Bainbridge Island - atrakcje i zabytki, które warto zobaczyć

Obóz Yeomalt to jednopiętrowy domek zbudowany pierwotnie jako obóz harcerski na wyspie Bainbridge w stanie Waszyngton. Obóz został zbudowany jako Camp Major Hopkins w 1935 roku przez bezrobotnych mieszkańców wyspy, zwerbowanych przez Franklin D. Roosevelt's Works Progress Administration. Oryginalny domek został zbudowany z bali z drzewa daglezjowego, w stylu "obozowym". Po zachodniej stronie domku znajduje się kamienny komin, a po jego wewnętrznej i zewnętrznej stronie - paleniska. Domek znajduje się na 3 akrach ziemi i towarzyszy mu drugi budynek, który został zbudowany w 1942 r. jako łaźnia wojskowa, kiedy obóz był wykorzystywany jako kwatera główna 202 Artylerii Nadbrzeżnej Armii Stanów Zjednoczonych na wyspie Bainbridge. W 1987 roku obóz przeszedł na własność Dystryktu Parków i Rekreacji Wyspy Bainbridge, który w 2000 roku zmienił jego nazwę na Camp Yeomalt. W 2005 r. obóz został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków (National Register of Historic Places). Termin "Yeomalt" jest anglicyzacją słowa Lushootseed oznaczającego "walkę".^[1]

Rezerwat Bloedel to 150-hektarowy ogród leśny na wyspie Bainbridge w stanie Waszyngton w Stanach Zjednoczonych. Został on stworzony przez Virginię i Prentice'a Bloedel, wiceprezesa firmy tartacznej MacMillan Bloedel Limited, pod wpływem ruchu ochrony przyrody i filozofii azjatyckiej. Para pragnęła "uchwycić istotę japońskiego ogrodu - naturalność, subtelność, szacunek, spokój - i zbudować jego zachodnią ekspresję". Chociaż na terenie rezerwatu znajduje się tradycyjny ogród japoński, podejście Bloedelów do pozostałej części posesji stanowi kontrast w stosunku do "ogrodów japońskich", które osiągają swój efekt dzięki zastosowaniu ornamentów. W Rezerwacie Bloedelów znajdują się zarówno naturalne, jak i bogato ukształtowane jeziora, nieskazitelne trawniki, lasy, ogród kamienny, ogród mchów, polana rododendronów oraz ogród refleksji zaprojektowany z pomocą architektów krajobrazu Richarda Haaga, Thomasa Churcha, Kazimira Wall i Danielle Stern. Dom Bloedelów w stylu francuskiego zamku, w którym znajduje się wiele oryginalnych mebli, został zachowany jako centrum dla zwiedzających.

Rezerwat został otwarty dla zwiedzających w 1988 r. jako fundacja rodzinna, a w 2010 r. został zarejestrowany jako publiczna organizacja charytatywna 501(c)3. Jest otwarty przez cały rok,^[3]

Wzgórze Toe Jam Hill, wysokie na 425 stóp, jest najwyższym punktem na wyspie Bainbridge w stanie Waszyngton i jednym z najwyższych punktów w hrabstwie Kitsap w stanie Waszyngton.

Jej nazwa ma kilka wyjaśnień, m.in. że została nazwana na cześć miejscowego osadnika o nazwisku Torjam (wyjaśnienie podane przez miejscowe towarzystwo historyczne), że została nazwana na cześć potykających się pijaków lub że istniejące wyjaśnienia są "tylko przypuszczeniami".

Wzgórze to było niegdyś "czarnym charakterem" dla rowerzystów podczas otwierającego sezon wyścigu Chilly Hilly, sponsorowanego przez Seattle's Cascade Bicycle Club, oraz podczas Półmaratonu na wyspie Bainbridge, dawniej nazywanego Toe Jam Hill Half Marathon.

Położenie punktu kulminacyjnego na wyspie Bainbridge Island jest różnie podawane na stronach internetowych poświęconych tematyce highpointingu. Listsofjohn.com podaje Gazzam Lake Hill na podstawie map topograficznych USGS, w których wykorzystano fotograficzne pomiary lotnicze i stereoplotery. Peakbagger.com podaje wysokość Toe Jam Hill na 15 stóp lub więcej, na podstawie nowszych map LIDAR o wysokiej rozdzielczości.

Badania LIDAR-em w latach 90. zidentyfikowały także uskok geologiczny, nazwany obecnie uskokiem Toe Jam Hill, na północ od wzgórza. Może on przecinać i być wtórny w stosunku do uskoku Seattle. Był to pierwszy uskok odkryty za pomocą zdjęć laserowych.

W 2011 r. na wzgórzu Toe Jam Hill utworzono park miejski - Nutes Pond Park (pisany też jako Nute's Pond).^[6]