Fort Wayne - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Park Johnny'ego Appleseeda, w tym to, co było wcześniej znane jako Archer Park, to publiczny park w Fort Wayne w stanie Indiana. Jego nazwa pochodzi od popularnego w kulturze pseudonimu Johna Chapmana, znanego jako "Johnny Appleseed", słynnego amerykańskiego pioniera, który został pochowany na tym terenie. Grób Chapmana jest dostępny dla zwiedzających przez stalową bramę. Na zwietrzałej płycie nagrobnej widnieje napis: "Johnny Appleseed Żył dla innych. 1774-1845." Znajduje się na nim również wyrzeźbione w płaskorzeźbie jabłko.

W 1973 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Teren parku został podarowany hrabstwu Allen w stanie Indiana przez Williama T. McKaya, aby służył jako park pamięci dla społeczności. Stał się on częścią Departamentu Parków i Rekreacji Fort Wayne, gdy miasto rozrosło się i zaanektowało te tereny. Park Johnny'ego Appleseeda jest miejscem corocznego Festiwalu Johnny'ego Appleseeda w Fort Wayne.

Józefa, Pomnik Wojny Wietnamskiej, a w skrajnie północno-zachodnim rogu parku znajduje się Allen County War Memorial Coliseum and Exposition Center.^[10]

Park McCulloch to park miejski w centrum miasta Fort Wayne w stanie Indiana. Nazwa parku pochodzi od nazwiska byłego sekretarza skarbu Stanów Zjednoczonych, Hugh McCullocha, który w 1886 roku przekazał miastu teren pod budowę parku. Park jest miejscem pochówku Samuela Biggera, siódmego gubernatora stanu Indiana. W parku znajduje się duża altana o konstrukcji szkieletowej, która w latach 20. i 30. była wykorzystywana do koncertów zespołów muzycznych. W parku znajduje się plac zabaw z zestawem huśtawek, karuzelą dla dzieci i zjeżdżalnią. Raz w roku, podczas Festiwalu Trzech Rzek, w parku odbywa się wyprzedaż antyków. Park jest dostępny po wcześniejszej rezerwacji. Park ten sąsiaduje z General Electric, który jest częścią gospodarki Fort Wayne od ponad 100 lat.^[11]

Budynek Starego Ratusza w Fort Wayne w centrum Fort Wayne w stanie Indiana działa jako muzeum znane jako The History Center, a od 1980 roku służy jako siedziba Towarzystwa Historycznego Allen County-Fort Wayne. Piaskowcowy budynek w stylu romańskim został zaprojektowany przez biuro architektoniczne Wing & Mahurin i zbudowany w 1893 roku. Służył jako funkcjonujący ratusz miejski do roku 1971, kiedy to urzędnicy przenieśli się do budynku City-County Building.

W 1973 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Centrum Historii zgromadziło 27 000 artefaktów w stałych ekspozycjach poświęconych historii regionu, począwszy od epoki lodowcowej, poprzez XVIII wiek, aż po czasy współczesne.

Towarzystwo jest także właścicielem Domu Naczelnego Jeana Baptiste de Richardville'a (National Historic Landmark) oraz historycznego targu przy ulicy Barr.^[13]

Fort Wayne to seria trzech kolejnych wojskowych polan istniejących w latach 1794-1819 w indiańskiej wiosce Miami Kekionga, w porcie pomiędzy rzekami St. Mary's i St. Joseph w północno-wschodniej części Indiany, na terenie dzisiejszego miasta Fort Wayne.

Pierwszy fort o tej nazwie został zbudowany w 1794 r. przez kapitana Jeana François Hamtramcka na rozkaz generała "Szalonego" Anthony'ego Wayne'a w ramach kampanii przeciwko Indianom Miami podczas wojny Indian Północno-Zachodnich. Zbudowano ją, aby zabezpieczyć terytorium zdobyte w bitwie pod Fallen Timbers, w której Wayne odniósł zwycięstwo, i nazwano ją jego imieniem. Wayne być może sam wybrał tę nazwę - fort został poświęcony dzień po tym, jak go opuścił.

Fort został oficjalnie zajęty przez armię amerykańską 21 października 1794 roku. Później brał udział w wojnie 1812 roku. Po wojnie wokół fortu zaczęły wyrastać osady. Fort był podstawową forteczką z kilkoma budynkami. Pierwotne miejsce znajdowało się w pobliżu dzisiejszego skrzyżowania ulic Berry i Clay.

Fort został opuszczony w 1819 roku wraz z zaprzestaniem działań wojennych z Indianami, a w 1823 roku założono nowoczesne miasto Fort Wayne. Replika fortu z 1815 roku (zwana "Starym Fortem") została zbudowana w innym miejscu miasta i jest obecnie atrakcją turystyczną.^[17]

Lindenwood Cemetery to wiejski cmentarz prowadzony przez Dignity Memorial w Fort Wayne w stanie Indiana, założony w 1859 roku. Ma ponad 69 000 grobów i zajmuje powierzchnię 175 akrów, co czyni go jednym z największych cmentarzy w stanie Indiana.

Wśród znanych pochówków znajdują się niektóre z najważniejszych postaci politycznych z historii Fort Wayne, w tym Samuel Hanna (1797-1866), Jesse L. Williams (1807-1886), Allen Hamilton (1798-1864), pułkownik George W. Ewing (1804-1866), Paul Frank Baer (1893-1930), Daisy E. Nirdlinger (1879-1950) i Arthur "Art" Roy Smith (1890-1926).

Isaac De Groff Nelson przyczynił się do założenia cmentarza Lindenwood, na którym postawiono mu pomnik.

Lindenwood zostało wpisane do Krajowego Rejestru Zabytków 17 lutego 1978 roku.^[19]

Arts United Center to centrum sztuki w Fort Wayne, w stanie Indiana, w USA.

Fundacja Sztuk Pięknych w Fort Wayne zaproponowała budowę dużego kompleksu poświęconego sztuce na początku lat 60-tych XX wieku. Fundacja opracowała ambitny program obejmujący obiekty, które miały służyć szkole artystycznej, galerii, teatrowi, orkiestrze i muzeum historycznemu. W 1961 roku komitet selekcyjny zlecił architektowi Louisowi Kahnowi opracowanie projektu na podstawie rekomendacji Philipa Johnsona.

Pierwszy plan Kahna, przedstawiony w 1965 roku, szacowany był na 20 milionów dolarów, co znacznie przekraczało kwotę 2,5 miliona dolarów przeznaczonych na realizację projektu. W związku z ograniczeniami finansowymi skalę projektu ograniczono do obiektów związanych ze sztukami widowiskowymi; Teatr Sztuk Widowiskowych jest jedynym zrealizowanym budynkiem według projektu Kahna. Arts United (dawniej Fine Arts Foundation) opiekuje się obecnie Arts Campus Fort Wayne, będąc właścicielem i operatorem Arts United Center, Hall Community Arts Center, Auer Center for Arts and Culture oraz Parkview Physicians Group ArtsLab. W skład dzielnicy kulturalnej wchodzą również History Center, Fort Wayne Museum of Art oraz Rankin House.

Arts United of Greater Fort Wayne rozpoczyna realizację strategicznego planu renowacji teatru. W 2019 roku organizacja otrzymała od AWS Foundation 2 miliony dolarów na zwiększenie dostępności.^[21]

The Embassy Theatre to teatr widowiskowy znajdujący się w centrum miasta Cumberland, Maryland, przy 49 Baltimore St. Teatr wystawia na żywo klasyczne sztuki teatralne, takie jak Opera za trzy grosze Kurta Weilla i Kabaret Kandera i Ebba, a także mniej znane dzieła, takie jak "Tajemnica Irmy Vep" i "The Lady In Question", oryginalne prace i lokalne sztuki historyczne. W teatrze odbywają się również pokazy filmów i koncerty muzyczne. Teatr został otwarty jako kino w 1931 r., następnie przekształcono go w sklep z firanami i zasłonami, a w końcu w teatr widowiskowy i teatr sztuk pokrewnych. Do grudnia 2014 r. teatr działał jako New Embassy Theatre. Po niedawnym remoncie działa jako Teatr Ambasada.

Ambasada została zaprojektowana przez architektów Hodgensa i Hillsa w stylu Art Deco. Budynek wyróżnia się wydatnymi pilastrami zwieńczonymi zwieńczeniami podświetlonymi neonem. Teatr jest jednym z głównych elementów historycznej dzielnicy Downtown Cumberland.^[22]

Indiana Michigan Power Center, wcześniej znany jako One Summit Square, a także jako Summit National Bank Building po jednym z jego pierwotnych najemców, jest najwyższym budynkiem biurowym w Fort Wayne, Indiana, Stany Zjednoczone, a także najwyższym budynkiem żelbetowym w stanie Indiana.

Indiana Michigan Power Center to nowoczesny, 27-piętrowy budynek o wysokości 134,7 m (442 ft). Zaprojektowany przez Kevina Roche'a, John Dinkeloo and Associates, budynek jest wyjątkowy, ponieważ został zbudowany tak, aby dawał złudzenie dwóch budynków, a w sąsiedniej wieży znajdowały się windy.

Pierwotny plan przewidywał drugą 20-piętrową wieżę biurową i 9-piętrowy hotel, które nigdy nie zostały zbudowane. Wieże te były częścią większego projektu superbloków w centrum Fort Wayne pod koniec lat 70. Projekty te obejmowały również Grand Wayne Center, Konserwatorium Botaniczne Foellinger-Freimann, Hilton Fort Wayne, Civic Center Parking Garage oraz renowację Embassy Theatre. Chociaż wiele projektów w ramach superbloku zostało ukończonych, projekty Two Summit Square i Three Summit Square zostały anulowane z powodu problemów finansowych People's Trust Bank. People's Trust Bank został zmuszony do połączenia się z Indiana Bank, tworząc Summit Bank, który rozrósł się i objął swoim zasięgiem Indianapolis i północno-środkową część Indiany, zanim w 1992 roku został sprzedany bankowi NBD. Recesja w latach 1981-1982 oraz zmiana wykonawcy w połowie realizacji projektu, która doprowadziła do przekroczenia kosztów, spowodowały, że ukończono tylko jedną wieżę zamiast planowanych początkowo trzech. Na terenie, na którym miały stanąć pozostałe wieże, znajduje się obecnie plac z drzewami i roślinnością, na którym organizowane są food trucki, imprezy środowiskowe i targi rolnicze.

Pierwotnie najemcami One Summit Square byli dostawca energii elektrycznej Indiana Michigan Power oraz Summit Bank i jego spółka holdingowa Summcorp (największy bank w Fort Wayne w tamtym czasie). W wyniku kolejnych fuzji One Summit Square stał się w końcu centralą JPMorgan Chase na rynku północno-wschodniej Indiany. Największym najemcą jest jednak firma Indiana Michigan Power, która zajmuje większość górnej połowy budynku. Firma Indiana Michigan Power uzyskała prawa do nazwy budynku w 2014 roku. Innym ważnym najemcą jest firma SIRVA, która jesienią 2017 r. przeniosła swoje duże zakłady w Fort Wayne z dotychczasowej siedziby przy US 30. SIRVA zajmuje piętra od 5 do 11 w budynku. Oprócz biur bankowości komercyjnej na rynku lokalnym i średnim na pierwszym i drugim piętrze, JPMorgan Chase nadal utrzymuje oddział bankowości detalicznej Chase (z trzema bankomatami) na pierwszym piętrze. Oddział ten został odnowiony jesienią 2016 roku; biura bankowości prywatnej J.P. Morgan zostały przeniesione do biura w Indianapolis i sześciu innych oddziałów Chase w rejonie Fort Wayne w ramach oferty Chase Private Client. Jednak w 2020 roku w tym oddziale udostępniono usługę Chase Private Client, wykorzystując rosnącą liczbę zamożnych osób lokujących się w centrum miasta; renowacja w 2016 roku umożliwiła dodanie tej usługi. Barnes & Thornburg był najemcą do wiosny 2016 roku, kiedy otwarto Ash Skyline Plaza. W Indiana Michigan Power Center mieszczą się również inne firmy, oprócz Indiana Michigan Power, SIRVA i JPMorgan Chase.

Spółka, która była właścicielem One Summit Square, miała zakończyć działalność w 2016 r., co zmusiłoby najemców do znalezienia nowych mieszkań. Jednak firma Hanning & Bean Enterprises, Inc (obecnie NAI Hanning & Bean) wraz z Simonem Draganem i Patem Bruggemanem kupiła budynek od spółki w 2014 r. za 12 mln USD, zobowiązując się do przeprowadzenia renowacji o wartości 5 mln USD. Nowi właściciele podpisali nowe długoterminowe umowy najmu zarówno z AEP, jak i JPMorgan Chase. W wyniku tych zmian nazwę One Summit Square zmieniono na Indiana Michigan Power Center, a na zachodniej i wschodniej fasadzie budynku pojawiły się dodatkowe oznaczenia.

Do 2014 r. na trzynastym piętrze mieściła się również kawiarnia Window Garden Café, zarządzana przez firmę Sodexo. Kawiarnia została ponownie otwarta pod zarządem nowego właściciela Ceruti's Catering w 2018 roku, a w 2019 roku ponownie jako NOLA on 13. Chociaż NAI Hanning & Bean nie jest partnerem kawiarni, jest również właścicielem restauracji w 1st Source Center w centrum miasta, w pobliżu centrum handlowego Northcrest oraz dwóch restauracji w hotelu Ramada Plaza w północnej części miasta.^[25]

The McColloch-Weatherhogg Double House, znany również jako J. Ross McCulloch House, to zabytkowy budynek mieszkalny zbudowany w 1883 roku w stylu wiktoriańskiego gotyku renesansowego przy 334-336 E. Berry St. w Fort Wayne, Indiana. Budynek jest obecnie siedzibą United Way of Allen County i został wpisany na listę National Register of Historic Places 7 grudnia 2001 r.

Dom został zbudowany dla bankiera Charlesa McCullocha, którego ojciec Hugh McCulloch był sekretarzem skarbu za czasów prezydentów Abrahama Lincolna, Andrew Johnsona i Chestera A. Arthura. Uważa się, że architektem budynku był Thomas J. Tolan.

Synowie Charlesa, John Ross McCulloch i Frederick McCulloch, zamieszkali po obu stronach domu. Była to również rezydencja wybitnego miejscowego architekta Charlesa R. Weatherhogga.

Dom znajdował się na liście 10 najbardziej zagrożonych budynków sporządzonej przez Historic Landmarks Foundation of Indiana i popadał w ruinę. Fundacja Historic Landmarks Foundation odrestaurowała budynek i przylegającą do niego powozownię w 2003 roku. Biznesmen z Fort Wayne, Jerry Henry, kupił dom w 2005 roku i przeprowadził renowację budynku na zlecenie United Way. Firma Kelty Tappy Design nadzorowała renowację, a także opracowała i złożyła dokumenty w celu uzyskania certyfikatu historycznego w National Park Service.^[27]

Kościół Ewangelicko-Luterański Świętego Pawła jest zborem Synodu Kościoła Luterańskiego-Missouri, znajdującym się na skrzyżowaniu ulic Barr i Madison w Fort Wayne w stanie Indiana. Założony w 1837 roku, jest drugim najstarszym kościołem luterańskim w Indianie i najstarszym w północnej części stanu. W dużej mierze dzięki swojej wielkości i przywództwu swoich pastorów od dawna odgrywa znaczącą rolę w luteranizmie Indiany i w całym Synodzie Missouri.

Pierwsza świątynia kongregacji została zbudowana w 1839 r., w miejscu obecnej świątyni. Drugi drewniany kościół zbudowano w 1847 r., a w 1862 r. dobudowano do niego nowy budynek. Obecny kościół został po raz pierwszy ukończony i poświęcony w 1889 r., ale pożar w 1903 r. wymusił niemal całkowitą przebudowę obiektu.

Paul's należy do Dystryktu Indiana LCMS.

Od czasu wybudowania tego pierwszego, prostego budynku kongregacja utrzymywała dom modlitwy w tym miejscu, stale powiększając jego wyposażenie, aby sprostać wymaganiom rosnącej liczby członków. W 1847 r. wybudowano drugi budynek kościelny, który jednak wkrótce stał się niewystarczający i w 1862 r. konieczna była dobudowa nowego. Chociaż w ciągu następnych dwóch dziesięcioleci dwie kongregacje córki odłączyły się, tworząc nowe parafie, ponownie pojawiła się konieczność zapewnienia bardziej obszernych pomieszczeń.

Został zaprojektowany przez biuro architektoniczne Wing & Mahurin i jest kościołem w stylu wysokiego wiktoriańskiego gotyku, zbudowanym w 1889 r. 15 września 1889 r. wzniesiono duży kościół. 3 grudnia 1903 r. wybuchł pożar, w wyniku którego kościół legł w gruzach. Zaczęto go budować od nowa, a w kwietniu 1905 r. przywrócono mu dawną świetność. Pod koniec lat 40. XX w. przeszedł renowację. Następnie, w miarę upływu czasu, wprowadzano w nim nowoczesne ulepszenia i udoskonalenia. Ten okazały kościół istnieje do dziś, wraz z towarzyszącą mu szkołą podstawową.

W 1982 r. kościół został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).^[30]

Fort Miami, pierwotnie nazywany Fort St. Philippe lub Fort des Miamis, był nazwą pary francuskich fortów palisadowych zbudowanych w Kekionga, dużej wiosce Indian Miami założonej w miejscu, gdzie rzeki St. Joseph River i St. Marys River łączą się, tworząc rzekę Maumee w północno-wschodniej Indianie, w pobliżu granicy z Ohio.

W 1715 roku Francuzi umieścili punkt handlowy w stołecznej wiosce Miami - Kekionga. Miami nie chcieli opuścić swojej wioski i przenieść się dalej na zachód, z dala od wkraczających brytyjskich handlarzy, więc gubernator Philippe de Rigaud Vaudreuil upoważnił Jeana Baptiste'a Bissota do budowy silnego fortu, który miał chronić szlaki handlowe Nowej Francji. Pierwszy fort został zbudowany w 1722 roku.

Pierwotny fort służył jako dobrze prosperujący punkt handlowy do 1747 r., kiedy to sprzymierzeni z Anglikami wojownicy Huronów pod wodzą wodza Nicholasa znaleźli w nim zbyt mało ludzi - komendant, chorąży Douville, i większość żołnierzy przebywała w Forcie Detroit. Fort został splądrowany i doszczętnie spalony.

Latem 1749 r. siły Francuzów i Indian pod dowództwem kapitana Pierre'a Blainville'a odbudowały fort. Ten drugi fort przetrwał wojnę francusko-indiańską, ale został zaatakowany w 1752 roku, a dwóch żołnierzy z francuskiego garnizonu zostało schwytanych poza fortem i zabitych. W listopadzie 1760 roku, na zakończenie wojny francusko-indyjskiej, garnizon francuski formalnie poddał Fort Miami chorążemu Holmesowi z Wielkiej Brytanii. Brytyjczycy wkrótce stracili kontrolę nad fortem w 1763 r., podczas buntu Pontiaca, a fort został zniszczony przez Indian.

Brytyjczycy ufortyfikowali miasto, a punkt handlowy ponownie odniósł sukces. W 1780 roku został splądrowany przez oddział Augustina de La Balme, francuskiego oficera kawalerii, który przybył do nowych Stanów Zjednoczonych, aby pomóc w amerykańskiej wojnie rewolucyjnej. Siły te splądrowały magazyny, ale wkrótce zostały zniszczone przez wodza Miami Małego Żółwia, a towary zwrócono. Koalicja w Kekionga pozostała wierna swoim brytyjskim sprzymierzeńcom nawet po przekazaniu tego obszaru Stanom Zjednoczonym pod koniec wojny. Stały się więc celem ataku wojsk amerykańskich, co doprowadziło do kilku godnych uwagi zwycięstw Indian, znanych obecnie jako Wojna Indian Północno-Zachodnich. Jedna z takich bitew, Hardin's Defeat (1790), rozegrała się w pobliżu fortu.

Wojna Indian Północno-Zachodnich zakończyła się bitwą pod Fallen Timbers, w której generał Anthony Wayne ostatecznie odniósł amerykańskie zwycięstwo. Na tym miejscu zbudowano nowy fort, który został zajęty przez wojska pod dowództwem gen. Wayne'a we wrześniu-październiku 1794 r. i przemianowany na Fort Wayne, fort, który dał nazwę osadzie i stał się współczesnym miastem Fort Wayne w stanie Indiana.^[32]