Sewilla - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Gotycka budowla ze słynną dzwonnicą. Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli – gotycka katedra, powstała w Sewilli, w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów. Katedra jest największym i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie.^[1]

Słynny mauretański pałac królewski. Alkazar w Sewilli – pałac królewski, którego początki sięgają XI w. kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego. Rozbudowany w latach 1350-69 przez Piotra I Okrutnego w stylu mudéjar. Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in. Ferdynanda Magellana, tutaj Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po podróży do Ameryki. Budowla zawiera wiele sal, patios i ogrodów pałacowych.^[2]

Dzwonnica wieńcząca dawny minaret. Giralda – dzwonnica katedry w Sewilli w hiszpańskiej Andaluzji. Wieża pełniła początkowo funkcję minaretu, natomiast aktualnie pełni funkcję dzwonnicy.^[3]

Barokowy pałac i siedziba rządu. Pałac San Telmo to zabytkowy gmach w Sewilli, w południowej Hiszpanii, dawniej Universidad de Mareantes, obecnie siedziba Prezydium Andaluzyjskiego Rządu Autonomicznego. Budowa budynku rozpoczęła się w 1682 roku poza murami miasta, na terenie należącym do Trybunału Świętego Oficjum, instytucji odpowiedzialnej za hiszpańską inkwizycję. Pierwotnie zbudowano go jako siedzibę Uniwersytetu Nawigatorów, szkoły kształcącej osierocone dzieci i szkolącej je na marynarzy.^[5]

Park publiczny będący głównym zielonym obszarem Sewilli. Parque de María Luisa to park publiczny, który rozciąga się wzdłuż rzeki Gwadalkiwir w Sewilli w Hiszpanii. Jest to główny teren zielony Sewilli.^[6]

Muzeum sztuki w XVII-wiecznym pałacu. Muzeum Sztuk Pięknych – muzeum w Sewilli utworzone w 1841 w budynku klasztornym ukończonym przez hiszpańskiego architekta Juana de Oviedo w 1612 roku. Zawiera kolekcję malarstwa hiszpańskiego od średniowiecza aż po czasy najnowsze, lecz najważniejszy jest zbiór obrazów wielkich malarzy z Sewilli epoki baroku.^[8]

Pałac książęcy z dziedzińcami i dziełami sztuki. La Casa de Pilatos to andaluzyjski pałac w Sewilli, w Hiszpanii, który służy jako stała rezydencja książąt Medinaceli. Jest to przykład budynku w stylu włoskiego renesansu z elementami i dekoracjami mudéjar. Uważa się go za prototyp pałacu andaluzyjskiego.

W Casa de Pilatos znajduje się około 150 różnych wzorów azulejo (hiszpańskich płytek glazurowanych) z lat 30. XV wieku, wykonanych przez braci Diego i Juana Pulido, co stanowi jedną z największych kolekcji azulejo na świecie.^[12]

Muzeum Sztuki i Zwyczajów Ludowych w Sewilli to muzeum w Sewilli, w Andaluzji, w Hiszpanii, znajdujące się w parku María Luisa, po drugiej stronie Plaza de América, naprzeciwko Prowincjonalnego Muzeum Archeologicznego. W 2007 roku muzeum odwiedziło 84 496 osób.^[13]

Puente de Isabel II, Puente de Triana lub Most Triana, to metalowy most łukowy w Sewilli, w Hiszpanii, łączący dzielnicę Triana z centrum miasta. Przecina Kanał Alfonsa XIII, jedno z ramion rzeki Gwadalkiwir, które izoluje Trianę jako niemal wyspę.

Został zbudowany za panowania Izabeli II Hiszpańskiej i ukończony w 1852 r. jako pierwszy stały most w Sewilli, zastępując wcześniejszy most pływający składający się z łodzi (most pontonowy). Most pontonowy, zbudowany po raz pierwszy przez Maurów w XII wieku, przetrwał siedem wieków dzięki późniejszym naprawom.^[14]

Klasztor Santa María de las Cuevas, znany również jako Klasztor Cartuja, to budynek sakralny na Isla de La Cartuja w Sewilli, w południowej Hiszpanii. Obecnie w tym miejscu znajduje się Andaluzyjskie Centrum Sztuki Współczesnej.^[15]

Muzeum Archeologiczne w pawilonie z lat 20.. Muzeum Archeologiczne w Sewilli to muzeum w Sewilli, w południowej Hiszpanii, mieszczące się w Pabellón del Renacimiento, jednym z pawilonów zaprojektowanych przez architekta Aníbala Gonzáleza. Pawilony na Plaza de España zostały zbudowane na Wystawę Iberoamerykańską w 1929 roku.^[16]

Nowoczesny most z przejściem dla pieszych. Puente del Alamillo – most podwieszany w Sewilli rozpięty nad rzeką Gwadalkiwir. Zbudowany został przez hiszpańskiego inżyniera i architekta Santiaga Calatravę. Budowa mostu rozpoczęła się w roku 1989, a zakończona została w roku 1992.

Wybudowany został, by utworzyć połączenie z opustoszałą wyspą La Cartuja, na której zaplanowano organizację Expo 92. Jest to wspornikowy most podwieszony z pojedynczym pylonem stanowiącym przeciwwagę dla przęsła o długości 200 metrów z dwudziestoma sześcioma, różnej długości, linami stalowymi ułożonymi w pary po dwóch stronach środkowej kładki.^[17]

Pałac Arcybiskupi w Sewilli to pałac w Sewilli, w Hiszpanii. Do dziś służy jako rezydencja biskupów i arcybiskupów, a także licznych arystokratów i wojskowych. Pałac znajduje się w południowej części Sewilli, na placu Virgen de los Reyes, niemal naprzeciwko Giraldy. Znajduje się po północno-wschodniej stronie katedry w Sewilli, w dzielnicy Santa Cruz. W stylu hiszpańskiego baroku, od 1969 r. posiada status Pomnika Narodowego.^[18]

Cmentarz San Fernando znajduje się w dzielnicy San Jerónimo, na północ od Sewilli, w Andaluzji, w Hiszpanii. Został zbudowany w 1852 roku i jest jedynym cmentarzem komunalnym w mieście. Ma powierzchnię 28 hektarów i jest uważany za jeden z najbardziej znanych cmentarzy w Hiszpanii.^[19]

Pałac ozdobiony rzymskimi mozaikami. Pałac Lebrija lub Palacio de la Condesa de Lebrija to dom-muzeum w centrum Sewilli w Hiszpanii. Pochodzący z XVI wieku i przebudowany w XVIII-XX wieku pałac charakteryzuje się kolekcją dzieł sztuki, w tym rzymskich mozaik i innych antyków, a także sztuki azjatyckiej, obrazów mistrzów europejskich i europejskiej sztuki dekoracyjnej.

Wnętrze pałacu jest urządzone w palecie stylów architektonicznych, z takimi elementami, jak mauretańskie łuki, dekoracje platereskowe, kafelki odzyskane ze zrujnowanego klasztoru, kasetonowy sufit z XVI-wiecznego pałacu i renesansowy fryz, podczas gdy jego fasada i układ odzwierciedlają typowy styl andaluzyjski.^[20]

Narodziny Nowego Człowieka, popularnie nazywany el huevo de Colón, to pomnik znajdujący się w Sewilli w Hiszpanii. Jest to dzieło Zuraba Tsereteli, składające się z kolosalnego posągu przedstawiającego Krzysztofa Kolumba częściowo otoczonego skorupą przypominającą jajko.

Był to dar miasta Moskwy dla Sewilli z okazji 500. rocznicy przybycia Kolumba na Karaiby w 1492 roku. Podawana wysokość rzeźby wynosi od 42 do 45 metrów (138 do 148 stóp), natomiast wysokość pojedynczej figury to 32 metry (105 stóp), dzięki czemu jest to największy posąg w Hiszpanii, wyprzedzając Cristo del Otero.

Położony w Parku San Jerónimo, został zainaugurowany przez Elenę de Borbón i Jaime de Marichalar w 1995 roku.^[21]

Park Alamillo to park miejski położony między miastem Santiponce a Sewillą w Hiszpanii. Latem 2013 roku park ma rozpocząć rozbudowę, która uczyni go jednym z największych parków miejskich w Hiszpanii, osiągając powierzchnię 120 hektarów.^[22]

Obiekt sportowy w Sewilli, Hiszpania. Benito Villamarín – stadion piłkarski położony w hiszpańskim mieście Sewilla. Pojemność stadionu wynosi 60 720. Na co dzień obiekt użytkowany jest przez zawodników Realu Betis.^[23]

Most Centenario to most wantowy w Sewilli, w Hiszpanii. Przecina lewą odnogę rzeki Gwadalkiwir.^[24]

Plac wyłożony płytkami ceramicznymi. Plaza de España to plac znajdujący się w Parque de María Luisa, w Sewilli, w Hiszpanii. Został zbudowany w 1928 roku na Wystawę Iberoamerykańską w 1929 roku. Jest to charakterystyczny przykład architektury regionalnej, łączącej elementy stylu barokowego, renesansowego i mauretańskiego w architekturze hiszpańskiej.^[26]

Zabytkowa fabryka mieszcząca obecnie biura uniwersyteckie. Królewska Fabryka Cygar – budynek zbudowany w latach 1728–1771 w Sewilli przez Sebastiana van der Brochta, znany z opery Carmen, o wymiarach 185 na 147 m. Jest drugim co do wielkości w Hiszpanii po madryckim Eskurialu. Od połowy XX wieku jest siedzibą rektoratu Uniwersytetu w Sewilli, a także niektórych wydziałów.

W okresie największego rozwoju fabryka zatrudniała tysiące kobiet skręcających z liści tytoniowych cygara. Kompleks składał się z wielu hal, spichrzów, na których tarasach rozkładano liście tytoniowe przed poddaniem ich procesowi suszenia w specjalnych piecach. Ponadto fabryka posiadała własną policję, sąd i więzienie.^[27]

Plaza de America, znajdujący się w parku María Luisa, jest otoczony od północy przez Muzeum Sztuki Ludowej, od południa przez Muzeum Archeologiczne, a od wschodu przez Pawilon Królewski. Te trzy budynki zostały zbudowane przez architekta Aníbala Gonzáleza w latach 1913-1916 z myślą o przyszłej wystawie iberoamerykańskiej w 1929 r. Każdy z nich ma inny styl architektoniczny. Stanowią również część ronda Miguela de Cervantesa, ozdobionego dziełami Ceramika przywołująca najsłynniejszych, jak Rodriguez Marin.^[28]

Teatr Lope de Vega to mały teatr w stylu barokowym, który został zbudowany na Wystawę Iberoamerykańską w 1929 roku w Sewilli, w tym samym budynku co kasyno wystawowe. Teatr stoi w Parku Marii Luizy, na północ od Pawilonu Peru. Nazwa teatru pochodzi od nazwiska słynnego XVI-wiecznego hiszpańskiego dramaturga Lope de Vega. Po wystawie teatr miał mieszaną historię. Ucierpiał z powodu pożarów i powodzi. Czasami był zamykany, a czasami częściowo restaurowany i ponownie otwierany. Budynek był wykorzystywany jako szpital i miejsce targów. Po ostatniej renowacji teatr stał się jednym z najważniejszych ośrodków wydarzeń kulturalnych w Sewilli.^[29]

Avenida de la Constitución to ważna aleja w dzielnicy Casco Antiguo w Sewilli, w Andaluzji, w Hiszpanii. Rozpoczyna się od placu znanego jako Puerta de Jerez i dochodzi do Plaza Nueva, uważanego za centrum miasta, gdzie znajduje się zabytkowy budynek Rady Miasta Sewilli. Jej długość wynosi 600 m.^[30]

Hospital de la Caridad w Sewilli w Hiszpanii to barokowy budynek szpitala charytatywnego w pobliżu Plaza de toros de la Real Maestranza de Caballería de Sevilla. Szpital został założony w 1674 roku i do dziś opiekuje się osobami starszymi i niedołężnymi. Kaplica szpitala jest otwarta dla zwiedzających i "zawiera niektóre z najbardziej wystawnych rzeźb barokowych w Sewilli."^[31]

Niezwykła drewniana rzeźba z punktem widokowym. Setas de Sevilla lub Las Setas, początkowo zatytułowany Metropol Parasol, to drewniana konstrukcja znajdująca się przy placu La Encarnación w starej dzielnicy Sewilli w Hiszpanii. Została zaprojektowana przez niemieckiego architekta Jürgena Mayera i ukończona w kwietniu 2011 roku. Ma wymiary 150 na 70 metrów i przybliżoną wysokość 26 metrów i jest uważana za największą drewnianą konstrukcję na świecie. Jej wygląd, lokalizacja, opóźnienia i przekroczenie kosztów budowy wywołały wiele publicznych kontrowersji.^[32]

Nowoczesny punkt orientacyjny nad rzeką. Puente de la Barqueta, oficjalnie nazywany Puente Mapfre, to most w mieście Sewilla, przecinający kanał Alfonsa XII rzeki Gwadalkiwir. Stanowił on jeden z głównych środków dostępu do wyspy Cartuja.

Został zbudowany w latach 1989-1992 z okazji Powszechnej Wystawy Expo'92 i pomyślany jako główna brama tej wystawy.^[34]