Knoxville - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

General James White Memorial Civic Auditorium and Coliseum to wielofunkcyjny obiekt widowiskowy w Knoxville w stanie Tennessee, będący własnością władz miasta Knoxville i zarządzany przez SMG. Składa się z audytorium o maksymalnej pojemności 2 500 miejsc siedzących, wielofunkcyjnej areny o maksymalnej pojemności 6 500 miejsc siedzących, hali wystawowej i sali recepcyjnej. Obiekt został zbudowany w 1961 roku.

Arena jest domem dla drużyny Knoxville Ice Bears z SPHL i University of Tennessee Ice Vols z ACHA. W przeszłości arena gościła drużyny Knoxville Speed z ligi UHL, Knoxville Cherokees z ligi ECHL oraz Knoxville Knights z ligi EHL. Był to również dom dla Tennessee ThunderCats/Riverhawks, profesjonalnej drużyny futbolu halowego.

W latach 1992-1995 była to główna arena Smoky Mountain Wrestling, regionalnej organizacji wrestlingowej prowadzonej przez znanego w świecie pro wrestlingu Jima Cornette'a.

W obiekcie występowały cyrki, sztuki teatralne i musicale, koncerty orkiestry symfonicznej, koncerty muzyki popularnej i komików. W dniu 18 marca 1982 r. w tym miejscu odbył się ostatni koncert Randy'ego Rhoadsa, który zginął następnego dnia w katastrofie lotniczej.

Chicago pobiło rekord (w tamtym czasie) najszybszego wyprzedania biletów na koncert w Koloseum podczas występu 26 sierpnia 1971 r.^[2]

Blount Mansion, znany również jako William Blount Mansion, znajdujący się przy 200 West Hill Avenue w centrum Knoxville w stanie Tennessee, był domem jedynego gubernatora terytorialnego Terytorium Południowo-Zachodniego, Williama Blounta. Blount, sygnatariusz Konstytucji Stanów Zjednoczonych i senator USA z Tennessee, mieszkał w posiadłości wraz z rodziną i dziesięcioma afroamerykańskimi niewolnikami. Rezydencja pełniła funkcję faktycznej stolicy Terytorium Południowo-Zachodniego. W 1796 roku w rezydencji, w biurze gubernatora Blounta, powstała znaczna część konstytucji Tennessee. Historyk stanu Tennessee John Trotwood Moore nazwał kiedyś Blount Mansion "najważniejszym miejscem historycznym w Tennessee".

Jest to dom o konstrukcji szkieletowej, pokryty drewnianym sidingiem, zbudowany z materiałów przywiezionych z Karoliny Północnej w czasach, gdy większość domów w Tennessee stanowiły domki z bali. Dwupiętrowa środkowa część domu jest najstarsza. Uważa się, że jednopiętrowe skrzydło zachodnie zostało zbudowane w następnej kolejności; archeolodzy podejrzewają, że pierwotnie było ono budynkiem gospodarczym, który następnie został przeniesiony i dołączony do głównego domu; istnieją też pewne dowody na to, że skrzydło zachodnie było pierwotnie kwaterą służby. Jednopiętrowe skrzydło wschodnie było ostatnią częścią, która została zbudowana, być może dopiero w 1820 roku. Biuro Blounta, z którego zarządzał i prowadził swoje interesy, zostało zbudowane razem z domem, jest jednopiętrowe, wolnostojące i posiada skromny ganek.

Do 1925 roku dom podupadł, a lokalny deweloper, B.H. Sprankle, zamierzał go zburzyć i zastąpić parkingiem, który miał służyć nowemu, budowanemu wówczas hotelowi Andrew Johnson. Stowarzyszenie Blount Mansion Association zostało założone w następnym roku, a po szeroko zakrojonej kampanii reklamowej przeprowadzonej przez Mary Boyce Temple i Bonnie Kate Chapter of the Daughters of the American Revolution oraz East Tennessee Historical Society, stowarzyszenie zebrało wystarczającą ilość pieniędzy, aby zakupić dom w 1930 roku. Od tego czasu Blount Mansion Association utrzymuje dom jako muzeum i przeprowadza liczne renowacje, aby przywrócić domowi i posiadłości wygląd z końca XVIII wieku. W latach 60. XX wieku rezydencja została uznana za National Historic Landmark.^[4]

Obiekt sportowy w Knoxville, Tennessee. Neyland Stadium – stadion sportowy w Knoxville w stanie Tennessee w Stanach Zjednoczonych. Służy głównie jako boisko drużyny futbolu amerykańskiego Tennessee Volunteers oraz jest wykorzystywany do organizacji imprez masowych, był również miejscem kilku pokazowych meczów zespołów NFL. Zbudowany w 1921 roku stadion przeszedł 16 rozbudów, w pewnym momencie osiągając pojemność 104 079 widzów. Ostatecznie w wyniku ostatnich trzech przebudów oficjalna pojemność stadionu wynosi 102 455,. Neyland Stadion jest trzecim pod względem wielkości stadionem w Stanach Zjednoczonych, szóstym co do wielkości stadionem na świecie oraz największym stadionem w południowo-wschodniej konferencji. Stadion nosi imię Roberta Neylanda – trenera drużyny futbolu amerykańskiego University of Tennessee.^[6]

Thompson-Boling Arena to wielofunkcyjna arena na terenie kampusu Uniwersytetu Tennessee w Knoxville, Tennessee. Została otwarta w 1987 roku. Jest domem dla drużyn koszykarskich Tennessee Volunteers i Lady Vols. Od 2008 r. jest także domem dla drużyny siatkarskiej Lady Vols. Hala nosi imię B. Raya Thompsona i byłego prezydenta uniwersytetu Edwarda J. Bolinga. Boisko do koszykówki nosi nazwę "The Summitt" od nazwiska zmarłej trenerki koszykówki Lady Vols, Pat Summitt. Zastąpiło ono Stokely Athletic Center. Ten ogromny ośmiokątny budynek znajduje się na północny zachód od rzeki Tennessee i na południowy zachód od stadionu Neyland. Jako echo swojego sąsiada i hołd dla ceglanego wzoru na szczycie Ayres Hall, linie boiska są pomalowane w znany wzór pomarańczowo-białej szachownicy.^[8]

Teatr Bijou to teatr znajdujący się w Knoxville, w stanie Tennessee, w Stanach Zjednoczonych. Zbudowany w 1909 roku jako dobudówka do hotelu Lamar House, teatr w różnych okresach służył jako miejsce przedstawień tradycyjnego teatru, wodewilu, kino drugorzędne, scena początkowa dla afroamerykańskiej szkoły średniej w mieście oraz kino pornograficzne. Hotel Lamar House, w którym powstał teatr, został zbudowany w 1817 roku, a w latach pięćdziesiątych XIX wieku został przebudowany. W 1975 r. budynek i teatr zostały wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Hotel Lamar House został zbudowany przez irlandzkiego imigranta Thomasa Humesa i jego potomków i szybko stał się miejscem spotkań zamożnych mieszkańców Knoxville. W 1819 r. Andrew Jackson był pierwszym z pięciu prezydentów, którzy zatrzymali się w hotelu, a na początku lat 50. XIX w. lokalni biznesmeni kupili i rozbudowali budynek, przekształcając go w wystawny kompleks z 75 pokojami. Podczas wojny secesyjnej armia Unii używała hotelu jako szpitala dla swoich rannych, wśród nich generała Williama P. Sandersa, który zmarł w hotelu w 1863 roku. Po wojnie hotel stał się centrum ekstrawagancji Złotej Ery Knoxville, gdzie odbywały się wystawne bale maskowe dla elity miasta.

W 1909 r. tylne skrzydło budynku zostało zastąpione budynkiem Teatru Bijou, do którego wchodziło się przez nowe lobby przecinające budynek hotelu od strony ulicy Gay. Teatr został otwarty 8 marca 1909 roku i przez następne cztery dekady gościł takich wykonawców, jak bracia Marx, Dizzy Gillespie, John Philip Sousa, Ballets Russes, Ethel Barrymore, Alfred Lunt i Lynn Fontanne, John Cullum i Houdini. Po okresie upadku w latach 60. i na początku lat 70. lokalni konserwatorzy zabytków kupili budynek i odrestaurowali teatr.^[9]

House Mountain to góra położona w Corryton, Tennessee, Stany Zjednoczone, około 8 mil na północny wschód od Knoxville. Wznosząc się na wysokość 2 064 stóp nad poziomem morza, House Mountain jest najwyższym punktem w hrabstwie Knox.

Wyznaczony w 1987 r. stanowy obszar naturalny House Mountain obejmuje 527 akrów (2,13 km2), głównie po południowej stronie góry. House Mountain jest znany z ogromnych głazów piaskowca, różnorodności ptaków i roślin oraz widoków z dwóch szczytów. W pogodny dzień na południe i wschód widać Great Smoky Mountains i górną część Unaka Range, na zachód - Cumberland Plateau, a na północ i północny wschód - Powell Mountain i Clinch Mountain.

Pochodzenie nazwy góry nie jest znane, choć miejscowa legenda sugeruje, że pierwsi osadnicy myśleli, że góra ma kształt dachu domu.^[10]

Muzeum poświęcone koszykarkom. Hall of Fame of Women's Basketball Hall of Fame honoruje osoby, które przyczyniły się do rozwoju sportu koszykówki kobiet. Hall of Fame została otwarta w 1999 r. w Knoxville, Tennessee, USA. Jest to jedyna tego typu placówka poświęcona koszykówce kobiet na wszystkich poziomach. Knoxville jest znane z dużej liczby fanów koszykówki kobiet, a także z tego, że jest siedzibą drużyny koszykarskiej University of Tennessee Lady Vols, której trenerem była Pat Summitt, należąca do pierwszej grupy wyróżnionych. Wraz z wprowadzeniem w 2017 r. Galeria Sław Koszykówki Kobiet obchodzi 19. rocznicę powstania i powiększyła się o sześć nowych członkiń, a w sumie uhonorowano 157 osób.

Nominacje mogą być zgłaszane w następujących kategoriach: Trener, Trener Weteran, Zawodnik, Zawodnik Międzynarodowy, Zawodnik Weteran, Działacz i Urzędnik.^[12]

Henley Bridge, czasami określany jako Henley Street Bridge, to most dla pojazdów, który przekracza rzekę Tennessee w Knoxville, Tennessee, Stany Zjednoczone. Ukończony w 1931 roku most o długości 1793 stóp jest jednym z czterech mostów łączących centrum Knoxville z South Knoxville. Pozostałe trzy to most Gay Street Bridge, Buck Karnes Bridge, nazwany tak na cześć Jamesa Ernesta Karnesa, oraz James C. Ford Memorial Bridge. Most prowadzi przez U.S. Route 441, która w centrum Knoxville znana jest jako "Henley Street", a w South Knoxville jako "Chapman Highway".

Most i związana z nim ulica zostały nazwane na cześć pułkownika Davida Henleya, oficera z czasów wojny rewolucyjnej i agenta Departamentu Wojny stacjonującego w Knoxville w latach 90.^[13]

The Ramsey House to dwupiętrowy kamienny dom w hrabstwie Knox, w stanie Tennessee, w Stanach Zjednoczonych. Znany również jako Swan Pond, dom został zbudowany w 1797 roku przez angielskiego architekta Thomasa Hope'a dla pułkownika Francisa Alexandra Ramseya, którego rodzina prowadziła plantację w tym miejscu aż do wojny secesyjnej. W 1969 roku dom został wpisany do Narodowego Rejestru Zabytków ze względu na swoją architekturę i rolę, jaką odegrał w historii regionu na początku XIX wieku.

Francis Alexander Ramsey przybył na tereny dzisiejszego hrabstwa Greene w 1783 roku i wkrótce potem odbył podróż geodezyjną w dół rzeki Holston, gdzie po raz pierwszy zidentyfikował przyszłe miejsce, w którym stanie Dom Ramseyów. W latach osiemdziesiątych XVII wieku pełnił funkcję urzędnika w powstającym stanie Franklin, a później pracował w różnych funkcjach w rządach Terytorium Południowo-Zachodniego i stanu Tennessee. Wśród dzieci Ramseya byli między innymi wczesny burmistrz Knoxville, W. B. A. Ramsey, oraz wczesny historyk i biznesmen Tennessee, J. G. M. Ramsey, którzy w różnych okresach zajmowali Ramsey House. Ze względu na swoje sympatie do Konfederacji Ramseyowie uciekli z Knoxville, gdy podczas wojny secesyjnej miasto zajęły wojska Unii, a rodzina sprzedała dom w 1866 roku.

Rozdział Knoxville Stowarzyszenia na rzecz Ochrony Zabytków Tennessee (APTA) zakupił Dom Ramsey'a w 1952 roku i obecnie utrzymuje dom i teren jako muzeum.^[18]

Marble Springs, znane również jako Gov. John Sevier Home, jest stanowym miejscem historycznym w południowym Knox County, Tennessee, w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Miejsce to było domem Johna Seviera - dowódcy milicji z czasów wojny rewolucyjnej i pogranicza, a później pierwszego gubernatora Tennessee - od 1790 roku do jego śmierci w 1815 roku. Kiedyś uważano, że domek w tym miejscu był domkiem Seviera, ale ostatnie analizy dendrochronologiczne wskazują, że został on zbudowany w latach 30. XIX wieku, długo po śmierci Seviera.

Wraz z chatą Seviera przeniesiono kilka budynków gospodarczych z innych części Wschodniego Tennessee, a kilka zrekonstruowano tak, aby symulowały typowe gospodarstwo pionierskie z czasów Seviera. Na terenie 35,4 akra (0,143 km2) znajduje się również pawilon i scena na świeżym powietrzu. Miejsce to jest zarządzane przez Stowarzyszenie Pamięci Gubernatora Johna Seviera na zlecenie Komisji Historycznej Tennessee.^[19]

Pomnik Tennessee Woman Suffrage Memorial znajduje się na Market Square w centrum Knoxville, w stanie Tennessee, w Stanach Zjednoczonych. Upamiętnia on kobiety, które prowadziły kampanię na rzecz ratyfikacji przez stan Dziewiętnastej Poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, dającej kobietom prawo do głosowania. Tennessee było ostatnim stanem, który ratyfikował poprawkę i wprowadził ją do konstytucji, w związku z czym było obiektem znacznych wysiłków zarówno miejscowych kobiet, jak i tych, które przyjechały z innych stanów, aby im pomóc. Głosowanie ratyfikacyjne odbyło się 18 sierpnia 1920 roku.

Rzeźba powstała na zlecenie Suffrage Coalition, a zaprojektował ją i wykonał Alan LeQuire. Odsłonięto ją 26 sierpnia 2006 r. w ramach obchodów upamiętniających, które obejmowały inscenizację marszu sufrażystek w strojach z epoki, z replikami szarf i z replikami transparentów. Podczas odsłonięcia pomnika głos zabrała Martha Craig Daughtrey, która była pierwszą kobietą sędzią w sądzie apelacyjnym Tennessee i pierwszą kobietą w Sądzie Najwyższym Tennessee.

Rzeźba z brązu przedstawia trzy kobiety, które były czołowymi działaczkami na rzecz prawa wyborczego dla kobiet: Elizabeth Avery Meriwether z Memphis, Lizzie Crozier French z Knoxville i Anne Dallas Dudley z Nashville. Na podstawie rzeźby umieszczono tekst o kampanii oraz kilka cytatów z jej uczestników, w tym następujący tekst autorstwa Harriot Eaton Stanton Blatch: "Wszelka cześć kobietom, pierwszej pozbawionej praw obywatelskich klasie w historii, która bez pomocy żadnej partii politycznej, własnym wysiłkiem wywalczyła uwłaszczenie i osiągnęła to zwycięstwo bez przelania kropli ludzkiej krwi".^[20]

Dom Mabry-Hazen to zabytkowy dom położony na 8-akrowej działce przy 1711 Dandridge Avenue w Knoxville, Tennessee, na szczycie Wzgórza Mabry'ego. Znany również jako Evelyn Hazen House lub Joseph Alexander Mabry Jr. House, po wybudowaniu w 1858 roku dla Josepha Alexandra Mabry'ego II nosił nazwę Pine Hill Cottage. Dom znajdował się w ówczesnym oddzielnym mieście East Knoxville. Stylistycznie dom posiada elementy zarówno włoskiego, jak i greckiego renesansu. W 1886 r. dobudowano piętro. Od śmierci Evelyn Hazen dom funkcjonuje jako muzeum, zachowały się w nim oryginalne meble i zbiory rodzinne, w tym antyczna porcelana i kryształ, z ponad 2000 oryginalnych eksponatów, co czyni go największą oryginalną kolekcją rodzinną w Ameryce. Dom jest wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Na początku amerykańskiej wojny secesyjnej Joseph Mabry II, bogaty kupiec i importer z Knoxville, zobowiązał się przeznaczyć 100 000 dolarów na wyposażenie całego pułku żołnierzy konfederackich. Za tę pomoc dla sprawy otrzymał honorowy tytuł generała armii konfederackiej. W czasie wojny zarówno wojska Unii, jak i Konfederacji zajmowały strategiczne miejsce, w którym stał jego dom przylegający do Fort Hill. Konfederacki generał Felix Zollicoffer założył w nim swoją kwaterę główną w 1861 r., ale to siły Unii miały największy wpływ, gdy po przejęciu kontroli nad Knoxville ufortyfikowały teren jako część obrony Knoxville.

Po śmierci Mabry'ego w 1882 r. w domu zamieszkała jego córka Alice Evelyn Mabry i jej mąż Rush Strong Hazen. Ich najmłodsza córka, Evelyn Hazen, mieszkała w domu sama (z wyjątkiem wielu psów i kotów) przez wiele lat, aż do swojej śmierci w 1987 roku. W jej testamencie zapisano, że dom musi zostać przekształcony w muzeum lub zrównany z ziemią. Dom został otwarty jako muzeum w 1992 roku.^[21]

Muzeum Historii Naturalnej i Kultury McClunga to muzeum znajdujące się na terenie kampusu Uniwersytetu Tennessee w Knoxville. Zbudowane w 1963 roku, eksponaty koncentrują się na historii naturalnej, archeologii, antropologii, sztuce dekoracyjnej i historii lokalnej.

Do stałych eksponatów należą: Starożytny Egipt: The Eternal Voice - kolekcja artefaktów ze starożytnego Egiptu z okresu od predynastycznego do ptolemejskiego. Archaeology and the Native Peoples of Tennessee - kolekcja artefaktów znalezionych podczas budowy zapór wodnych w stanie Tennessee w latach 30. i 40. XX w., w tym posążek "Sandy" znaleziony na stanowisku Sellars Farm, skrytka figurek ceramicznych znaleziona na stanowisku Brick Church Mound and Village Site oraz skrytka przedmiotów ceremonialnych z chertu znaleziona w Duck River Temple Mounds w 1894 r. Wojna secesyjna w Knoxville: Bitwa o Fort Sanders - przedstawia szeroki kontekst amerykańskiej wojny secesyjnej, podkreślając jednocześnie szczególną, kluczową rolę, jaką Knoxville odegrało w bitwie o Fort Sanders. The Decorative Experience - kolekcja sztuki z różnych czasów i kultur z całego świata. Geology and Fossil History of East Tennessee (Geologia i historia skamieniałości Wschodniego Tennessee) - kolekcja skamieniałości z Tennessee przedstawiająca kompleksowy przegląd historii geologicznej. Poza głównym budynkiem, najbardziej widocznym i popularnym eksponatem muzeum jest replika Edmontosaurus annectens, nazwana przez studentów Uniwersytetu Tennessee "Monty". Pochodzenie człowieka: Searching for Our Fossil Ancestors - Zwięzły przegląd aktualnego stanu wiedzy naukowej na temat ewolucji człowieka. Tennessee Freshwater Mussels - Kolekcja prezentująca niezwykłą różnorodność słodkowodnych małży perłorodnych w Tennessee.

Ponadto w Muzeum McClunga organizowane są wystawy specjalne, na których czasowo prezentowane są dzieła sztuki i artefakty pochodzące z innych kolekcji lub instytucji. Muzeum McClunga jest akredytowane przez Amerykańskie Stowarzyszenie Muzeów (American Alliance of Museums) i należy do Smithsonian Institution.^[22]

Sharp's Ridge to stromy grzbiet w Knoxville w stanie Tennessee, na północ od centrum miasta. 111-akrowy obszar 7-milowego grzbietu jest utrzymywany jako Sharp's Ridge Memorial Park, park miejski poświęcony czci weteranów wojennych z tego obszaru. Na grzbiecie znajduje się również farma anten nadawczych, z której korzysta większość nadawców z Knoxville. Najwyższym punktem na grzbiecie jest opuszczona wieża przeciwpożarowa, położona na wysokości 1 391 stóp nad poziomem morza. Sam grzbiet wznosi się średnio 200 do 300 stóp ponad dno doliny, dzięki czemu roztacza się z niego panoramiczny widok na Góry Great Smoky i przyległe pasma na wschodzie oraz Płaskowyż Cumberland i Góry Cumberland na zachodzie.

Nazwa Sharp's Ridge pochodzi od rodziny Sharpów, którzy mieszkali na grzbiecie w XIX wieku.^[24]

Central United Methodist Church znajduje się przy 201 East Third Avenue w Knoxville, Tennessee. W dniu 9 listopada 2005 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places) i jest wymieniony jako obiekt współtworzący Dzielnicę Historyczną Fourth and Gill.

Kościół powstał w 1924 r. z połączenia kościołów metodystycznych przy Broad Street i Centenary Methodist, po tym jak pożar zniszczył budynek przy Broad Street. Obecna budowla została ukończona w 1927 r. w stylu gotyckiego odrodzenia. Architektami byli Baumann & Baumann z Knoxville. Zewnętrzna część kościoła wykonana jest głównie z cegły, ale zawiera również kamień, wapień i marmur. W chwili ukończenia budowy świątynia była największym audytorium kościelnym w Knoxville, mieszczącym 1600 osób. Organy zostały zakupione w 1935 r. od teatru Riviera.

Kongregacja jest stowarzyszona ze Zjednoczonym Kościołem Metodystycznym.^[27]

First Baptist Church to zabytkowy kościół znajdujący się w Knoxville w stanie Tennessee. Znajduje się on w Krajowym Rejestrze Zabytków (National Register of Historic Places).

Zgromadzenie zostało zorganizowane w 1843 r. przez Jamesa i Johna Mosesów. Po pierwszym nabożeństwie chrzcielnym w pobliskim First Creek, kościół liczył 46 członków, w tym 20 Afroamerykanów. Pierwszą szkołę niedzielną zorganizowano w 1845 roku. Pierwszy budynek powstał przy ulicy Gay w 1844 roku. Drugi budynek został zbudowany w tym samym miejscu w 1887 roku. Trzeci (i obecny) budynek został ukończony w 1923 r. przy Main Street, trzy lata po tym, jak pastorem został dr Frederick Fernando Brown. Ten ważny architektonicznie obiekt, wyróżniający się neoklasycznym wystrojem i ośmiokątną świątynią, został zaprojektowany przez firmę Dougherty & Gardner z Nashville w stanie Tennessee i jest wzorowany na londyńskim kościele St Martin-in-the-Fields. Zewnętrzna powłoka świątyni jest marmurowa, ale przylegające do niej pomieszczenia edukacyjne są murowane. Kongregacja jest umiarkowana i należy do Cooperative Baptist Fellowship, głównej denominacji na Południu.^[29]

Old Gray Cemetery jest drugim co do wieku cmentarzem w Knoxville, w stanie Tennessee, w Stanach Zjednoczonych. Założony w 1850 roku, cmentarz o powierzchni 13,47 akrów zawiera groby najbardziej wpływowych obywateli Knoxville, od polityków i żołnierzy po artystów i działaczy. Cmentarz słynie również z marmurowych rzeźb z epoki wiktoriańskiej oraz misternych rzeźbień zdobiących wiele nagrobków i płyt nagrobnych. W 1996 r. cmentarz został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych (National Register of Historic Places).

Nazwany na cześć angielskiego poety Thomasa Graya (1716-1771), Old Gray Cemetery jest przykładem tak zwanego cmentarza ogrodowego, stylu z połowy XIX wieku, który dążył do przekształcenia cmentarzy z miejskich cmentarzy przykościelnych w spokojne podmiejskie kwatery. W przeciwieństwie do swojego zatłoczonego poprzednika, cmentarza First Presbyterian Church, Old Gray charakteryzuje się przestronnymi grobami, okazałymi pomnikami i rozległą roślinnością, a jego układ bardziej przypomina park publiczny. Dramatopisarz Tennessee Williams wspomina o Old Gray w opowiadaniu "The Man in the Overstuffed Chair", a nagrodzony Pulitzerem powieściopisarz Peter Taylor nawiązuje do cmentarza w swojej książce "In the Tennessee Country". Cmentarz był znany po prostu jako "Gray Cemetery" aż do 1892 roku, kiedy to w odległości około mili założono "Nowy" Gray Cemetery.^[32]

First Presbyterian Church Graveyard jest najstarszym cmentarzem w Knoxville, Tennessee, w Stanach Zjednoczonych. Założony w latach dziewięćdziesiątych XVII wieku, zawiera groby niektórych z najbardziej znanych wczesnych mieszkańców Knoxville, w tym gubernatora terytorialnego i delegata Konwencji Konstytucyjnej Williama Blounta oraz założyciela Knoxville Jamesa White'a. W 1996 r. cmentarz został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Podczas planowania Knoxville wraz ze swoim zięciem, Charlesem McClungiem, w 1791 roku, White nakazał przeznaczyć co najmniej jedną działkę pod kościół i cmentarz. Cmentarz mógł być wykorzystywany do pochówków już w latach osiemdziesiątych XVIII wieku, a w 1799 roku znajdowało się na nim kilka grobów, jednak najwcześniejszy znak pochodzi z 1800 roku i należy do Blounta. Chociaż kongregacja First Presbyterian działała już w latach 90. XVIII wieku, pierwszy kościół został zbudowany na tym terenie dopiero w 1816 roku. Cmentarz był używany do pochówków przez prawie sześćdziesiąt lat, a najbardziej aktywny był w czasie epidemii w 1838 roku, kiedy to setki mieszkańców Knoxvillian zmarło na niezidentyfikowaną chorobę.^[33]

Craighead-Jackson House to zabytkowy, dwupiętrowy, murowany dom położony w Knoxville, w amerykańskim stanie Tennessee. Dom został zbudowany przez Johna Craigheada w 1818 roku naprzeciwko rezydencji Williama Blounta. Dom znajduje się w Krajowym Rejestrze Zabytków.

Rodzina Craigheadów mieszkała w tym domu do 1855 r., kiedy to został on sprzedany Williamowi Swanowi. Swan, który później był członkiem Kongresu Konfederacji, wkrótce sprzedał dom George'owi Jacksonowi. Rodzina George'a Jacksona mieszkała w domu do około 1885 roku. W 1957 r. stan Tennessee i miasto Knoxville zakupiły posiadłość i mocno ją przebudowały, a następnie w 1962 r. przekazały ją Blount Mansion Association.

Od 1966 r. do połowy lat 90. dom służył jako centrum dla zwiedzających i biuro Blount Mansion, dopóki nie zastąpiło go specjalnie wybudowane centrum dla zwiedzających. Następnie był wykorzystywany jako magazyn archiwalny i miejsce okazjonalnych wydarzeń specjalnych. We wrześniu 2020 roku uzyskano dotację w wysokości 75 000 USD na renowację, która ma potrwać 12-18 miesięcy, a jej zakończenie przewiduje się na jesień 2021 roku.^[34]