College Park - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Xfinity Center to kryta arena i centrum aktywności studenckiej, które służy jako dom męskich i żeńskich drużyn koszykarskich Uniwersytetu Maryland Terrapins. Pod budowę obiektu, którego koszt wyniósł 125 milionów dolarów, rozpoczęto prace w maju 2000 roku, a zakończono w październiku 2002 roku. Obiekt zastąpił Cole Field House, który służył jako boisko domowe Terrapins od 1955 roku.

Obiekt na terenie kampusu nosił pierwotnie nazwę Comcast Center, po tym jak w momencie otwarcia areny w 2002 roku firma Comcast Corporation wykupiła 20-letnią umowę na nadanie nazwy o wartości 25 milionów dolarów. W lipcu 2014 roku zmieniono nazwę na Xfinity Center na cześć marki kablowej Xfinity firmy Comcast.

Xfinity Center, które może pomieścić 17 950 osób, zostało otwarte na Midnight Madness 11 października 2002 roku, a pierwszym oficjalnym meczem mężczyzn było zwycięstwo 64-49 nad Miami University (Ohio) 24 listopada 2002 roku. W pierwszym sezonie na mecze koszykówki Terrapinów przyszło 281 057 kibiców, a średnia frekwencja na mecz wyniosła 17 566 osób, dzięki czemu Maryland zajął piąte miejsce w kraju pod względem frekwencji. W dniu 25 stycznia 2012 r. zmieniono nazwę boiska na cześć Gary'ego Williamsa, trenera koszykówki mężczyzn, który odszedł na emeryturę w poprzednim roku.

Choć Xfinity Center jest największą halą widowiskową w stanie Maryland, to pod względem liczby miejsc siedzących zajmuje drugie miejsce w aglomeracji Waszyngtonu, tuż za Capital One Arena w Waszyngtonie, która oficjalnie ma o ok. 500 miejsc więcej niż Xfinity Center. W obiekcie odbywają się także koncerty, ceremonie rozdania dyplomów, w tym na Uniwersytecie Maryland, stanowe turnieje koszykówki szkół średnich i inne imprezy specjalne. Ilość miejsc na koncertach wynosi prawie 19 000.^[3]

Clarice Smith Performing Arts Center to kompleks artystyczny na terenie kampusu Uniwersytetu Maryland w College Park. Obiekt o powierzchni 318 000 stóp kwadratowych, otwarty w 2001 roku, mieści sześć sal widowiskowych, UM School of Music oraz UMD School of Theatre, Dance, and Performance Studies. Mieści się tu również Biblioteka Sztuk Performatywnych Michelle Smith. Centrum działa pod auspicjami University of Maryland College of Arts and Humanities.

Centrum prezentuje coroczny sezon występów muzycznych, tanecznych i teatralnych z udziałem artystów wizytujących oraz studentów i wykładowców akademickich programów sztuk performatywnych. W 2014 roku Centrum zmieniło nazwę na The Clarice. Wprowadzeniu tej marki towarzyszyła seria w większości bezpłatnych wydarzeń pod nazwą NextNOW Festival, organizowanych na początku semestru jesiennego. Centrum wynajmuje również przestrzeń na występy i spotkania grupom społecznym.

Budynek znajduje się po północnej stronie kampusu Uniwersytetu Maryland, przy University Boulevard (MD-193) i Stadium Drive w Prince George's County, Maryland. Znajduje się bezpośrednio naprzeciwko Capital One Field na stadionie Maryland oraz garażu na 800 miejsc przy Stadium Drive.^[4]

Jezioro Artemesia to sztuczne jezioro w hrabstwie Prince George's, w stanie Maryland, położone na obszarze przyrodniczym Lake Artemesia w College Park i Berwyn Heights. Jezioro zajmuje powierzchnię 38 akrów, a otaczający je obszar naturalny jest administrowany przez Maryland-National Capital Park and Planning Commission i obejmuje ogrody wodne, pomosty wędkarskie oraz szlaki dla pieszych i rowerzystów.

Jezioro, położone między Indian Creek a Paint Branch, powstało podczas budowy Zielonej Linii Metra Waszyngtońskiego, która biegnie wzdłuż jeziora pod koniec lat 80. Piasek i żwir zostały wydobyte z terenu mniejszego jeziora i okolic w celu zbudowania torów kolejowych i parkingów dla stacji College Park-University of Maryland i Greenbelt. Metro zaoszczędziło 10 milionów dolarów, zaopatrując się w materiał lokalnie, a w zamian wydało 8 milionów dolarów na budowę jeziora i obszaru naturalnego, aby naprawić szkody spowodowane wykopaliskami. Na etapie budowy znaki informowały o tym miejscu jako "Jezioro Metro".

Park został nazwany na cześć Artemesii N. Drefs, która w 1972 roku podarowała hrabstwu dziesięć działek w celu zachowania ich jako otwartej przestrzeni. Mniejsze jezioro, które istniało w tym miejscu przed przebudową sfinansowaną przez władze miejskie, nosiło już nazwę Jezioro Artemesia, od imion matki i babki Artemesii, które nosiły to samo imię. Ojciec Drefsa, Arthur, dokonał pomiarów terenu pod swoją inwestycję Lakeland w latach 90. XIX wieku; według Drefsa, istniejące wcześniej jezioro było pierwotnie używane do hodowli złotych rybek, ale później zostało zarybione okoniami.

Szlak dla pieszych i rowerzystów wokół jeziora o długości 1,35 mili jest częścią systemu szlaków Anacostia Tributary Trail System i East Coast Greenway.

Na terenie parku Lake Artemesia mieszkała kiedyś jedna trzecia społeczności Lakeland - afroamerykańskiej społeczności, która w 1945 r. stała się częścią College Park w stanie Maryland.^[5]

Greenbelt Park to park w Greenbelt, w stanie Maryland, zarządzany przez Służbę Parków Narodowych. Ten zalesiony park leży około 10 mil na północny wschód od Waszyngtonu i znajduje się tuż przy obwodnicy Capital Beltway. Pierwotnie teren parku miał stanowić część pasa zieleni otaczającego miasto Greenbelt. Południowa część została przydzielona Służbie Parków Narodowych, tworząc w ten sposób park, podczas gdy inna część stała się częścią Centrum Badań Rolniczych Henry A. Wallace Beltsville.

Obiekty rekreacyjne obejmują szlak pieszy i konny o długości 8,5 km (5,3 mili), kilka krótszych ścieżek przyrodniczych, liczne kempingi i trzy miejsca piknikowe.

Park otrzymał nazwę Parku Narodowego w 1950 roku i został nabyty wraz z terenami, na których powstała droga Baltimore-Washington Parkway, która dzieli park w kierunku północ-południe. Prawie wszystkie obiekty parku znajdują się w większej części zachodniej (część wschodnia ma jedną drogę pożarową).^[7]

Rossborough Inn to zabytkowy budynek stojący przy Baltimore Avenue/United States Route 1 na wschodnim skraju kampusu Uniwersytetu Maryland w College Park. Budowę budynku rozpoczęto w 1798 r., a zakończono w 1812 r., co czyni go najstarszym budynkiem na kampusie i najstarszym budynkiem w sąsiednim mieście College Park. Budynek jest zbudowany w stylu federalnym. Dolne skrzydła zostały dobudowane w 1938 r. w ramach rozległej renowacji. Zajazd Rossborough został wpisany na listę obiektów zabytkowych przez Komisję Parków i Planowania Maryland-National Capital.

Zajazd i tawernę zbudował spekulant John Ross, aby służyć ludziom podróżującym między Baltimore a Waszyngtonem (na starej trasie Washington and Baltimore Turnpike). Według Anne Turkos, archiwistki z University of Maryland Libraries, nazwa "Rossborough" odnosi się do nazwy terenu, na którym zbudowano zajazd pod koniec XVIII wieku i na początku XIX wieku, od nazwiska właściciela ziemskiego Richarda Rossa ("Rossborough" było używane zamiennie z "Rossburg" jeszcze w latach 20. XX wieku). W 1835 r. kłopoty finansowe doprowadziły do upadku firmy, a budynek był wykorzystywany jako gospodarstwo rolne przez jego właściciela, Charlesa Benedicta Calverta (1808-1864), którego rodzina posiadała pobliską Riversdale Plantation. W 1858 r. Calvert podarował ziemię, na której stał budynek Rossborough, Maryland Agricultural College (obecnie University of Maryland w College Park).

Rossborough Inn był rezydencją wydziału, kiedy w 1864 r., podczas wojny secesyjnej, generał armii konfederackiej Bradley T. Johnson (z Frederick, Maryland) i jego brygada kawalerii zajęli teren uniwersytetu, wykorzystując budynek jako swoją kwaterę główną.

Od tego czasu budynek był wykorzystywany do różnych celów. Obecnie mieści się w nim Biuro Przyjęć Studentów, ale działał także jako siedziba Klubu Absolwentów i Wydziału Uniwersytetu Maryland oraz restauracja "The Carriage House", w której w dni powszednie serwowano lunch.

Jak głosi legenda kampusu, Rossborough Inn jest nawiedzany przez duchy z czasów amerykańskiej wojny secesyjnej.

Dzięki szeroko zakrojonej renowacji przeprowadzonej przez uniwersytet (przy wsparciu rządu federalnego) budynek zyskał znacznie bardziej współczesny wygląd niż oryginał. W zworniku nad drzwiami wejściowymi wyrzeźbiona jest głowa Silenusa, wykonana z rzadkiego kamienia Coade.^[9]

Narodowa Biblioteka Rolnicza Stanów Zjednoczonych jest jedną z największych na świecie rolniczych bibliotek naukowych, pełni funkcję biblioteki narodowej Stanów Zjednoczonych oraz biblioteki Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych. Znajduje się w Beltsville w stanie Maryland i jest jedną z pięciu bibliotek narodowych Stanów Zjednoczonych. Jest również koordynatorem Centrum Informacyjnego Sieci Rolniczej (Agriculture Network Information Center), krajowej sieci stanowych instytucji typu land-grant oraz koordynatorem bibliotek terenowych Departamentu Rolnictwa USA.

NAL została założona 15 maja 1862 r. przez Abrahama Lincolna, który podpisał Akt Organiczny (Organic Act). Jako biblioteka departamentalna działała do 1962 roku, kiedy to Sekretarz Rolnictwa oficjalnie nadał jej nazwę Narodowej Biblioteki Rolniczej (National Agricultural Library). Pierwszym bibliotekarzem, mianowanym w 1867 roku, był Aaron B. Grosh, jeden z założycieli National Grange of the Order of Patrons of Husbandry.^[11]