Lancaster - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Dutch Wonderland to 48-hektarowy park rozrywki położony na wschód od Lancaster w Pensylwanii, w East Lampeter Township, przeznaczony głównie dla rodzin z małymi dziećmi. Motywem przewodnim parku jest "Królestwo dla dzieci". Wejście do parku ma kamienną fasadę imitującą zamek, którą zbudował Earl Clark, hodowca ziemniaków, przed otwarciem parku w 1963 roku.

Rodzina Clarków sprzedała Dutch Wonderland w 2001 roku firmie Hershey Entertainment and Resorts Company. Firma ta prowadzi również Wonderland Mini-Golf (dawne kino Wonderland; zburzone w 2015 r.), kemping Old Mill Stream w tej samej lokalizacji oraz sklep z pamiątkami w Kitchen Kettle Village w pobliskim Intercourse w Pensylwanii. 12 listopada 2010 roku firma Hershey Entertainment ogłosiła, że sprzedała Dutch Wonderland firmie Palace Entertainment.

Na terenie parku znajdują się 32 przejażdżki oraz interaktywna strefa zabaw wodnych o tematyce tropikalnej, zwana Laguną Księcia. Park ma także przedłużony sezon, jest otwarty dla imprez "Happy Hauntings" i "Dutch Winter Wonderland" w Halloween i Boże Narodzenie. Park jest częścią większego obszaru w Lancaster, przeznaczonego na rozrywkę, gastronomię, zakwaterowanie i konferencje.^[1]

Clipper Magazine Stadium to park baseballowy położony w Lancaster, w stanie Pensylwania, w dzielnicy Northwest Corridor. Jest domem Lancaster Barnstormers, miejskiej drużyny Atlantic League of Professional Baseball. Pierwszy mecz sezonu zasadniczego odbył się 11 maja 2005 r. Barnstormers przegrali z Atlantic City Surf, 4-3. Stadion służy także jako siedziba Atlantic League i mieści 6 000 osób.

Stadion posiada naturalne boisko trawiasto-rude. Wiele stoisk gastronomicznych serwuje dania kuchni pensylwańskiej i filadelfijskiej, takie jak whoopie pie, cheesesteaks, hoagies, Tastykakes, precle z lokalnych piekarni i Philly Pretzel Factory, barbecue z czterokrotnego mistrza stanowego Hess's BBQ, hot dogi z Kunzler & Company, piwo z Lancaster Brewing Company i Yuengling, lody i herbatę z Turkey Hill, słone przysmaki z Utz i Snyder's of Hanover oraz słodycze z pobliskiego Hershey's. Clipper Magazine Stadium leży w północno-zachodnim korytarzu miasta Lancaster, w którym znajdują się Franklin & Marshall College i Penn Medicine Lancaster General Health. W październiku 2008 r. obiekt gościł kandydatkę na wiceprezydenta Sarah Palin podczas wyborów prezydenckich w 2008 r.

Około 104 000 fanów na BallparkDigest.com, stronie internetowej firmy August Publications, uznało Clipper Magazine Stadium za "Najlepszy park rozrywki 2020" spośród wszystkich niezależnych parków baseballowych w USA i Kanadzie stosunkiem głosów 86 do 14 procent, wyprzedzając kolejnego wicelidera, U.S. Steel Yard w Gary, Indiana. Clipper Magazine Stadium zwyciężył również w plebiscycie "Best of the Ballparks MLB Partner Leagues" w 2021 roku, pokonując wicelidera, Franklin Field w podmiejskim Milwaukee. Po zakończeniu sezonu zasadniczego w 2013 roku liga atlantycka przyznała stadionowi Clipper Magazine tytuł "Parku Piłkarskiego Roku", który był wyrazem uznania dla pracowników Barnstormers za ich doskonałe wyniki w zakresie utrzymania terenu i działalności operacyjnej.

Clipper Magazine, lokalna firma wydająca czasopisma, zakupiła prawa do nazwy za 2,5 miliona dolarów na okres dziesięciu lat, począwszy od 2006 roku. W 2013 roku umowa została przedłużona do sezonu 2019.^[2]

Strasburska Kolej Dojazdowa to zabytkowa linia kolejowa i najstarsza nieprzerwanie działająca linia kolejowa na półkuli zachodniej, a także najstarsze przedsiębiorstwo użyteczności publicznej w stanie Pensylwania. Założona w 1832 roku Strasburg Rail Road Company jest dziś koleją zabytkową, oferującą pociągi wycieczkowe prowadzone przez parowozy i lokomotywy spalinowe na 3,7 km torów w Pensylwanii Dutch Country, a także świadczącą usługi towarowe dla okolicznych spedytorów. Siedziba kolei znajduje się poza Strasburgiem, w Pensylwanii.

Strasburg posiada łącznie osiem parowozów (z czego pięć jest sprawnych). Od 2021 roku w aktywnej służbie są Great Western No. 90, Canadian National No. 89, Norfolk & Western No. 475 i Brooklyn Eastern District Terminal No. 15 (przebudowany jako Thomas the Tank Engine). Canadian National No. 7312 (No. 31) jest w trakcie obowiązkowego przeglądu i remontu trwającego 1,472 dni. Parowóz Canadian Pacific 972 jest w trakcie remontu od 1999 roku. Pozostałe dwa parowozy to 15-calowe lokomotywy 4-4-0 zbudowane przez Cagneya we wczesnych latach 1900. Kolej posiada również największą w kraju flotę zabytkowych drewnianych wagonów pasażerskich. Strasburska Kolej Dojazdowa jest jedną z niewielu kolei w USA, która od czasu do czasu używa lokomotyw parowych do prowadzenia pociągów towarowych. Co roku odwiedza ją 300 000 osób.

Pobliskie Muzeum Kolejnictwa w Pensylwanii od czasu do czasu korzysta z torów Strasburg Rail Road, aby połączyć się z węzłem Amtrak Philadelphia-to-Harrisburg Main Line w Paradise, w Pensylwanii.^[3]

Wheatland, czyli Dom Jamesa Buchanana, to murowany dom w stylu federalnym znajdujący się poza Lancaster w Pensylwanii, w Lancaster Township, w hrabstwie Lancaster. Dawniej należał do 15. prezydenta Stanów Zjednoczonych Jamesa Buchanana.

Dom został zbudowany w 1828 r. przez Williama Jenkinsa, miejscowego prawnika. Drugim właścicielem był Thomas Fuller Potter. W 1845 r. sprzedał go Williamowi M. Meredithowi. Wheatland ponownie przeszedł z rąk do rąk w 1848 roku, kiedy to został zakupiony przez Buchanana. Buchanan zajmował ten dom przez następne dwie dekady, z wyjątkiem kilku lat, kiedy był ambasadorem w Wielkiej Brytanii i w czasie swojej prezydentury. Po jego śmierci w 1868 roku Wheatland odziedziczyła siostrzenica Buchanana, Harriet Lane, która sprzedała go w 1884 roku George'owi Willsonowi. W 1929 roku odziedziczył go krewny Willsona. Wheatland został ponownie wystawiony na sprzedaż po śmierci krewnego w 1934 roku i został nabyty przez grupę ludzi, którzy założyli fundację mającą na celu ochronę domu. W 1961 r. Wheatland został uznany za National Historic Landmark, a w 1966 r. wpisano go do National Register of Historic Places. W 1980 r. został uznany za obiekt, który przyczynił się do powstania Historycznego Rejonu Northeast Lancaster Township. Fundacja i sąsiadujące z nią Towarzystwo Historyczne połączyły się w 2009 roku.^[8]

Muzeum Demuth w Lancaster w Pensylwanii (Stany Zjednoczone) to muzeum poświęcone malarstwu Charlesa Demutha, mieszczące się w jego dawnej pracowni i domu przy 120 East King Street. W muzeum można oglądać stałą kolekcję, na którą składają się 42 oryginały Charlesa Demutha, a także artyści i dzieła, które łączą się z Demuthem pod względem tematyki, techniki i epoki. Na dwóch ostatnich wystawach zaprezentowano prace współczesnych Demuthowi artystów Alfreda H. Maurera i Lyonela Feiningera.

Dom został zbudowany ok. 1820 r. i jest jednym z obiektów należących do Lancaster Historic District.

Oprócz 10 000 zwiedzających rocznie, muzeum pełni rolę centrum edukacyjnego dla studentów i naukowców, którzy korzystają z archiwów i biblioteki w celach badawczych.

Wstęp wolny. W każdy pierwszy weekend czerwca odbywa się doroczna wycieczka po ogrodach Demutha, obejmująca ogród wiktoriański w muzeum oraz około dwudziestu innych ogrodów miejskich i wiejskich, z których Demuth czerpał inspirację.^[10]

Holy Trinity Lutheran Church to zabytkowy kościół luterański znajdujący się przy 31 South Duke Street w Lancaster w Pensylwanii. Jest jednym z najstarszych w tym stanie. W kościele luterańskim Świętej Trójcy pochowane są szczątki Thomasa Mifflina i Thomasa Whartona.

Znak historyczny Commonwealth of Pennsylvania przy Trinity Church upamiętnia Thomasa Whartona i gubernatora Pensylwanii Thomasa Mifflina, pierwszego i ostatniego gubernatora i prezydenta Pensylwanii na mocy konstytucji stanowej z 1776 roku. Znak został poświęcony w 1975 r. i znajduje się na Duke Street w Lancaster. Tekst na tablicy brzmi następująco Kościół Luterański Świętej Trójcy został założony w 1730 r. W 1762 r. w pierwotnym budynku kościoła odbyła się sesja poświęcona traktatowi z Indianami, obecny budynek został poświęcony w 1766 r. Tutaj spoczywają szczątki Thomasa Whartona (1778) i gubernatora Thomasa Mifflina (1800).^[14]

Pomnik Żołnierzy i Marynarzy to wysoki na 43 stopy pomnik w stylu gotyckim, który stoi na Penn Square w centrum Lancaster w Pensylwanii. Został poświęcony 4 lipca 1874 r. w miejscu, w którym obecnie się znajduje - na północno-wschodnim skrzyżowaniu ulic King i Queen. Pierwotnie pomnik miał być hołdem dla lancasterskich żołnierzy Unii Europejskiej poległych podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Obecnie jednak Pomnik Żołnierzy i Marynarzy reprezentuje również tych, którzy służyli w kolejnych amerykańskich konfliktach zbrojnych.

Traktat z Lancaster z 1744 r. między Brytyjczykami a Irokezami został podpisany w starym budynku sądu w Lancaster, który stał w miejscu, gdzie wówczas stał pomnik.

Pomnik Żołnierzy i Marynarzy stoi dokładnie w miejscu, gdzie 27 września 1777 r., w starym budynku sądu w Lancaster, zebrał się Drugi Kongres Kontynentalny podczas wojny rewolucyjnej. Budynek sądu został zbudowany w 1739 r., ale później spłonął w 1784 r., odbudowany w 1787 r. i służył jako Dom Stanowy od 1799 do 1812 r., a następnie do 1852 r. jako siedziba sądu hrabstwa Lancaster.

Od 2 kwietnia 1973 r. pomnik znajduje się na liście National Register of Historic Places.^[16]

Lancaster City Historic District to narodowa dzielnica historyczna znajdująca się w Lancaster i Manheim Township, w hrabstwie Lancaster, w Pensylwanii. Zajmuje powierzchnię 3 mil kwadratowych i obejmuje 13,459 budynków, 9 miejsc, 6 struktur i 19 obiektów w mieście Lancaster. Budynki pochodzą z lat 1760-1950, większość z nich z lat 1860-1930. Wiele budynków zostało zaprojektowanych przez architekta z Lancaster, C. Emlena Urbana. Wszystkie wcześniej wymienione pojedyncze budynki i budowle oraz historyczne dzielnice są zawarte w tym okręgu. Inne godne uwagi budynki i miejsca to: ratusz, więzienie hrabstwa Lancaster, budynek Millera i Hartmana, sklep Shaub Shoe Store, Watt & Shand, Conestoga Steam Cotton Works, Posey Iron Works, kościół katolicki St. Mary's Catholic Church, Temple Shaarai Shamoyim, kościół Bethel A.M.E., Unitarian Universalist Church of Lancaster, dworzec Pennsylvania Railroad Station, cmentarz Lancaster, cmentarz Woodward Hill i cmentarz Zion Lutheran.

W 2001 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.^[18]

Lancaster Trust Company to zabytkowy budynek banku znajdujący się w Lancaster, w hrabstwie Lancaster, w stanie Pensylwania. Został zaprojektowany w 1910 roku przez C. Emlena Urbana, a zbudowany w latach 1911-1912 w stylu Beaux-Arts. Został dobudowany od frontu do istniejącego pięciopiętrowego budynku z lat 1889-1890. Składa się z Głównej Sali Bankowej, Sali Zarządu i skarbców, z piwnicami, toaletami i przejściami włącznie. Fasada budynku jest wykonana z czerwonej cegły na wapiennej podmurówce. Bank upadł w 1932 r., a budynek stał pusty przez następne 50 lat.

W 1983 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Przez kilka lat w budynku mieściło się Lancaster Quilt and Textile Museum, w którym prezentowano kołdry amiszów z przełomu XIX i XX wieku, pochodzące z tego regionu.^[20]

W.W. Griest Building, znany również jako Lancaster Federal Building i PP&L Building, to zabytkowy wieżowiec znajdujący się w mieście Lancaster w Pensylwanii. Został zaprojektowany przez znanego architekta z Lancaster, C. Emlena Urbana, i zbudowany w latach 1924-1925. Jest to budynek w stylu włoskiego renesansu, o stalowej konstrukcji szkieletowej, obłożony granitem, wapieniem i terakotą. Budynek Griest ma czternaście pięter, a każde z nich ma wymiary 66 stóp na 55 stóp, czyli 3600 stóp kwadratowych. Na dwunastym piętrze, które obecnie pełni funkcję biurową, znajdowało się niegdyś audytorium na 300 miejsc z freskowanym na zielono i złoto sufitem. W 1976 r. na szczycie budynku dobudowano wysoką na 53 stopy wieżę. Budynek W.W. Griest jest drugim najwyższym budynkiem w mieście Lancaster.

Nazwa budynku W.W. Griest pochodzi od nazwiska Williama Waltona Griesta, byłego reprezentanta Pensylwanii i dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej w Lancaster.

Od 25 czerwca 1999 r. znajduje się na liście U.S. National Register of Historic Places.^[26]