Salamanka - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

XVIII-wieczny barokowy plac publiczny. Plaza Mayor w Salamance, w Hiszpanii, to duży plac znajdujący się w centrum Salamanki, wykorzystywany jako plac publiczny. Został zbudowany w tradycyjnym hiszpańskim stylu barokowym i jest popularnym miejscem spotkań. Na jego obrzeżach znajdują się restauracje, lodziarnie, sklepy turystyczne, sklepy jubilerskie i apteka, z wyjątkiem placu przed ratuszem. Jest on uważany za serce Salamanki i powszechnie uznawany za jeden z najpiękniejszych placów w Hiszpanii. Jest połączony z dzielnicą handlową Calle del Toro od północnego wschodu, Calle de Zamora od północy, restauracjami na Calle de Concejo od północnego zachodu, Calle del Prior i małą Calle de la Caja de Ahorros od zachodu, a także Plaza del Corrillo od południa.^[2]

Rzymski most w Salamance, znany również jako Puente Mayor del Tormes, to rzymski most przecinający rzekę Tormes na brzegach miasta Salamanka, w Kastylii i León, w Hiszpanii. Znaczenie mostu jako symbolu miasta można dostrzec w pierwszym ćwierćwałku herbu miasta. Znany jest tradycyjnie jako puente mayor i puente prinçipal, które zapewniają dostęp do południowej części miasta. Most w obecnym kształcie jest wynikiem kilku renowacji. Jedną z katastrof, która najbardziej go dotknęła, była powódź San Policarpo w nocy 26 stycznia 1626 roku. 3 czerwca 1931 r. został uznany za zabytek artystyczny, a od 1998 r. za zabytek kultury. Do początku XX wieku był główną drogą prowadzącą do miasta, a do 1973 r. nadal przenosił duże natężenie ruchu. Po wybudowaniu trzeciego mostu dla ruchu kołowego, most ten jest nadal przeznaczony wyłącznie dla pieszych.

Most jest w rzeczywistości konstrukcją dwóch mostów oddzielonych od siebie centralną fortyfikacją: starego mostu, który rozciąga się wzdłuż części położonej w pobliżu miasta i jest pochodzenia rzymskiego, oraz nowego mostu. Z dwudziestu sześciu łuków tylko piętnaście pierwszych pochodzi z czasów rzymskich. Kamień użyty do jego budowy różni się pochodzeniem, podczas gdy kamień użyty w części rzymskiej mostu pochodzi z kamieniołomów granitu w Los Santos (Béjar), kamień użyty w części hispańskiej i bardziej nowoczesnym moście pochodzi z okolic Ledesma. Most był wielokrotnie odnawiany i przetrwał kilka prób rozbiórki. Wiele z tych renowacji zostało słabo udokumentowanych, pozostawiając archeologom dużą część pracy nad określeniem, datowaniem i wyjaśnieniem starożytnych technik budowlanych. Data budowy mostu nie jest dokładnie znana, ale zalicza się ją do mandatów cesarzy Augusta (27 r. p.n.e.-14 r. n.e.) i Wespazjana (69-79 r.), co sprawia, że jest to zabytek architektoniczny liczący sobie dwa tysiąclecia.^[9]

Hiszpański pałac zdobiony muszlami. Casa de las Conchas to zabytkowy budynek w Salamance, w środkowej Hiszpanii. Obecnie mieści się w nim biblioteka publiczna.

Został zbudowany w latach 1493-1517 przez Rodrigo Arias de Maldonado, rycerza Zakonu Santiago de Compostela i profesora Uniwersytetu w Salamance. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest fasada, łącząca styl późnogotycki i platereskowy, ozdobiona ponad 300 muszlami, symbolami zakonu Santiago i pielgrzymów przemierzających Drogę św. Jakuba. Na fasadzie znajdują się również herby monarchów katolickich oraz cztery okna w stylu gotyckim, każde o innym kształcie. W portalu wejściowym znajduje się herb rodziny Maldonado, a w architrawie - delfiny, renesansowy symbol miłości, oraz elementy roślinne.

Dziedziniec wewnętrzny charakteryzuje się, w dolnej kondygnacji, łukami wspartymi na kwadratowych pilastrach, natomiast w górnej - na krótszych kolumnach z marmuru karraryjskiego.^[11]

Uczelnia publiczna w Salamance, Hiszpania. Uniwersytet w Salamance − publiczna szkoła wyższa założona przez Króla Alfonsa IX w 1218 roku, będąca najstarszym istniejącym uniwersytetem w Hiszpanii.

Budynek, w którym do dziś znajduje się główna część uniwersytetu, został zbudowany w XV wieku na rozkaz papieża Benedykta XIII. Uniwersytet został zbudowany z kamienia Villamayor z dodaniem różnego typu dekoracji. Fasada główna uniwersytetu w Salamance, stanowi wybitne dokonanie stylu plateresco, stanowiący bogactwo i kunszt ornamentyki i przypomina kamienny kobierzec, pełen symboliki interpretowanej jako pochwała monarchii hiszpańskiej.

W środku Uniwersytetu główną atrakcją jest ogromna biblioteka z ponad 150 000 księgami. Centralne miejsce nad wejściem zajmuje medalion przedstawiający wielkich protektorów uniwersytetu, Królów Katolickich Izabelę i Ferdynanda, z inskrypcją „Królowie uniwersytetowi, uniwersytet królom". W 1529 r. główna fasada została zbudowana między dwoma przyporami również w stylu plateresco. Pięć dekoracyjnych pionowych linii pracy kamiennej pnie się przez trzy poziome zasłony.

Przez ponad 400 lat Uniwersytet Salamanki był jednym z najważniejszych centrów edukacyjnych. Stare sale wykładowe wokół klasztoru, gdzie wielu hiszpańskich bohaterów Złotego Wieku studiowało, są otwarte i udostępnione dla publiczności. Niektóre z tych sal są wciąż używane przez Uniwersytet w trakcie trwania różnorodnych ceremonii.

Budynki wchodzące w skład kompleksu uniwersyteckiego okalają Patio de las Escuelas - naprzeciwko bramy uczelni. Z patio wchodzi się do Escuelas Menores, tzw. dawnej szkoły przygotowującej do właściwych studiów na uniwersytecie, obecnie budynek ten pełni funkcję Muzeum Uniwersyteckiego. Jego największą jego atrakcją jest obraz Cielo de Salamanca (Niebo Salamanki) wykonany przez Fernando Gallego. Z dziedzińca Escuelas Menores można bezpośrednio wejść do Museo de Salamanca (Muzeum w Salamance), znajdującego się w okazałej XV-wiecznej rezydencji, zajmowanej niegdyś przez osobistego lekarza królowej Izabeli I Kastylijskiej. W muzeum zgromadzona jest kolekcja malarstwa holenderskiego i flamandzkiego.

Całość uniwersytetu w Salamance składa się z czterech kampusów, także z nowoczesnym obiektem sportowo-rekreacyjnym i basenem. Uczelnia jest jedną z najbardziej pożądanych przez cudzoziemców przyjeżdżających na studia do Hiszpanii, co roku przyjeżdża tu około 1200 studentów w ramach wymiany z programu Socrates-Erasmus. Ze względu na duży udział studentów zagranicznych uczelnia organizuje dla nich zwykle na dwa tygodnie przed rozpoczęciem zajęć dwutygodniowy kurs wyrównujący z języka hiszpańskiego.^[14]