Columbia - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Peter's Episcopal Church to zabytkowy kościół znajdujący się przy 311 W. 7th Street w Columbia, Tennessee.

Został zbudowany w 1860 r., a w 1979 r. wpisano go do Krajowego Rejestru Zabytków.

Peter's jest parafią Episkopalnej Diecezji Tennessee.

Peter's był drugim kościołem episkopalnym założonym w Tennessee. Został formalnie zorganizowany 16 czerwca 1828 r., rok przed powstaniem diecezji. Pierwszy budynek kościoła znajdował się przy Garden Street.

Obecna budowla, rozpoczęta w 1860 r., została ukończona dopiero w 1871 r., po wojnie secesyjnej. W 1926 r. wnętrze kościoła zostało odnowione do dzisiejszego wyglądu, z powiększonym, dzielonym prezbiterium, belką poprzeczną, rzeźbioną mównicą i amboną. Dom parafialny został wzniesiony w 1924 roku. W 1964 roku dobudowano dodatkowe sale lekcyjne i biura. W 1979 roku kościół św. Piotra został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places).

Sześciu byłych rektorów służyło Kościołowi jako biskupi: James Hervey Otey, biskup Tennessee; Leonidas Polk, biskup Luizjany; Thomas Carruthers, biskup Karoliny Południowej; Fred Gates, biskup sufragan West Tennessee; Frank Allan, biskup Atlanty; i Robert Tharp, biskup East Tennessee.

St. Peter's opiekuje się i wykorzystuje St. John's, Ashwood, dawną parafię plantacyjną w wiejskim hrabstwie Maury, do odprawiania dorocznych nabożeństw w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego, a także przy różnych innych okazjach. Na cmentarzu kościelnym spoczywają szczątki kilku biskupów Tennessee.^[1]

First United Methodist Church of Columbia, zwany także Columbia First United Methodist Church, to zabytkowy kościół przy 222 W. 7th Street w Columbia, w stanie Tennessee, w Stanach Zjednoczonych.

Kongregacja została oficjalnie założona w 1820 r. jako Pierwsze Towarzystwo Metodystyczne (First Methodist Society) z 7 członkami. Pierwszym budynkiem kościelnym był szkieletowy kościół przy South Main Street, ukończony jesienią 1821 roku pod nadzorem członka zboru Nathana Vaughta, który był mistrzem budowlanym. Vaught nadzorował również budowę kolejnego budynku, który powstał w 1836 roku w miejscu obecnego kościoła. Tamten budynek kościoła spłonął w 1874 roku i został zastąpiony przez obecny budynek, którego budowę rozpoczęto w 1875 roku, a ukończono w 1876 roku.

Znajduje się tam witraż Jamesa K. Polka, jedenastego prezydenta, który uznaje go za dziesiątego. Kiedy go dodano, nie uznano Johna Tylera za 10. prezydenta, a jedynie za kończącego resztę kadencji Williama Henry'ego Harrisona, pierwszego prezydenta, który zmarł podczas sprawowania urzędu.

Został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1984 r. i znajduje się na terenie historycznego okręgu Columbia Commercial, który został utworzony w tym samym roku.^[5]

Church House, znany również jako Barrow House, to zabytkowa rezydencja w Columbia w stanie Tennessee. W 1978 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). Dom Barrowa, który został zbudowany ok. 1873 r., jest jednym z najlepszych przykładów architektury w stylu Drugiego Cesarstwa w Columbii i jednym z najbardziej okazałych domów z końca XIX w. w mieście. Wyróżnia go zdecydowanie trójwymiarowa bryła, bogata ornamentyka oraz połączenie przybudówek i bliźniaków. Ganek fasady z bogatymi elementami dekoracyjnymi oraz wykusze w elewacji wschodniej i południowej podkreślają poziome linie budynku i częściowo równoważą dominującą pionowość wieży i dachu mansardowego. Trzy przecznice na zachód od placu sądowego Barrow House znajduje się w dawnej prestiżowej dzielnicy, w której nadal stoi wiele dużych domów z końca XIX wieku. Mieszkali tu ludzie zamożni i prominentni z Kolumbii.

Chociaż tylna część budynku została nieco zmodyfikowana w celu dodania kuchni, fasada zachowała swój pierwotny wygląd. Obecny właściciel przeprowadził gruntowną renowację. Ten imponujący dom z cegły, przypominający blok, o rozłożystej formie i nieregularnym planie, podkreślony masywnymi detalami, uosabia styl architektoniczny Drugiego Cesarstwa w jego najbardziej imponującej postaci. Wysoki na trzy piętra i szeroki na trzy wykusze, stojący na kamiennej podmurówce, dom jest zwieńczony charakterystycznym dla Drugiego Cesarstwa mansardowym dachem pokrytym ozdobnymi gontami łupkowymi. Z wyjątkiem fasady (elewacja południowa), która została wymurowana z cegły o wiązaniu nożycowym, ściany zostały wymurowane z cegły o wiązaniu wspólnym. Środkowy przęsło fasady wystaje do przodu i ma wieżyczkę, kolejny element typowy dla stylu Drugiego Cesarstwa. Wejście do zamkniętego ganku u podstawy części wieżowej wyznacza mocno zdobiony łuk okrągły. Wykusze wschodni i zachodni są cofnięte o jeden bardziej niż drugi; pierwszy z nich ma zadaszony parterowy ganek z rzeźbionymi słupkami, spandrelami i balustradą, podczas gdy drugi ma wykusze z okrągłymi głowicami i oknami o jednym otworze. Ten typ okien występuje w całym budynku, a te w drugim piętrze fasady mają ciężkie okapy, a w środkowym przęśle ozdobny parapet. W kondygnacji powyżej drugiego piętra znajdują się okrągłe i ostrołukowe okna w lukarnach z niezwykle dekoracyjnymi nadprożami.

Kominy o spłaszczonych wierzchołkach nad wschodnią i zachodnią ścianą obramowują mansardowy dach; trzeci komin wznosi się nad ścianą północną. Gzyms ma elementy wspornikowe, a wzór ten pojawia się nad wykuszem i gankiem fasady. Dwuczęściowa elewacja wschodnia ma wykusz powielający ten z fasady; element ten znajduje się w wystającym tylnym (najbardziej wysuniętym na północ) wykuszu. Do wschodniej części ściany północnej przylega jednopiętrowa, murowana kuchnia z czterospadowym dachem, przykryta gankiem, a od północnej strony elewacji zachodniej wystaje małe, jednopiętrowe, ramowe skrzydło. Wydaje się, że kuchnia została zbudowana w XIX w., natomiast skrzydło ramowe jest prawdopodobnie całkiem niedawnym dodatkiem. Inna część zadaszonego ganku w pobliżu północno-zachodniego narożnika łączy z domem drugi, jednopiętrowy, murowany budynek z czterospadowym dachem; całkiem możliwe, że pierwotnie był to całkowicie wolnostojący budynek gospodarczy; przez wiele lat służył jako pomieszczenia dla służby. Na północny zachód od domu znajduje się parking dla właścicieli domu i gości.^[6]