzji, w Hiszpanii, której celem jest promowanie i rozpowszechnianie twórczości artysty Pabla Picassa. Siedzibą fundacji jest dom przy Plaza de la Merced, w którym urodził się Picasso. Obecnie znajduje się w nim Museo Casa Natal, jedno z wielu muzeów Picassa na świecie.

Fundación Picasso różni się od wcześniejszych fundacji Fundación Paul, Christine y Bernard Ruiz-Picasso ("Paul, Christine and Bernard Ruiz-Picasso Foundation") oraz Fundación Museo Picasso Málaga ("Malaga Picasso Museum Foundation"), obie związane ze znacznie większym Museo Picasso Málaga. Te dwie fundacje połączyły się w grudniu 2009 roku, tworząc Fundación Museo Picasso Málaga. Legado Paul, Christine y Bernard Ruiz-Picasso" ("Fundacja Museo Picasso Málaga. Dziedzictwo Paula, Christine i Bernarda Ruizów Picasso").

Fundacja została powołana do życia przez władze miasta Malaga w 1988 roku. Od momentu powstania ma siedzibę w Casa Natal, uznanym za Pomnik Historyczno-Artystyczny o Znaczeniu Narodowym. W 2005 roku otrzymała dodatkową przestrzeń wystawienniczą pod numerem 13 na tym samym placu.

W skład placówki wchodzi centrum dokumentacji Picassa, kolekcje sztuki, dział promocji kultury, który organizuje wystawy i konferencje, oraz Museo Casa Natal. W 2009 roku autonomiczny rząd andaluzyjski zgodził się przekazać fundacji Palacio de Buenavista (siedzibę Museo Picasso Málaga), w wyniku połączenia Fundación Picasso i Fundación Paul, Christine y Bernard Ruiz-Picasso. Nowa, połączona fundacja nosi oficjalną nazwę "Fundación Museo Picasso Málaga. Legado Paul, Christine y Bernard Ruiz-Picasso" ("Fundacja Museo Picasso Málaga. Dziedzictwo Paula, Christine i Bernarda Ruiz Picasso").

Oprócz kolekcji dzieł Picassa muzeum posiada również zbiór prac filozofa, wynalazcy i rzeźbiarza kinetycznego Franka Rebaxesa oraz kolekcję szkiców Luisa Molledo. W muzeum znajduje się również duża kolekcja dzieł innych artystów, ze szczególnym uwzględnieniem rycin. Są tu ryciny Pabla Palazuelo, Manuela Hernándeza Mompó, Eduardo Arroyo, Rafaela Canogara, Manuela Rivery, Armana, Alfonsa Albacete, Manuela Quejido i Marca Chagalla, a także inne grafiki Joana Miró, Christo, Francisa Bacona, Joana Brossy, Maxa Ernsta, Antoniego Tapiesa, Eduardo Chillidy, Perejaume, Jaume Plensy, Dokoupila, Oswaldo Guayasamína, Josepa Guinovarta, Wifredo Lama, Roberta Matty, Henry'ego Moore'a i innych. Znajdują się tu również prace lokalnych malagańskich artystów: Manuela Barbadillo, Enrique Brinkmanna, Eugenio Chicano, Jorge Lindella, Francisco Peinado i Dámaso Ruano; prace Carlosa Durána, Joaquína de Moliny, Diego Santosa i Joaquína Gallego; prace laureatów Beca Pablo Ruiz Picasso a las Artes Plásticas (Stypendium Pablo Ruiz Picasso w dziedzinie sztuk plastycznych); oraz niewielka kolekcja rzeźb.^[10]

Wielkie muzeum sztuki w renesansowym pałacu. Muzeum Carmen Thyssen to muzeum sztuki w hiszpańskim mieście Málaga. Głównym przedmiotem zainteresowania muzeum jest XIX-wieczne malarstwo hiszpańskie, głównie andaluzyjskie, oparte na kolekcji Carmen Cervera, piątej żony barona Hansa Heinricha Thyssena-Bornemiszy.

Od 1992 roku kolekcja sztuki rodziny Thyssenów jest prezentowana w Muzeum Thyssen-Bornemisza w Madrycie. Jednak Carmen Thyssen od lat 80. sama jest kolekcjonerką sztuki, a jej osobista kolekcja jest prezentowana oddzielnie. W 1999 roku wyraziła zgodę na wystawienie wielu przedmiotów ze swojej kolekcji w Muzeum Thyssen-Bornemisza na okres dwunastu lat. W międzyczasie szukano domu dla jej kolekcji w Maladze. Muzeum to, będące przebudową szesnastowiecznego budynku, zostało otwarte dla publiczności 24 marca 2011 r.^[11]

Zamek w Malaga, Hiszpania. Zamek Gibralfaro zamek w Maladze, wzniesiony przez Jusufa I, muzułmańskiego władcę Grenady w pierwszej połowie XIV wieku.

Zamek wzniesiono na górze o wysokości 131 m n.p.m. dla obrony położonej u podnóża góry starszej twierdzy (Alcazaba), z którą połączony jest przejściem, chronionym jedną linią murów.

Nazwa góry wywodzi się od arab. Jabal - góra i grec. Pharos - latarnia, wskazując na używanie góry jako dawnego znaku nawigacyjnego.

Przed wybudowaniem zamku znajdowały się tam zabudowania fenickie.

Po zdobyciu Malagi przez Hiszpanów w 1487 roku, zamek był rezydencją Ferdynanda II Katolickiego i jego żony Izabeli I Katolickiej. Zamek pełnił rolę militarną do 1925 roku.

Zamek był budowany z uwzględnieniem nowych ówcześnie rozwiązań. Biegnące zygzakiem mury pozwoliły zrezygnować z budowania baszt flankujących, a główna brama, umieszczona w najniższej części, została zbudowana w taki sposób, że atakujący, po sforsowaniu jednych drzwi, musieli zmienić kierunek (co osłabiało impet ataku i uniemożliwiało np. użycie wielkich taranów) i zdobywać drugie drzwi, podczas gdy obrońcy mogli razić ich ze szczytu pozbawionej dachu bramy.

Obecnie mury obronne pozostałe z założenia udostępnione są do zwiedzania. Na szczycie muru dostępna jest rampa z której roztacza się widok na miasto, a przy dobrej widoczności można zobaczyć Gibraltar i góry Atlas. Z innych zabudowań pozostały studnie i cysterny, a także znacznie nowszy budynek prochowni, w którym urządzono wystawę, prezentującą broń, umundurowanie i wyposażenie wojsk od XVI wieku do początków XX wieku.^[17]

Costa del Sol – region turystyczny w Andaluzji, obejmujący wybrzeże śródziemnomorskie między Gibraltarem a przylądkiem Cabo de Gata.

Na Costa del Sol znajduje się wiele znanych kąpielisk morskich: Marbella, Torremolinos, Benalmádena, Málaga, czy Nerja. Stolicą Costa del Sol, czyli wybrzeża słońca jest Malaga, gdzie znajduje się jeden z ważniejszych portów lotniczych Hiszpanii. Costa del Sol jest jednym z trzech najpopularniejszych kierunków wakacyjnych kontynentalnej Hiszpanii.

Na znacznej części długości (ok. 180 km) wybrzeża znajdują się zabudowania: hotele, ośrodki wypoczynkowe, rezydencje. Plaże w dużym procencie kamieniste, część wybrzeża skalista, choć można również spotkać dobrze utrzymane, piaszczyste plaże. Samo wybrzeże ma długość ok. 400 km.

W pobliżu Nerja znajdują się jaskinie Cueva de Nerja.^[18]