Concord - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Minute Man to rzeźba z 1874 roku autorstwa Daniela Chestera Frencha znajdująca się w Minute Man National Historical Park w Concord, Massachusetts. Powstała w latach 1871-1874 po szeroko zakrojonych badaniach i pierwotnie miała być wykonana z kamienia. Rzeźba została wykonana z brązu i odlana z dziesięciu armat z okresu wojny secesyjnej, przyznanych przez Kongres.

Pomnik przedstawia mincerza odchodzącego od pługa, aby dołączyć do sił patriotycznych w bitwie pod Concord. Młody mężczyzna ma narzucony na pług płaszcz, a w ręku trzyma muszkiet. Dziewiętnastowieczni historycy sztuki zauważyli, że pozę tę można porównać do pozy Apolla Belwederskiego. Do końca XX w. zakładano, że pozę tę przeniesiono z wcześniejszego posągu. Współcześni historycy sztuki, opierając się na dziennikach Daniela Chestera Frencha, wykazali, że Apollo Belvedere był tylko jednym z kilku posągów, które wykorzystano w badaniach nad The Minute Man.

Pomnik został odsłonięty w 1875 r. z okazji setnej rocznicy bitwy pod Concord. Spotkał się z uznaniem krytyków i nadal jest chwalony przez komentatorów. Statua stała się symbolem sufrażystek, symbolem Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych i Lotniczej Gwardii Narodowej, a także została użyta na monetach, takich jak półdolarówka Lexington-Concord Sesquicentennial i ćwierćdolarówka stanu Massachusetts.^[1]

Jezioro w Massachusetts. Walden Pond to staw w Concord, Massachusetts, w Stanach Zjednoczonych. Jest to słynny przykład kotłowego dołka, który powstał w wyniku cofania się lodowców 10 000-12 000 lat temu. Staw jest chroniony jako część Walden Pond State Reservation, 335-akrowego parku stanowego i miejsca rekreacji zarządzanego przez Massachusetts Department of Conservation and Recreation. Rezerwat został uznany za National Historic Landmark w 1962 r. ze względu na jego związek z pisarzem Henrym Davidem Thoreau, którego dwuletni pobyt w domku nad brzegiem stawu stał się podstawą jego słynnego dzieła z 1854 r., Walden; or, Life in the Woods. National Historic Preservation Act z 1966 r. zapewnił federalne wsparcie dla ochrony stawu.^[2]

Most Północny, często potocznie nazywany Old North Bridge, to historyczny obiekt w Concord w stanie Massachusetts, przecinający rzekę Concord. 19 kwietnia 1775 roku, w pierwszym dniu amerykańskiej wojny rewolucyjnej, prowincjonalni mincerze i kompanie milicji liczące około 400 osób starły się w tym miejscu z około 90 oddziałami armii brytyjskiej. Bitwa była pierwszym przypadkiem, kiedy wojska amerykańskie ruszyły w szyku na brytyjskich regularnych żołnierzy, poniosły straty i rozgromiły przeciwnika. Był to kluczowy moment w bitwach pod Lexington i Concord oraz w historii Ameryki. Znaczenie historycznych wydarzeń na Moście Północnym zainspirowało Ralpha Waldo Emersona do określenia tego momentu mianem "strzału, który usłyszał cały świat".

W ciągu czterech stuleci powstało co najmniej osiem wersji Mostu Północnego. Obecny drewniany most dla pieszych, będący przybliżoną repliką mostu, który stał w czasie bitwy, został zbudowany w 1956 roku i gruntownie odrestaurowany w 2005 roku. Most i otaczające go tereny o powierzchni 114 akrów tworzą tzw. jednostkę North Bridge Narodowego Parku Historycznego Minute Man i są zarządzane przez Służbę Parków Narodowych (National Park Service). Jest to popularny cel wycieczek turystycznych.^[6]

Estabrook Woods to dziki obszar o powierzchni ponad 1200 akrów, składający się z lasów, wzgórz, gzymsów i bagien, położony dwie mile na północ od miasta Concord. Jest to największy ciągły i niezabudowany obszar leśny w promieniu 30 mil od Bostonu. Jednakże lasy te mają historię naruszania przez człowieka, sięgającą czasów rdzennych Amerykanów z plemienia Algonquian, którzy używali kontrolowanego wypalania do karczowania terenów. Później koloniści wykarczowali znaczną część Estabrook pod uprawy rolne i pastwiska, ale od tego czasu roślinność się odmłodziła. Nazwa lasu pochodzi od nazwiska rodziny Estabrook, znanej na tym terenie od czasów kolonialnych. Pierwszy Estabrook na tym terenie, kapitan Joseph, kupił swoją farmę, która obecnie stanowi część Estabrook Woods, od rodziny Pelham, pochodzącej wówczas z Rhode Island.

Henry David Thoreau jest ściśle związany z tym obszarem, który nazwał Easterbrooks Country. W swoim dzienniku z 20 października 1857 roku, jednym z kilku wpisów dotyczących tego obszaru leśnego, pisze: "Jakże dzika i bogata jest ta kraina Easterbrooks Country! Nie ma w nim ani jednego pola uprawnego, ani jednego nadającego się do uprawy, a jednak zachwyca wszystkich przyrodników". W lasach znajduje się również nieulepszona Estabrook Road, którą Minutemen używali na początku wojny o rewolucję amerykańską. Dziś kamienne znaczniki wyznaczają drogę, którą Minuteman jechali na południe w kierunku Concord.

Na początku XX wieku niewielka liczba rodzin z Concord zaczęła nabywać ziemię w Estabrook Woods. W 1932 roku z powodzeniem złożyły one petycję do władz miasta o zamknięcie i zaniechanie budowy starego szlaku wyrębu znanego jako Old Estabrook Road, zapewniając, że będzie on chroniony przed zabudową mieszkaniową. Około 1965 roku rodziny te, wraz z Harvardem i Middlesex School, rozpoczęły współpracę w celu utworzenia rezerwatu przyrody, zakładając Harvard's Concord Field Station i nakładając poważne ograniczenia na zabudowę wielu pozostałych terenów prywatnych. W 1996 roku Concord i Carlisle współpracowały nad "Kampanią na rzecz Estabrook Woods", w ramach której objęto ochroną dodatkowe 400 akrów.

Las Estabrook ma duże znaczenie ekologiczne dla tego obszaru.

Stanowi on siedlisko dla pięciu gatunków zagrożonych wyginięciem, wpisanych na listę stanową: ważki zagrożonej w skali globalnej oraz czterech gatunków specjalnej troski: salamandry niebieskiej, chrząszcza z długimi rogami bzu czarnego, żółwia plamistego i płaza z Doliny Mistycznej. Lasy są także miejscem lęgowym co najmniej trzech gatunków znajdujących się na liście obserwacyjnej: salamandry plamistej, północnej żaby leopardowej i jastrzębia północnego. Estabrook Woods jest domem dla ponad 159 różnych gatunków ptaków, sześciu gatunków drozdów, czterech gatunków sów i dziesięciu jastrzębi. W 1993 r. Sekretarz Rolnictwa USA Alphonso Michael Espy uhonorował cały Estabrook Woods, oficjalnie wyznaczając go na mocy ustawy Kongresu jako obszar dziedzictwa leśnego ze względu na jego walory środowiskowe, obecność rzadkich i zagrożonych gatunków oraz zasoby archeologiczne i historyczne. W październiku 2001 r. Biuro Spraw Środowiskowych stanu Massachusetts uznało Estabrook Woods za "siedlisko podstawowe", którego zachowanie jest niezbędne dla ochrony różnorodności biologicznej.

Lasy Estabrook są ograniczone ulicami: Lowell Road od zachodu, Monument Street od wschodu i Bedford Road (Rt. 225) od północy.

Mimo że Estabrook jest dostępny dla zwiedzających, jego większa część jest własnością prywatną Uniwersytetu Harvarda (672 akry), Middlesex School (180 akrów) oraz kilku mniejszych właścicieli ziemskich.^[15]